Deflu 100 Cc Surup

Parenteral tedavi sırasında aşırı sıvı yüklenmesi durumunda hastanın durumu yeniden gözden geçirilerek gerekli tedavi uygulanmalıdır.

1 ) Organizmaya parenteral yoldan kalori sağlanmasını gerektiren durumlarda; a-    Ameliyatlarda önce ve sonra b-    Ateşli hallerde c-    Böbrek bozukluğuna bağlı düşük  yoğunlukta idrar çıkaran hastalarda   2 ) Açlık,diyare,kusma gibi sıvı kayıplarının yüksek olduğu hallerde   3 ) Sodyum Klorür veya diğer elektrolitlerin istenmediği toksemi hallerinde   4 ) Vücutta sodyum itrahını artırmada   5 ) Doku proteini katabolizmasını ve karaciğer glikojeninin azalmasını önlemek maksadıyla   6 ) Açık bir damar yolunun bulunmasının istendiği hallerde ve taşıyıcı solüsyon olarak   7 ) Kan şeker seviyesi 10-15 mmol / L’ye düştükten sonra %10 Dekstroz solüsyonu, diyabetik ketoasidoz da vücudun keton cisimlerinden temizlenene kadar hipoglisemiye sebep olmadan insülin verilmesini mümkün kılar.

–

–

CAM ŞİŞE

Dekstroz anhydrit ……………………………………………………….. 10 g Enjeksiyonluk su k.m…………………………………………………. 100 cc Osmolarite …………………………………………………….. 556  mOSm/lt

Solüsyonlara ilave edilen ilaçlar açısından geniş bir pH marjı bazı durumlarda bir maddenin bir şişede stabil ve diğerinde olmaması dezavantaj teşkil edebilir. B12 – Vit, Kanamycine sulfate, Novobio­cine Sodium ve varfarin solüsyonları dekstroz solüsyonlarına ilave edildiğinde bulanıklığa, Barbitüratlar (phenobarbital) çökelti teşek­külü’ ne, Ampisilin sodium, Metisilin, Penisilinler ve  aktivite kaybına. pH (8 – 10) Aynı sebeplerden dolayı sulfizoksazol ve Aminofilin’ de Dekstroz solüsyonlarına katılmamalıdır. Aşağıda liste halinde veri­len ilaçlar şartlar elverdikçe dekstroz solüsyonlarına katılmamalıdır.               Farmorubicin (epirubicin) Mitomycin Naloxone Nepresol (dihydralazine) Peptavlon (pentagastrin) Platinol (cisplatin) Pronestyl ( procainamide ) Selexid ( Mecillinam ) Sulfadiazine Thio-Tepa ( thiotepa ) Trasylol ( aprotinin ) Trilafon ( perpanazine )

1 ) Diyabetik ketoasidozun başlangıcında 2 ) Dehidratasyon , akut kronik böbrek yetmezliği 3 ) Anuri ve diyabetik komada 4 ) Serebral şok , iskemi ve gebelikte

%10 Dekstroz solüsyonu , intravenöz uygulanıma yönelik steril apirojen bir çözeltidir. İçinde bakteriyostatik veya antimikrobik madde ya da eklenmiş herhangi bir tampon sistemi yoktur.%10 Dekstroz solüsyonu hipertonik olup düşük bir pH ya sahiptirler, lokal damar irritasyonuna sebebiyet vermemek için alternatif periferik venler kullanılmalıdır. Uzun süreli tedavilerde hipertonik dekstroz solüsyonları yan reaksiyonları askariye indirme açısından santral venöz kateter yoluyla tatbik edilmelidir.   TAVSİYE EDİLEN MUTAD DOZ Fizyolojik fonksiyonlar ve vücut temperatürünün sabit kalabilmesi için günlük enerji ihtiyacı Erkek için 1.600 kcal, Kadın için 1.300 kcal’den ibarettir. Enerji ihtiyacı hamilelik,emzirme,büyüme çağı, kötü beslenme vakaları,travma,yanık ve sepsiz durumlarda hayli yüksektir. En uygun enerji kaynağı karbonhidratlar olup bunların her gramı 4.2 cal enerji verir. %10 dekstroz çözeltisinin 1 It.sinde 400 kalori vardır.   Dekstrozun vücutta maksimum tüketim hızı 500-800 mg/kg/saatten ibaret olup saatte 800mg/kg hızla verildiğinde 595’e yakın kısmı vücut tarafından tutulmakta %5’lik kısmı böbrek eşiğini açtığından glikozüriye sebep olarak idrar yoluyla dışarı atılmakta aynı etkiyi hızla verilen çözeltilerde göstermektedir. Dekstroz normal kişilerde saatte 0.5g/kg  hızında verildiğinde glikozüri oluşturmaz. Bundan fazlası,insülin verilmedikçe dışarı atılır. Her hastanın su,dekstroz ve kalori açığı bireysel olarak tespit edilmelidir. Yukarıdaki bilgilerin ışığı altında doz hastanın durumuna göre hekim tarafından ayarlanır.     HEKİM TARAFINDAN BAŞKA ŞEKİLDE TAVSİYE EDİLMEDİĞİ TAKTİRDE Ortalama doz 24 saatte bir ile üç litre arasındadır. 1 Litrelik solüsyonun hastaya veriliş süresi üç saatten az olmamalıdır. Dakikada 80-120 damladan fazla verilmez.      DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR Solüsyon berrak değilse ve vakum bozulmuş ise kullanılmamalıdır. Bir kısmı kullanılmış olan solüsyonun geriye kalanı kullanılmaz. Tıbbi zaruret gerekmedikçe hamilelerde kullanmayınız.

PVC TORBA

Oda sıcaklığında (25°C’nin altında) saklayınız. Çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ambalajında saklayınız.

250 mL, 500 mL, 1000 mL’lik polifleks torbalarda

1) Hipertonik dekstroz çözeltileri periferik bir ven yoluyla kullanıldıklarında tromboza yol açabilir. Bu yüzden söz konusu çözeltilerin santral büyük bir venaya, tercihen vena cava superior’ a yerleştirilmiş intravenöz bir katater yoluyla verilmeleri önerilmektedir.   2) Hipertonik dekstroz çözeltilerinin hızla verilmesi, önemli ölçüde bir hiperglisemi ve        ve hiperosmolar sendrom yapabilir. Özellikle kronik üremesi ve karbonhidratlara karşı dayanıksızlığı olduğu bilinen hastalarda zihin bulanması ve bilinç kaybına yol açan  belirtiler dikkatle araştırılmalıdır.   3) Elektrolitsiz dekstroz solüsyonları, kan transfüzyonu ile birlikte uygulanmamalıdır, eritrosit konglomerasyonuna sebep olabilirler.   4) Elektrolitsiz dekstroz solüsyonları deri altından uygulandığında tuz kaybetmiş hastaların daha çok sodyum ve su kaybetmelerine sonuç olarak da periferik dolaşım kollabsi ve anuriye yol açabilirler.   5) Dekstroz solüsyonları tam kan ile birlikte aynı infüzyon seti ile uygulanmamallıdır. Hemolize sebep olabilir.   6) Dekstroz solüsyonları hipopotasemi , hipomagnesemi ve hipofosfatemi ile seyreden sıvı ve elektrolit dengesizliklerine sebep olurlar.      7) Dekstroz infüzyonları sırasında glikojeni karaciğerde kullanması kandaki potasyum düzeyini düşürür. Bu nedenle parenteral yoldan beslene ( böbrek fonksiyonları normal ) hastalarda ve özellikle dijitalize olanlarda , hücre içi potasyum kaybını( hipopotasemiyi )önlemek için dekstroz solüsyonu ile birlikte potasyum verilmelidir. Her litre dekstroza 20-40 mEq potasyum      8) Dekstroz çözeltileriyle uzun süreli parenteral beslenme uygulaması maksimum 45-60 günlük süreler için mümkün olup, yağ emülsiyonları , aminoasit çözeltileri ve vitaminler ile dengeli bir şekilde düzenlenmelidir     9) Hipertonik glikoz çözeltisinin periferik bir ven yoluyla verilmesi zorunluysa şu noktalara dikkat edilmesi gerekir.     Koldaki geniş bir veni seçin ve mümkünse bu veni gün aşırı değiştirin.Damar çevresindeki dokuların nekrozuna yol açabilecek herhangi bir sızıntıyı önleyebilmek için ven içerisine geniş lümenli bir iğneyi veya uygun bir kateteri iyice yerleştirin. Damar dışına sızıntı olup olmadığını anlamak için damara giriş yerini sık sık gözden geçirin. Trombofilebit gelişirse infüzyon hemen durdurulmalı ve özel tedavi başlatılmalıdır. Trombofilebit bazen infüzyondan sonrada meydana gelebileceğinden damara giriş yeri infüzyonun bitişinden sonraki ilk 24 saat içerisinde de zaman zaman muayene edilmelidir. İnfüzyon bittiğinde iğneyi veya kateteri çıkarıp hastanın kolunu 3 dakika süre ile yüksekte tutun ve bu sırada enjeksiyon yeerine hafif baskı uygulayın.

Glukoz solüsyonlarının 4.6  (3,5 – 6,5) gibi geniş bir pH marjına sahip olmaları, bazı vakalarda lokal ven irritasyonundan sorumlu­dur. Periferik uygulama tekniğine bağlı olarak ateş yükselmeleri, enjeksiyon yerinde enfeksiyon, enfeksiyon yerinden başlayıp yayılan venöz tromboz ve çözeltinin dışa sızması ile oluşan lokal ağrı görülebilir. İstenmeyen bir reaksiyon ortaya çıktığında infüzyon durdurularak uygun tedaviye başlanmalıdır.   “BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ”

Parenteral tedavi sırasında aşırı sıvı veya solüt yüklenmesi durumunda hastanın durumu yeniden gözden geçirilerek gerekli tedavi uygulanmalıdır.

%5 Dekstroz- % 0,9 Sodyum Klorür solüsyonu aşağıdaki durumlarda endikedir: Kusma ve ishal gibi gastroenterik nedenle veya böbrek hastalıkları,adrenal rahatsızlıklar ve diüretiklerin neden olduğu renal kayıplar sonucu oluşan izotonik ve hipotonik dehidratasyonlarda; çeşitli nedenlerle yetersiz su alımından,hiperhidrozisten( yanık gibi yoğun cilt hasarları),osmotik diürezden kaynaklanan,su kaybının elektrolit kaybından fazla olduğu hipertonik dehidrasyonda; hastaya parenteral yolla kalori sağlamada; hipoglisemide kan şekerini yükseltmede; çeşitli ilaçların ve elektrolit konsantrelerinin i.v. infüzyon ile verilmesinde taşıyıcı olarak kullanılır.

% 5 Dekstroz-% 0,9 Sodyum Klorür Solüsyonu, çocuklarda ve büyüklerde özellikle su kaybının elektrolit kaybından fazla olduğu durumlarda kullanılır. Ateşli hastalıklar,kusma,ishal gibi; su alımının azaldığı ve su kayıplarının arttığı hallerde henüz elektrolitlerde ciddi bir eksiklik ortaya çıkmadan başlangıçtan itibaren uygulanarak kayıplar karşılanır ve idame tedavisi yapılır.   Dekstroz, organizmanın temel enerji kaynağıdır. Kolayca metabolize olur ve kandaki glukoz konsantrasyonunu artırarak enerji sağlar,aynı zamanda vücut proteinleri ve azot kaybını azaltır,glikojen birikimini destekler. Yeterli dozda verildiğinde ketoasidozu önler veya azaltır. Dekstrozun sudaki solüsyonları organizmanın ihtiyacı olan suyu ve gerekli kaloriyi verirler. Dekstroz , karbondioksit ve suya metabolize olduğu için,dekstroz içeren sulu solüsyonların uygulanması,aynı miktarda serbest su uygulanmasına neden olur. Dekstroz eksikliğinde enerji açığını kapamak için protein yıkımı da artar . Bunun için dekstrozun protein koruyucu etkisi de vardır.   Sodyum, ekstrasellüler sıvının başlıca katyonudur. Vücut sıvılarının osmotik basıncı,sıvı – elektrolit dengesi ve su dağılımının kontrolü başlıca görevidir. Sodyum aynı zamanda asit-baz dengesinin düzenlenmesinde klorür ve bikarbonat ile birlikte çalışır.   Klorür, ekstrasellüler sıvının başlıca anyonudur. Sodyumun fizyolojik düzenini takip eder ve vücuttaki asit-baz dengesindeki değişiklikler serumdaki klorür konsantrasyonundaki değişiklikler tarafından açıklanır.

Dekstroz: Bir monosakkarittir ve oral yolla alındıktan sonra aktif bir mekanizma tarafından ince bağırsaktan hızla absorbe olur, dokularda enerji vererek karbondioksit ve suya metabolize olur. Hipoglisemili hastalarda dekstrozun ağız yoluyla uygulanmasından,10-20 dakika sonra kan glukoz seviyesi artar,40 dakika sonra ise plazma pik konsantrasyonu oluşur.     Sodyum : Sodyum metabolizmasındaki bozukluklarda genellikle klorür metabolizması da bozulur. Vücuttaki sodyum ve klorür kayıpları birbirini izler. Klorür eksikliğinin dengelenmesi için bikarbonat düzeyi artar. Kanın oksijenlenmesi sırasında ,bikarbonat plazmadan eritrositlere geçerken klorürde eritrositlerden plazmaya geçerek osmotik dengeyi sağlar. Solüsyonla birlikte alınan sodyumun hemen hepsi idrarla atılır. Feçes ile günde 1-3 mEq sodyum çıkar.   Klorür : Vücuttaki sodyum kayıplarını klorür kayıpları izler. Klorür eksikliğinin dengelenmesi için bikarbonat düzeyi artar. Klorür yoğunluğundaki değişmeler asit-baz dengesinin durumunu yansıtır. Klorür,ayrıca eritrositlerle plazma arasındaki klorür-bikarbonat alışverişinde de önem kazanır. Kanın oksijenlenmesi sırasında bikarbonat plazmadan eritrositlere geçerken, klorürde eritrositlerden plazmaya geçerek osmotik dengeyi sağlar.

CAM ŞİŞE

Her 100 ml’lik solüsyonda    DEKSTROZ MONOHİDRAT………………….5.0 g  SODYUM KLORÜR …………………………….0,9 g  ENJEKSİYONLUK SU k.m……………………100 mL   Elektrolit konsantrasyonları(mEq/L)                                                                                     Sodyum………………………………..154 Klorür ………………………………….154 Dekstroz ……………………………… —-     TOTAL OSMOLARİTE: 560,27 mOsm/L

Solüsyon içine başka bir ilacın enjeksiyonu zorunlu olmadıkça önerilmez. Zorunlu bir ilave sırasında eklenen ilacın solüsyonun pH’sında stabil olmasına,solüsyonda bulunan maddelerle geçimli olmasına dikkat edilmeli ve bu karar doktor tarafından verilmelidir. Spironolakton, triamteren ve amilorid gibi potasyum tutucu diüretiklerle birlikte kullanıldığında hiperpotasemi oluşabilir.

% 5 Dekstroz – % 0,9 Sodyum Klorür Solüsyonu aşağıdaki durumlarda kontrendikedir: 1.Aşırı su yükselmesi ( su entoksikasyonu ) 2.Böbreklerden su itrahının ve glomerüler filtrasyonun azaldığı haller 3.Konjestif kalp yetmezliği 4.Miksödem 5.Psikojenik ve psikotik polidipsi 6.Diabetes Mellitus 7.Hipotonik Mesane Lavajı 8.İntravenöz sıvı yükselmesi

%5 Dekstroz- % 0,9 Sodyum Klorür Solüsyonu,intravenöz uygulanıma yönelik,steril, apirojen bir çözeltidir. Dozaj hastanın yaşına,vücut ağırlığına,klinik durumuna,sıvı,elektrolit ve asit-baz dengesine bağlıdır ve doktor tarafından tespit edilir.   HEKİM TARAFINDAN BAŞKA SEKİLDE TAVSİYE EDİLMEDİĞİ TAKDİRDE; Dekstroz içeren çözeltiler genellikle saatte 0,5 g/kg hızla verilir. Daha hızlı yapılan uygulama glikozüriye neden olabilir. % 5 Dekstroz içeren çözeltilerde dekstrozun asimilasyonu için 1-1,5 saat gereklidir. Böbrek fonksiyonunu başlatmak için 500-1000 mL verilir.   Yetişkinlerde verme hızı saatte 500 mL veya takriben 100-160 damla/ dakikadır. 3-4 saat sonra 500 mL daha verilebilir. Günde genellikle ortalama 1000 mL verilir. Ancak gerekirse bu miktar arttırılabilir. Verme hızı 100-160 damla/ dakikadır. Çocuklarda verme hızı kg başına 15-30 mL’dir.

PVC TORBA

25°C‘nin altında oda sıcaklığında saklayınız. Çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.

500ml ve 1000ml’lik vakumlu cam şişeler

1.    % 5 Dekstroz – % 0,9 Sodyum Klorür Solüsyonu ile ağır elektrolit bozukluklarının ve asit-baz dengesi bozukluklarının düzeltilmesine çalışılmamalıdır. 2.    Hipertansiyon,gebelik toksemisi ve diabetes insipidusta dikkatle kullanılmalıdır. 3.    Solüsyonun uygulanması aşırı sıvı yüklenmesine neden olduğundan serum elektrolit konsantrasyonlarının düşmesine,aşırı hidratasyona,konjestif durumlara veya pulmoner ödemlere neden olabilir. Bu seyrelme riski,uygulanan elektrolit konsantrasyonu ile ters orantılı,sıvı yüklemesi ve bunun sonucu meydana gelen periferal ve/veya pulmoner ödemli konjestif durumlar ise,uygulanan elektrolit konsantrasyonu ile doğru orantılıdır. 4.    Diyabetik,her hangi bir nedenle karbonhidratlara tolerans bozukluğu gösteren,geriatrik ve postoperatif hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Endikasyonları ve dozu gözetilerek kullanıldığında % 5 Dekstroz-% 0,9 Sodyum Klorür solüsyonuna bağlı yan etkilerin görülme ihtimali çok azdır. Çözeltiden( Örneğin : Kontaminasyon ) ve uygulama yönteminden kaynaklanan reaksiyonlar,ateşlenme,enjeksiyon alanının enfeksiyonu ve buradan yayılan damar trombozu,flebit veya ekstravazasyon meydana gelebilir. Hiperglisemi ve glikozüri,uygulama hızından veya metabolik yetersizlikten kaynaklanır. Eğer tespit ve tedavi edilmez ise dehidrasyon,hiperosmolar koma ve ölüm meydana gelebilir. Hipervolemi ve çözeltide mevcut bir veya daha fazla iyonun azlığından veya çokluğundan kaynaklanan semptomlar da görülebilir.   Yüksek miktarlarda uygulanması hipernatremiye neden olur ve fazla miktarda klorür varlığı da bikarbonat etkisini azalttığı gibi asitliği de arttırır. Glukoz tolerans bozukluğu olan hastalarda glukozun her 25 g’ı için 1-2,5 ünite kristalize çinko insülin verilmelidir.     BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

Soğuk algınlığı, sinüzit, nezle, saman nezlesi ve diğer üst solunum yolları alerjilerindeki; burun tıkanıklığı, burun akıntısı, aksırık, ateş, baş ağrısı, boğaz ağrısı, vücut ağrıları gibi semptomlarda endikedir.

Şurup

Bileşiminde bulunan maddelere veya asetil salisik aside karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen kişilerde, karaciğer yetmezliği bulunanlarda, aktif alkolizmde, şiddetli böbrek fonksiyon bozukluğu olanlarda, glokomlularda, ağır prostat hipertrofili hastalarda, hipertansiyonlularda, hipertiroidizmde, akut bronşiyal astımda, piloroduodenal tıkanıklıkta, konvülziyonlu hastalarda, diyabetlilerde, kalp hastalarında ve seçici olmayan(non – selektif) monoamin oksidaz(MAO) inhibitörü kullanan veya 2 hafta içinde kullanmış olan hastalarda kullanılmamalıdır.

18.01.2005 – 205/20

100 ml şurup, renkli cam şişede, ölçek ve prospektüs havi karton kutuda.