Kongest Pediatrik 100 Ml Surup

Semptom ve belirtiler: Solgunluk, anoreksi, bulantı ve kusma parasetamol aşırı dozajının sık görülen erken semptomlardır. Bununla beraber birçok vakada saatlerce semptom görülmemektedir. Dahası, aşırı dozun zararı siroz olmayan alkolik karaciğer hastalığı olanlarda daha büyüktür. Çocuklarda aşırı dozu takiben karaciğer hasarı göreceli olarak daha nadirdir. Karaciğer hücre hasarı ile birlikte parasetamol aşırı dozajında normal erişkinlerde 2 saat civarında olan parasetamol yarı ömrü genellikle 4 saate veya daha uzun sürelere uzar. 14C-aminopirinden sonra 14CO2 atılımında azalma bildirilmiştir. Bu; plazma parasetamol konsantrasyonu veya yarı ömür, veya konvansiyonel karaciğer fonksiyon testi ölçümlerine nazaran parasetamol aşırı dozajı ile karaciğer hücre hasarı arasında daha iyi ilişki kurar. Parasetamole bağlı fulminant karaciğer yetmezliğini takiben gelişen akut tübüler nekrozdan dolayı böbrek yetmezliği oluşabilir. Bununla beraber, bunun insidansı başka nedenlerden dolayı fulminant karaciğer yetmezliği olan hastalarla karşılaştırıldığında bu grup hastalarda daha sık değildir. Nadiren, ilaç aldıktan 2-10 gün sonra, sadece minimal karaciğer toksisitesi ile birlikte renal tübüler nekroz oluşabilir. Aşırı dozda parasetamol almış bir hastada kronik alkol alımının akut pankreatit gelişmesine katkıda bulunduğu bildirilmiştir. Akut aşırı doza ilaveten, parasetamolün günlük aşırı miktarlarda alımından sonra karaciğer hasarı ve nefrotoksik etkiler bildirilmiştir. Tedavi: Hastayı gecikmiş hepatotoksisiteye karşı korumak için parasetamol aşırı dozajı hemen tedavi edilmelidir. Bunun için, absorpsiyonu azaltmayı (gastrik lavaj, ipeka şurubu veya aktif kömür) takiben intravenöz N-asetilsistein veya oral metionin vermek gerekir. Eğer hasta kusuyorsa veya aktif kömür ile konjuge edilmişse metionin kullanılmamalıdır. Doruk plazma parasetamol konsantrasyonları aşırı dozu takiben 4 saate kadar gecikebilir. Bu nedenle hepatotoksisite riskini belirlemek için plazma parasetamol düzeyleri ilaç alımından en az 4 saat sonrasına kadar ölçülmelidir. Ek tedavi (ilave oral metionin veya intravenöz N-asetilsistein) kan parasetamol içeriği ve ilaç alımından beri geçen süre ışığı altında değerlendirilmelidir. Hepatik enzim indükleyici ilaçlar alan hastalarda, uzun süredir alkol bağımlısı olanlarda veya kronik olarak beslenme eksikliği olanlarda N-asetilsistein ile tedavi eşiğinin % 30-50 düşürülmesi önerilir, çünkü bu hastalar parasetamolün toksik etkilerine karşı daha duyarlı olabilirler. Parasetamol aşırı dozajını takiben gelişebilecek fulminant karaciğer yetmezliği tedavisi uzmanlık gerektirebilir.

Soğuk algınlığı ve gripte ortaya çıkan semptomların giderilmesinde kullanılır.

Kongest, soğuk algınlığına ve gribe bağlı ağrı ve ateşin giderilmesi ile burun akıntısı, aksırma ve burun tıkanıklığı gibi belirtilerin semptomatik tedavisi için hazırlanmış bir preparattır. Bileşiminde bulunan parasetamol, bir para-aminofenol türevidir ve hastalığa bağlı ateşi ve ağrıyı ortadan kaldırır. Ağrı ve ateş üzerindeki etkisinin merkezi sinir sisteminde prostaglandin sentezini inhibe etmesine bağlı olduğu ve periferde ağrı uyarılarını durdurmasının ağrı kesici etkiye katkıda bulunduğu düşünülmektedir. Etkisi 1-3 saatte başlar ve 3-4 saat sürer. Klorfeniramin, alkilamin türevi bir antihistaminiktir. H1-reseptörlerine bağlanarak histaminin etkilerini önler. Tek doz uygulama sonrasında antihistaminik etki 6 saat içerisinde elde edilir ve 4-8 saat sürer. Fenilefrin, sempatomimetik bir amindir; alfa-adrenerjik reseptörler üzerindeki doğrudan etkisiyle vazokonstriksiyona yol açar ve nazal konjesyonu azaltır. Dekonjestan etkisi 15-20 dakika içerisinde başlar ve 2-4 saat sürer.

Parasetamol: Emilimi: Parasetamol, sindirim sisteminden hızla ve tama yakın emilir. Oral yoldan alındıktan sonra, doruk plazma düzeyine 10-60 dakikada ulaşır. Dağılımı: Vücut dokularının çoğuna hızlı ve düzenli bir dağılım gösterir. Plazma proteinlerine % 25 oranında bağlanır. Plazma yarılanma süresi 1.25-3 saattir. Metabolizma: Karaciğerde mikrozomal Karma fonksiyonlu oksidaz sistemi (KFO) ile okside olarak reaktif metaboliti benzokinon meydana gelir. Parasetamolün % 80-85’i başta glukronik asit ve daha düşük oranda sülfat ile konjugasyona uğrar. Atılması: İdrarla temel olarak glukronid şeklinde, az miktarda da sülfat konjugatları, glutatiyonla konjugasyon ürünü olarak merkaptürik asit ve değişmemiş olarak atılır. Klorfeniramin: Emilimi: Klorfeniramin sindirim sisteminden iyi emilir, ancak ilk geçiş metabolizmasına uğradığından alınan dozun % 25-45’i sistemik dolaşıma geçer. Dağılımı: Klorfeniramin IV olarak uygulandıktan sonra hızlı ve yoğun bir dağılım gösterir. Görünürdeki kararlı-durum dağılım hacmi , erişkinde 2.5-3.2 l/kg, çocuklarda 3.8 l/kg’dır.Tükürüğe geçer. İlacın kendisi ve/veya metabolitlerinin küçük miktarlarda safraya geçtiği görülmüştür. Metabolizma: Klorfeniramin, N-dealkilasyonla monodesmetilklorfeniramin ile didesmetilklorfeniramine ve daha yüksek oranda henüz tanımlanmayan metabolitlerine dönüşür. Atılması: Klorfeniramin ve metabolitleri idrarla atılır. Fenilefrin: Emilimi: Gastrointestinal sistemden (GİS) emilimi düzensizdir ve hemen metabolize olur. Ancak çoğu zaman, sistemik etki oluşturacak kadar emilim olmaktadır. Dekonjestan etkisi, oral uygulamadan sonra, 15-20 dakika içinde başlar ve yaklaşık 2-4 saat sürer. Dağılımı: Süte geçip geçmediği bilinmemektedir. Fenilefrinin farmakolojik etkisi, en azından kısmen ilacın dokulara geçişi ile olmaktadır. Metabolizma: Fenilefrin karaciğerde ve barsakta monoamin oksidaz (MAO) enzimi ile metabolize edilmekte, fenol konjugatlarına dönüşmektedir. Atılması: % 90 oranında idrarla atılır.

Pediatrik Şurup

Her ölçekte (5 ml), Parasetamol……………………………………………………………………………………………………… 160.0 mg Klorfeniramin maleat………………………………………………………………………………………………. 1.0 mg Fenilefrin hidroklorür……………………………………………………………………………………………… 2.5 mg Yardımcı maddeler; Sorbitol, glikoz, sakarin sodyum, sodyum siklamat, muz esansı, sodyum benzoat ve kinolin sarısı.  

Parasetamolün Hepatik enzim indüktöleri (karbamazepin , fenitoin, barbituratlari primidon ,rifampisin ) parasetamolün CYP 2 E1 yoluyla metabolizmasını hızlandırarak klinik etkinliğini azaltır ve toksik ara ürün (NAPQI) oluşumunu hızlandırır. Hepatotoksik ilaç (makrolidler, anabolizanlar,statinler , etionamid ,niasin , izoniazid,fenotiazinler ) kullananlarda parasetamolün hepatotoksisite rizki fazlalaşır. Kumarin ve indandion sınıfı antikoagülanlarla birlikte yüksek dozda parasetamol kullanılması antikoagülan etkiyi artırır. Bu durumda sık sık prorrombin zamanı tayinleri yapılarak, gerekiyorsa antikoagülan dozu ayarlanmalıdır. Ancak parasetamol kısa süreli olarak normal dozda kullanıyorsa ve kronik olarak günde 2 gramın altında kullanılyorsa buna gerek yoktur.Salisilat ve parasetomal kombinasyonlarının uzun süre kullanılmas analjezik nefropati riskini artırır. Böyle kombinasyonlar yüksek dozda (günde 1.35 gram ve kümülatif olarak yılda 1 kg ) ve uzun süre (3 yıl veya dah uzun süre) kullanıldığında analjeszik nefropati , renal papilla nekrozu, terminal böbrek yetmezliği ve böbrek veya mesane kanseri riski artar. Kombinasyonun dozu , içindeki salislat veya parasetamolün bireysel dozlarını aşamamalıdır. Nonsteroidal antiinflamatuvar ilaçlarla (NSAİİ) parasetamolün uzun süre birlikte kullanılması adves renal etki riskini artırır. Böyle kombinasyonlar doktor denetiminde kullanılmalıdır. Diflunisal parasetamolün palzam knsantrasyonlarını % 50 artırır ve hepatotoksisite riskinin fazlalaşmasına neden olur. Probenesid parasetamolle birlikte verildiğinde parasetamolün palzam klerensi azalır, yarı ömrü uzar. Parasetamolün glukuronid ve sulfat konjugatlarınını atılımı azalır. Kolestiramin , parasetamolün verilemsinden sonra bir saat içinde verilirse parasetamolün absorpsiyonunu azaltır. Metoklopramid ve domperidon tipi gastrokinetik ilaçlar parasetamol absorpsiyonununu hızlandırır. Besinlerle etkileşim Düzenli olarak zararlı olabilecek miktarda alkollü içki kullananlarda, akut toksik dozda veya kronik yüksek dozda parasetamolün hepatotoksisite riski fazlalaştırır.Bu hastalar parasetmol yerine başka bir analjezik kullanmalıdır. Parasetamol yüksek karbonhidarat içeren bir yemekten sonra alınırsa absorpsiyonu yavaşlar.Ancak sistemik dolaşıma giren miktar değişmez.Vejetaryenlerde parasetamol absorpsiyonu yavaşlar ve azalır. Biyolojik etkileşimler Parasetamol ağrı ve ateş gibi aşı reaksiyonlarının tedavi ve önlemesi amacı ile kullanıldığında aşıların immünostimulan etkisini azaltmaz. Bununla beraber DtaP (diphteria-tetanus toxoids-acellular perptussis) aşısının reaksiyonlarını önlemede etkisizdir. Bitkisel ürünlerle etkileşim Hibiscus (bamya çiçeği) ‘un parasetamolun plazma konsantrasyonlarını azalttığı bildirilmiştir.Bunun klinik önemi bilinmemektedir. Parasetamol hepatotoksik potansiyeli olan ekinzya (Echinacea augustifolia) , kava (Piper methysticum) ve salisilat içeren söğüt (Salix alba) ve çayır güzeli (Spirea ulmaria) gibi bitkisel ürünlerle birlikte alındığında hepatotoksisite riski artabilir. Parasetamol antitrombosit etkileri olan gingko (Gingko biloba) , ginseng (Panaz ginseng) , sarımsak (Allium sativum) , yaban mersini (Vaccinium myrtillis), kasımpatı (Chrysanthemum parthenium) ile birlikte kullanıldığında kanama riski artabilir. Parasetamol kumarin içeren sarı papatya (Anthemis nobilis) , atkestanesi (Aeusculus hippocastaneum) ve demirhindi (Tamarindus indicus) ile birlikte kullanıldığında kanama riski aratabilir. Meryam ana dikeni (Silybum marianum) : Bu bitkiden hazırlanan silimarin kompleks flavonoidlerin bir karışımıdır. Deneysel olarak sıçanlarda karacğier glutatyon düzeyini artırır. Klorfeniraminin sedatif etkisi güçlenebileceğinden, Kongest tedavisi sırasında alkollü içecekler kullanılmamalıdır. Sedatif antidepresanlar, barbitüratlar, klonidin, hipnotikler, opioid aneljezikler, nöroleptikler, anksiyolitikler gibi ilaçlarla birlikte kullanıldığında, merkezi sinir sistemindeki depresan etki güçlenebilir. Antihistaminikler, atropin ve atropin benzeri maddelerin yan etkilerini şiddetlendirebilir. Fenilefrinin etkisi sempatomimetikler ile birlikte kullanımında güçlenebilmektedir. Birlikte alındıklarında taşikardi ve aritmiye yol açabilir. MAO inhibitörleri veya oksitosik ilaçlarla birlikte alındığında fenilefrinin etkisi güçlenebilir. Alfa ve betablokör ilaçlar fenilefrin ile birlikte alındığında etkinliğini azaltırlar. Sempatomimetikler atropin ve atropin benzeri maddelerin yan etkilerini şiddetlendirebilir.

Etkin maddeye, bileşiminde bulunan maddelere karşı veya diğer adrenerjik ilaçlara karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen kişilerde, karaciğer yetmezliği bulunanlarda, dar açılı glokomlularda, ağır prostat hipertrofili hastalarda, selektif olmayan MAO inhibitörü kullananlarda, şiddetli hipertansiyon ve taşikardinin eşlik ettiği hastalıklarda, koroner arter hastalığında ve konvülsiyonlu hastalarda kullanılmamalıdır.

6 ay- 1 yaş arası çocuklar: 4-6 saat ara ile ¼ ölçek (1,25 ml) 1-3 yaş arası çocuklar: 4-6 saat ara ile ½-1 ölçek (2,5-5 ml) 3-6 yaş arası çocuklar: 4-6 saat ara ile 1-2 ölçek (5-10 ml) 6-12 yaş arası çocuklar: 4-6 saat ara ile 2 ölçek (10 ml) Erişkinler ve 12 yaşından büyük çocuklar: 4-6 saat ara ile 2-3 ölçek. Hekim tavsiyesi olmadan günde 6 defadan daha fazla kullanılmamalıdır. 3 yaşın altındaki çocuklarda hekim kontrolünde kullanılmalıdır.

yok.

30°C altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. Çocukların göremeyeceği ve erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.

100 ml’lik ambalajlarda 5 ml’lik ölçekle birlikte.

2 yaşın altındaki çocuklarda zorunlu tıbbi gerekçe olmadan kullanılmamalıdır. Tedavi sırasında davranış bozuklukları ve bulantı ortaya çıkarsa, Kongest tedavisi kesilmelidir. Tedaviye rağmen belirtilerin şiddetlenmesi, diğer enfeksiyon belirtilerinin ortaya çıkması ya da 5 günden uzun sürmesi durumunda, hasta yeniden değerlendirilmelidir. Parasetamol: Aşırı dozda parasetomal alınması karaciğer toksitesine (Child-Pugh Klas C ) neden olabilir.Yetişkinlerde tek bir alım için minumum toksik doz 7.5-10 gramdır, çocuklarda ise 150mg/kg dır. Eğer risk faktörleri varsa bunların altındaki dozlar da heptotoksik etki gösterebilir. Risk faktörleri şunlardır : Hepatik enzim (CYP2E1) indüktörleri kullanılyorsa : Karbamazepin , fenitoin, barbitüratlar, primidon, rifampin. Hepotoksik ilaçlar kullanılyorsa: Makrolidler, anabolizanlar, statinler, etionamid, niasin, izoniazid, fenotiazinler. Glutatyon rezervlerin azaldığı durumlar : Malnütrisyon, starvasyon, kaşeksi, HİV enfeksiyonu, kistik fibroz Anemisi olanlar, akciğer hastaları, karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda doktor kontrolü altında dikkatli kullanılmalıdır. Akut yüksek dozda ciddi karaciğer toksisitesine neden olur. Erişkinlerde kronik günlük dozlarda karaciğer hasarına neden olabilir. Alkolik karaciğer hastalarında dikkatli kullanılmalıdır.   Laboratuvar test etkileşimleri Parasetomal alanlarda : Kan şekeri : Glukoz oksidaz/peroksidaz metoduyla ölçüldüğünde olduğundan daha düşük gözükür. Hekzokinaz /glukoz-6-fosfat dehidrogenaz metoduyla ölçüldüğünde olduğunun aynı gözükür. Serumda ürik asit : Fosfotungstad metoduyla ölçüldüğünde olduğundan yüksek gözükür. Bentiromid testi sonuçları geçersizdir.Çünkü hem parasetomal hem bentiromid bir arilamin bileşiğine metabolize olarak bulunan p-aminobenzoik asid mikatrını etkiler. Nitrosonaftol reaktifi ile yapılan idrarda kalitatifi 6-hidroksiindol asetik asid (5 HİAA) testi yalancı pozitif sonuç verir. Kantitatif test etkilenmez. Klorfeniramin: Baş dönmesi ve sedasyon riski nedeniyle yaşlılarda ve ortostatik hipotansiyona eğilimi bulunanlarda, kronik konstipasyonlularda, prostat hipertrofili hastalarda, karaciğer fonksiyon bozukluğu ve/veya ağır böbrek yetmezliği olanlarda, psikozlu hastalarda dikkatli olunmalıdır. Fenilefrin: Yaşlılarda, tiroid fonksiyon bozukluğu olanlarda, bradikardi, kısmı kalp bloğu olanlarda, miyokard hastalıkları, ağır koroner arter hastalıklarında dikkatli olunmalıdır. Miyokardın sempatomimetik ilaçlara karşı duyarlılığını arttıran anesteziklerin kullanıldığı durumlarda fenilefrin içeren preperatlar kullanılmamalıdır. Bronşiyal astım, serebral ateroskleroz, diabetes mellitus, hipertansiyon, idiyopatik ortostatik hipotansiyon, feokromasitoma, prostat hipertrofisi olan hastalarda kullanılımından kaçınılmalıdır. Yaşlıların dekonjestanların yan etkilerine daha duyarlı olabilecekleri unutulmamalıdır. Hipertansiyon açısından dikkatli olunmalıdır. 5 günden uzun süreli kullanılmamalıdır. Akut alevlenmeler dışında fenilefrin kronik rinit tedavisinde kullanılmamalıdır.  Önerilen dozlar aşılmamalıdır. Tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarında kullanımdan kaçınılmalıdır. Eğer daha önceden doktorunuz tarafından bazı şekerlere karşı intoleransınız olduğu söylenmişse bu tıbbi ürünü almadan önce doktorunuzla temasa geçiniz. Gebelik ve emzirme döneminde kullanım Gebelik kategorisi C. Zorunlu olmadıkça gebelik ve emzirme döneminde kullanılmamalıdır. Araç ve makine kullanmaya etkisi Kongest sedasyona yol açabileceğinden, araç ve makine kullanırken dikkatli olunmalıdır.

Parasetamol: Endokrin-metabolik: klorid, ürik asit, glukoz düzeylerini arttırıp, sodyum, bikarbonat, kalsiyum düzeylerini düşürebilir. Hepatik: Bilirubin ve alkalen fosfatazda artışa neden olabilir. Renal: Amonyak artışına neden olabilir. Gastrointestinal : İshale neden olabilir. Sinir sistemi hastalıkları : Uykululuk haline neden olabilir. Solunum hastalıkları : Burun tıkanıklığı , rebound konjestiyon , burunda yanma/batma, aksırma Diğer : Yanma Hassasiyeti  Klorfeniramin: Bazen (özellikle yüksek dozlarda ve aşırı duyarlılığı olanlarda) baş dönmesi, bulantı, kusma, kabızlık, deri döküntüsü, terleme, çarpıntı, sinirlilik, iştah azalması, zor idrar yapma, bulanık görme, karın ağrısı görülebilir. Bu tür yan etkilerin ortaya çıktığı durumlarda doz azaltılmalıdır. Fenilefrin: Kardiyovasküler: Refleks bradikardi, eksitabilite, huzursuzluk, aritmiler (nadiren), göğüs ağrısı veya sıkışması, solgunluk, hipertansiyon, ciddi periferik ve viseral vazokonstriksiyon, kalp debisinde azalma. Merkezi Sinir Sistemi (MSS): Baş ağrısı, anksiyete, güçsüzlük, tremor, parestezi, huzursuzluk. Endokrin-metabolik: Metabolik asidoz. Kas-iskelet: Pilomotor yanıt, güçsüzlük. Renal: Renal perfüzyonda azalma, idrar çıkışında azalma Solunum: Solunum sıkıntısı BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.