Piyeloseptyl 25 Mg 100 Ml Suspansiyon

İlacın aşırı doz belirtisi olarak konfüzyon, baş dönmesi, şuur kaybı ve konvülsif nöbetler gibi santral sinir sistemi  belirtileri ile mukoza erezyonları ve bulantı gibi gastrointestinal  sistem reaksiyonları görülmektedir.   Aşırı doz durumunda semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Mide mukozasının korunması için antiasitler kullanılabilir.   Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz  veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz yardımıyla levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılması etkili bir yol değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.

POTANT (Levofloksasin) film tablet, duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu aşağıda  belirtilen enfeksiyonların tedavisinde, erişkinlerde kullanılmak üzere endikedir: Akut sinüzit: Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Moraxella catarrhalis’in  neden olduğu enfeksiyonlar Kronik bronşitin akut alevlenmesi: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae veya Moraxella catarrhalis’in neden olduğu enfeksiyonlar Nozokomiyal pnömoni : Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Streptococcus pneumoniae’nin neden olduğu enfeksiyonlar Toplumdan edinilmiş pnömoni: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae (penisiline duyarlı suşlar dahil), Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis, Chlamydia pneumoniae, Legionella pneumophilla veya Mycoplasma pneumoniae’nın neden olduğu enfeksiyonlar Piyelonefrit dahil, komplike üriner sistem enfeksiyonları: Escherichia coli’nin neden olduğu akut piyelonefrit; Enterococcus faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Pseudomonas aeruginosa’nın neden olduğu enfeksiyonlar Komplike olmayan üriner sistem enfeksiyonları: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae veya Staphylococcus saprophyticus’un neden olduğu enfeksiyonlar   Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları : Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes veya Proteus mirabilis’in neden olduğu enfeksiyonlar  Komplike olmayan deri ve yumuşak doku enfeksiyonları: Staphylococcus aureus veya Streptococcus pyogenes’in neden olduğu abseler, selülit, deride meydana gelen çıbanlar, impetigo, piyoderma ve yara enfeksiyonları   Kronik bakteriyel prostatit: Escherichia coli, Enterococcus faecalis veya Staphylococcus epidermidis’in  neden olduğu enfeksiyonlar

Levofloksasin, flurokinolon grubuna ait, oral ve parenteral uygulanabilen geniş spektrumlu bir antibakteriyel ajandır.     Levofloksasin, bakterilerin deoksiribonükleik asit (DNA) giraz enzimini inhibe ederek bakterisidal etkisini gösterir. Direnç özellikleri seçilen suş için ve coğrafik olarak zamana bağlı değişiklik gösterir. Özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde direnç özellikleri için lokal bilgiler göz önünde bulundurulmalıdır.   Levofloksasinin etkili olduğu mikroorganizmalar aşağıda belirtildiği şekildedir:   Gram pozitif aerob bakteriler: Enterococcus faecalis*, Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı)*, Staphylococcus haemolyticus (metisiline duyarlı)*, Staphylococcus saprophyticus, B ve C grubu streptokoklar, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae (penisiline duyarlı suşlar dahil)*, Streptococcus pyogenes*, Staphylococcus epidermidis   Gram negatif aerob bakteriler: Acinetobacterbaumanii*, Citrobacter freundii*, Eikenella corrodens, Enterobacter aerogenes, Enterobacter agglomerans, Enterobacter cloacae*, Escherichia coli*, Haemophilus parainfluenzae, Haemophilus influenzae, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumoniae*, Moraxella catarrhalis (beta-laktamaz salgılayan suşlar dahil), Morganella morganii*, Pasteurella multocida, Proteus mirabilis*, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Providencia stuartii, Pseudomonas aeruginosa*, Serratia marcescens*   Anaerob bakteriler: Bacteroides fragilis, Clostridium perfringens, Peptostreptococcus   Diğer: Chlamydia pneumoniae*, Chlamydia psittaci, Legionella pneumophilla*, Mycoplasma pneumoniae*    *Klinik etkinlikleri klinik araştırmalarda kanıtlanmıştır.

Levofloksasin, oral uygulamadan sonra gastrointestinal sistemden hızla ve tamamen emilerek serum doruk konsantrasyonuna 1 saat içinde ulaşır. Mutlak biyoyararlanımı yaklaşık %100’dür. 50-600 mg doz aralığında verilen levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik gösterir. Besinler, levofloksasin absorpsiyonunu çok etkilemez.   Levofloksasin serum proteinlerine %30-40 oranında bağlanır. Günde 500 mg çoklu doz uygulamasında önemli bir birikme saptanmamıştır. Günde 2 kere levofloksasin uygulamasında birikme görülebilir. Levofloksasin kararlı duruma 3 günde ulaşmaktadır.   Levofloksasin çok az oranda metabolize olur. Metabolitleri dimetil levoksasin ve levofloksasin N-oksit’tir. Bu metabolitlerin %5’inden azı idrarla atılmaktadır.   Oral ve intravenöz yolla uygulandığında levofloksasinin yarılanma ömrü 6-8 saattir. Atılımı esas olarak böbrekler yoluyla gerçekleşir (>% 85).   Oral veya intravenöz uygulanmada levofloksasinin farmakokinetik özellikleri farklılık göstermez.   Böbrek yetmezliği olduğu durumlarda levofloksasinin absorpsiyonu gecikir.

Film tablet

Her film tablet, 500 mg Levofloksasine eşdeğer Levoflaksasin hemihidrat içerir.   Boyar maddeler: Titanyum dioksit, sarı demir oksit, kırmızı demir oksit.

Demir tuzları, magnezyum veya alüminyum içeren antasidler: Demir tuzları, magnezyum ve alüminyum içeren antasidler ile birlikte kullanıldığında, levofloksasinin emilimi belirgin bir şekilde azaldığından bu ilaçlar levofloksasin uygulamasından 2 saat önce veya 2 saat sonra uygulanmalıdır. Levofloksasin’in kalsiyum karbonat ile etkileşimi görülmemiştir.   Sukralfat: İki etkin madde birlikte kullanıldığında levofloksasinin biyoyararlanımı belirgin derecede azaldığı için, sukralfatın levofloksasin uygulamasından en az 2 saat sonra kullanılması önerilmektedir.   Teofilin, Fenbufen veya Benzeri Diğer Steroid Olmayan Antiinflematuvar İlaçlar: Levofloksasin ile teofilinin etkileşmini belirten bir çalışma bulunmamaktadır. Fakat konvülsiyon eşiğini düşüren ilaçlar, teofilin veya steroid olmayan antiinflamatuvar ilaçların, kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde, beyin konvülsiyon eşiğinde belirgin bir düşme görülebilir.   Probenesid ve Simetidin: Levofloksasin, probenesid ve simetidin  gibi tübüler sekresyonu etkileyen ilaçlarla birlikte uygulandığında, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.   Siklosporin: Siklosporin ve levofloksasin birlikte uygulandığında, siklosporinin yarılanma ömrü %33 oranında artmaktadır.   K vitamini antagonistleri: Levofloksasin ve K vitamini antagonistleri ile birlikte tedavi edilen hastalarda koagülasyon testleri ve/veya kanamada artış görüldüğü bildirilmiştir.   Yemek: Klinik olarak anlamlı bir etkileşim olmadığından levofloksasin yemeklerden bağımsız olarak kullanılabilir.   Diğer bilgiler: Varfarin, ranitidin, glibenklamid, digoksin ve kalsiyum karbonat ile birlikte uygulanması halinde levofloksasinin farmakokinetiğinde klinik olarak önemli bir değişiklik olmamaktadır. Sınıf IA ve Sınıf III antiaritmik ilaçlarla, trisiklik antidepresanlar, eritromisin ve sisaprid ile birlikte kullanıldıklarında aritmi oluşabilir.  

POTANT (Levofloksasin) aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:   Levofloksasin, florokinolon grubu diğer antibakteriyel ajanlara veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olan hastalarda Epilepsisi olan hastalarda Florokinolon grubu bir antibakteriyelin kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendon rahatsızlığı öyküsü olanlarda 18 yaşından küçüklerde Gebelik dönemindekilerde Süt verme dönemindekilerde

Potant (levofloksasin) film tablet günde tek doz veya iki kez uygulanabilir.   Dozaj, enfeksiyonun tipine, şiddetine ve etken patojenin duyarlılığına bağlı olarak ayarlanır.   Tedavi süresi: Tedavi süresi hastalığın gidişine bağlı olarak değişir.   Uygulama şekli: Potant (levofloksasin) film tabletler yeterli miktar sıvı ile çiğnenmeden yutulmalıdır. Doz ayarlaması için, gerektiğinde tabletler bölünebilir.   Tabletler yemek aralarında veya yemek sırasında alınabilir. Emiliminin azalmasını önlemek için Potant (levofloksasin) film tabletler demir tuzları, antasidler ve sukralfat uygulamasından 2 saat önce veya 2 saat sonra alınmalıdır (ilaç etkileşimleri bölümüne bakınız). Potant (levofloksasin)’in  aşağıda belirtilen dozlarda kullanılması önerilir.   Böbrek fonksiyonları normal olan hastalarda dozaj   Enfeksiyon Günlük Doz Tedavi Süresi Akut sinüzit günde tek doz 500mg 10-14 gün Kronik bronşitin akut alevlenmesi günde tek doz 250-500mg 7-10 gün Toplumdan edinilmiş pnömoni günde tek doz veya 2 kez 500mg 7-14 gün Nozokomiyal pnömoni günde tek doz 750mg 7-14 gün Piyelonefrit dahil, komplike üriner sistem enfeksiyonları günde tek doz 250 mg 7-10 gün Komplike olmayan üriner sistem enfeksiyonları günde tek doz 250 mg 3 gün Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları günde tek doz 250 mg veya tek doz veya iki kez 500mg 7-14 gün Kronik bakteriyel prostatit günde tek doz 500mg 28 gün   Böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi ≤ 50 ml/dakika) olan hastalarda dozaj     250 mg/24 saat 500 mg/24 saat 500 mg/12 saat Kreatinin klerensi ilk doz 250 mg ilk doz 500 mg ilk doz 500 mg 50-20 ml/dakika sonra: 125 mg/24 saat sonra: 250 mg/24 saat sonra: 250 mg/12 saat 19-10 ml/dakika sonra: 125 mg/48 saat sonra: 125 mg/24 saat sonra: 125 mg/12 saat <10 ml/dakika (hemodiyaliz ve sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz ile birlikte)1

–

SANOVEL İLAÇ SAN. VE TİC. A.Ş. Büyükdere Cad. 34398 Maslak – İstanbul  

09.08.2007 – 212/45

25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

7 film tablet içeren blister ambalajlarda.

Levofloksasin şiddetli pnömokokal pnömonide  en uygun tedaviyi sağlamayabilir. P. aeruginosa’nın etken olduğu nozokomiyal enfeksiyonlarda başka antibiyotikler ile kombine kullanılması gerekmektedir.   Tendinit Florokinolon grubuna ait olan levofloksasin kullanılarak yapılan tedavi sırasında nadiren tendinit vakaları gözlenmiştir. Tendinitten şüphelenilen hastalarda levofloksasin tedavisi kesilerek tendinit için uygun tedaviye (etkilenen tendonu hareketsiz hale getirmek) başlanmalıdır.   Clostridium difficile’ye bağlı hastalıklar Levofloksasin ile tedavi sırasında veya tedavinin sonunda ciddi, şiddetli ve/veya kanlı diyare görülürse, Clostridium difficile’ye bağlı psödomembranöz enterokolitten şüphelenilmelidir. Bu durumda levofloksasin alımı kesilmeli ve zaman kaybetmeden uygun destekleyici ve/veya spesifik tedaviye başlanmalıdır.   Konvülsiyonu olan hastalarda Levofloksasin, epilepsi geçmişi ve konvülsiyon eğilimi olan, yani santral sinir sistemi lezyonu olduğu tespit edilen  hastalara  fenbufen veya benzeri yapılı steroid olmayan antiinflamatuvar ilaçla birlikte veya teofilin gibi beyin konvülsiyon eşiğini düşürdüğü bilinen bir ilaç ile birlikte uygulandığında  dikkatli olunmalıdır.   Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesi eksikliği olan hastalarda Bu hastalarda kinolon grubu antibakteriyeller ile hemolitik reaksiyonlar bildirildiğinden levofloksasin kullanımında dikkatli olunmalıdır.   Böbrek yetmezliğinde Levofloksasin film tabletin dozajı böbrek yetmezliği olan hastalarda kreatinin klerensine göre ayarlanmalıdır.   Fotosensitizasyonun önlenmesi Levofloksasine bağlı fotosensitizasyon çok nadiren gözlenmekle birlikte, kullanan hastaların, tedavi süresince solaryum gibi yapay ultraviyole veya şiddetli güneş ışığına maruz kalmamaları tavsiye edilmektedir.   K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda Levofloksasin ve K vitamini antagonistlerinin beraber kullanıldığı hastalarda koagülasyon testlerinin ve kanamanın artışı sebebi ile  hastanın koagülasyon testleri  izlenmelidir.   Kan glukoz düzeyi Diğer kinolonlarda olduğu gibi, levofloksasin kullanan, genellikle oral hipoglisemik ajan (örneğin, gliburid/glibenklamid) veya insülin ile birlikte tedavi gören hastalarda, semptomatik hiper veya hipoglisemi olmak üzere kan glukoz düzeyi bozuklukları bildirilmiştir. Bu hastalarda kan glukoz düzeyi takip edilmelidir.   Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilir. Bu nedenle tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarında kullanılmamalıdır.   Hamilelik ve laktasyonda kullanımı Hamilelik kategorisi C’dir. Hamile kadınlarda levofloksasin yeterli ve kontrollü çalışmaları yapılmamıştır. Levofloksasin, hasta için beklenen yararlar risklerden daha fazla olmadıkça hamilelik sırasında kullanılmamalıdır. Levofloksasinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Bu nedenle, hasta için beklenen yararlar bebeğe gelebilecek risklerden daha fazla olmadıkça levofloksasin laktasyonda kullanılmamalıdır.   Çocuklarda kullanımı Levofloksasinin, çocuklar ve 18 yaş altındaki adolesanlarda kullanımının etkinliği ve güvenilirliği saptanmamıştır.   Yaşlılarda kullanımı Levofloksasin kullanan 65 yaş ve üzeri hastalar üzerinde yapılan klinik çalışmalarda, levofloksasin etkinliği ve emniyeti daha genç gönüllüler ve bu hastalar arasında benzerlik göstermiştir.   Araç ve makine kullanmaya etkisi  Levofloksasin ile tedavi sırasında görülen bazı yan etkiler hastaların konsantrasyon, refleks ve reaksiyon yeteneklerini azaltabileceğinden, bu yeteneklerin özellikle önemli olduğu, motorlu taşıt veya iş makinesi kullanımı gibi durumlarda risk oluşturabilir.

SANOVEL İLAÇ SAN. VE TİC. A.Ş. Çanta 34580 Silivri – İstanbul

Levofloksasin ile yapılan klinik çalışmalarda görülen yan etkilerin sıklık dereceleri aşağıda belirtildiği şekildedir: Çok sık: > %10; Sık: %1-10; Seyrek: % 0,1-1; Nadir: %0,01-0,1; Çok nadir:< %0,01   Alerjik reaksiyonlar: Seyrek: Prürit, kızarıklık, Nadir: Ürtiker, bronkospazm / dispne, Çok nadir:  Angiyo-ödem, hipotansiyon, anaflaktik şok, fotosensitizasyon   Gastrointestinal sistem bozuklukları: Sık: Bulantı, diyare, Seyrek: İştahsızlık, kusma, karın ağrısı, hazımsızlık, Nadir: Çok nadir vakalarda enterokolitin bir göstergesi olabilecek kanlı diyare meydana gelebilir, Çok nadir: Özellikle şeker hastalarında hipoglisemi   Nörolojik sistem bozuklukları: Seyrek: Baş ağrısı, baş dönmesi, sersemlik hissi, uykusuzluk, Nadir: Parestezi, tremor, anksiyete, depresyon, psikotik reaksiyonlar, ajitasyon, konvülsiyon, konfüzyon, Çok nadir: Hipoestezi, görme, işitme, tat ve koku alma bozuklukları, halüsinasyonlar   Kardiyovasküler sistem bozuklukları: Nadir: Taşikardi, hipotansiyon, Çok nadir: Anaflaktik benzeri şok   Kas-iskelet sistemi bozuklukları: Nadir: Artralji, miyalji, tendon hastalıklar; tendinit (örn. Aşil tendon), Çok nadir: Tendon rüptürü (örn. Aşil tendon) (bu istenmeyen etki tedaviye başladıktan 48 saat sonra görülebilir ve iki taraflı olabilir, kas zayıflığı özellikle Miyestania Gravisi olan hastalarda önemli olabilir.)   Karaciğer bozuklukları: Sık: Karaciğer enzimlerinde (ALT/ AST) artış, Seyrek: Bilirubin ve serum kreatinin düzeylerinde artış, Çok nadir: Hepatit gibi karaciğer bozuklukları ve akut böbrek bozukluğu (interstisyel nefrite bağlı olarak)   Kandaki bozukluklar: Seyrek: Eozinofili, lökopeni, Nadir: Nötropeni, trombositopeni, Çok nadir: Agranülositoz   Diğer: Seyrek: Asteni, mantar ve diğer dirençli mikroorganizmaların proliferasyonu, Nadir: Allerjik pnömoni ve ateş   Florokinolon uygulaması ile ilgili diğer istenmeyen etkiler Ekstra piramidal belirtiler ve diğer kas koordinasyon bozuklukları Hipersensitive vaskuliti Porfirili hastalarda porfiri atakları BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

Nitrofurantoin’in spesifik bir antidotu yoktur. Aşırı doz durumunda ilacın üriner yoldan atılımını arttırmak amacıyla vücuda sıvı yüklenmelidir.

Piyeloseptyl; akut ve kronik piyelit, piyelonefrit, sistit, üretrit, üreterit, prostatit, bakteriüri tedavisinde endikedir. İdrar yolları enfeksiyonlarının en sık görülen etkenleri E. coli, Enterococcus, St. aureus ve bazı Proteus şuşları bilhassa Piyeloseptyl’e hassastır. Disk veya tüp dilüsyon tekniği ile Klebsiella, Aerobacter ve Proteus türlerinin Nitrofurantoin’e hassas olduğu gösterildiği takdirde bu enfeksiyonlarda da kullanılır. Bütün Pseudomonas türleri ise Nitrofurantoin’e dirençlidir.

Nitrofurantoin idrar yolları için spesifik bir antibakteriyel maddedir. Düşük konsantrasyonlarda (1:100000-1:200000) bakteriostatik, bunun üstündeki konsantrasyonlarda ise bakterisid etki gösterir. Bakteriler üzerindeki etkisi bakteriyel enzim metabolizmalarında araya girmek suretiyle olur. Nitrofurantoin’e karşı bakteriler çok az rezistans gösterebilir.

Piyeloseptyl oral olarak verildiğinde süratle absorbe olur. Absorpsiyon yeri ince barsaktır. Besinlerle beraber alınması absorpsiyonu hızlandırır. Nitrofurantoin plazma proteinlerine yaklaşık % 60 oranında bağlanır ve plazma yarılanma ömrü yaklaşık 20 dk ile 60 dk arasındadır. 100 mg’lık bir oral nitrofurantoin dozundan sonra plazma seviyeleri 1-2 mcg/ml civarındadır. Nitrofurantoin karaciğerde metabolize edilir ve verilen dozun % 30-50’si süratle değişmeden idrar ile atılır. Oral dozu takiben 30 dk içinde idrarda 50-150 mcg/ml’lik bir konsantrasyon sağlanır. Nitrofurantoin plasentaya geçer ve fetal dolaşımda düşük konsantrasyonlarda gözükür. Aynı zamanda anne sütüne de geçtiği bildirilmiştir. Nitrofurantoin’in absorpsiyonu kristal şekline bağlıdır. Nitrofurantoin’in makrokristal formunun absorpsiyonu mikrokristal formuna göre daha yavaştır, ancak makrokristal Nitrofurantoin’e tahammül daha iyidir. Özellikle bulantı, kusma ve mide-barsak rahatsızlığı daha az görülür.

ORAL SÜSPANSİYON

Her 5 ml süspansiyon (1 ölçek); 25 mg Nitrofurantoin içerir. Yardımcı madde olarak; Şeker, Sakkarin sodyum, Sodyum benzoat ve Muz esansı kullanılmıştır.

Piyeloseptyl, Nalidiksik asit ve Oksolinik asitle birlikte kullanılmamalıdır. Magnezyum trisilikat Piyeloseptyl ile beraber verildiğinde emilim oranı azalır. Probenesid ve Sülfinpirazon gibi Ürikozürik ilaçlar Piyeloseptyl’in renal tubuler sekresyonunu inhibe edebilir. Bu yüzden Nitrofurantoin’in serum seviyeleri yükselebilir.

Anüri, oligüri, böbrek yetmezliği, (kreatinin klerensi 40 ml/dk’dan az ise) gebelik, 1 aydan küçük bebeklerde, glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği ve Nitrofurantoin’e karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kullanılmamalıdır.

Şişedeki işaretli yere kadar kaynatılmış, soğutulmuş su ile doldurulur. 5 dakika kadar homojen bir süspansiyon elde edene kadar şiddetle çalkalanır. Piyeloseptyl yemek arasında bir miktar su veya süt ile alınmalıdır.   Dozaj :Akut üriner sistem enfeksiyonlarında ;   Büyüklerde : Günde 4 defa 6 saat ara ile 50-100 mg. (2-4 kaşık) Komplike olmayan üriner sistem enfeksiyonlarında düşük dozaj tavsiye edilir.   Çocuklarda: 1 aydan büyük çocuklarda 5-7 mg/kg/gün hesabıyla doz dörde bölünerek 6 saat ara ile verilir. Ortalama doz için aşağıdaki tablo takip edilebilir. Vücut Ağırlığı (kg) Dozaj (günde 4 defa) Toplam Günlük Doz 7-11 kg 12.5 mg (1/2 kaşık) 50 mg 12-21 kg    25 mg (1 kaşık) 100 mg 22-30 kg 37.5 mg (1.1/2 kaşık) 150 mg 31-41 kg    50 mg (2 kaşık) 200 mg   Tedaviye en az bir hafta veya idrar steril hale geldikten sonra en az 3 gün devam edilmelidir.   Uzun süreli suppressif tedavi için; Büyüklerde; gece yatarken 50-100 mg. lık tek doz Çocuklarda; 1 mg/kg/günlük tek veya iki dozda verilir.  

Piyeloseptyl® 50 mg Kapsül, 30 kapsüllük blister ambalajda

Kullanmadan önce şişeyi çalkalayınız. Çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız. 30°C’nin altındaki oda sıcaklığında, ışıktan koruyarak saklayınız.

Piyeloseptyl® 25 mg/5 ml Oral Süspansiyon hazırlamak için kuru toz, 100 ml’lik şişede, ölçek ile birlikte.

Böbrek fonksiyon bozukluğu olanlarda ve karaciğer yetersizliği olanlarda dikkatle kullanılmalıdır. Piyeloseptyl tedavisi sırasında alkol kullanılmamalıdır. Nitrofurantoin ile tedavide akut, subakut ve kronik pulmoner sensitivite reaksiyonları gözlenmiştir. Bu reaksiyonlar meydana geldiği takdirde ilaç kesilmeli ve uygun önlemler alınmalıdır. Kronik pulmoner reaksiyonlar sinsi şekilde gelişebilir. Bu reaksiyonlar nadir olup, görülme ihtimali 6 aydan fazla sürekli Nitrofurantoin tedavisi görenlerde daha yüksektir. Uzun süreli tedavilerde hastanın pulmoner durumu yakın takip altında tutulmalıdır. Yine uzun süreli Nitrofurantoin alanlarda, sinsi aktif kronik hepatit görülebileceğinden periyodik olarak karaciğer fonksiyon testleri yapılmalıdır. Karıncalanma ve uyuşma belirtileri göstererek başlayan periferik nöropatiler bildirilmiştir. Renal yetersizlik, anemi, diyabet, elektrolit dengesizliği, B vitamini noksanlığı ve zayıflık gibi durumlar nöropatiyi arttırır. Anne sütüne geçtiğinden emziren annelerde kullanılacağı zaman emzirmeye son verilmelidir.

Pulmoner hipersensibilite reaksiyonları: Akut,subakut ve kronik pulmoner sensitivite reaksiyonları görülebilir.   Akut akciğer reaksiyonlarında ateş, titreme, öksürük, göğüs ağrısı, dispne, akciğer infiltrasyonu, plevra eksudasyonu ve eosinofili görülür.   Bunlar genellikle tedavinin ilk haftasında ortaya çıkar ve ilacın kesilmesiyle kaybolur.   Subakut akciğer reaksiyonlarında ateş ve eosinofiliye daha seyrek rastlanır. İyileşme daha yavaş olur.   Kronik akciğer reaksiyonlarının görülme ihtimali 6 aydan fazla süreli Nitrofurantoin tedavisi görenlerde daha yüksektir. Gitgide artan fenalık hissi, efora bağlı dispne, öksürük ve akciğer fonksiyonlarının bozulması genel belirtilerdir. Bu tipte akciğer reaksiyonlarının ağırlığı ve iyileşme derecesi ilk semptomların belirmesinden sonra Nitrofurantoin’e devam edilip edilmemesine bağlıdır.   Gastrointestinal reaksiyonlar: Nitrofurantoin tedavisi sırasında iştahsızlık, bulantı, kusma ve ishal görülebilir. Doz azaltılarak bu reaksiyonlar önlenebilir.   Çok nadir olarak hepatitis gözlenmiştir.   Dermatolojik reaksiyonlar: Eritem, kaşıntı, ürtiker, dermatit gibi allerjik reaksiyonlar görülebilir.   Hematolojik reaksiyonlar: Eritrositlerde glukoz-6-fosfat dehidrogenaz eksikliği, karaciğer harabiyeti olanlarda megaloblastik anemi, agranulositoz, eosinofili ve hemolitik anemi.   Diğer reaksiyonlar: Nadir olarak nöropati, baş dönmesi, baş ağrısı, nistagmus, alopesi, kas ağrıları, hipotansiyon bildirilmiştir.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.