Valtrex 1000 Mg 21 Tablet

Alüminyum folyo – PVC/PE/PVDC blisterlerde, 50 tablet içeren karton kutularda.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkisine yönelik çalışma yapılmamıştır. Bu nedenle, olası farklı bireysel duyarlılığa bağlı olarak, özellikle tedavinin başlangıcında veya doz artışlarında, uyuklama hali veya diğer santral sinir sistemi ile ilişkili belirtiler görülebilir. Bundan dolayı beceri gerektiren işleri yapacak kişilerin, örn. araç sürücülerinin ve makine operatörlerinin dikkatli olması önerilir. Bu tür aktiviteleri gerçekleştirecek hastaların becerilerinin etkilenmediği saptanıncaya dek araç veya makine kullanması önerilmemektedir.

VETRİA®’yı aşağıdaki durumlarda KULLANMAYINIZ   Eğer levetirasetam veya VETRİA®’nın yardımcı maddelerinden herhangi birine karşı alerjiniz varsa (aşırı duyarlı iseniz).   VETRİA®’yı aşağıdaki durumlarda DİKKATLİ KULLANINIZ   •        Eğer böbrek problemleriniz varsa doktorunuzun talimatlarına uyunuz. Doktorunuz dozunuzun ayarlanmasına gerek olup olmadığına karar verebilir.   •        VETRİA® alan çocuklarda, VETRİA®’nın ergenlik ve büyümeye bir etkisi gözlenmemiştir. Ancak çocuklarda uzun süreli etkileri bilinmemektedir. Nöbet şiddetinde bir artış fark ederseniz (örn. sayı artışı) lütfen doktorunuza danışınız. •       VETRİA® gibi bir antiepileptik ilaç ile tedavi edilen az sayıda kişide, kendine zarar verme veya kendini öldürme düşüncesi vardır. Depresyon ve/veya intihar düşüncesi belirtisi gösteriyorsaniz lütfen doktorunuza danışınız.   Bu uyarılar geçmişteki herhangi bir dönemde dahi olsa sizin için geçerliyse lütfen doktorunuza danışınız.   VETRİA®’nın yiyecek ve içecek ile kullanılması VETRİA®’yı yemeklerle birlikte veya ayrı alabilirsiniz. Bir güvenlik önlemi olarak, VETRİA®’yı alkol ile almayınız.   Hamilelik İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız.   •        Eğer hamile iseniz veya hamile olduğunuzu düşünüyor iseniz, lütfen doktorunuza haber veriniz. •       VETRİA® kesin olarak gerekmedikçe hamilelik boyunca kullanılmamalıdır. VETRİA®’nın doğmamış çocuğunuz üzerindeki potansiyel riski bilinmemektedir. VETRİA® hayvan çalışmalarında nöbetlerinizin kontrolü için gerekenden daha yüksek doz seviyelerinde, üreme üzerine istenmeyen etkiler göstermiştir. •        Tedaviniz sırasında hamile olduğunuzu fark ederseniz hemen doktorunuza danışınız.   Emzirme İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız. Tedavi süresince emzirme önerilmez. Araç ve makine kullanımı VETRİA® uykulu hissetmenize neden olabilir, bu da herhangi bir alet veya makine kullanma kabiliyetinizi bozabilir. Bu durum daha çok tedavinin başında veya dozdaki bir artıştan sonra mümkündür. VETRİA® tedavisinde, tedaviye verdiğiniz cevabı doktorunuz değerlendirip izin verinceye kadar makine ve araç kullanmayınız.   VETRİA®’nın içeriğinde bulunan bazı yardımcı maddeler hakkında önemli bilgiler VETRİA® laktoz içerir. Eğer daha önceden doktorunuz tarafından bazı şekerlere karşı intoleransınız (duyarlılığınız) olduğu söylenmişse bu tıbbi ürünü almadan önce doktorunuzla temasa geçiniz. Bu tıbbi ürün her bir tablette 1 mmol’den (23 mg) daha az sodyum içerir. Sodyum miktarına bağlı herhangi bir olumsuz etki beklenmez.   Diğer ilaçlarla birlikte kullanımı Eğer reçeteli ya da reçetesiz herhangi bir ilacı şu anda kullanıyorsanız veya son zamanlarda kullandıysanız lütfen doktorunuza veya eczacınıza bunlar hakkında bilgi veriniz.

Tüm ilaçlar gibi VETRİA®’nın içeriğinde bulunan maddelere duyarlı olan kişilerde yan etkiler olabilir.   Aşağıdakilerden herhangi birini fark ederseniz hemen doktorunuza bildiriniz veya size en yakın hastanenin Acil bölümüne başvurunuz:   •         Uyuklama hali (Somnolans), •         Yorgunluk (Asteni/halsizlik), •         İstemsiz kas kasılmaları (konvülsiyon), •         Uyumlu hareket bozukluğu (Ataksi), •         Denge bozukluğu, •         Aşırı huzursuzluk hali (Ajitasyon), •         Depresyon, •         Duygusal değişkenlik /duygudurum dalgalanmaları, •         Düşmanca davranış/saldırganlık, •         Sinirlilik veya uyarıya aşırı tepki gosterme (irritabilite), •         Kanda trombosit sayısında azalma, •         Anormal davranışlar, •         Kızgınlık, •         Kaygı (Anksiyete), •         Zihin karışıklığı (konfüzyon), •         Gerçekte olmayan şeyleri görmek veya duymak (halüsinasyon, varsanı), •         Mental bozukluk, •         İntihar, intihar girişimi ve intihar düşüncesi, •         Pankreas iltihabı (Pankreatit), •         Karaciğer iltihabı (Hepatit), •         Alyuvar ve/veya akyuvar sayısında azalma   Bunların hepsi ciddi yan etkilerdir. Acil tıbbi müdahele gerekebilir. Ciddi yan etkiler çok seyrek görülür.   Aşağıdakilerden herhangi birini fark ederseniz, doktorunuza söyleyiniz:   •         Sersemlik hissi, •         Baş ağrısı, •         Hiperaktivite, aşırı hareketlilik (Hiperkinezi), •         İstemsiz titreme (Tremor), •         Bellek kaybı (Amnezi), dikkat dağınıklığı (konsantrasyon kaybı), •         Unutkanlık (Bellek yetmezliği), •         Uykusuzluk (İnsomni), •         Kişilik bozuklukları (davranış bozuklukları), •         Anormal düşünce (yavaş düşünme, konsantre olamama), •         Karın ağrısı, •         İshal, •         Hazımsızlık (Dispepsi), •         Bulantı, •         Kusma, •         İştahsızlık (Anoreksi), •         Kilo artışı, •         Dönme hissi (Vertigo), •         Çift görme, •         Bulanık görme, •         Kas ağrısı (Miyalji), •         Kazara yaralanmalar, •         Enfeksiyon, •         Nazofarenjit (Burun ve yutak iltihabı), •         Öksürükte artış, •         Döküntü, •         Deri iltihabı (Ekzema), •         Kaşıntı, •         İğnelenme hissi (Parestezi), •         Karaciğer yetmezliği, •         Karaciğer fonksiyon testlerinde anormallik, •         Kilo kaybı, •         Saç dökülmesi Bunlar VETRİA®’nın hafif yan etkileridir.   Uyuklama hali, yorgunluk, sersemlik hissi gibi bazı yan etkiler tedavinin başlangıcında veya doz artışlarında daha sık görülebilir. Ancak bu etkiler zamanla azalmalıdır. Eğer bu kullanma talimatında bahsi geçmeyen herhangi bir yan etki ile karşılaşırsanız doktorunuzu veya eczacınızı bilgilendiriniz.  

•        Uygun kullanım ve doz/uygulama sıklığı için talimatlar : Yetişkinler (≥18 yaş) ve 50 kg ve üstündeki ergenlerde (12-17 yaş) kullanım: Doktorunuz size kaç tablet VETRİA® kullanacağınızı söyleyecektir, tabletleri ona göre alınız. Genel doz: günde 1000 mg (2 tablet)-3000 mg (6 tablet) arasıdır. VETRİA®’yı, günde 2 kez, sabah ve akşam birer kez, yaklaşık her gün aynı zamanda olacak şekilde, almalısınız. Örneğin, eğer günlük dozunuz 1000 mg ise sabah ve akşam birer tablet almalısınız. 4-11 yaş arası çocuklarda ve 50 kg’ın altındaki ergenlerde (12-17 yaş) kullanım: Doktorunuzun çocuğunuz için söylediği sayıda tableti, çocuğunuza veriniz. Genel doz: günde 20 mg/kg ve 60 mg/kg arasıdır. Çocuğunuz VETRİA®’yı, günde 2 kez, sabah ve akşam birer kez, yaklaşık her gün aynı zamanda olacak şekilde almalıdır. VETRİA® 100 mg/ml Oral Çözelti ve VETRİA® 250 mg Film Tablet bebekler ve küçük çocuklar için daha uygun olan dozaj şekilleridir.  •; Uygulama yolu ve metodu : VETRİA® tabletler ağızdan kullanım içindir. VETRİA® tabletleri yeterli miktarda sıvı (örn. bir bardak su) ile yutunuz. •        Değişik yaş grupları : Çocuklarda kullanım : VETRİA® 4 yaş üstü çocuklarda ve erişkinlerde kullanılmaktadır. 4 yaş altı çocuklarda kullanımı önerilmez.   Yaşlılarda kullanım :  Yaşlı hastalarda (65 yaş üstü), böbrek fonksiyonu azalmış ise VETRİA® dozu doktorunuz tarafından ayarlanacaktır. •        Özel kullanım durumları : Böbrek/Karaciğer yetmezliği : Böbrek yetmezliğiniz varsa, VETRİA® dozunuz böbrek fonksiyonunuza göre doktorunuz tarafından ayarlanacaktır. Ağır karaciğer yetmezliğiniz varsa doktorunuz tarafından dozunuz azaltılacaktır. Eğer VETRİA®’nın etkisinin çok güçlü veya zayıf olduğuna dair bir izleniminiz var ise doktorunuz veya eczacınız ile konuşunuz. Kullanmanız gerekenden daha fazla VETRİA® kullandıysanız :VETRİA®’dan kullanmanız gerekenden fazlasını kullanmışsanız, bir doktor veya eczacı ile konuşunuz VETRİA®’yıkullanmayı unutursanız Eğer bir veya birden fazla doz atladıysanız doktorunuza danışınız. Unutulan dozları dengelemek için çift doz almayınız   VETRİA® ile tedavi sonlandırıldığında oluşabilecek etkiler VETRİA® kronik (uzun süreli) tedavi olarak kullanılır. Doktorunuz size söylediği sürece VETRİA® tedavisine devam etmelisiniz. Doktorunuzun önerisi   olmadan tedaviyi   kesmeyiniz çünkü bu   durum nöbetlerinizi arttırabilir.VETRİA®   tedavisinin    sonlandırılmasına   doktorunuz   karar   vermelidir. Doktorunuz, VETRİA® tedavisinin kademeli bir doz azaltımı ile sonlandırılması hakkında sizi bilgilendirecektir. İlacın kullanımı ile ilgili başka sorularınız olursa doktorunuza veya eczacınıza danışınız.

VETRİA®, açık yavruağzı renkli, oblong, bikonveks ve film kaplı tabletler halindedir. Her kutuda 50 tablet bulunur. VETRİA®, epilepsi (sara) nöbetlerinin tedavisinde kullanılan antiepileptik (sara nöbetlerini önleyici) bir ilaçtır VETRİA®, 16 yaş ve üstü hastalarda parsiyel (kısmi) nöbetlerin tedavisinde tek başına kullanılır. VETRİA®, halihazırda başka bir antiepileptik ilaç kullanan; diğer tip sara benzeri nöbetleri olan hastaların kullandıkları antiepileptik ilaçlara ilave olarak da kullanılır.  

Çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız. 25oC’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik”lerine uygun olarak imha edilmelidir.

VETRİA® 500 mg film tablet

Erişkinlerde yapılan pazarlama öncesi klinik çalışmalardan elde edilen veriler, VETRİA®’nın mevcut antiepileptik ilaçların (fenitoin, karbamazepin, valproik asid, fenobarbital, lamotrijin, gabapentin ve primidon) serum konsantrasyonlarını ve bu ilaçların da VETRİA®’nın farmakokinetiğini etkilemediklerini göstermektedir.   Böbrekten tübüler sekresyonu bloke eden bir ilaç olan probenesid’in (günde 4 kez 500 mg) levetirasetam’ın değil ama primer metabolitinin renal klerensini inhibe ettiği gösterilmiştir. Buna rağmen bu metabolitin konsantrasyonu düşük kalır. Aktif tübüler sekresyonla atılan diğer ilaçların da metabolitin renal klerensini düşürmesi beklenebilir.   Levetirasetam’ın probenesid üzerindeki etkisi çalışılmamıştır ve levetirasetam’ın diğer aktif olarak sekrete edilen örn. non-steroid antienflamatuvar ilaçlar (NSAİD), sulfonamidler ve metotreksat gibi ilaçlar üzerindeki etkisi bilinmemektedir.   Levetirasetam’ın günlük 1000 mg’lık dozu, oral kontraseptiflerin (etinil-östradiol, levonorgestrel) farmakokinetiğini ve endokrin parametreleri (lüteinizan hormon ve progesteron) değişmemiştir. Levetirasetam 2000 mg/gün, digoksin ve varfarinin farmakokinetiğini etkilememiştir; protrombin zamanları değişmemiştir. Digoksin, oral kontraseptifler ve varfarin ile birlikte kullanımı levetirasetamın farmakokinetiğini etkilememiştir.   Antasidlerin levetirasetamın emilimi üzerine etkisi ile ilgili veri yoktur.   Gıdalar, levetirasetamın emilim miktarını etkilememiştir, ancak emilim hızı hafifçe azalmıştır.   Levetirasetamın alkol ile etkileşimi ile ilgili veri yoktur.   Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:   Pediyatrik popülasyon:   Erişkinlerdeki ile uyumlu olarak, 60 mg/kg/gün’e kadar dozlarla tedavi edilen pediyatrik hastalarda, klinikte belirgin bir ilaç etkileşimi kanıtı yoktur.   Çocuk ve adölesan (4 ila 17 yaş) epilepsi hastalarında retrospektif bir farmakokinetik etkileşim değerlendirmesi, oral levetirasetam ile ek tedavi uygulanmasının, birlikte uygulanan karbamazepin ve valproik asidin kararlı-durum serum konsantrasyonlarını etkilemediğini doğrulamıştır. Bununla beraber, veriler enzim indükleyen antiepileptiklerin, çocuklarda levetirasetam klerensini %20 arttırdığını göstermiştir. Dozun ayarlanması gerekmez.

Belirtiler Aşırı dozda VETRİA® alımını takiben somnolans, ajitasyon, agresyon, bilinç bulanıklığı, solunum depresyonu ve koma bildirilmiştir.   Tedavi Akut doz aşımından sonra, gastrik lavajla veya kusturularak mide boşaltılabilir. Levetirasetamın spesifik antidotu yoktur. Doz aşımı tedavisi semptomatik olmalıdır ve hemodiyalizi de kapsayabilir. Diyaliz ile ekstraksiyon etkinliği levetirasetam için %60 ve primer metaboliti için %74’tür.

500 mg levetirasetam

Farmakoterapötik grup: antiepileptik, ATC kodu: N03AX14 Aktif madde levetirasetam, bir pirolidon türevidir (α-etil-2-okso-1-pirolidin asetamidin S-enantiyomeri) ve bilinen antiepileptik ilaçlarla kimyasal benzerliği yoktur.   Etki Mekanizması  Levetirasetam’ın etki mekanizması hala tam olarak açıklanamamakta ve mevcut antiepileptik ilaçların   etki   mekanizmasından   farklı görülmektedir.   İn   vitro   ve   in   vivo   deneyler, levetirasetamın temel hücre özelliklerini ve normal nörotransmisyonu değiştirmediğini göstermektedir.   İn vitro çalışmalar levetirasetam’ın intranöral Ca+2düzeylerini, N tipi Ca+2 akımını kısmi olarak inhibe ederek ve intranöral depolardan Ca+2 salınımını azaltarak etkilediğini göstermiştir. Ek olarak, çinko ve β-karbolinler ile indüklenen GABA ve glisinle düzenlenen akımlardaki azalmayı kısmen tersine çevirmektedir. Ayrıca in vitro çalışmalar levetirasetamın kemirgenlerin beyin dokusunda spesifik bir bölgeye bağlandığını göstermiştir. Bu bağlanma bölgesi veziküllerin birleşmesi ve nörotransmitter ekzositozu ile ilgili olduğuna inanılan sinaptik vezikül proteini 2A’dır.   Fare odyojenik epilepsi modelinde, levetirasetam ve ilişkili analogları, sinaptik vezikül proteini 2A’ya dereceli bağlanma afiniteleri ile nöbete karşı koruma güçleri arasında ilişki gösterirler. Bu bulgular, levetirasetam ve sinaptik vezikül proteini 2A arasındaki etkileşimin, tıbbi ürünün antiepileptik etki mekanizmasına katkıda bulunduğunu göstermektedir.   Farmakodinamik Etkiler Levetirasetamın çeşitli hayvan modellerinde, prokonvülzan etkisi olmaksızın, parsiyel ve primer jeneralize epilepsi nöbetlerine karşı korunmayı arttırdığı gösterilmiştir. İlacın primer metaboliti aktif değildir. İnsanlarda, hem parsiyel, hem de jeneralize epilepsilerdeki (epileptiform boşalım / fotoparoksismal yanıt) etkinliği ile levetirasetamın farmakolojik profilinin geniş spektrumu doğrulanmıştır.   Klinik Deneyim 4 yaşın üstündeki çocuk ve erişkin epilepsili hastalarda, ikincil jeneralize olan veya olmayan parsiyel başlangıçlı nöbetlerin ek tedavisinde: Erişkinlerde, iki eşit dozda, günde toplam 1000 mg, 2000 mg veya 3000 mg uygulanan levetirasetamın etkinliği, tedavi süresi 18 haftaya kadar olan 3 çift-kör, plasebo kontrollü çalışmada gösterilmiştir. Sabit doz uygulandığında (12/14 hafta) parsiyel başlangıçlı nöbetlerin haftalık sıklığında başlangıca göre %50 veya daha fazla azalma görülen hastaların yüzdesinin 1000mg, 2000mg veya 3000mg levetirasetam alan hastalarda, sırasıyla, %27.7, %31.6, %41.3 ve plasebo alanlarda %12.6 olduğu toplu analizde belirlenmiştir.   Pediyatrik hastalarda (4-16 yaş) levetirasetamın etkinliği, 198 hastanın katıldığı, 14 haftalık, çift kör, plasebo kontrollü bir çalışmada saptanmıştır. Bu çalışmada hastalar sabit 60 mg/kg/gün (günde iki dozda) levetirasetam almıştır.   Levetirasetam ile tedavi edilen hastaların %44.6’sında ve plasebo alan hastaların %19.6’sında, parsiyel başlangıçlı nöbetlerin haftalık sıklığında başlangıca göre %50 veya daha fazla azalma olduğu saptanmıştır. Devam eden uzun süreli tedavide, hastaların %11.4’ü en az 6 ay ve %7.2’si en az 1 yıl nöbetsizliğe ulaşmıştır.   Yeni epilepsi tanısı konan 16 yasin üstündeki hastalarda ikincil jeneralize olan veya olmayan parsiyel başlangıçlı nöbetlerin tedavisinde monoterapi: Levetirasetam monoterapisinin etkinliği; yeni veya yakın zamanda epilepsi tanısı konan 16 yaş veya üstü, 576 hastada, karbamazepin kontrolü salıma (CR) karşı, çift kör, paralel grup non-inferiority (eşit-etkinlik) çalışması ile saptanmıştır. Çalışmaya sadece uyarılmamış parsiyel başlangıçlı nöbetleri veya jeneralize tonik-klonik nöbetleri olan hastalar alınmıştır. Hastalar ya 400-1200 mg/gün karbamazepin-CR veya 1000-3000 mg/gün levetirasetama randomize edilmiş, tedavi, yanıta bağlı olarak 121 haftaya kadar sürdürülmüştür.   Levetirasetam ile tedavi edilen hastaların %73.0’ünde ve karbamazepin-CR ile tedavi edilen hastaların %72.8’inde altı ay nöbetsizliğe ulaşılmıştır. Tedaviler arasında ayarlanmış mutlak fark %0.2’dir (%95 GA:-7.8 8.2). Deneklerin yarısından fazlası 12 ay nöbetsiz kalmıştır (levetirasetam ve karbamazepin-CR alan deneklerin sırasıyla %56.6’sı ve %58.5’i).   Klinik uygulamayı yansıtan bir çalışmada, levetirasetam ile ek-tedaviye yanıt veren sınırlı sayıda hastada (69 erişkin hastanın 36’sında) eş zamanlı uygulanan antiepileptikler kesilmiştir.   Juvenil miyoklonik epilepsili 12 yaşın üstündeki adölesan ve erişkinlerde miyoklonik nöbetlerin ek tedavisinde: Levetirasetamın etkinliği, farklı sendromlarda miyoklonik nöbetlerle seyreden idiyopatik jeneralize epilepsili 12 yaş ve üstündeki hastalarda yapılan 16 haftalık, çift kör, plasebo kontrollü bir çalışma ile saptanmıştır. Hastaların büyük çoğunluğunda juvenil miyoklonik epilepsi vardı. Bu çalışmada uygulanan levetirasetam dozu iki eşit doza bölünen toplam 3000 mg/gün’dür. Levetirasetam ile tedavi edilen hastaların %58.3’ünde ve plasebo alan hastaların %23.3’ünde miyoklonik nöbetlerde, haftalık en az %50 azalma görülmüştür. Devam eden uzun süreli tedavide, hastaların %28.6’sı en az 6 ayı ve %21.0’i en az 1 yılı miyoklonik nöbetsiz geçirmiştir.   İdiyopatik jeneralize epilepsili 12 yaşın  üstündeki adölesan ve erişkinlerde primer jeneralize tonik klonik nöbetlerin ek tedavisinde: Levetirasetamın etkinliği, farklı sendromlarda (juvenil miyoklonik epilepsi, juvenil absans epilepsi, çocukluk çağı absans epilepsisi veya uyanırken Grand Mal nöbetler ile seyreden epilepsi) primer jeneralize tonik klonik (PJTK) nöbetlerle seyreden idiyopatik jeneralize epilepsili erişkin, adölesan ve sınırlı sayıdaki çocukta yapılan 24 haftalık çift kör, plasebo kontrollü çalışma ile saptanmıştır. Bu çalışmada levetirasetam dozu, adölesan ve erişkinler için iki eşit doza bölünen toplam 3000 mg/gün veya çocuklar için iki eşit doza bölünen toplam 60 mg/kg/gün’dü.   Levetirasetam   ile   tedavi   edilen   hastaların   %72.2’sinde   ve   plasebo   alan   hastaların %45.2’sinde PJTK nöbetlerinin haftalık sıklığında en az %50 azalma görülmüştür. Devam eden uzun süreli tedavide, hastaların %47.4’ü en az 6 ayı ve %31.5’i en az 1 yılı tonik-klonik nöbetsiz geçirmiştir.

Genel özellikler   Çözünürlüğü ve permeabilitesi yüksek bir madde olan levetirasetamın farmakokinetik profili doğrusal olup, bireysel ya da bireylerarası değişkenliği düşüktür. Tekrarlanan uygulamada klerensinde bir değişiklik olmaz. Geçerli herhangi bir cinsiyet, ırk veya sirkadiyen değişkenlik kanıtı yoktur. Sağlıklı gönüllüler ile epilepsili hastalar arasında farmakokinetik profili benzerdir.   Tam ve doğrusal emilimi sayesinde, levetirasetamın plazma düzeyi, mg/kg vücut ağırlığı ile ifade edilen oral dozuna göre öngörülebilir. Bu nedenle plazma düzeyi izlenmesine gerek yoktur.   Erişkinlerde ve (çocuklarda tükürük ve plazma konsantrasyonları arasında belirgin bir ilişki görülmektedir (oral çözeltinin alınmasından 4 saat sonra ve oral tablet için tükürük/plazma konsantrasyon oranı 1 ila 1.7 arasındadır).     Erişkinler ve adölesanlar   Emilim:   Levetirasetam oral uygulamadan sonra gastrointestinal kanaldan hızla emilir ve oral mutlak biyoyararlanımı %100’e yakındır. Doruk plazma konsantrasyonuna (Cmax) doz uygulanmasından 1,3 saat sonra ulaşılır. İki gün, günde iki kez uygulamanın ardından kararlı duruma ulaşılır 1000 mg’lık tek dozun ve günde iki kez uygulanan toplam 1000 mg’lık dozun uygulanmasını takiben saptanan doruk konsantrasyonları (Cmax) sırasıyla 31 ve 43 μg/ml’dir. Emilimi dozdan bağımsızdır ve gıdadan etkilenmez.   Dağılım:   İnsanlarda doku dağılımına ait bilgi bulunmamaktadır. Levetirasetam ve primer metabolitinin plazma proteinlerine bağlanması belirgin değildir (< %10). Dağılım hacmi yaklaşık olarak 0,5 – 0,7 L/kg dır, bu toplam vücut su hacmine yakın bir değerdir.   Biyotransformasyon:   Levetirasetam, insanlarda yaygın bir biçimde metabolize edilmez. Majör metabolik yolağı (dozun %24’ü), asetamid grubunun enzimatik hidrolizidir. Primer metaboliti ucb L057’nin oluşmasında, karaciğer sitokrom P450 izoformları rol oynamaz. Asetamid grubunun hidrolizi, kan hücreleri dahil bir çok dokuda ölçülebilirdüzeydedir. Ucb L057 metaboliti farmakolojik olarak aktif değildir.   Ayrıca iki minor metabolit tanımlanmıştır. Biri, dozun %1.6’sı pirolidon halkasının hidroksilasyonu ile; diğeri dozun %0.9’u pirolidon halkasının açılması ile elde edilmiştir. Diğer tanımlanmamış bileşikler dozun sadece % 0.6’sını oluşturmaktadır.   İn vivo levetirasetam veya primer metaboliti arasında, enantiyomerik bir dönüşüm saptanmamıştır.   Levetirasetamın ve primer metabolitinin, major insan karaciğer sitokrom P450 izoformlarının (CYP3A4, 2A6, 2C9, 2C19, 2D6, 2E1 ve 1A2), glukuronil transferaz (UGT1A1 ve UGT1A6) ve epoksid hidroksilaz aktivitelerini inhibe etmediği in vitro gösterilmiştir. Ayrıca levetirasetam, valproik asidin in vitro glukuronidasyonunu etkilemez. Levetirasetam, insan karaciğer hücre kültürlerinde CYP1A2, SULT1E1veya UGT1 A1 aktivitesine çok az etkili veya hiç etkili değildir. Levetirasetam CYP2B6 ve CYP3A4’ün hafif indüksiyonuna neden olmuştur.   İn vitro veriler ve oral kontraseptifler, digoksin ve varfarinle ilgili in vivo etkileşim verileri, anlamlı ölçüde bir enzim indüksiyonun in vivo olarak beklenmediğini göstermektedir. Bu nedenle VETRİA®’nın diğer ilaçlarla ya da diğer ilaçlarla VETRİA® ile etkileşimi beklenmemektedir.   Eliminasyon:   Erişkinlerde plazma yarılanma ömrü 7±1 saattir ve doz, uygulama yolu veya tekrarlanan uygulamalarla değişmez. Ortalama toplam vücut klerensi 0,96 ml/dak/kg’dır. Verilen dozun ortalama %95’i vücuttan idrarla atılır (dozun yaklaşık %93’ü 48 saat içinde atılır). Dozun sadece %0.3’ü dışkı ile atılır.   Levetirasetam ve primer metabolitinin idrarda kümülatif atımı, ilk 48 saat boyunca sırasıyla, dozun % 66 ve % 24’ünü karşılar.   Levetirasetam ve ucb L057’nin renal klerensi sırasıyla 0.6 ve 4.2 ml/dak/kg’dır. Bu durum, levetirasetamın glomerüler filtrasyon ve sonrasında tübüler reabsorpsiyon ile; primer metabolitinin de glomerüler filtrasyona ek olarak aktif tübüler sekresyon ile atıldığını göstermektedir. Levetirasetam eliminasyonu kreatinin klerensi ile ilişkilidir.     Hastalardaki karakteristik özellikler   Böbrek/Karaciğer yetmezliği:   Hem levetirasetam, hem onun primer metabolitinin vücut klerensi, kreatinin klerensi ile ilişkilidir. Bu nedenle orta ve ağır böbrek yetmezliğindeki hastalarda, kreatinin klerensi baz alınarak VETRİA®’nın günlük dozunun ayarlanması önerilir. (Bkz., Bölüm 4.2 Pozoloji ve Uygulama Şekli) Anürik son dönem böbrek yetmezliğindeki erişkin hastalarda yarılanma ömrü, diyaliz arasındakı ve diyalizdeki dönemlerde, sırasıyla, yaklaşık 25 ve 3.1 saat’dir. Tipik 4 saatlik bir diyalizde levetirasetamın fraksiyonel uzaklaştırılması %51’dir.   Hafif ve orta derecede karaciğer yetmezliğindeki hastalarda levetirasetamın klerensinde bir değişiklik yoktur. Ağır karaciğer yetmezliğindeki hastalarda, eş zamanlı böbrek yetmezliğine bağlı olarak levetirasetam klerensinde, %50’den fazla bir azalma gösterilmiştir. {Bkz., Bölüm 4.2 Pozoloji ve Uygulama Şekli)     Pediyatrik popülasyon:   6-12 yaştaki epilepsili çocuklara 20 mg/kg tek oral doz verilmesinden sonra, levetirasetamın plazma yarılanma ömrü 6 saattir. İlacın görünen vücut ağırlığına göre ayarlanan klerensi epilepsili erişkinlere göre yaklaşık %30 daha yüksektir.   4-12 yaştaki epilepsili çocuklara 20 ila 60 mg/kg/gün tekrarlanan oral dozda verilmesini takiben, levetirasetam gastrointestinal sistemden hızla emilir. Doruk plazma konsantrasyonu dozdan 0.5 ila 1.0 saat sonra gözlemlenir. Eğri altındaki alan ve doruk plazma konsantrasyonları için dozla orantılı ve doğrusal artışlar gözlenmiştir. Eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 5 saattir. Vücut klerensi 1.1 ml/dak/kg’dır.   Geriyatrik popülasyon:   Yaşlılarda yarılanma ömrü, bu popülasyonda böbrek fonksiyonlarının azalmasına bağlı olarak, yaklaşık %40 kadar (10-11 saat) artmaktadır.(Bkz., Bölüm 4.2 Pozoloji ve Uygulama Şekli)

Film tablet. Tabletler açık yavruağzı renkli, oblong, bikonveks ve film kaplıdır.

Genel tavsiye   Gebelik kategorisi “C”dir.   Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)   VETRİA®’nın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Diğer antiepileptik ilaçlarda olduğu gibi hamilelikteki fizyolojik değişiklikler levetirasetam konsantrasyonunu etkileyebilir. Hamilelikte, levetirasetam konsantrasyonlarının azalması ile ilgili bildirimler bulunmaktadır. Bu düşüşler daha çok üçüncü trimesterde (hamilelik öncesi %60 bazal konsantrasyona kadar) bildirilmiştir. VETRİA® ile tedavi edilen hamile kadınların klinik açıdan kontrollerinin sağlanıldığından emin olunmalıdır. Antiepileptik tedavilerin kesilmesi sonucunda hastalık alevlenebilir ve bu durum anneye ve fetusa zararlı olabilir.   Gebelik dönemi   VETRİA® hamilelikte çok gerekli olmadıkça kullanılmamalıdır. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz., Bölüm   5.3    "Klinik   öncesi   güvenlilik   verileri").    İnsanlara   yönelik   potansiyel    risk bilinmemektedir.   Laktasyon dönemi   Levetirasetam anne sütü ile atılmaktadır. Bu nedenle, VETRİA® ile tedavi sırasında anne sütü ile besleme önerilmez. Ancak, emzirmenin durdurulup durdurulmayacağına ya da VETRİA® tedavisinin durdurulup durdurulmayacağına/tedaviden kaçınılıp kaçınılmayacağına ilişkin karar verirken emzirmenin çocuk açısından faydası ve VETRİA® tedavisinin emziren anne açısından faydası dikkate alınmalıdır. Üreme yeteneği / Fertilite Sıçanlarda, 1800 mg/kg/gün’e kadar olan dozlarda (mg/m2 üzerinden veya maruziyet bazında, insanlarda önerilen maksimum dozun yaklaşık 6 katı), erkek veya dişi fertilite veya üreme performansı üzerine herhangi bir advers etki gözlenmemiştir

Geçerli değildir.

İlk ruhsatlandırma tarihi : 02.03.2009   Ruhsat yenileme tarihi :

Parsiyel başlangıçlı nöbetlerin görüldüğü erişkin hastalarda levetirasetam oral formülasyonları ile yürütülen klinik çalışmalardan toplanan güvenlilik verilerine göre; levetirasetamgrubunda hastaların %46.4’ünde; plasebo grubunda ise hastaların %42.2’sinde istenmeyen etkiler gözlenmiştir. Ciddi istenmeyen etkiler, levetirasetamgruplarında hastaların %2.4’ünde, plasebo gruplarında hastaların %2’sinde görülmüştür.   En sık bildirilen istenmeyen etkiler; somnolans, asteni ve sersemlik hissidir. Toplu güvenlilik analizinde, açık bir doz-yanıt ilişkisi bulunmamıştır ve santral sinir sistemine bağlı istenmeyen etkilerin görülme sıklığı ve şiddeti zaman içinde azalmaktadır.   Monoterapi çalışmasında, hastaların %49.8’inde ilaca bağlı en az bir istenmeyen etki görülmüştür. En sık bildirilen istenmeyen etkiler, halsizlik ve somnolans’dır.   Parsiyel başlangıçlı nöbetlerin görüldüğü pediyatrik hastalarda (4 ila 16 yaş) yapılan bir çalışmada, levetirasetam ya da plasebo uygulanan pediyatrik hastalarda istenmeyen etki görülme sıklığının sırasıyla, %55.4 ve %40.2; ciddi istenmeyen etki görülme sıklığının ise, sırasıyla, levetirasetam ile %0.0 ve plasebo ile %1.0 olduğu gösterilmiştir. Pediyatrik popülasyonda en sık bildirilen istenmeyen etkiler; somnolans, düşmanca davranış, sinirlilik, duygusal dalgalanmalar, ajitasyon, anoreksi, asteni ve baş ağrısı’dır.   Pediyatrik hastalardaki güvenlilik bulguları, davranışsal ve psikiyatrik istenmeyen etkilerin erişkinlere oranla çocuklarda daha sık görülmesi dışında (%18.6’ya karşılık %38.6), levetirasetamın erişkinlerdeki güvenlilik profili ile uyumludur. Karşılaştırıldığında, nisbi risk çocuklarda erişkinlerdekine benzerdir.   Non-inferiorite dizaynlı bir çift kör, plasebo-kontrollü pediyatrik güvenlik çalışması, parsiyel başlangıçlı nöbetleri olan 4-16 yaş arası çocuklarda levetirasetamın kognitif ve nörofizyolojik etkilerini değerlendirmiştir. Her bir protokol popülasyonu için, Leiter-R Dikkat ve Hafıza, Hafıza Ekranı Birleşik skorunun başlangıçtan itibaren gösterdiği değişiklik dikkate alındığında levetirasetamın plasebodan farklı olmadığı sonucuna varılmıştır.   Davranışsal ve duygusal işlevler ile ilgili sonuçlar, levetirasetam ile tedavi edilen hastalarda agresif davranış üzerine bir kötüleşmeyi, valide edilmiş bir enstrümanın (CBCL-Achenbach Çocuk Davranış Kontrol Listesi) kullanıldığı standardize ve sistematik bir yol ile ölçerek göstermektedir. Ancak uzun süreli açık etiketli takip çalışmasında levetirasetam ile tedavi edilen denekler, ortalama olarak bakıldığında, davranışsal ve duygusal işlevleri ile ilgili bir kötüye gidiş yaşamamış, özellikle agresif davranış ölçütleri başlangıçtan daha kötü olmamıştır.   Miyoklonik nöbetleri olan erişkin ve adölesanlarda (12-65 yaş) yürütülen bir çalışmada; levetirasetam grubunda hastaların %33.3’ünde ve plasebo grubunda hastaların %30’unda istenmeyen etkiler gözlenmiş ve tedavi ile ilişkilendirilmiştir. En sık bildirilen istenmeyen etkiler; baş ağrısı ve somnolans’dır. Miyoklonik nöbetli hastalarda, parsiyel başlangıçlı nöbetleri olan erişkin hastalara göre, levetirasetam ile istenmeyen etki sıklığının daha düşük olduğu gösterilmiştir (%33.3’e karşı %46.4).   Primer jeneralize tonik-klonik nöbetli idiyopatik jeneralize epilepsili çocuklar ve erişkinlerde (4-65 yaş) yürütülen bir çalışmada; levetirasetam grubunda hastaların %39.2’sinde, plasebo grubunda hastaların %29.8’inde tedavi ile ilişkilendirilen istenmeyen etkiler gözlenmiştir. En sık bildirilen istenmeyen etki halsizlikti.   Klinik çalışmalarda (erişkinler, ergenler ve çocuklar) veya ilacın pazarlama sonrası deneyiminde bildirilen istenmeyen etkiler sistemlere ve sıklığa göre aşağıda listelenmiştir:   Çok yaygın (≥l/10); yaygın (≥l/100 – <1/10); yaygın olmayan (≥l/1000 – <1/100); seyrek (≥l/10000 – <1/1000); çok seyrek (<1/10000) (izole bildirimler dahil). Pazarlama sonrası deneyimden elde edilen veriler, tedavi edilen popülasyonda istenmeyen etkilerin görülme sıklığı ile ilgili bir tahmin yapmak için yetersizdir.   Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar Çok yaygın: asteni / halsizlik   Sinir sistemi hastalıkları Çok yaygın: somnolans Yaygın: amnezi, ataksi, konvülsiyon, sersemlik hissi, baş ağrısı, hiperkinezi, tremor, denge bozukluğu, dikkat dağınıklığı, bellek bozukluğu   Pazarlama sonrası deneyim: parestezi   Psikiyatrik hastalıklar Yaygın: ajitasyon, depresyon, duygusal labilite/duygudurum dalgalanmaları, düşmanca davranış/ saldırganlık, insomni, sinirlilik/irritabilite, kişilik bozuklukları, anormal düşünceler Pazarlama sonrası deneyim: davranış bozuklukları, kızgınlık, anksiyete, konfüzyon, halüsinasyon, psikotik bozukluklar, intihar, intihar girişimi ve intihar düşüncesi.   Gastrointestinal hastalıklar Yaygın: abdominal ağrı, ishal, dispepsi, bulantı, kusma Pazarlama sonrası deneyim: pankreatit   Hepatobiliyer hastalıklar Pazarlama sonrası deneyim: karaciğer yetmezliği, hepatit, karaciğer fonksiyon testlerinde anormallik   Metabolizma ve beslenme bozukukları Yaygın: anoreksi (anoreksi riski levetirasetam topiramat ile birlikte uygulandığında daha yiiksektir), kilo artışı Pazarlama sonrası deneyim: kilo kaybı   Kulak ve labirent hastalıkları Yaygın: vertigo    Göz hastalıkları Yaygın: çiftgörme, bulanık görme   İskelet-kas ve bağ dokusu hastalıkları Yaygın: kas ağrısı (miyalji)   Yaralanma, zehirlenme ve prosedürel komplikasyonlar Yaygın: kazara yaralanmalar   Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Yaygın: enfeksiyon, nazofarenjit   Solunum, göğüs ve mediastinal hastalıklar Yaygın: öksürükte artış   Deri ve derialtı doku hastalıkları Yaygın: döküntü, ekzema, kaşıntı Pazarlama sonrası deneyim: alopesi; bir çok vakada VETRİA® kesildiğinde iyileşme gözlenmiştir.   Kan ve lenfatik sistem hastalıkları Yaygın: trombositopeni Pazarlama sonrası deneyim: lökopeni, nötropeni, pansitopeni (bazı vakalarda beraberinde kemik iliği supresyonu saptanmıştır.

 Her film tablet; Etkin madde : 500 mglevetirasetam,   Yardımcı maddeler: 104 mg laktoz monohidrat ve 40 mg sodyum nişasta glikolat içerir. Yardımcı maddeler için 6.1’e bakınız.

Geleneksel güvenlilik farmakolojisi, genotoksisite ve karsinojenisite çalışmaları temelindeki klinik öncesi veriler, insana özel bir tehlike ortaya koymamıştır.   Klinik çalışmalarda görülmeyen ancak sıçanlarda ve daha az oranda farelerde görülen istenmeyen etkiler, klinikte geçerlilik olasılığı olan ve insanlardakine yakın ilaca maruz bırakma düzeylerinde ortaya çıkan karaciğer değişiklikleri, ağırlık artışı, sentrilobuler hipertrofi, yağlı infiltrasyon ve plazmada karaciğer enzimlerinin artışı gibi uyum yanıtını gösteren etkilerdir.   Sıçanlarda 400, 1200 ve 3600mg/kg/gün dozlarında 2 embriyo-fötal gelişim (EFD) çalışması yapılmıştır. 3600mg/kg/gün’de 2 EFD çalışmasından sadece birinde fötal ağırlıkta hafif bir düşme ve bununla ilişkili olarak iskelet yapı değişkenlikleri/minör anomalilerde artış meydana gelmiştir. Embriyomortalite üzerine bir etkisi yoktur ve malformasyon görülme sıklığında bir artış olmamıştır. NOAEL (Hiç Advers Etkinin Gözlenmediği Düzey) hamile dişisıçanlar için 3600mg/kg/gün (mg/m2 bazında insanlarda önerilen maksimum dozun 12 katı) ve fetuslar için 1200mg/kg/gün’dür.   Sıçanlarda, 200,600,800,1200 ve 1800mg/kg/gün’lük dozları kapsayan 4 embriyo-fötal gelişim çalışması yapılmıştır. 1800 mg/kg/gün doz seviyesinde, belirgin bir maternal toksisite ve fötal ağırlıkta bir düşüşü indüklemiştir. Bu da, kardiyovasküler/iskelet yapı anomalileri olan fetuslann görülme sıklığında bir artış ile ilişkilendirilir. NOAEL, dişileriçin <200mg/kg/gün, fetuslar için 200mg/kg/gün’dür (mg/ m2 bazında insanlarda önerilen maksimum doza eşit).   70, 350 ve 1800 mg/kg/gün levetirasetam dozları ile sıçanlarda peri- ve post-natal gelişim çalışması yapılmıştır. NOAEL, F0 dişileri için ve sütten kesilinceye dek F1 yavrusunun yaşaması, büyümesi ve gelişmesi için ≥ 1800 mg/kg/gün’dür (mg/m2 bazında insanlarda önerilen maksimum dozun 6 katı).   Sıçanlar ve köpeklerdeki neonatal ve juvenil hayvan çalışmalarında, 1800 mg/kg/gün’e kadar olan dozlarda (mg/m2 bazında insanlarda önerilen maksimum dozun 6-17 katına tekabül eden) hayvanların standart gelişim veya olgunlaşma son noktalarının hiçbirinde, herhangi bir advers etki gözlenmemiştir.

Levetirasetam, diğer pirolidon türevlerine veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir.

Ağızdan alınır.

29.06.2010

VETRİA® 500 mg film tablet

VETRİA® laktoz içermektedir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glukoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.   Bu tıbbi ürün her bir tablette 1 mmol’den (23 mg) daha az sodyum (40 mg sodyum nişasta glikolat)  içerir. Sodyum miktarına bağlı herhangi bir olumsuz etki beklenmez.   Mevcut klinik deneyime uygun olan öneri, VETRİA® tedavisinin kademeli bir doz azaltımı ile sonlandırılmasıdır. (Örn: erişkinlerde; her 2-4 haftada bir, 2 x 500 mg/gün azaltarak; 50 kg’ın altındaki çocuklar ve adölesanlarda; her 2 haftada bir dozu 2 x 10 mg/kg/gün’ü geçmemek şartıyla azaltarak) Çocuklarla ilgili mevcut verilerde, ergenlik ve büyüme üzerine etki görülmemektedir. Bununla birlikte çocuklarda, öğrenme, zeka, büyüme, endokrin fonksiyon, ergenlik ve çocuk sahibi olma potansiyeli üzerindeki uzun süreli etkileri bilinmemektedir.   Parsiyel başlangıçlı nöbetleri olan levetirasetam tedavisindeki erişkin ve çocuk hastaların (4-16 yaş) %14’ünde epilepsi nöbeti sıklığında %25’in üzerinde artış bildirilirken bu artış plasebo alan erişkin ve çocuk hastaların sırası ile %26 ve %21’inde bildirilmiştir. VETRİA®, idiyopatik jeneralize epilepsili erişkin ve adölesanlarda primer jeneralize tonik-klonik nöbetlerin tedavisinde kullanıldığında, absans sıklığına etkisi olmamıştır.   Böbrek yetmezliği olanlarda doz ayarlaması gerekebilir. Bu nedenle ağır karaciğer yetmezliği olan hastalara doz seçiminde, önce böbrek fonksiyonlarının değerlendirilmesi önerilmektedir (Bkz., Bölüm 4.2 Pozoloji ve Uygulama Şekli).   Anti-epileptik ilaçlar (levetirasetam dahil) ile tedavi edilen hastalarda intihar, intihar girişimi, intihar düşüncesi ve davranışı bildirilmiştir. Anti-epileptik ilaçların randomize plasebo kontrollü çalışmalarına ait bir meta-analiz ile intihar düşünce ve davranışı görülme riskinde küçük bir artış olduğu gösterilmiştir. Bu riskin mekanizması bilinmemektedir.   Bu nedenle hastalar depresyon belirtileri, intihar düşüncesi ve davranışı açısından yakından izlenmeli ve uygun tedavi dikkate alınmalıdır. Depresyon belirtileri, intihar düşüncesi ve davranışı ortaya çıktığında hasta ve hasta yakınının tıbbi destek alması önerilmelidir.

Pozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:   Günlük toplam doz iki eşit doza bölünerek verilmelidir.   •     Monoterapi   Erişkinlerde ve 16 yaş üstü adölesanlarda Önerilen başlangıç dozu günde iki kez 250 mg’dır. 2 hafta sonra, günde iki kez 500 mg, ilk tedavi dozu olacak şekilde arttırılmalıdır. Klinik yanıta göre doz, iki haftada bir, günde iki kez 250 mg’lık artışlarla arttırılabilir. Maksimum doz günde iki kez 1500 mg’dır.   •     Ek-tedavi   Erişkinler (≥18 yas) ve 50 kg ve üstündeki adölesanlarda (12-17 yaş) Başlangıçtaki tedavi dozu günde iki kez 500 mg’dır. Bu doza tedavinin ilk gününden itibaren başlanabilir.   Klinik yanıt ve tolerabiliteye göre doz, günde iki kez 1500 mg’a kadar çıkartılabilir. Doz değişimleri her 2-4 haftada bir, günde iki kez 500 mg olmak üzere arttırılabilir veya azaltılabilir.   4-11 yaş arası çocuklarda ve 50 kg’ın altındaki adölesanlarda (12-17 yaş) Başlangıçtaki tedavi dozu günde iki kez 10 mg/kg’dır. Klinik yanıt ve toleransa göre, doz günde iki kez 30 mg/kg’a çıkartılabilir. Doz değişimleri her 2 haftada bir, günde iki kez 10 mg/kg’ı geçmemek şartıyla arttırılabilir veya azaltılabilir. En düşük etkili doz kullanılmalıdır. 50 kg ve üstündeki çocuklarda dozaj erişkinler ile aynıdır. Hekim vücut ağırlığı ve doza göre en uygun farmasötik şekli ve dozu reçetelemelidir.   Çocuklar ve adölesanlar için önerilen dozaj:   Ağırlık Başlangıç dozu: Günde iki kez 10 mg/kg Maksimum doz : Günde iki kez 30 mg/kg 15 kg Günde iki kez 150 mg Günde iki kez 450 mg 20 kg Günde iki kez 200 mg Günde iki kez 600 mg 25 kg Günde iki kez 250 mg Günde iki kez 750 mg 50 kg üzeri(1) Günde iki kez 500 mg Günde iki kez 1500 mg (1)50 kg veya üzeri ağırlıktaki çocuk ve adölesanlarda dozaj erişkinler ile aynıdır.   Uygulama şekli: Film-kaplı tabletler oral yolla alınmalı ve yeterli miktarda su ile yutulmalıdır. Yemeklerle birlikte ya da ayrı alınabilir.   Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:   Böbrek/Karaciğer yetmezliği : Günlük doz böbrek fonksiyonlarına göre bireyselleştirilir. Erişkin hastalar için aşağıdaki tablo kullanılır ve tabloda belirtildiği şekilde doz ayarlaması yapılır. Bu doz tablosunu kullanabilmek için hastanın kreatinin klerensi (CLcr) ml/dak olarak hesaplanmalıdır. 50 kg ve üstündeki erişkinler ve adölesanlar için, CLcr ml/dak değeri serum kreatinin (mg/dl) değeri aşağıdaki formüle koyularak hesaplanır.                             [140 – yaş (yıl)] x ağırlık (kg)                           CLcr (ml/dak)= ——————————————-  [x 0,85 (kadınlarda)]                               72 x serum kreatinin (mg/dl)        Daha sonra CLcr Vücut Yüzey Alanı (VYA) icin aşağıda belirtildiği şekilde ayarlanır: CLcr (ml/dak) CLcr (ml/dak/1.73m2)= ——————————–  x 1.73                                                        VYA (m2)   Böbrek Fonksiyon Bozukluğu olan erişkin hastalarda doz ayarlaması   Grup Kreatinin Klerensi (ml/dak/1.73 m2) Doz ve Doz Sıklığı Normal > 80 Günde iki kez 500-1500 mg Hafif 50 – 79 Günde iki kez 500-1000 mg Orta 30 – 49 Günde iki kez 250-750 mg Ağır < 30 Günde iki kez 250-500 mg Son dönem böbrek yetmezliği ve diyalizdeki hastalarda(1) –

24 aydır.

218/45

Ad             : Biofarma İlaç San.ve Tic. A.Ş.   Adres         :Akpınar Mah. Fatih Cad. No:17, 34885 Samandıra – Sancaktepe / İSTANBUL   Telefon       :(0216) 398 10 63 – 4 hat    Faks             :(0216) 419 27 80

BİOFARMA İLAÇ SAN. ve TİC.A.Ş.  

25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

4 yaşın üstündeki çocuk ve erişkin epilepsili hastalarda, ikincil jeneralize olan veya olmayan parsiyel başlangıçlı nöbetlerde ek tedavi olarak kullanılır.   12 yaşın üstündeki Juvenil Miyoklonik Epilepsili adölesan ve erişkinlerde miyoklonik nöbetlerde ek tedavi olarak kullanılır.   İdiyopatik jeneralize epilepsili 12 yaş ve üstündeki çocuklar, adölesan ve erişkinlerde primer jeneralize tonik-klonik nöbetlerde ek tedavi olarak kullanılır.   Yeni epilepsi tanısı konmuş 16 yaş ve üstündeki hastalarda, ikincil jeneralize olan veya olmayan parsiyel başlangıçlı nöbetlerin tedavisinde monoterapi olarak kullanılır.

BİOFARMA İLAÇ SAN. ve TİC.A.Ş. Akpınar Mah. Fatih Cad. No : 17 Samandıra –Sancaktepe / İSTANBUL

 Laktoz monohidrat, povinil alkol, polietilen glikol, sodyum nişasta glikolat, magnezyum stearat, hidroksipropil selüloz (E463), hipromelloz (E464), titanyum dioksit (E171), sarı demiroksit (E172), kırmızı demiroksit (E172) ve talk (E553b) içerir.

Laktoz monohidrat Polivinil alkol Polietilen glikol Sodyum nişasta glikolat Magnezyum stearat Hidroksipropil selüloz (E463) Hipromelloz (E464) Titanyum dioksit (E171) Sarı demiroksit (E172) Kırmızı demiroksit (E172) Talk (E553b)

Semptomlar ve Belirtiler:  Valasiklovir aşırı dozlarını alan hastalarda  akut renal yetmezlik ve konfüzyon, halüsinasyonlar, ajitasyon, bilinçte azalma ve komayı içeren nörolojik semptomlar bildirilmiştir. Bulantı ve kusma meydana gelebilir. Yanlışlıkla aşırı dozaj alınmasını önlemek için gereken önlemler alınmalıdır. Böbrek yetmezliği olan ve yaşlı hastalarda bildirilen olguların bir çoğunda tekrarlanan aşırı dozlar uygun dozaj azaltılması yapılmamasından ötürüdür.   Tedavi: Hastalar toksisite belirtileri için  yakından incelenmelidir. Asiklovir, hemodiyaliz ile kandan büyük oranda uzaklaştırılabileceğinden,  semptomatik Valtrex doz aşımı oluştuğu takdirde bir tedavi seçeneği olarak düşünülmelidir.

Valtrex, Herpes zoster (zona) enfeksiyonlarının tedavisinde endikedir. Valtrex, akut ve post herpetik nevralji dahil, zostere bağlı ağrının süresini ve hastalarda görülme oranını azaltarak, ağrının giderilmesini hızlandırır.   Valtrex deri ve müköz membranların herpes simplex enfeksiyonlarının tedavisinde, ilk ve nükseden genital herpes dahil olmak üzere kullanılır. Valtrex herpes labialis (uçuk) tedavisinde endikedir.   Valtrex, deri ve müköz membranların nükseden herpes simplex enfeksiyonlarının önlenmesinde (baskılanmasında), genital herpes dahil endikedir.   Valtrex baskılanma tedavisi olarak alındığında ve daha güvenli seks yaşamı ile birarada olduğunda genital herpes bulaşmasını azaltır.   Valtrex organ nakli sonrası görülen cytomegalovirus (CMV) enfeksiyonunun ve hastalığının profilaksisinde endikedir. Valtrex ile yapılan CMV profilaksisi akut doku rejeksiyonunu (renal transplant hastalarında), fırsatçı enfeksiyonları ve diğer herpes virüs enfeksiyonlarını (HSV; VZV) azaltır.

Farmakoterapötik grup: Valasiklovir, asiklovirin L-valin esteri olan bir antiviraldir. Asiklovir bir pürin (guanin) nükleosid analoğudur.   Etki mekanizması: Valasiklovir insanda, hızla ve hemen hemen tamamen valasiklovir hidrolaz olarak adlandırılan bir enzimle asiklovir ve valine dönüştürülür. Asiklovir, Herpes simplex virüsü (HSV) tip I ve tip II, Varicella zoster virüsü (VZV), Cytomegalovirus (CMV), Epstein-Barr Virus (EBV) ve insan herpes virüsü 6’ya (HHV-6) karşı in vitro etkili bir spesifik inhibitördür. Asiklovir fosforillenerek, aktif biçimi olan asiklovir trifosfata dönüşür ve herpes virüsünün DNA sentezini inhibe eder. Fosforilasyonun ilk aşaması virüse spesifik enzimin aktivitesini gerektirir. Bu enzim, HSV, VZV ve EBV vakalarında, sadece virüs ile enfekte olan hücrelerde bulunan viral timidin kinaz (TK) enzimidir. CMV’de seçicilik, kısmen UL97’nin fosfotransferaz gen ürününün aracılığı sayesinde, fosforilasyon ile sağlanır. Asiklovirin aktivasyonu için virüs spesifik enzime gereksinim duyulması, özgün seçiciliğinin ana nedenidir. Fosforilasyon işlemi (mono’dan trifosfata dönüşümü) hücre kinazları tarafından tamamlanır. Asiklovir trifosfat virüs DNA polimerazını yarışmalı olarak  inhibe eder ve bu nükleosid analoğunun zincire girmesi ile zincir oluşumunun devamı engellenir. Böylece, virüsün DNA sentezi durdurulur ve virüs replikasyonu önlenmiş olur. Direnç, timidin kinazı olmayan fenotipe bağlı gelişebilir ki; bu virüsler zaten konak hücrede dezavantajlıdır.   Çok sık olmamakla birlikte, virüsün timidin kinaz veya DNA polimerazındaki ufak değişikliklerin azalan duyarlılığa neden olabileceği bildirilmiştir. Bu değişkenlerin virülansı

Oral alımdan sonra valasiklovir hidroklorür hızla gastrointestinal kanaldan absorbe olur ve intestinal ve/veya hepatik ilk geçiş metabolizmasıyla hemen tamamen asiklovir ve L-valine  dönüşür.   Valasiklovir ve asiklovir farmakokinetiği Valtrex’in oral uygulamasından sonra 283 yetişkinde 14 gönüllü çalışmasında incelenmiştir.   Absorpsiyon: 1 g  oral Valtrex ve 350 mg intravenöz asiklovir dozunu takiben 12 sağlıklı gönüllüde tayin edilen asiklovir mutlak biyoyararlanımı % 54.5±9.1dir. Valtrex uygulamasını takiben asiklovir biyoyararlanımı yiyecekle alımdan etkilenmez (51 g yağ içeren 873 Kcal’lik kahvaltıdan 30 dakika sonra).   8 sağlıklı gönüllüye 100 mg, 250 mg, 500 mg, 750 mg ve 1 gram Valtrex verilmesinden sonra asiklovir maksimum konsantrasyonu ve asiklovir konsantrasyon-zaman eğrisi (EAA) altında kalan alan arasında doz orantısallığı bulunmamıştır. Ortalama Cmax (±SS) sırasıyla 0.83 (±0.14), 2.15 (±0.50), 3.28 (±0.83), 4.17 (±1.14), ve 5.65 (±2.37) µg/ml ve ortalama EAA(±SS) sırasıyla 2.28 (±0.40), 5.76 (±0.60), 11.59 (±1.79), 14.11 (±3.54) ve 19.52 (±6.04) s. µg/ml olarak bulunmuştur.   8 sağlıklı gönüllüye paralel gruplarda 11 gün günde 4 kez 250 mg, 500 mg ve 1 g Valtrex çoklu-doz uygulamasından sonra da asiklovir Cmax ve EAA arasında doz orantısallığı olmadığı görülmüştür. Ortalama Cmax (±SS) sırayla 2.11 (±0.33), 3.69 (±0.87) ve 4.96 (±0.64) µg/ml ve ortalama EAA (±SS) 5.66 (±1.09), 9.88 (±2.01) ve 15.70 (±2.27) s. µg/ml olarak bulunmuştur.   Normal böbrek işlevi olan sağlıklı gönüllülerde önerilen valasiklovir uygulamasından sonra asiklovir birikmesi yoktur.   Dağılım: Valasiklovirin insan  plazma proteinlerine bağlanması %13.5 ile %17.9 arasında değişir.   Metabolizma: Oral uygulama sonrası valasiklovir hızla gastrointestinal kanaldan absorbe edilir. Valasiklovir intestinal ve/veya hepatik ilk geçiş metabolizma ile asiklovir ve L-valine dönüşür. Asiklovir aldehid oksidaz ile ve alkol ve aldehid dehidrogenaz ile az miktarda inaktif metabolitlerine dönüşür. Valasiklovir  ve asiklovir sitokrom P-450 enzimi ile metabolize olmaz. Dönüşmeyen valasiklovir konsantrasyonları düşük ve geçicidir ve genellikle uygulamadan 3 saat sonra ölçülemez hale gelir. Tüm dozlarda valasiklovir doruk plazma konsantrasyonları 0.5 µg/ml’den azdır. 1 g Valtrex’in tek doz uygulamasından sonra gözlenen ortalama plazma valasiklovir konsantrasyonları  karaciğer bozukluğu olan , böbrek yetersizliği olan ve  birarada probenesid ve simetidin alan sağlıklı gönüllülerde sırasıyla 0.5, 0.4 ve 0.8 µg/ml olmuştur.   Eliminasyon:  Valasiklovir şeklinde verilen asiklovirin farmakokinetik dispozisyonu  intravenöz ve oral asiklovirden kazanılan deneyim ile tutarlıdır. Radyoaktif işaretli 1 g valasiklovirin 4 sağlıklı denekte oral uygulamasını takiben  verilen radyoaktivitenin 96 saat sonra %45.60’ı idrarda ve %47.12’si feçeste  bulunmuştur. İdrarla atılan radyoaktivitenin %88.60’ı asiklovire aittir. 12 sağlıklı gönüllüye tek bir 1 g’lık Valtrex dozunu takiben asiklovirin renal  klerensi yaklaşık 255±86 ml/dak olup  bu toplam asiklovir görünen plazma klerensinin %41.9’udur.   Normal böbrek işlevi olan gönüllülerdeki tüm Valtrex çalışmalarında asiklovir plazma eliminasyon yarı-ömrü  tipik olarak 2.5-3.3 saat arasında değişmektedir.   Hastalar için Özellikler: Valtrex’in oral alımını takiben, herpes zoster ve herpes simplex, valasiklovir ve asiklovir farmakokinetiğini önemli oranda değiştirmez.   Gebeliğin son dönemlerinde valasiklovir ve asiklovir farmakokinetiğini inceleyen bir çalışmada, 1000 mg valasiklovir alımından sonra oluşan kararlı durum günlük asiklovir EAA (plazma konsantrasyonu ve zaman grafiğinde  eğri altında kalan alan), günlük 1200 mg oral asiklovir dozundan sonrakinin iki katıdır.   Transplant hastalarında günde 4 kez 2000 mg valasiklovir alanlarda asiklovir pik konsantrasyonları, aynı dozu alan sağlıklı gönüllülerle benzerdir.  Tahmin edilen günlük EAA‘lar ise  daha  büyüktür.   Son evre böbrek hastaları: Son evre böbrek hastası gönüllülere  Valtrex verilmesini takiben ortalama asiklovir yarı ömrü yaklaşık 14 saat olarak bulunmuştur. Hemodiyaliz sırasında asiklovir yarı-ömrü yaklaşık 4 saat olarak bulunmuştur. 4 saatlik bir hemodiyaliz sürecinde vücuttaki asiklovirin yaklaşık üçte biri diyaliz ile uzaklaştırılır. Diyaliz hastalarında görünen plazma klerensi 86.3 ± 21.3 ml/dak/1.73 m2 sağlıklı gönüllülerde ise 679.16 ± 162.76 ml/dak/1.73 m2 dir.   Böbrek hastalarında doz azaltılması tavsiye edilir (Kullanım Şekli ve Dozu’na bakınız).   Yaşlılar: Sağlıklı yaşlı gönüllülerde 1 g Valtrex’in tek doz uygulanmasından sonra , asiklovir yarı-ömrü 3.11 ± 0.51 saat  iken sağlıklı gönüllülerde 2.91 ± 0.63 saattir. Asiklovir farmakokinetiği geriatrik gönüllülerde tek ve çoklu doz uygulamalarından sonra böbrek fonksiyonuna bağlı olarak değişiklik göstermiştir. Yaşlı hastalarda hastanın altta yatan böbreklerle ilgili durumuna bağlı olarak doz azaltılması gerekebilir (Uyarılar, Önlemler ve Kullanım Şekli ve Dozu’na bakınız).   Çocuklar: Pediyatrik hastalarda valasiklovir farmakokinetiği değerlendirilmemiştir.   Karaciğer Hastalığı: Valtrex’in orta şiddetli (biyopsi ile kanıtlanmış siroz) veya şiddetli (asit ile ve asit olmaksızın ve biyopsi ile kanıtlanmış siroz) karaciğer hastalarına uygulanması valasiklovirin asiklovire dönüşme miktarı değil, hızının azaldığını  ve asiklovir yarı ömrünün etkilenmediğini  göstermiştir. Siroz hastalarında  doz ayarlaması önerilmez.   HIV hastaları: HIV hastalığı olan  ve CD4 hücre sayısı < 150 hücre/mm3  olan ve 30 gün süreyle günde 4 kez 1 g Valtrex alan  9 hastada valasiklovir ve asiklovir farmakokinetiği sağlıklı gönüllülerde gözlenenden farklı bulunmamıştır (Uyarılar, Önlemler’e bakınız)

Tablet

Bir tablet 1000 mg valasiklovir içerir.   Yardımcı maddeler: Film kaplamasında boyar madde olarak titanyum dioksit, baskı mürekkebinde Brilliant Blue E133 ve etanol içerir.

Klinik anlamlılığı olan bir etkileşme belirlenmemiştir. Asiklovir, başlıca aktif renal tübüler sekresyon yolu ile değişmeden idrarla atılır. Bu mekanizma ile yarışan herhangi bir ilacın birlikte verilmesi, Valtrex verilmesini takiben asiklovir plazma konsantrasyonlarını arttırır. 1 gr Valtrex’i takiben simetidin veya probenesid verilmesi bu mekanizma ile asiklovirin plazma konsantrasyonu/zaman eğrisinin altında kalan alanı arttırır ve renal klerensini azaltır. Fakat, asiklovirin geniş terapötik endeksinden dolayı doz ayarlaması gerekmemektedir.   Yüksek dozda Valtrex alan hastalarda (4 g/gün ve daha fazla) birlikte kullanıldıklarında eliminasyon için asiklovirle yarışan ilaçlar verilirken, bir ya da iki ilacın veya metabolitlerinin plazma düzeylerindeki artış potansiyeli nedeniyle, dikkat edilmelidir. Organ nakli hastalarında bağışıklık sistemini baskılayıcı ajan olarak kullanılan mikofenolat mofetilin inaktif molekülü ile asiklovirin birlikte verilmesi sonucunda  (EAA) plazma/zaman eğrisinin altında kalan alanlarının arttığı görülmüştür.   Böbrek fizyolojisinin başka özelliklerini etkileyen ilaçlarla (siklosporin, tacrolimus)  birlikte eğer yüksek doz Valtrex (4 g/gün ve daha fazla) uygulanacaksa,  önlem alınması gerekmektedir.   Dijoksin farmakokinetiği günde 3 kez 1 g Valtrex ile birlikte verilmesinden etkilenmemiştir ve tek doz Valtrex’in  (1 g) dijoksin (0.75 mg’lık  2 doz ), tek doz antasitler (Al+3 ve Mg+2) veya tiazid diüretiklerinin çoklu dozları ile beraber verilmesinden sonra asiklovir farmakokinetiği değişmemiştir.  Tek doz Valtrex’i (1 gram) takiben asiklovir  Cmaks ve EAA değerleri, asiklovirin renal klerensindeki azalmaya bağlı olarak tek doz simetidin (88 mg) verilmesinden sonra % 8 ve % 32 , probenesid (1 gram) verilmesinden sonra % 22 ve % 49 ve simetidin ve probenesid kombinasyonu verilmesinden sonra % 30 ve % 78 artmıştır. Normal böbrek işlevi olan hastalarda bu etkilerin klinik önemi olduğu düşünülmemektedir. Bu bakımdan Valtrex dijoksin, antasitler, tiazid diüretikleri, simetidin veya probenesid ile birlikte verilirken normal böbrek fonksiyonlu hastalarda doz ayarlaması gerekmemektedir.

Valtrex, valasiklovir, asiklovir veya bunların formülasyonlarındaki herhangi bir maddeye aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.

(Hekim tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde)   HERPES ZOSTER TEDAVİSİ   Erişkinler: Herpes zoster enfeksiyonlarının tedavisi :1000mg valasiklovir (1 Valtrex 1000 mg tablet), günde 3 kez, 7 gün süre ile alınmalıdır.   Çocuklar: Herpes zoster tedavisinde  Valtrex’in çocuklarda etkinlik ve güvenliliği değerlendirilmemiştir.   Yaşlılar: Yaşlılarda böbrek yetersizliği olasılığı göz önüne alınmalı ve dozaj buna göre ayarlanmalıdır (Aşağıdaki böbrek yetmezliğine bakınız). Yeterli hidrasyon sağlanmalıdır.   Böbrek yetersizliği: Böbrek işlevi yetersiz hastalara valasiklovir verilirken dikkatli olunmalıdır. Yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. Dozaj aşağıdaki Tablo 4’deki gibi azaltılmalıdır.     Tablo4                        Böbrek bozukluğu olan hastalarda dozaj Endikasyonlar Normal doz rejimi (Kreatinin klerensi 50 ve daha büyük) Kreatinin klerensi (ml/dakika)     30 – 49     10 – 29     < 10 Herpes zoster 8 saatte bir 1 g 12 saatte bir 1 g 24 saatte bir 1 g 24 saatte bir 500 mg Genital herpes Başlangıç tedavisi   12 saatte bir 1 g   Doz azaltılmaz   24 saatte bir 1 g   24 saatte bir 500 mg Genital herpes Tekrarlayan nöbetler  12 saatte bir 500 mg Doz azaltılmaz 24 saatte bir 500 mg 24 saatte bir 500 mg Genital herpes Baskılama tedavisi  24 saatte bir 1 g Doz azaltılmaz 24 saatte bir 500 mg 24 saatte bir 500 mg 24 saatte bir 500 mg Doz azaltılmaz 48 saatte bir 500 mg 48 saatte bir 500 mg Genital herpes HIV ile enfekte hastalarda baskılama tedavisi  12 saatte bir 500 mg Doz azaltılmaz 24 saatte bir 500 mg 24 saatte bir 500 mg Herpes labialis Tedavi 1 günü aşmamalıdır 12 saat arayla alınan 2 g’lık 2 doz 12 saat arayla alınan 1 g’lık 2 doz 12 saat arayla alınan 500 mg’lık 2 doz 500 mg’lik tek doz   Hemodiyalizdeki hastalarda, kreatinin klerensi dakikada 15 ml’nin altında olan hastalara önerilen doz kullanılmalıdır. Bu doz hemodiyaliz sonrası uygulanmalıdır.   Karaciğer yetmezliği:  Hafif veya orta şiddette sirozlu (hepatik fonksiyonu işlevsel olan) hastalarda doz ayarlaması gerekmemektedir. İlerlemiş sirozlu hastalarda (hepatik fonksiyon bozukluğu ve portal-sistemik şant belirtileri olan) elde edilen farmakokinetik veriler doz ayarlanması ihtiyacını belirtmemiştir; fakat klinik deneyim sınırlıdır.   HERPES SIMPLEX ENFEKSİYONLARININ TEDAVİSİ Yetişkinler: 500 mg valasiklovir (Valtrex 500 mg tablet) günde 2 kez alınmalıdır. Nükseden enfeksiyonlarda tedaviye 3 ya da 5 gün devam edilmelidir. Daha şiddetli olabilen başlangıç epizodlarında tedavi 5 günden 10  güne kadar uzatılabilir. Tedaviye mümkün olabildiğince erken başlanmalıdır. Herpes simplex’in nüks enfeksiyonlarında tedaviye ideal olarak prodromal sürede veya ilk belirti veya semptomlar görülür görülmez başlanmalıdır. Valtrex HSV nüksünün ilk belirti ve semptomlarında  alınırsa lezyon gelişmesini önleyebilir. Alternatif olarak, herpes labialis (uçuk) için, 1 gün süreyle Valtrex 2 g günde iki kez etkili bir tedavidir. İkinci doz, ilk dozdan 12 saat sonra alınabilir (6 saatten önce alınmamalıdır).  Bu dozaj rejimini kullanırken, tedavi bir günü geçmemelidir; çünkü tedaviyi uzatmanın ilave klinik fayda sağlamadığı gösterilmiştir. Tedaviye uçuğun en erken semptomlarında (ör. acıma, kaşınma veya yanma) başlanmalıdır. Çocuklar: Herpes simplex enfeksiyonlarının tedavisinde  Valtrex’in çocuklarda etkinlik ve güvenliliği değerlendirilmemiştir. Yaşlılar: Yaşlılarda böbrek yetersizliği olasılığı göz önüne alınmalı ve dozaj buna göre ayarlanmalıdır (Aşağıdaki böbrek yetmezliğine bakınız). Yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. Böbrek yetersizliği: Böbrek işlevi yetersiz hastalara valasiklovir verilirken dikkatli olunmalıdır. Yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. Dozaj yukardaki Tablo 4’deki gibi azaltılmalıdır. Karaciğer yetmezliği: Hafif veya orta şiddette sirozlu (hepatik fonksiyonu işlevsel olan) hastalarda doz ayarlaması gerekmemektedir. İlerlemiş sirozlu hastalarda (hepatik fonksiyon bozukluğu ve p

–

GlaxoSmithKline İlaçları Sanayi ve Ticaret A.Ş. Levent-İstanbul.

09.06.2008 – 124/92

30oC’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız. Çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.

Valtrex 1000 mg film tablet, 21 tablet,  blisterde, karton kutuda.

Sıvı alma durumu: Özellikle yaşlıların, dehidratasyon riski altında olan hastaların yeterli sıvı almalarına özen gösterilmelidir.    Böbrek  yetmezliğinde  kullanımı: Asiklovir renal klerens ile atılır, bu nedenle böbrek yetmezliği olan hastalarda doz azaltılmalıdır (Bakınız Kullanım Şekli ve Dozu). Böbrek fonksiyon derecesine göre uygun olmayan şekilde yüksek Valtrex dozları alan ve altta yatan böbrek hastalığı olan hastalarda  akut böbrek yetmezliği ve MSS semptomları rapor edilmiştir. Aynı şekilde yaşlı hastalara ve potansiyel olarak nefrotoksik ilaçları alan hastalara da Valtrex verildiğinde  dikkat edilmelidir.   Uçuk tedavisi  için verilen doz önerilerinde, Valtrex yaşlı veya böbrek yetersizliği olan hastalara verilirken özel dikkat gösterilmelidir (Kullanım Şekli ve Dozu’na ve Yaşlılarda kullanım’a bakınız). Tedavi 1 günü (24 saatte 2 g’lık 2 doz) geçmemelidir. 1 günden fazla tedavi  ilave klinik yarar sağlamaz.   Tübül içi çözünürlük (2.5 mg/ml) aşıldığında renal tübüllerde çökelti oluşabilir. Yeterli sıvı alımı  sağlanmalıdır. Akut böbrek yetmezliği ve anuri durumunda böbrek fonksiyonu düzelinceye kadar hastalar hemodiyalizden yarar görebilir (Kullanım Şekli ve Dozu’na bakınız). HIV ile enfekte hastalarda genital herpes baskılanması için kullanılması dışında  bağışıklığı sorunlu hastalarda Valtrex etkinlik ve güvenliliği  hakkında bilgi yoktur.   Valtrex’in ilerlemiş HIV hastalığı olan hastalarda (CD4 hücre sayısı < 100 hücre/mm3) nükseden genital herpesin baskılanması için kullanılmasında etkinlik ve güvenliliği değerlendirilmemiştir. HIV ile enfekte hastalarda genital herpesin tedavisinde Valtrex’in etkinlik ve güvenliliği değerlendirilmemiştir.   Yaygın herpes zoster tedavisinde Valtrex’in etkinlik ve güvenliliği değerlendirilmemiştir.   Genital herpesin birden fazla partnerleri olan bireylerde ve heteroseksüel olmayan çiftlerde genital herpes bulaşmasının azaltılmasında etkinliği değerlendirilmemiştir.   Karaciğer fonksiyon bozukluğu ve karaciğer naklinde yüksek dozda Valtrex kulanımı: Karaciğer hastalığı bulunanlarda yüksek dozda Valtrex (4 g veya daha fazla/gün) kullanımıyla ilgili veri bulunmamaktadır. Bu hastalara yüksek dozda Valtrex uygulanması gerektiğinde önlem alınmalıdır. Valtrex’in karaciğer naklinde kullanımıyla ilgili bir çalışma yapılmamış olmakla birlikte yüksek doz asiklovir profilaksisinin CMV enfeksiyon ve hastalığını azalttığı gösterilmiştir.   Zoster döküntülerinin ortaya çıkmasından 72 saat sonra başlatılmış tedaviler hakkında veri yoktur. Hastalar herpes zoster tanısı konulur   Herpes zoster: konulmaz tedaviye başlamaları konusunda bilgilendirilmelidir.   Genital herpes: Hastalar Valtrex’in genital herpesi tamamen ortadan kaldırmadığı konusunda bilgilenmelidir. Genital herpes cinsel temas ile geçen bir hastalık olduğundan hastalar lezyonlarla temastan veya lezyonlar ve/veya semptomlar mevcut olduğunda eşlerini enfekte etmekten korumak için  cinsel birleşmeden  kaçınmalıdır. Genital herpes asemptomatik viral  saçılma ile semptomsuz iken de sıklıkla bulaşabilir. Bu bakımdan Valtrex ile baskılama tedavisi yanı sıra hastalar güvenli seks uygulamasına dikkat etmelidir. Enfekte kişilerin seks partnerleri de semptom vermeseler bile  enfekte olabilecekleri hususunda uyarılmalıdır. Genital herpesli kişilerin semptomsuz eşlerinin tipe özgü serolojik testi HSV-2 bulaşma riski olup olmadığını tayin edebilir.   Valtrex’in HSV-2 dışında cinsel yolla bulaşan diğer enfeksiyonların bulaşmasını azalttığı gösterilmemiştir.   Eğer bir genital herpes nüksünün medikal tedavisinde endike ise epizodun ilk işaret veya semptomunda tedaviye başlamaları konusunda hastalar uyarılmalıdır.   Genital herpesin ilk epizodunda belirti ve semptomların başlamasından sonra 72 saatten veya nükseden bir epizodun belirti ve semptomlarının başlamasından sonra 24 saatten daha uzun bir süre geçmişse tedavinin etkinliği hakkında veri yoktur.   Diğer bakımdan sağlıklı kişilerin kronik baskılama tedavisinde 1 yıldan fazla kullanımının etkinlik ve güvenliliği hakkında veri yoktur. HIV ile enfekte hastalarda kronik baskılama tedavisinde 6 aydan daha uzun süre kullanımının etkinlik ve güvenliliği hakkında veri yoktur.   Uçuk (Herpes labialis): Hastalara uçuğun ilk belirtilerinde (ör. batma, kaşınma, yanma) tedaviye başlamaları uyarılmalıdır. Uçuğun klinik belirtilerinden (ör. papül,vezikül veya ülser) sonra başlanan tedavilerin etkinliği hakkında veri yoktur. Hastalar uçuk tedavisinin 1 günü geçmemesi (2 doz) ve  dozlarını 12 saat arayla almaları konusunda uyarılmalıdır. Valtrex’in uçuğu tamamen ortadan kaldırmadığı konusunda hastalara bilgi verilmelidir.   Günde 8 g dozlarında Valtrex klinik çalışmalarına katılan ilerlemiş HIV hastalığı olanlarda ve aynı zamanda allogenik kemik iliği transplant ve böbrek transplant alıcılarında bazı olgularda ölümle sonuçlanan trombotik trombositopenik purpura/hemolitik üremik sendrom meydana gelmiştir.   Gebelik ve laktasyonda kullanımı: Gebelik kategorisi B.   Gebe kadınlarda Valtrex veya Zovirax’ın yeterli ve iyi kontrol edilmiş çalışmaları yoktur. Asiklovirin gebelikte kullanımı için prospektif epidemiyolojik kayıtlarına 1984’te başlanmış ve nisan 1999’da tamamlanmıştır. Gebeliklerinin ilk 3 ayında sistemik asiklovire maruz kalan 756 kadından 749’u gebe kalmıştır. Doğum kusurları oranı hemen hemen genel popülasyondaki gibi bulunmuştur. Ancak gebelik kayıtlarının küçük  ölçeği,  sık rastlanmayan kusurların riskini değerlendirmek veya gebe kadınlarda asiklovir kullanımının emniyeti  ve gelişmekte olan fötusları hakkında güvenilir veya belirleyici yorumlar yapmak  için yeterli değildir. Valtrex gebelikte beklenen yararları  fötusa olası riskinden fazla ise kullanılmalıdır.   Emziren anneler: 5 emziren anneye  Valtrex 500 mg dozunun oral uygulama sonrası anne sütündeki doruk asiklovir konsantrasyonlarına (Cmax) karşılık gelen maternal serum konsantrasyonlarının 0.5 ile 2.3 mislidir (medyan 1.4). Asiklovir anne sütündeki EAA, maternal serum EAA’sının 1.4-2.6 misli (medyan 2.2) arasında değişir. Günde 2 kez 500 mg’lık bir maternal Valtrex dozu emzirilen bebeğe yaklaşık 0.6 mg/kg/gün oral asiklovir dozajı sağlar. Bu, emzirilen bebeğe intravenöz olarak  30 mg/kg/günlük standard bir yenidoğan dozunun uygulanmasından sonra ulaşılan maruziyetin % 2’sinden daha azdır. Anne serumu, anne sütü veya bebek idrarında değişmemiş valasiklovir saptanmamıştır. Valtrex emziren annelere dikkatli olarak ve sadece endike olduğunda verilmelidir.   Pediyatrik kullanım: Buluğ öncesi pediyatrik hastalarda Valtrex’in etkinlik ve güvenliliği saptanmamıştır.   Yaşlılarda kullanımı:  Valtrex klinik çalışmalarındaki toplam hasta sayısının 906’sı 65 yaş ve üstü ve 352’si 75 yaş ve üzeriydi. Herpes zoster klinik çalışmasında iyileşme sonrası ağrı (post herpetik nevralji) süresi 65 yaş ve üzeri hastalarda gençlere nazaran daha uzundu. Yaşlı hastalarda böbrek işlevi yetersizdir ve doz azaltılması gereklidir. Yaşlı hastalarda renal ve MSS advers etkileri görülme olasılığı fazladır. Klinik uygulamada görülen MSS advers olayları ajitasyon, halusinasyonlar, konfüzyon, deliryum ve ansefalopati daha sık olarak yaşlı hastalarda gözlenmiştir (Farmakolojik Özellikler, Advers Etkiler/Yan Etkiler, Kullanım Şekli ve Dozu’na bakınız).   Araç ve makine kullanmaya etkisi: Hastanın araba veya makine kullanması düşünüldüğünde Valtrex’in advers olay profili ve hastanın klinik durumu gözönüne alınmalıdır. Valtrex’in araba kullanma performansı veya makine kullanma yeteneği üzerine etkisini ölçen çalışmalar yapılmamıştır. Valtrex’in etken maddesinin farmakolojik özelliklerinin böyle etkinliklere zararlı bir etki yapması beklenmemektedir.

Glaxo Wellcome S. A. İspanya

  Valtrex klinik çalışmalarında herpes enfeksiyonu dışında sağlıklı hastalarda sıklıkla bildirilen  advers etkiler aşağıdaki tablo 1 ve tablo 2’de verilmiştir.    Tablo 1. Herpes Zoster Çalışma Popülasyonlarında Advers Olay İnsidansı (%) Advers Olay VALTREX 1 gram günde (n = 967) Plasebo (n = 195) Bulantı %15 %  8 Başağrısı %14 % 12 Kusma %  6 % 3 Başdönmesi %  3 %  2 Karın ağrısı %  3 %  2   Tablo 2. Genital Herpes Çalışma Popülasyonlarında Advers Olay Insidansı (%) Advers Olay Genital Herpes tedavisi Genital Herpes baskılanması VALTREX 1 gram 2×1 (n = 1,194) VALTREX 500 mg 2×1 (n = 1,159) Plasebo (n = 439) VALTREX 1 gram 4×1 (n = 269) VALTREX 500 mg 4×1 (n = 266) Plasebo (n = 134) Bulantı %  6 % 5 % 8 % 11 % 11 % 8 Başağrısı % 16 % 15 % 14 % 35 % 38 % 34 Kusma % 1 % < 1 % < 1 % 3 % 3 % 2 Başdönmesi % 3 % 2 % 3 % 4 % 2 % 1 Karın ağrısı % 2 % 1 % 3 % 11 % 9 % 6 Dismenore % < 1 % < 1 % 1 % 8 % 5 % 4 Artralji % < 1 % < 1 % < 1 % 6 % 5 % 4 Depresyon % 1 % 0 % < 1 % 7 % 5 % 5   Herpes enfeksiyonu dışında sağlıklı hastalarda klinik çalışmalarda bildirilen laboratuvar anormallikleri Tablo3’de verilmiştir.     Tablo 3. Herpes Zoster ve Genital Herpes Çalışma Popülasyonlarında Laboratuvar Anormallikleri İnsidansı (%) Laboratuvar Anormalliği Herpes Zoster Genital Herpes Tedavi Genital Herpes baskılanma VALTREX 1 gram Günde 3 kez Plasebo VALTREX 1 gram Günde 2 kez VALTREX 500 mg Günde 2 kez Plasebo VALTREX 1 gram Günde 4 kez VALTREX 500 mg Günde 4 kez Plasebo *Veriler prospektif olarak toplanmamıştır  NAL = Normal alt limit   NÜL = Normal üst limit. Hemoglobin (<0.8 × NAL) % 0.8 % 0 % 0.3 % 0.2 % 0 % 0 % 0.8 % 0.8 Lökosit (<0.75× NAL) % 1.3