Cycladol 20 Mg 20 Tablet

28 ve 98 film tablet içeren PVDC/ AL folyo blister ve karton kutu ambalaj

Diğer antihipertansif ilaçlarla olduğu gibi, araç veya makine kullanırken dikkatli olunması önerilir.

cardopan PLUS’ı aşağıdaki durumlarda kullanmayınız   Eğer:   • Valsartan, hidroklorotiyazid veya benzeri idrar söktürücülere (diüretiklere) karşı ya da yukarıda belirtilen ilacın bileşimindeki yardımcı maddelerden herhangi birisine aşırı duyarlığınız varsa, eğer hangisinin sizin için zararlı olduğunu bilmiyorsanız veya emin değilseniz, doktorunuza veya eczacınıza sorunuz. • Ciddi karaciğer veya böbrek hastalığınız varsa, • Kanınızdaki sodyum veya potasyum düzeyi çok düşükse ya da tedaviye rağmen kanınızdaki kalsiyum düzeyi çok yüksekse, • Gut hastalığınız varsa, • Gebeyseniz veya gebe kalmayı planlıyorsanız       cardopan PLUS’ı aşağıdaki durumlarda dikkatli kullanınız   Eğer:   • Karaciğer veya böbrek hastalığı, • Diyabet (yüksek kan şekeri), • Ateş, cilt döküntüsü, eklem ağrısı (lupus eritematozus hastalığı veya geçmişi belirtisi), • Kanınızın potasyum ve sodyum düzeyinde düşme, • Kanınızın kolesterol, ürik asit ve trigliserit düzeyinde yükselme, • Kusma, ishal veya yüksek dozda idrar söktürücü (diüretik) almaya bağlı rahatsızlığınız varsa • Emziriyorsanız.   Bu uyarılar geçmişteki herhangi bir dönemde dahi olsa sizin için geçerliyse lütfen doktorunuza danışınız.   cardopan PLUS’ın yiyecek ve içecek ile kullanılması   CARDOPAN PLUS aç karnına ya da besinlerle birlikte alınabilir. Doktorunuz izin verinceye kadar alkol kullanmayın. Alkol, kan basıncınızın daha fazla düşmesine ve/veya başınızın dönmesine veya bayılmanıza neden olabilir.   Hamilelik İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız. Gebeyseniz veya gebe kalmayı planlıyorsanız CARDOPAN PLUS kullanmayınız. Benzer ilaçların kullanılması henüz doğmamış çocuğa ciddi hasar verebilir. Bu nedenle, gebe olma olasılığınız varsa ya da gebe kalmayı planlıyorsanız hemen doktorunuzu bilgilendirmeniz önemlidir. Tedaviniz sırasında hamile olduğunuzu fark ederseniz hemen doktorunuza veya eczacınıza danışınız.   Emzirme İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız. Emzirme dönemi süresince de CARDOPAN PLUS kullanmamanız önerilir. CARDOPAN PLUS bileşimindeki diüretik madde süt miktarınızı azaltabilir. Emziriyorsanız doktorunuzu bilgilendiriniz.    Araç ve makine kullanımı Yüksek kan basıncının tedavisinde kullanılan diğer birçok ilaç gibi CARDOPAN PLUS da bazı hastalarda baş dönmesine neden olabilir ve konsantrasyonu olumsuz etkileyebilir. Bu nedenle araç ve makine kullanımından önce veya diğer konsantrasyona ihtiyaç duyulan durumlarda, CARDOPAN PLUS’ın üzerinizde yapabileceği olumsuz etkinin düzeyinden emin olunuz.   CARDOPAN PLUS’ın içeriğinde bulunan bazı yardımcı maddeler hakkında önemli bilgiler Tabletler laktoz monohidrat içermektedir.Eğer daha önceden doktorunuz tarafından bazı şekerlere karşı intoleransınız olduğu söylenmişse bu tıbbi ürünü almadan önce doktorunuzla temasa geçiniz. CARDOPAN PLUS içeriğinde bulunan yardımcı maddelere karşı aşırı bir duyarlılığınız yoksa bu maddelere bağlı olumsuz bir etki beklenmez.   Diğer ilaçlar ile birlikte kullanımı   Eğer: • Kan basıncını düşüren ilaçlar, • Potasyum takviyesi, potasyum tutucu idrar söktürücüler, potasyum içeren yapay tuzlar veya potasyum düzeylerini artıran heparin gibi ilaçlar, • Bazı psikolojik koşulların tedavisinde kullanılan bir ilaç olan lityum, • Ağrı veya iltihapların hafifletilmesinde kullanılan, özellikle nonsteroidal antienflamatuvar ilaçlar, • Kortizon türü ilaçlar, steroidler, • Digoksin (kalp ilacı), • Kürar türevleri (kas gevşetici) • Allopurinol (anti-gut tedavisi) • Amantadin • Sitotoksik ilaçlar (kanser tedavisi) • Antikolinerjik ajanlar • Siklosporin • İnsülin veya ağızdan alınan şeker düşürücü ilaçlar, • Kolestiramin ve kolestipol; özellikle kandaki yüksek düzeydeki lipitlerin tedavisinde kullanılan reçineler, • Vitamin D ve kalsiyum tuzları kullanıyorsanız, doktorunuzu mutlaka bilgilendiriniz.   Eğer reçeteli ya da reçetesiz herhangi bir ilacı şu anda kullanıyorsanız veya son zamanlarda kullandınız ise lütfen doktorunuza veya eczacınıza bunlar hakkında bilgi veriniz.

Tüm ilaçlar gibi, CARDOPAN PLUS’ın içeriğinde bulunan maddelere duyarlı olan kişilerde yan etkiler olabilir. CARDOPAN PLUS’ın kullanılması sonucunda aşağıda belirtilen yan etkiler ortaya çıkabilir:   Aşağıdakilerden biri olursa, CARDOPAN PLUS’ı kullanmayı durdurunuz ve DERHAL doktorunuza bildiriniz veya size en yakın hastanenin acil bölümüne başvurunuz:   • Alerjik reaksiyonlar (yüzde, göz kapağında, dudaklarda şişkinlik).   Bunların hepsi çok ciddi yan etkilerdir. Eğer bunlardan biri sizde mevcut ise, sizin CARDOPAN PLUS’a karşı ciddi alerjiniz var demektir. Acil tıbbi müdahaleye veya hastaneye yatırılmanıza gerek olabilir. Bu çok ciddi yan etkilerin hepsi oldukça seyrek görülür.   Aşağıdakilerden herhangi birini fark ederseniz, hemen doktorunuza bildiriniz veya size en yakın hastanenin acil bölümüne başvurunuz:   • Boğaz ağrısı, ateş veya titreme (bir kan hastalığı olan serum hastalığının belirtisi) • Göz ve ciltte sararma (sarılık belirtisi) • El, ayak veya dudaklarda uyuşukluk veya ürperti • Normal olmayan kanama veya çürüme (trombositopeni belirtisi) • Bulanık görme • Düzensiz kalp atışı • Bulantı, kusma veya ateşle eşliğindeki karın ağrısı (pankreatit belirtisi) • Ağrılı veya ağrısız damar iltihabı (nekrotize anjiit belirtisi) • Kabarcıklı döküntü • Solunum sorunları (pnömonit ve akciğer ödemi belirtisi) • Yetersiz böbrek fonksiyonu (böbrek fonksiyonunun bozulması). Bunların hepsi ciddi yan etkilerdir. Acil tıbbi müdahale gerekebilir.   Aşağıdakilerden herhangi birini fark ederseniz, doktorunuza söyleyiniz:   • Baş ağrısı • Oturma veya yatma pozisyonundan kalkarken baş dönmesi veya sersemlik • Normalin dışında yorgunluk veya güçsüzlük (bazen potasyum kaybı belirtisi olabilir) • Potasyum, sodyum, magnezyum ve kalsiyum seviyelerinde azalma • İştah kaybı • Cilt döküntüsü veya kaşıntı • Ciltte günışığına karşı artan duyarlık • Kas ağrısı • Ereksiyon güçlüğü veya sekse karşı ilgi kaybı • Kusma • Bulantı • Sırt veya mide ağrısı • Kabızlık • Eklemlerde ağrı • Grip ya da soğuk algınlığı benzeri belirtiler • Kuru öksürük • Kuvvetli baş dönmesi • Deride kızarıklık • Uyku bozukluğu.   Bunlar CARDOPAN PLUS’ın hafif yan etkileridir.   Eğer bu kullanma talimatında bahsi geçmeyen herhangi bir yan etki ile karşılaşırsanız doktorunuzu veya eczacınızı bilgilendiriniz.

Uygun kullanım ve doz/uygulama sıklığı için talimatlar:   Sık sık yüksek kan basıncı olan hastalar, bu problemin belirtilerine dikkat etmezler. Birçok kişi, bu durumda normal hissedebilir. Kendinizi iyi hissetseniz bile, bu durum sizin ilacınızı almanızı, doktorunuz ve eczacınızın söylediklerini yerine getirmenizi daha önemli kılar. Doktorunuzun açıklamalarını dikkatle uygulayınız. Önerilen dozu aşmayınız.   CARDOPAN PLUS’ın ne kadar ve ne sıklıkta kullanılacağına doktorunuz karar verecektir. Tedaviye vereceğiniz cevaba göre, doktorunuz daha yüksek ya da daha düşük doz önerebilir. CARDOPAN PLUS için normal günlük doz bir tablettir. Doktorunuzla konuşmadan dozu değiştirmeyin veya tedaviye son vermeyin.   Uygulama yolu ve metodu:   CARDOPAN PLUS yalnızca ağız yoluyla kullanılır. CARDOPAN PLUS aç karnına ya da besinlerle birlikte alınabilir. Tableti bir bardak su ile yutunuz.   Değişik yaş grupları:   Çocuklarda kullanımı: CARDOPAN PLUS’ın çocuklarda kullanımına dair deneyim bulunmamaktadır.  Yaşlılarda kullanımı:65 yaş veya üzerindeki kişiler de CARDOPAN PLUS kullanabilir.   Özel kullanım durumları:   Böbrek /Karaciğer yetmezliği:Özellikle 65 yaşın üzerinde kalp, karaciğer veya böbrek hastalıklarınız var ise veya potasyum takviyeleri kullanıyorsanız, zaman zaman kanınızdaki potasyum veya diğer minerallerin ölçülmesi gerekebilir. Doktorunuz bu konuda size öneride bulunacaktır. İlacın etkili olduğundan emin olabilmek için düzenli doktor kontrollerinde, doktorun gelişimi takip etmesi önemlidir. Doktorunuz ayrı bir tavsiyede bulunmadıkça, bu talimatları takip ediniz.   Doktorunuz CARDOPAN PLUS ile tedavinizin ne kadar süreceğini size bildirecektir. Tedaviyi erken kesmeyiniz, çünkü CARDOPAN PLUS tedavisini durdurmak hastalığınızın daha kötüye gitmesine neden olabilir.   Eğer CARDOPAN PLUS’ın etkisinin çok güçlü veya zayıf olduğuna dair bir izleniminiz var ise doktorunuz veya eczacınız ile konuşunuz.   Kullanmanız gerekenden daha fazla CARDOPAN PLUS kullandıysanız:   CARDOPAN PLUS’dan kullanmanız gerekenden fazlasını kullanmışsanız bir doktor veya eczacı ile konuşunuz.   CARDOPAN PLUS’ı kullanmayı unutursanız: İlacınızı her gün aynı zamanda, tercihen sabahları almanız önerilir. İlacı bir doz almayı unuttuğunuzda, hemen bir tablet alınız. İlacı aldığınız zaman sonraki dozun alınma zamanına yakınsa, bu dozu atlayıp almayınız ve daha sonra normal kullanıma devam ediniz. Unutulan dozları dengelemek için çift doz almayınız.   CARDOPAN PLUS ile tedavi sonlandırıldığında oluşabilecek etkiler: CARDOPAN PLUS tedavisini kesmek hastalığınızın daha kötüye gitmesine neden olabilir. Doktorunuz tarafından belirtilmedikçe tedaviyi kesmeyiniz

CARDOPAN PLUS, 28 ve 98 adet film tablet içeren blister ambalajda takdim edilmektedir. Tabletler oblong, çentiksiz, pembe renklidir. Her bir film tablet, 160 mg valsartan ve 25 mg hidroklorotiyazid içerir. CARDOPAN PLUS, yüksek kan basıncının kontrol edilmesine yardımcı olan anjiyotensin II antagonisti ve idrar söktürücü (diüretik) içerir. CARDOPAN PLUS yüksek kan basıncının düşürülmesinde kullanılır.

CARDOPAN PLUS’ı çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız. 25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız. Son kullanma tarihiyle uyumlu olarak kullanınız. Ambalajdaki son kullanma tarihinden sonra CARDOPAN PLUS’ı kullanmayınız. Eğer üründe ve/veya ambalajında bozukluklar fark ederseniz CARDOPAN PLUS’ı kullanmayınız.

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü” yönetmeliklerine uygun olarak imha edilmelidir.

CARDOPAN PLUS 160/25 mg flm tablet

Diğer antihipertansif ilaçlar ile birlikte kullanılması, antihipertansif etkisini artırabilir.   Potasyum takviyesi, potasyum tutucu diüretikler, potasyum içeren yapay tuzlar veya potasyum düzeylerini artıran heparin vs. gibi diğer ilaçlarla birlikte dikkatle ve serum potasyum düzeyleri sık aralıklarla izlenerek kullanılmalıdır.   ADE inhibitörleri ve tiyazid grubu diüretikler ile birlikte kullanılması sırasında serum lityum konsantrasyonlarında reversible artışlar ve toksisite bildirilmiştir. Valsartan ile lityumun birlikte kullanılması konusunda herhangi bir deneyim olmadığından, böyle bir uygulama sırasında serum lityum konsantrasyonlarının izlenmesi önerilir.   Valsartan ile monoterapi sırasında aşağıdaki ilaçlarla, klinik önemi olan herhangi bir ilaç etkileşimi bildirilmemiştir: Simetidin, varfarin, furosemid, digoksin, atenolol, indometasin, hidroklorotiyazid, amlodipin, glibenklamid.   Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu’nun tiyazid komponentine bağlı olarak, aşağıdaki ilaç etkileşimleri görülebilir:   Hidroklorotiyazidin de dahil olduğu tiyazid grubu diüretikler, kürar türevlerinin etkisini güçlendirir.   Salisilik asit türevleri, indometasin gibi nonsteroidal antienflamatuvar ilaçların birlikte kullanılması, Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu’nun tiyazid komponentinin diüretik ve antihipertansif etkilerini zayıflatabilir. Aynı zamanda mevcut hipovolemi, akut böbrek yetersizliğini başlatabilir. Potasyum atılmasına yol açan diüretikler (kaliüretikler), kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin, karboneksolon, penisilin G ve salisilik asit türevleri, diüretiklerin hipokalemik etkilerini artırabilir.   İstenmeyen etki olarak gelişebilen, tiyazidlere bağlı hipokalemi veya hipomagnezemi, digitalise bağlı kalp aritmilerinin başlamasını kolaylaştırabilir. İnsülin ve oral antidiyabetik ajanların dozlarının yeniden ayarlanmasına ihtiyaç doğabilir.   Birlikte hidroklorotiyazidin de dahil olduğu tiyazid grubu diüretiklerin kullanılması, allopurinole karşı gelişecek aşırı duyarlılık reaksiyonlarının insidansını yükseltebilir, amantadine bağlı advers etkilerin gelişme riskini artırabilir, diazoksitin hiperglisemik etkisini şiddetlendirebilir ve siklofosfamid, metotreksat gibi sitotoksik ilaçların böbreklerden atılmasını azaltabilir ve bunların miyelosupressif etkilerini güçlendirebilir.   Atropin, biperiden gibi antikolinerjik ilaçlar, gastrointestinal motilite ve mide boşalma hızında azalma nedeniyle, tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımını artırabilir. Literatürde, hidroklorotiyazid ve metildopanın birlikte kullanılmasından kaynaklanan hemolitik anemi vakaları vardır. Kolestiramin (anyon değiştirici reçine), tiyazid grubu diüretiklerin emilimini azaltır.   Hidroklorotiyazidin de dahil olduğu tiyazid grubu diüretiklerin D vitamini veya kalsiyum tuzlarıyla birlikte verilmesi, serum kalsiyumundaki yükselmeyi artırabilir.   Birlikte siklosporin kullanılması, hiperürisemi ve gut-tipi komplikasyon gelişme riskini artırabilir.   Diğer antihipertansif ilaçlar gibi, dong quai, ephedra, yohimbin, ginseng ve sarımsak preparatları ile birlikte kullanımdan kaçınılmalıdır. Alkol, kan basıncının daha fazla düşmesine ve/veya baş dönmesine veya bayılmaya neden olabilir. Bu nedenle, Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu’nun alkolle kullanımından kaçınılmalıdır.   Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler   Özel popülasyonlara ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.   Pediyatrik popülasyon: Pediyatrik popülasyona ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu ile doz aşımı konusunda herhangi bir deneyim olmamakla birlikte, bu gibi vakalarda beklenecek başlıca belirti bilinç bulanıklığı, dolaşım kollapsı ve/veya şoka yol açabilen belirgin hipotansiyondur. Eğer hasta ilacı yeni almışsa kusturulmalıdır. Aksi takdirde intravenöz yoldan serum fizyolojik infüzyonu uygulanır. Valsartan plazma proteinlerine güçlü bir şekilde bağlandığından, hemodiyaliz yoluyla vücuttan uzaklaştırılamaz, hidroklorotiyazid ise diyalizle vücuttan uzaklaştırılabilir.

Valsartan 160 mg Hidroklorotiyazid 25 mg  

Farmakoterapötik grup: Anjiyotensin II antagonistleri (valsartan) – diüretikler (hidroklorotiyazid) kombinasyonudur. ATC Kodu: C09D A03   Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin (RAAS) aktif hormonu, ADE (anjiyotensin dönüştürücü enzim) etkisiyle anjiyotensin I (AT1)’den meydana getirilen anjiyotensin II (AT2)’dir. Anjiyotensin II çeşitli dokuların hücre membranlarındaki spesifik reseptörlere bağlanır. Özellikle kan basıncının hem doğrudan, hem de dolaylı yoldan düzenlenmesi olmak üzere, çok çeşitli fizyolojik etkilere sahip olan anjiyotensin II, güçlü vazokonstriktör etkisi nedeniyle doğrudan pressör cevaba yol açar. Ayrıca vücutta sodyum tutulmasını ve aldosteron salgılanmasını teşvik eder. Valsartan, ağızdan alındığında aktif olan, spesifik bir anjiyotensin II (Ang II) reseptör antagonistidir. Özellikle, kendisinin bilinen etkilerinden sorumlu olan AT1 reseptör alt tipi üzerinde selektif etki gösterir. AT1 reseptörünün Valsartan ile blokajını takiben artan plazma Ang II düzeyleri, bloke olmamış AT2 reseptörünü uyarabilir ve bu durum da AT1 reseptörünün etkisini dengeliyor gibi görünmektedir. AT1 reseptöründe hiçbir kısmi agonist etkisi olmayan valsartanın bu reseptöre olan afinitesi, AT2 reseptörüne olanın yaklaşık 20 000 katıdır.   Valsartan, aynı zamanda kininaz II adıyla da bilinen, anjiyotensin I’ i anjiyotensin II’ye dönüştüren ve bradikinini parçalayan bir enzim olan anjiyotensin dönüştürücü enzimi (ADE) inhibe etmez. Bradikininle ilgili yan etkilerin güçlenmesi, valsartan tedavisi sırasında beklenmez. Valsartanın bir ADE inhibitörü ile karşılaştırıldığı klinik çalışmalarda, valsartan ile tedavi edilen hastalarda kuru öksürük görülme sıklığının, ADE inhibitörü ile tedavi edilen hastalardan anlamlı olarak (p< 0.05) az olduğu gözlenmiştir (sırasıyla % 7.9’a karşı % 2.6). ADE inhibitor tedavisi süresince kuru öksürük öyküsü olan hastalar ile yapılan bir klinik çalışmada, öksürük bildirilen valsartan alan hastaların % 19.5’i ve tiyazid diüretiği alan hastaların % 19.0’u, ADE inhibitor tedavisi görenlerin % 68.5’i ile karşılaştırılmıştır ( p < 0.05). Valsartan, diğer hormon reseptörlerine veya kardiyovasküler düzenlemede önemli oldukları bilinen iyon kanallarına bağlanmaz ya da bunları bloke etmez.   Hipertansiyon hastalarına valsartan verilmesi sonucunda, nabız hızı değişmeksizin kan basıncı azalır. Hastaların çoğunda, bir tek oral doz uygulamasını takiben, 2 saat içinde antihipertansif etki başlar ve 4 ila 6 saat içinde kan basıncındaki azalma en üst noktaya erişir. Antihipertansif etki dozun verilmesinden sonra 24 saat boyunca devam eder. Tekrarlanan dozlar kullanıldığı zaman, maksimal kan basıncı azalması, hangi doz kullanılırsa kullanılsın genellikle 2-4 hafta içerisinde elde edilir ve uzun süreli tedavi sırasında aynı şekilde devam eder. Valsartanın hidroklorotiyazid ile birlikte kullanılması, kan basıncında önemli bir ilave azalma sağlar.   Tiyazid grubu diüretikler öncelikle, renal distal tübülde etkilidir. Böbrek korteksinde, tiyazidlerin diüretik ve distal tübülde NaCl transportu üzerindeki inhibe edici etkilerini göstermek üzere öncelikle bağlandığı, afinitesi yüksek bir reseptörün mevcut olduğu gösterilmiştir. Tiyazid grubu diüretikler, NaCl ortak taşıyıcısını inhibe ederek etki gösterirler; burada olasılıkla klorür iyonunun geri emildiği noktası için kompetisyona girerek elektrolit geri-emilim mekanızmasının etkilenmesi söz konusudur: böylece doğrudan etkiyle sodyum ve klorür iyonlarının atılması yaklaşık eşit miktarlarda artırılır; dolaylı olarak da diüretik etki plazma hacmini azaltarak, plazma renin aktivitesinin ve aldosteron salgısının artmasına, idrar ile daha fazla potasyum kaybına ve serum potasyum düzeyinin azalmasına yol açar. Renin-aldosteron bağlantısını kuran, angiotensin II’dir; bu nedenle tiyazid grubu bir diüretikle birlikte bir angiotensin II reseptör antagonistinin verilmesi, bu diüretiklerin kullanımı ile ilişkili potasyum kaybını önleme eğilimi gösterir.

Genel özellikler Valsartanla birlikte verilen hidroklorotiyazidin sistemik biyoyararlanımı %30 kadar azalır. Valsartan kinetiği ise, hidroklorotiyazidin birlikte verilmesinden belirgin şekilde etkilenmez. Kontrollü klinik çalışmalar bu kombinasyonun, her bir etkili maddenin ayrı ayrı verilmesine veya plaseboya kıyasla daha fazla antihipertansif etkiye sahip olduğunu gösterdiğinden, gözlenmiş olan bu etkileşim, valsartan ve hidroklorotiyazidin kombine kullanımını etkilemez.   Valsartan   Emilim:Absorbe edilen miktar oldukça değişken olduğu halde, ağızdan alınan valsartan hızla emilir, ancak emilen miktar çok değişik olabilir. Valsartan için ortalama mutlak biyoyararlanım % 23′ tür. Valsartan yemeklerle birlikte alındığında, plazma konsantrasyonu/zaman eğrisi altındaki alan (EAA değeri) %48 kadar azalır, ama dozdan 8 saatten sonraki plazma valsartan konsantrasyonları bakımından, ilacı aç karnına ve tok karnına alan gruplar arasında fazla bir fark yoktur. Ancak EAA değerindeki bu azalmaya, terapötik etkide klinik önemi olan bir azalma eşlik etmez.   Dağılım:Valsartan, başlıca serum albümini olmak üzere serum proteinlerine yüksek oranda (%94- 97) bağlanır. Kararlı durumdaki dağılım hacmi düşüktür (yaklaşık 17 litre). Plazma klerensi, karaciğerden geçen kan miktarı (saatte yaklaşık 30 litre) göz önünde tutulduğunda nispeten yavaştır (saatte yaklaşık 2 litre).   Biyotransformasyon:Valsartan, çok üslü bir yıkılma kinetiğine sahiptir (t1/2 alfa<1 saat ve t1/2 beta yaklaşık 9 saat). Plazma klerensi, karaciğerden geçen kan miktarı (saatte yaklaşık 30 litre) göz önünde tutulduğunda nispeten yavaştır (saatte yaklaşık 2 litre).   Eliminasyon:Emilen valsartan dozunun %70’i dışkı ve %30’u idrarla, başlıca değişikliğe uğramamış şekilde vücuttan uzaklaştırılır.   Doğrusallık /Doğrusal olmayan durum: Valsartanın farmakokinetiği, test edilen doz aralığında lineerdir. Tekrarlanan kullanımda valsartanın farmakokinetiğinde değişiklik olmaz ve günde tek doz alındığında, pek az birikime neden olur. Erkeklerdeki ve kadınlardaki plazma konsantrasyonlarının benzer olduğu gözlenmiştir.   Hidroklorotiyazid   Emilim:Ağızdan alınan hidroklorotiyazid, hızla emilir (tmax yaklaşık 2 saattir); süspansiyon ve tablet formülasyonlarının emilim karakteristikleri birbirine benzer. Hidroklorotiyazidin yemeklerle birlikte alınmasının, açlık durumuna kıyasla sistemik biyoyararlanımı artırdığından söz eden yayınlar kadar, azalttığından söz eden yayınlar da vardır. Ancak bu etkiler hafiftir ve klinikte önemi azdır.   Dağılım:Dağılım ve emilim kinetikleri genellikle, terminal yarı-ömrün 6-15 saat arasında değiştiği bir bi-eksponansiyel azalma kinetiği şeklinde tarif edilmiştir.   Biyotransformasyon:Hidroklorotiyazid biyotransformasyona uğramaz fakat böbrekte hızla elimine olur.   Eliminasyon:Oral hidroklorotiyazidin mutlak biyoyararlanımı % 60-80’dir; emilen dozun > %95’i değişmemiş olarak idrarla; yaklaşık % 4’ü ise bir hidroliz ürünü olan 2-amino-4-kloro-m- benzendisülfonamid olarak vücuttan uzaklaştırılır.   Doğrusallık /Doğrusal olmayan durum:Terapötik alanda ortalama EAA artışı lineer olup kullanılan dozla orantılıdır. Tekrarlanan doz kullanımında hidroklorotiyazid kinetiği değişmez ve günde tek doz şeklindeki kullanımda birikim minimaldir.   Hastalardaki karakteristik özellikler   Geriyatrik:Bazı yaşlı hastalardaki valsartanın sistemik varlığının, gençlere kıyasla biraz daha yüksek olduğu gözlenmiştir ama bunun, klinikte önem taşıdığı gösterilmemiştir. Sınırlı veriler hidroklorotiyazidin sistemik klirensinin, ileri yaştaki hem sağlıklı hem de hipertansif kişilerde, sağlıklı genç gönüllülere kıyasla azaldığı izlenimini vermektedir.   Pediyatrik:Pediyatrik popülasyonda farmakokinetik veri yoktur.   Böbrek yetmezliği:Kreatinin klerensi 30-70 ml/dakika olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika) olan ve diyaliz uygulanan hastalarda Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu kullanımıyla ilgili herhangi bir veri mevcut değildir. Valsartan, plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanır ve bu yüzden, diyalizle vücuttan uzaklaştırılamaz. Buna karşılık, hidroklorotiyazid vücuttan diyaliz ile uzaklaştırılabilir. Hidroklorotiyazidin renal klerensinde pasif filtrasyon ve böbrek tübülleri içerisine aktif sekresyon söz konusudur. Vücuttan neredeyse tamamı böbrek yoluyla uzaklaştırılan bir bileşikten beklendiği üzere böbrek fonksiyonu, hidroklorotiyazid kinetiği üzerinde belirgin etkiye sahiptir (Bkz. Bölüm 4.3. Kontrendikasyonlar).   Karaciğer yetmezliği:Hafif (n=6) ila orta (n=5) şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda yapılan bir farmakokinetik çalışmada, valsartanın plazmada kalış süresinin, sağlıklı gönüllülerdekinin yaklaşık iki katı olduğu bulunmuştur. Valsartanın şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda kullanılması konusunda herhangi bir veri yoktur.   Karaciğer hastalığı hidroklorotiyazid farmakokinetiğini anlamlı şekilde etkilemez ve bu hastalarda hidroklorotiyazid dozunun azaltılmasının gerekli olduğu düşünülmez.

Film tablet Çentiksiz, pembe renkli, oblong film tablet

Genel tavsiye Gebelik kategorisi, Gebeliğin ilk trimesteri için C, ikinci ve üçüncü trimesteri için D.   Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve-veya embriyonel/fetal gelişim ve-veya doğum ve-veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. Gerekli olmadıkça kullanılmamalıdır.   Gebelik dönem Anjiyotensin II antagonistlerin etki mekanizması nedeniyle, fetus için bir risk olacağı göz ardı edilemez. Gebeliğin ikinci ve son üç aylık dönemlerindeki kadınlara anjiyotensin dönüştürücü enzim (ADE) inhibitörlerinin (renin-anjiyotensin-aldosteron sistemi-RAAS üzerinde etkili spesifik bir ilaç grubu) verilmesi sonucu bu bileşiklere in utero maruz kalmasının, gelişmekte olan fetusa zarar verdiği ve fetus ölümlerine neden olduğu bildirilmiştir. Ayrıca retrospektif verilerde, gebeliğin ilk trimesterinde ADE inhibitörlerinin kullanımı potansiyel doğum defektleri riski ile ilişkilendirilmiştir.   Hidroklorotiyazidin dedahil olduğu tiyazid grubu diüretiklere intrauterin olarak maruz kalınmasına fetal veya neonatal trombositopeni eşlik eder ve erişkinlerde görülen diğer advers reaksiyonlarla birlikte görülebilir. İstemeyerek valsartan kullanan gebe kadınlarda spontan düşük, oligohidramniyon ve yeni doğan renal bozukluğu vakaları bildirilmiştir. Bu nedenle Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminde (RAAS) doğrudan etkili diğer bütün ilaçlar gibi, gebelik veya gebe kalmayı planlayan kadınlarda kullanılmamalıdır (bakınız Kontrendikasyonlar). RAAS üzerinde etkili bir ilaç reçete eden hekimler, gebe kalma potansiyeli olan kadınlara bu gruptaki ilaçların gebelik süresince ortaya çıkabilecek potansiyel risklerini konusunda bilgi vermelidirler.   Tedavi sırasında gebelik fark edilecek olursa, Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu kullanımı mümkün olan en kısa zamanda durdurulmalıdır.   Laktasyon dönemi Valsartanın insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, emziren sıçanlarda valsartanın sütle atıldığını göstermektedir. Hidoklorotiyazid anne sütünde Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu’nun terapötik dozları emziren kadınlara uygulandığı takdirde memedeki çocuk üzerinde etkiye neden olabilecek ölçüde atılmaktadır. CARDOPAN PLUS emzirme döneminde kullanılmamalıdır.   Üreme yeteneği / Fertilite Üreme yeteneği üzerine herhangi bir etkisi bulunmamaktadır.

Bugüne kadar belirlenmiş herhangi bir geçimsizliği bulunmamaktadır.

İlk ruhsat tarihi: 22.01.2008 Ruhsat yenileme tarihi: –

Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu’nun ilaç güvenliği, 4300’den fazla sayıda hastada değerlendirilmiştir. Advers etkiler, genellikle hafif ve geçici olmuştur.   Toplam 7616 hastanın katıldığı kontrollü 3 çalışmada, 4372 hasta valsartan ve hidroklorotiyazid kombinasyonu kullanmıştır. Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu ile tedavide görülen advers etki insidansı, plasebo ile görülene benzer bulunmuştur. İlaç ile ilgili olup olmadığına bakılmaksızın Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu kullanımı sırasında görülen ve insidansı %1 ya da daha yüksek olan advers etkiler, aşağıdaki tabloda belirtilmiştir:   Tablo 1 Valsartan / HCTZ (%) Plasebo (%)   N=4372 † N=262   Baş ağrısı 3.7 14.5 Sersemlik 3.5 3.8 Yorgunluk 2.4 1.9 Nazofarenjit 1.6 1.5 Üst solunum yolu     infeksiyonu 1.2 3.4 Öksürük 1.2 0.8 Diyare 1.1 1.1 Artralji 1.0 1.1 Sırt ağrısı 1.2 2.7   † Valsartan 80 mg, 160 mg ve 320 mg ile HCTZ 12.5 ve 25 mg’ın tüm kombinasyonlarını kapsar ‡ Nazofarenjit farenjiti ve riniti kapsar. HCTZ= Hidroklorotiyazid   %1’in altında olan diğer istenmeyen etkiler karın ağrısı, üst karın ağrısı, anksiyete, artrit, asteni, bronşit, akut bronşit, göğüs ağrısı, sersemlik, dispepsi, dispne, ağız kuruluğu, erektil disfonksiyon, gastroenterit, hiperhidrozis, hipoastezi, hipokalemi, hipotansiyon, nezle, uykusuzluk, kas spazmları, kaslarda gerginlik, bulantı, nazal konjestiyon, boyun ağrısı, ödem, periferal ödem, orta kulak iltihabı, ekstremitelerde ağrı, palpitasyon, parestezi, faringolaringal ağrı, polakiüri, preksi, sinüs konjestiyonu, sinüzit, uyku hali, ligament zedelenmesi, taşikardi, kulak çınlaması, üriner kanal infeksiyonu, vertigo, viral infeksiyon, bulanık görme, görme bozukluğudur. Bu etkilerin tedavi ile nedensel ilişkisi olup olmadığı bilinmemektedir. Piyasaya verildikten sonra elde edilen veriler, çok ender olgularda anjiyoödem, döküntü, kaşıntı ve serum hastalığı ve vaskülit dahil diğer aşırı duyarlılık / alerjik reaksiyonlar göstermiştir. Granülositik filtrasyon ile hidroklorotiyazid tarafından indüklenmiş pulmoner ödem ve alveolar membranlarda IgG depolanmasının görüldüğü birkaç vaka da bildirilmiştir. Non- kardiyojenik pulmoner ödem hidroklorotiyazide karşı ender olarak gelişen idiyosenkratik reaksiyon ile immünolojik olarak ilgili olabilir.   Sıklıklar şu şekilde tanımlanır: çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100,<1/10); yaygın olmayan ( ≥ 1/1000, <1/100); seyrek (≥1/10000, <1/1000); çok seyrek (<1/10000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).   Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Yaygın: Nazofarenjit, üst solunum yolu infeksiyonu Yaygın olmayan: Bronşit, akut bronşit, nezle, sinüzit, viral infeksiyon   Kan ve lenf sistemi bozuklukları Yaygın: Nötropeni Çok seyrek: Trombositopeni   Bağışıklık sistemi bozuklukları Çok seyrek: Serum hastalığı da dahil diğer aşırı duyarlılık / alerjik reaksiyonlar   Metabolizma ve beslenme bozuklukları Yaygın olmayan: Hipokalemi   Psikiyatrik bozukluklar Yaygın olmayan: Anksiyete, uykusuzluk, uyku hali   Sinir sistemi bozuklukları Yaygın: Baş ağrısı, sersemlik   Göz bozuklukları Yaygın olmayan: Bulanık görme, görme bozukluğu   Kulak ve iç kulak bozuklukları Yaygın olmayan: Orta kulak iltihabı, kulak çınlaması, vertigo   Kardiyak bozukluklar Yaygın olmayan: Palpitasyon, taşikardi   Vasküler bozukluklar Yaygın olmayan: Hipotansiyon Çok seyrek: Vaskülit   Solunum sistemi bozuklukları Yaygın: Öksürük Yaygın olmayan: Dispne, nazal konjestiyon, faringolaringal ağrı, sinüs konjestiyonu   Gastrointestinal bozukluklar Yaygın: Diyare Yaygın olmayan: Karın ağrısı, üst karın ağrısı, dispepsi, gastroenterit, bulantı   Deri ve deri altı doku bozuklukları Yaygın olmayan: Parestezi Çok seyrek: Anjiyoödem, döküntü, kaşıntı, hiperhidrozis   Kas iskelet sistemi, bağ doku ve kemik bozuklukları Yaygın: Artralji, sırt ağrısı Yaygın olmayan: Artrit, göğüs ağrısı, kas spazmları, kaslarda gerginlik, boyun ağrısı, ekstremitelerde ağrı, ligament zedelenmesi   Böbrek ve idrar yolu bozuklukları Yaygın olmayan: Üriner kanal infeksiyonu, polakiüri   Genel ve uygulama bölgesine ilişkin bozukluklar Yaygın: Yorgunluk Yaygın olmayan: Asteni, erektil disfonksiyon, ağız kuruluğu, ödem, periferal ödem, hipoastezi, preksi   Laboratuvar bulguları   Serum potasyumunda % 20’den daha fazla artış saptanan hasta oranları, Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu kullananlarda % 3.7, plasebo kullananlarda

Etkin maddeler: Valsartan 160 mg Hidroklorotiyazid 25 mg Yardımcı maddeler: Laktoz monohidrat 5.04 mg Yardımcı maddeler için, 6.1’e bakınız.

Çeşitli hayvan türlerinde valsartan, hidroklorotiyazid ve valsartan + hidroklorotiyazid kullanılarak yapılan ve ilaç emniyetini araştıran çeşitli klinik-öncesi çalışmalarda, sistemik toksisiteye veya hedef-organ toksisitesine ait hiçbir kanıtla karşılaşılmamıştır.   Sıçanlarda yüksek doz (100:31.25 – 600:187.5 mg/kg) valsartan + hidroklorotiyazid, eritrosit parametrelerinde (sayı, hemoglobin, hematokrit) azalmaya ve böbrek hemodinamiğinde değişiklik kanıtlarının (plazma üre düzeyinde orta-ileri derecede yükselme, plazma potasyum ve magnezyum düzeylerinde artış, idrar hacminde ve idrara çıkan elektrolitlerde hafif bir artış, en yüksek dozlarda minimal-hafif tübüler bazofili ve afferent arteriol hipertrofisi) ortaya çıkmasına neden olmuştur. Marmosetlerde (30:9.375 – 400:125 mg/kg) yine benzer değişiklikler, özellikle yüksek dozlarda olmak üzere daha şiddetli bir şekilde belirmiş ve nefropati sonucu üre ve kreatinin düzeyleri yükselmiştir.   Her iki türde de renal jukstaglomerüler hücrelerde hipertrofi görülmüştür. Bütün bu değişiklikler, valsartan + hidroklorotiyazid kombinasyonunun özellikle marmosetlerde olmak üzere uzun süreli hipotansiyona yol açmak bakımından aditif değil de sinerjik nitelikteki farmakolojik etkisine bağlanmıştır (bu kombinasyonun hipotansif etkisi, valsartan monoterapisindekinin yaklaşık 10 katıdır). Valsartan + hidroklorotiyazidin insanlardaki terapötik dozlarında, renal jukstaglomerüler hücrelerde hipertrofi herhangi bir öneme sahip gözükmemektedir. Klinik-öncesindeki başlıca ilaç emniyeti bulguları, aralarında etkileşimkanıtı olmaksızın sinerjik etki sergileyen 2 bileşiğin farmakolojik etkisine bağlanmıştır. 2 bileşiğin klinikteki etkileri aditif karakterdedir ve sözü edilen klinik-öncesi bulguların herhangi bir klinik önem taşıdığı gösterilmemiştir.   Valsartan + hidroklorotiyazid kombinasyonunun mutajen, klastojen ve karsinojen etki olasılıkları, 2 bileşik arasında herhangi bir etkileşim kanıtı bulunmaması nedeniyle test edilmemiştir. Ancak valsartan ve hidroklorotiyazid mutajen, klastojen ve karsinojen etki bakımından ayrı ayrı değerlendirilmiş ve negatif sonuç alınmıştır.

Valsartan, hidroklorotiyazid, diğer sülfonamidler veya CARDOPAN PLUS’ın içerdiği diğer maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlık. Gebelik (Bkz. Bölüm 4.6. Gebelik ve laktasyon). Şiddetli karaciğer bozukluğu, safra sirozu ve kolestaz. Anüri, şiddetli böbrek yetersizliği (kreatinin klerensi < 30 ml/dakika). Tedaviye cevap vermeyen hipokalemi, hiponatremi, hiperkalsemi ve semptomatik hiperürisemi. Gut hastalığı.

Ağızdan alınır.

CARDOPAN PLUS 160/25 mg film tablet

Serum elektrolit değişiklikleri   Potasyum takviyesi, potasyum tutucu diüretikler, potasyum içeren yapay tuzlar veya potasyum düzeylerini artıran heparin vs. gibi diğer ilaçlar Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu ile birlikte dikkatle kullanılmalıdır. Tiyazid diüretikleriyle tedavi gören hastalarda hipokalemi bildirilmiştir. Serum potasyumunun sık aralıklarla izlenmesi önerilir.   Hidroklorotiyazidin de dahil olduğu tiyazid grubu diüretik tedavisi ile ilişkili hiponatremi ve hipokloremik alkaloz bildirilmiştir. Hidroklorotiyazidin de dahil olduğu tiyazid grubu diüretikler, idrarla atılan magnezyum miktarını artırır ve hipomagnezemiye neden olabilirler. Tiyazid grubu diüretikler ile kalsiyum atılımı azalır ve bu hiperkalsemiye neden olabilir. Paratiroid fonksiyonu için yapılan testlerden önce tiyazidler kesilmelidir.   Sodyum ve/veya hacim açığı olan hastalar   Yüksek doz diüretik kullananlarda olduğu gibi ileri derecede sodyum ve/veya hacim açığı olan hastalarda Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu tedavisine başlanmasından sonra nadir de olsa semptomatik hipotansiyon görülebilir. Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu ile tedaviye başlanmadan önce, mevcut sodyum ve/veya hacim açığı düzeltilmelidir.   Hipotansiyon görülürse hasta sırtüstü yatırılmalı ve gerekirse intravenöz serum fizyolojik infüzyonu uygulanmalıdır. Kan basıncı stabilize olduktan sonra, tedaviye devam edilebilir.   Böbrek arter stenozu   Bir veya her iki böbrek arterinde stenoz mevcut olan hastalarda ya da böbrek arterinde stenoz gelişmiş olan, tek böbrekli hastalarda Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu’nun güvenli bir şekilde kullanılabileceği gösterilmemiştir.   Böbrek bozukluğu   Böbrek bozukluğu (kreatinin klerensi > 30 ml/dakika) olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez.   Karaciğer bozukluğu   Kolestazı olmayan, hafif-orta şiddette karaciğer bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Ancak, Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonu dikkatle kullanılmalıdır. Karaciğer hastalığı, hidroklorotiyazid farmakokinetiğinde önemli bir değişiklik yapmaz. Sistemik lupus erythematosus   Hidroklorotiyazidin de dahil olduğu tiyazid grubu diüretiklerin sistemik lupus erythematosusu aktif duruma geçirebildiği veya şiddetlendirebildiği bildirilmiştir.    Diğer metabolizma bozuklukları   Hidroklorotiyazidin de dahil olduğu tiyazid grubu diüretikler, glikoz toleransını değiştirebilir; kolesterol, trigliserit ve ürik asit düzeylerini yükseltebilir.   Her bir film tablet laktoz monohidrat içerdiğinden, nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

Pozoloji: Doktor tarafından başka bir şekilde tavsiye edilmediği takdirde önerilen CARDOPAN PLUS dozu, günde 1 film tablettir.   Uygulama sıklığı ve süresi: Klinik olarak uygun olduğunda 80 mg valsartan /12.5 mg hidroklorotiyazid veya 160 mg valsartan/12.5 mg hidroklorotiyazid kullanılabilir. Gerektiğinde 160 mg valsartan/25 mg hidroklorotiyazid kullanılabilir. Maksimal antihipertansif etki, 2-4 hafta içerisinde görülür.   Uygulama şekli: Ağızdan kullanım içindir.   Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler   Böbrek / Karaciğer yetmezliği: Hafif-orta şiddetteki böbrek yetersizliği olan hastalarda (kreatinin klerensi > 30 ml/dakika) dozaj ayarlanmasına ihtiyaç yoktur (Bkz. Bölüm 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri). Safra kökenli olmayan, kolestazın eşlik etmediği hafif-orta şiddette karaciğer yetersizliği olan hastalarda dozaj ayarlanmasına ihtiyaç yoktur (Bkz. Bölüm 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri).   Pediyatrik popülasyon: Valsartan/hidroklorotiyazid kombinasyonunun çocuklardaki güvenliliği ve etkililiği gösterilmemiştir.   Geriyatrik popülasyon: 65 yaş veya üzerindeki hastalarda, valsartanın etkililiği ve güvenliğinde bir fark gözlenmemiştir. Ancak bu popülasyonda, tedavide daha fazla hassasiyet gösterilmesi göz ardı edilmemelidir.

24 ay

214/16

Adı : SANOVEL İLAÇ SAN. VE TİC. A.Ş. Adresi:Büyükdere Cad. 34398 Maslak – İstanbul Tel : (212) 285 26 70 Fax: (212) 285 01 81

Sanovel İlaç San. ve Tic. A.Ş. Büyükdere Cad. 34398 Maslak – İstanbul

25 ºC’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

Hipertansiyon tedavisi. CARDOPAN PLUS, kan basıncı monoterapiyle yeterince kontrol altına alınamayan hastalardaki hipertansiyonun tedavisinde endikedir. Bu sabit doz kombinasyonu, ikinci basamak tedavisi olarak kullanılmalıdır.

Sanovel İlaç San. ve Tic. A.Ş. Büyükdere Cad. 34398 Maslak – İstanbul

Mikrokristal selüloz (Avicel PH 102), prejelatinize nişasta, aerosil (colloidal silicon dioxide), magnezyum stearat, laktoz monohidrat, hidroksipropil metilselüloz, titanyum dioksit E171, polietilen glikol 4000, kırmızı demiroksit E172 içerir.

Mikrokristalin selüloz PH 102 Prejelatinize nişasta Koloidal silikon dioksit Magnezyum stearat Laktoz monohidrat Hidroksipropil metilselüloz Titanyum dioksit (E171) Polietilen glikol 4000 Kırmızı demir oksit (E172)

Aşırı doz hipotansiyona neden olmuşsa, hasta başı aşağıya doğru, sırtüstü yatar bir vaziyete getirilmelidir. Kişisel olarak hastanın durumuna göre, uygun olacağı düşünülen diğer destekleyici önlemler alınmalıdır. Doksazosin yüksek derecede proteine bağlı olduğu için diyaliz endike değildir.

Benign Prostat Hiperplazisi (BPH) CARDURA XL, Benign Prostat Hiperplazisi’nin (BPH) klinik semptomlarının tedavisinde ve BPH’nin eşlik ettiği azalmış üriner akışın tedavisinde endikedir. CARDURA XL, hipertansif veya normotansif olan BPH hastalarında kullanılabilir. CARDURA XL ile tedavi edilen BPH’li normotansif hastalarda kan basıncı değişiklikleri klinik olarak önemsiz iken, hem hipertansiyonu hem de BPH olan hastalarda, CARDURA XL monoterapisi ile her iki durum da etkili olarak tedavi edilmiştir. Hipertansiyon CARDURA XL, hipertansiyon tedavisinde endike olup hastaların büyük çoğunluğunda kan basıncını kontrolde ilk ajan olarak kullanılır. Tek antihipertansif ilaç ile yeterli derecede kontrol altına alınamayan hastalarda CARDURA XL, tiazid diüretik, beta blokör, kalsiyum antagonisti veya anjiotensin dönüştürücü enzim inhibitörü gibi diğer bir ilaç ile birlikte kullanılabilir.

Doksazosin vazodilatör etkisini, alfa-1 adrenoseptörlerin postsinaptik bölgede kompetitif ve selektif blokajı yoluyla gösterir. Semptomatik BPH (Benign Prostat Hiperplazisi)’li hastalarda doksazosin GİTS (Gastrointestinal terapötik sistem) uygulaması ürodinamiklerde ve semptomlarda anlamlı gelişme ile sonuçlanır. BPH’deki etkinin, musküler bağ dokusu ve prostat kapsülü ve mesane boynunda yerleşmiş olan alfa-adrenoseptörlerinin selektif blokajından kaynaklandığı düşünülmektedir.   BPH’sı, prostat ve mesane boynundaki düz kas tonunda görülen bir artış ile ilişkilidir. Bu bölgedeki tonusun derecesi, prostat stroması, prostat kapsülü ve mesane boynunda  yüksek yoğunlukta bulunan alfa-1 adrenoseptör ile belirlenmektedir. Alfa-1 reseptörünün blokajı üretra direncini azalttığından BPH’nın obstrüktif ve irritatif semptomlarında belirgin düzelme sağlar.  Prostatta çoğunlukta olan ve fonksiyonu belirleyici alfa reseptör alt tipinin alfa-1c olduğu düşünülmektedir. Doksazosin GİTS 1-2 hafta içinde etki göstererek  BPH semptomlarının şiddetini azaltmakta ve idrar akım hızını iyileştirmektedir. Alfa-1 adrenoseptörlerinin (mesane boynundan ayrı olarak) idrar kesesinde de belirli bir yoğunlukta olması nedeniyle doksazosin GİTS’in ayrıca mesane kasılmasının idame ettirilmesinde fonksiyonu olduğu söylenebilir.   Doksazosin GİTS, BPH’nin uzun süreli tedavisinde devamlı etkililik ve güvenlilik göstermiştir. Tavsiye edilen doz aralığında uygulanan doksazosin GİTS, normotansif hastaların kan basıncında çok küçük bir etki yapar veya hiç etkilemez.   Hipertansif hastalarda doksazosin GİTS uygulaması, sistemik vasküler rezistansta azalma sonucu kan basıncında klinik olarak anlamlı bir düşme meydana getirir. Bu etkinin vasküler sistemde yerleşmiş alfa-1-adrenoseptörlerin selektif blokajı sonucunda olduğu düşünülmektedir.   Ana bileşik doksazosin, primer olarak antihipertansif aktiviteden sorumludur. Doksazosinin bilinen aktif ve inaktif metabolitlerinin (2-piperazinil, 6′- ve 7′-hidroksi ve 6- ve 7-O-desmetil bileşikleri) düşük plazma konsantrasyonlarının ve bunlardan insanlarda en etkili metabolitinin (6′-hidroksi) bile, ana ilaç doksazosin ile karşılaştırıldığında,  antihipertansif etkiye yaptığı katkının daha düşük olduğu görülmektedir.   Doksazosin kullanımı, hipertansif hastalarda sistemik vasküler dirençteki bir azalma ile sonuçlanmaktadır. Hipertansiyonlu hastalarda doksazosin ile kardiyak debide çok küçük bir değişiklik gözlemlenmektedir. Kan basıncındaki maksimum düşmeler genellikle ilaç alımından sonraki 2-6 saatte ortaya çıkmaktadır ve ayakta iken kalp atım hızındaki küçük bir artış ile ilişkilidir. Diğer alfa-1‑adrenerjik blokör ajanları gibi doksazosin de hastanın kan basıncı ve kalp atım hızında, ayakta durma konumunda daha büyük bir etki gösterir.    Günde bir defa uygulama ile, gün boyu ve dozu takip eden 24. saatte kan basıncında klinik olarak anlamlı azalma mevcuttur. Hastaların büyük kısmının hipertansiyonu başlangıç dozu olan 4 mg doksazosin GİTS ile kontrol altında tutulur. Doksazosin ile tedavi sırasında hipertansiyonlu hastalarda kan basıncındaki düşüşler, yatar ve ayakta pozisyonlarda benzer olmuştur. Hipertansiyon için, standart doksazosin ile tedavi gören hastalarda, doksazosin GİTS tedavisine geçilebilir ve etkinlik ve tolerabilite korunarak, gerektiğinde doz artırılır. Uzun süreli doksazosin GİTS tedavisinde tolerans gözlenmemiştir. Devam eden doksazosin tedavisinde, nadir olarak plazma renin aktivitesinde artış ve taşikardi gözlenmiştir. Doksazosin HDL/total kolesterol oranında anlamlı bir artış yaparak, kan lipidleri üzerinde olumlu etkiler gösterir. Bu bulguların klinik önemi bilinmemektedir. Doksazosin tedavisinin, sol ventrikül hipertrofisinde gerileme ile sonuçlandığı gösterilmiştir. Ayrıca doksazosin, insüline hassasiyeti bozulmuş olan hastalarda insülin hassasiyetini artırır. Doksazosinin, lipid ve glukoz metabolizmalarına, metabolik yan etkilerinin olmadığı gösterilmiştir ve diyabet hastalığı olanlarda hipertansiyon tedavisinde kullanım için uygundur.

Emilim Terapötik dozlarda oral uygulamanın ardından, doksazosin GİTS (Gastrointestinal terapötik sistem) gastrointestinal sistemden iyi emilir ve dozun ardından yaklaşık 8 ila 9 saat sonra doruk kan seviyelerine ulaşılır. Doruk plazma seviyeleri, aynı dozda verilen standart tabletlerinkinin yaklaşık üçte biri kadardır. Ancak 24 saatteki plato seviyeleri bu iki preparat için benzerdir. Doksazosin GİTS’in farmakokinetik özellikleri, daha düzgün bir plazma profili çizer. Doksazosin GİTS’in doruk/plato oranı, standart tabletlerinkinin yarısından azdır. Kararlı durumda, doksazosin GİTS’ten salınan doksazosinin bağıl biyoyararlanımı, standart form ile kıyaslandığında 4 mg için %54 ve 8 mg için %59’dur. Doksazosin GİTS ile yaşlılarda yapılan farmakokinetik çalışmalar, daha genç hastalar ile karşılaştırıldığında önemli değişiklikler göstermemiştir.   Metabolizma/Atılım Plazma eliminasyonu bifaziktir ve terminal plazma eliminasyon yarı ömrü 22 saattir. Bu durum, günde bir kez uygulanmasının temelini oluşturur. Doksazosin yoğun bir biçimde karaciğerde metabolize olup metabolitlerin büyük kısmı dışkı yoluyla ve %5’inden azı değişmemiş ilaç halinde çoğu dışkıda ve çok küçük bir kısmı idrarda olmak üzere böbreklerden itrah edilir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda standart doksazosin ile yapılan farmakokinetik çalışmalarda, normal böbrek fonksiyonları olan hastalar ile karşılaştırıldığında, önemli faklılıklar olmadığı gösterilmiştir. Karaciğer bozukluğu olan hastalarla ve karaciğer metabolizmasını etkilediği bilinen ilaçlar (örneğin simetidin) üzerine etki ile ilgili sınırlı bilgi mevcuttur. Orta seviyede karaciğer bozukluğu olan 12 hastada yapılan bir klinik çalışmada, tek doz doksazosin uygulaması, eğri altı alan (EAA)’da %43 oranında bir artışla ve oral klerenste %40 oranında bir azalma ile sonuçlanmıştır. Tamamıyla karaciğer ile metabolize edilen diğer ilaçlarda olduğu gibi, doksazosin primer olarak O-demetilasyon ve hidroksilasyonla karaciğerde metabolize edilir. Karaciğer fonksiyonlarında değişme olan hastalarda, doksazosin kullanımında dikkat gereklidir (Bkz. Uyarılar / Önlemler). Doksazosinin yaklaşık %98’i plazmada proteine bağlı olarak bulunur.

Kontrollü Salım Tableti

Her bir CARDURA XL® 4 mg Kontrollü Salım Tableti, 4 mg doksazosine eşdeğer doksazosin mesilat, yardımcı madde olarak sodyum klorür ve boyar madde olarak titanyum dioksit, demir oksit kırmızısı ve siyah baskı mürekkebi içerir.

Doksazosinin PDE-5 inhibitörleri ile birlikte kullanımı bazı hastalarda semptomatik hipotansiyona sebep olabileceğinden, bu grup ilaçlar ile birlikte tedavide  dikkatli olunmalıdır (Bkz. Uyarılar/Önlemler). Doksazosinin uzatılmış salımlı formülasyonları ile hiçbir çalışma yapılmamıştır. Plazmadaki doksazosinin büyük bir kısmı (%98) proteine bağlıdır. İnsan plazmasındaki in vitro veriler doksazosinin, digoksin, fenitoin, varfarin veya indometazinin proteine bağlanışı üzerinde bir etkisi olmadığını gösterir. Doksazosin, klinik deneyimde, tiazid diüretikler, furosemid, beta blokör ilaçlar, non-steroid antiinflamatuvar ilaçlar, antibiyotikler, oral hipoglisemik ilaçlar, ürikozürik ajanlar veya antikoagülanlarla beraber kullanılmış ve herhangi bir advers ilaç etkileşmesi görülmemiştir. Doksazosin diğer alfa-blokörlerin ve diğer antihipertansiflerin kan basıncı düşürücü etkisini güçlendirir. 22 sağlıklı erkek gönüllüde yapılan açık uçlu, randomize, plasebo kontrollü bir çalışmada, oral simetidinin günde iki defa 400 mg dozda uygulandığı dört günlük bir tedavi rejiminde, ilk gün tek doz 1mg doksazosin uygulaması, doksazosinin ortalama EAA’sında %10’luk bir artışla sonuçlanırken, ortalama Cmaks ve doksazosinin ortalama yarı ömründe istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik olmamıştır.

Doksazosin GİTS, kinazolinlere, doksazosin veya bileşiminde bulunan yardımcı maddelere karşı aşırı hassasiyeti olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.

CARDURA XL, aç karnına veya yemeklerle beraber alınabilir. CARDURA XLtabletler yeterli miktarda sıvı ile bütün olarak yutulmalıdır. Hastalar tableti çiğnememeli, bölmemeli veya parçalamamalıdır (Bkz. Uyarılar / Önlemler – Hastanın Bilgilendirilmesi). Hastaların büyük çoğunluğu günde tek doz 4 mg ile kontrol altında tutulabilir. Doksazosinin optimum etkisini göstermesi, 4 hafta kadar sürebilir. Hastanın cevabına göre, gerekirse, bu süreyi takiben dozaj, günde tek doz 8 mg’a çıkarılabilir. Tavsiye edilen maksimum doz günde bir kere 8 mg’dır. Yaşlılarda kullanım Normal yetişkin dozu tavsiye edilir.  Böbrek bozukluğu olan hastalarda kullanım Böbrek yetmezliği olan hastalarda doksazosin farmakokinetiği değişmediği için ve doksazosinin mevcut böbrek disfonksiyonunu kötüleştirdiğine ilişkin hiç bir kanıt bulunmadığı için, bu hastalarda mutad dozlar kullanılabilir. CARDURA XL diyaliz edilemez. Karaciğer bozukluğu olan hastalarda kullanım Karaciğerde tamamen metabolize edilen bütün ilaçlarda olduğu gibi, CARDURA XL karaciğer fonksiyon bozukluğu kanıtı olan hastalara dikkatle uygulanmalıdır.    Çocuklarda kullanım Doksazosinin çocuklardaki etkililiği ve güvenliliği gösterilmemiştir.

CARDURA  2 mg tablet; 2 mg doksazosine eşdeğer 20 çentikli tablet içeren blister ambalajlarda CARDURA 4 mg tablet; 4 mg doksazosine eşdeğer, 20 ve 90 tablet içeren blister ambalajlarda CARDURA XL 8 mg tablet; beheri 8 mg doksazosine eşdeğer doksazosin mesilat içeren 30 tabletlik blister ambalajlarda sunulmuştur.

Pfizer İlaçları Ltd. Şti., 34347 Ortaköy – İstanbul

31.05.2006 – 120/11

Nemden ve ışıktan koruyunuz. 30°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

Beheri 4 mg doksazosine eşdeğer doksazosin mesilat içeren 30 tabletlik blister ambalajlarda sunulmuştur.

Postüral Hipotansiyon / Senkop Tüm alfa blokörlerde olduğu gibi, özellikle tedavinin başlangıcında, hastaların çok küçük bir kısmında, baş dönmesi ve halsizlik veya nadiren bilinç kaybı (senkop) ile kendini gösteren postüral hipotansiyon görülmüştür. Bu nedenle, potansiyel postüral etkileri en aza indirmek için tedavi başlatılırken kan basıncı izlemek tedbirli bir tıbbi uygulama olacaktır. Etkili herhangi bir alfa blokörle tedavi başlatılırken, hastaya postüral hipotansiyondan ileri gelebilecek semptomların nasıl önlenebileceği ve bunlar görüldüğü takdirde ne gibi tedbirler alacağı hakkında bilgi verilmelidir. Hasta, doksazosin tedavisinin başlangıç döneminde, baş dönmesi veya halsizlik görüldüğü takdirde yaralanma ile sonuçlanabilecek durumlardan kaçınabilmek için uyarılmalıdır.   Akut kardiyak durumları olan hastalarda kullanım Diğer tüm vazodilatör antihipertansif ajanlarda olduğu gibi, aşağıda belirtilen kardiyak durumları olan hastalara doksazosin uygulanırken dikkatli olunmasını tavsiye etmek tedbirli bir tıbbi uygulama olacaktır. aort stenozu veya mitra stenozdan kaynaklanan pulmoner ödem yüksek debili kalp yetmezliği pulmoner embolizm veya perikard efüzyonundan kaynaklanan sağ kalp yetmezliği düşük dolum basınçlı sol ventriküler kalp yetmezliği. PDE-5 inhibitörleri ile kullanım   Fosfodiesteraz-5-inhibitörleri (PDE-5) (örneğin; sildenafil, tadalafil, vardenafil) ve doksazosinin birlikte kullanımı bazı hastalarda semptomatik hipotansiyona sebep olabilir. Hastada postüral hipotansiyon gelişimi riskini asgariye indirmek için; hasta PDE-5 inhibitörü ile tedaviye başlamadan önce alfa-blokör tedavisinde stabil olmalıdır.   Katarakt ameliyatı Katarakt ameliyatı sırasında, daha önce alfa-1 blokör tedavisi uygulanmış veya uygulanmakta olan ve önceden tamsulosin ile tedavi edilmiş bazı hastalarda intraoperatif gevşek iris sendromu (Intraoperative Floppy Iris Syndrome–IFIS) gözlenmiştir. Diğer alfa-1 blokörler ile de izole vakalar bildirildiği için bir sınıf etkisi olasılığı göz ardı edilemez. IFIS katarakt operasyonu sırasında prosedürle ilgili komplikasyonları artırabileceği için, alfa-1 blokörlerin güncel veya geçmiş kullanımı cerrahi öncesinde oftalmik cerraha bildirilmelidir. Küçük pupil sendromunun bu varyantı; intraoperatif irrigasyon akımına cevaben şişen gevşek iris, operasyon öncesi standart midriyatik tedavi ile genişlemeye rağmen ilerleyen intraoperatif miyozis ve fakoemulsifikasyon insizyonlarına doğru olası iris prolapsı kombinasyonu olarak tanımlanır. Cerrah, iris kancası, iris dilatör halkası veya viskoelastik madde kullanımı gibi ameliyat tekniğindeki olası değişiklikler için hazırlıklı olmalıdır. Katarakt ameliyatı öncesi alfa-1 blokör tedavisini  kesmenin faydası olmadığı görülmektedir.  Karaciğer Fonksiyon Bozukluğu Bütünüyle karaciğer tarafından metabolize edilen her ilaç gibi, doksazosin de karaciğer fonksiyon bozukluğu belirtileri gösteren hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (Bkz. Farmakokinetik Özellikler). Şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarla klinik deneyim olmadığı için ilacın bu hastalarda kullanımı tavsiye edilmez. Gastrointestinal Bozukluklar Doksazosin GİTS kullanan hastalarda belirgin olarak azalmış Gİ retansiyon zamanı, ilacın farmakokinetik profilini ve dolayısıyla da klinik etkinliğini etkileyebilir. Deforme olmayan diğer materyallerde olduğu gibi, doksazosin önceden mevcut, ciddi gastrointestinal daralmalarda tıkanmaya yol açabileceğinden (patolojik veya iyatrojenik) bu tip hastalara verirken dikkatli olunmalıdır. Hastanın Bilgilendirilmesi Hastaya doksazosin GİTS’i bir bütün olarak yutması söylenmelidir. Hastalar tabletleri çiğnememeli, bölmemeli veya parçalamamalıdır.     Hastalar, dışkılarında tablete benzer bir şey gördüklerinde endişelenmemelidir. Doksazosin GİTS’de medikasyon, ilacın yavaş salınması ve vücut tarafından emilmesi amacı ile özel olarak tasarlanmış, absorbe olmayan bir kabuk içindedir. Bu işlem tamamlandığında boş tablet vücuttan atılır.   Bu tıbbi ürün sodyum içerir. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için gözönünde bulundurulmalıdır.  Hamilelik ve emzirme sırasında kullanım Gebelik Kategorisi C’dir. Hamile kadınlarda yapılmış iyi kontrollü ve yeterli çalışma olmadığından, hamilelik sırasında doksazosin GİTS’in güvenliliği henüz belirlenmemiştir. Dolayısıyla, doksazosin GİTS, hamilelik döneminde sadece, hekimin kanaatince potansiyel faydaları muhtemel risklerinden fazla ise kullanılmalıdır. Hayvan çalışmaları doksazosinin emziren sıçanların sütünde biriktiğini göstermiştir ve emziren kadınlarda ilacın süte geçişiyle ilgili bir bilgi yoktur, bu nedenle doksazosin emzirme süresince kullanılmamalıdır. Alternatif olarak, doksazosinle tedavi gerekli olduğunda anneler emzirmeyi bırakmalıdır.  Yaşlılarda kullanım Normal yetişkin dozu tavsiye edilir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda kullanım Böbrek yetmezliği olan hastalarda doksazosin farmakokinetiği değişmediği için ve doksazosinin mevcut bulunan böbrek disfonksiyonunu kötüleştirdiğine ilişkin hiç bir kanıt bulunmadığı için, bu hastalarda mutad dozlar kullanılabilir.   Çocuklarda kullanım Doksazosinin çocuklardaki etkililiği ve güvenliliği gösterilmemiştir.   Araba / Makine Kullanmaya Etkisi Özellikle doksazosin GİTS tedavisine başlarken, makine kullanma veya motorlu araç kullanma aktivitelerinde bozulma görülebilir.

Pfizer Pharmaceuticals LLC Barceloneta – Puerto Rico’da üretilmiş, Pfizer Manufacturing Deutschland GmbH, Illertissen – Almanya’da ambalajlanmıştır.

İstenmeyen etkiler sistem-organ sınıfı ve sıklık gruplandırmasına göre şu esaslar kullanılarak sıralandırılmaktadır:çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (≥1/1.000 ila <1/100); seyrek (≥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).   Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar Yaygın                         : Solunum yolu enfeksiyonu, idrar yolu enfeksiyonu   Kan ve lenf sistemi bozuklukları Çok seyrek                    : Lökopeni, trombositopeni   Bağışıklık sistemi bozuklukları Yaygın olmayan               :Alerjik reaksiyon   Metabolizma ve beslenme bozuklukları Yaygın olmayan                : Anoreksi, gut, iştahta artma   Psikiyatrik bozukluklar Yaygın olmayan                : Anksiyete, depresyon, uykusuzluk Çok seyrek                       : Ajitasyon, sinirlilik   Sinir sistemi bozuklukları Yaygın                             : Baş dönmesi, baş ağrısı, somnolans Yaygın olmayan                 : Serebrovasküler olaylar, hipoestezi, senkop, tremor Çok seyrek                       : Postüral baş dönmesi, parestezi   Göz bozuklukları Çok seyrek                      : Görmede bulanıklaşma Bilinmiyor                        : İntraoperatif gevşek iris sendromu (Bkz. Uyarılar/Önlemler)   Kulak ve iç kulak bozuklukları Yaygın                              : Vertigo Yaygın olmayan                 : Çınlama   Kardiyak bozukluklar Yaygın                             : Palpitasyon, taşikardi Yaygın olmayan                 : Anjina pektoris, miyokard enfarktüsü Çok seyrek                       : Bradikardi, kardiyak aritmiler   Vasküler bozukluklar Yaygın                               : Hipotansiyon, postüral hipotansiyon Çok seyrek                          : Sıcak basması          Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal bozukluklar Yaygın                             : Bronşit, öksürük, dispne, rinit Yaygın olmayan                 : Burun kanaması Çok seyrek                        : Bronkospazmın kötüleşmesi   Gastrointestinal bozukluklar Yaygın                             : Abdominal ağrı, dispepsi, ağız kuruluğu, bulantı Yaygın olmayan                 : Konstipasyon, diyare, şişkinlik, gastroenterit   Hepato-bilier bozukluklar Yaygın olmayan                 : Karaciğer fonksiyon testlerinde anormallikler Çok seyrek                       : Kolestaz, hepatit, sarılık   Deri ve deri altı doku bozuklukları Yaygın                             : Kaşıntı Yaygın olmayan                 : Deri döküntüsü Çok seyrek                        : Alopesi, purpura, ürtiker   Kas-iskelet, bağ doku ve kemik bozuklukları Yaygın                             : Sırt ağrısı, kas ağrısı Yaygın olmayan                 : Eklem ağrısı Çok seyrek                        : Kas krampları, kas güçsüzlüğü   Böbrek ve idrar bozuklukları Yaygın                              : Sistit, üriner inkontinans Yaygın olmayan                 : Disüri, hematüri, idrara sık çıkma Çok seyrek                         : İşeme bozukluğu, noktüri, poliüri, idrarda artış   Üreme sistemi ve meme bozuklukları Yaygın olmayan                 : İmpotans Çok seyrek                       : Jinekomasti, priapizm Bilinmiyor                           : Retrograd ejakülasyon   Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin bozuklukları Yaygın                             : Asteni, göğüs ağrısı, influenza benzeri semptomlar, periferik ödem Yaygın olmayan                 : Ağrı, yüzde ödem Çok seyrek                        : Yorgunluk, keyifsizlik    Araştırmalar: Yaygın olmayan                 : Kilo artışı   BPH’li hastalarda yapılan klinik çalışmalarda, doksazosin GİTS ile tedaviyi takiben ortaya çıkan yan etkilerin insidansı (%41), plasebo (%39) ile benzer olup, standart doksazosinden (%54) ise daha azdır.   Yaşlı BPH hastalarındaki (>65 yaş) advers etki profili, daha genç popülasyonda görülen profilden farklılık göstermez. Hipertansiyon nedeni ile tedavi edilen hastalarda, pazarlama deneyimi esnasında aşağıda belirtilen ek advers etkilerin görüldüğü bildirilmiştir ancak genelde, bu etkilerin doksazosin tedavisi dışında da görülebilecek semptomlardan ayırt edilmesi mümkün değildir: bradikardi, taşikardi, palpitasyon, göğüs ağrısı, anjina pektoris, miyokard enfarktüsü, serebrovasküler olaylar ve kardiyak aritmiler.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

Cycladol Tablet ile bir doz aşımı durumunda destekleyici ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır.

Cycladol Tablet, diğer NSAİİ’ lara yeterli yanıt vermeyen hastalarda, osteoartrit, romatoid artrit ve ankilozan spondilitin semptomatik tedavisinde endikedir.

Cycladol Tablet, analjezik ve antipiretik etkilere de sahip nonsteroidal antienflamatuar bir ilaç olan piroksikamı inert bir siklik oligosakkarit olan ß-siklodekstrin ile kompleks halinde (1:2.5 molar oranda) ihtiva eden yeni bir formülasyondur. ß-siklodekstrin, bilinen nişastanın enzimatik hidrolizi ile üretilir ve çeşitli ilaçlar ile inklüzyon bileşikleri (moleküler enkapsülasyon) oluşturmasına imkan veren özel bir kimyasal yapıya sahiptir. Siklodekstrin molekülü moleküler boyutta bir kapsül olarak düşünüldüğünde piroksikam molekülünün hidrofobik kısmı bu kapsülün içine fiziksel bağlarla yerleşmiş durumdadır. Bu kompleks yapının vücut sıvıları ile temas eden yüzü ß-siklodekstrinin hidrofilik yüzü olduğundan, bu nişasta türevi içinde gizlediği hidrofobik ilaç molekülünün (piroksikamın) absorbsiyon hızını artırmakta ve ayrıca ilacın üst gastrointestinal kanalda mukoza ile temas süresini azaltmaktadır. Diğer nonsteroidal antienflamatuar ilaçlarda olduğu gibi Cycladol’ün etki mekanizmasının, prostaglandin sentetaz inhibisyonu ile ilişkili olduğu düşünülmektedir.

Absorbsiyon:Piroksikam-ß-siklodekstrin, piroksikama nazaran suda daha hızlı ve çok çözündüğünden Cycladol Tablet, oral uygulamadan sonra piroksikama göre daha hızlı ve tam absorbsiyona sahiptir. ß-siklodekstrin kompleksi ile piroksikamın çözünürlüğünde sağlanan bu artış, plazma ilaç seviyelerinde tek başına piroksikama göre daha hızlı bir artışa yol açar ve pik değerlerine erken ulaşılmasını sağlar. 20 mg piroksikama eşdeğer olan  Cycladol Tablet ‘in tek dozu ile ortalama 2.5 µg/mL’lik doruk plazma seviyelerine ortalama 1 saatte ulaşılmaktadır. Tekrarlanan oral dozlarla ulaşılan kararlı durumda, bir sonraki dozun uygulanmasından önceki plazma konsantrasyonu (7.2 µg/mL) tek doz çalışmalarında elde edilen pik konsantrasyonun yaklaşık 3 katıdır. Günde tek doz ile gün boyunca etkili plazma seviyeleri muhafaza edilir. Zayıf bir asit olan piroksikamın absorbsiyonu duodenum ve ince barsakların üst kısımlarından olmaktadır. Bu nedenle piroksikamın emilimi midenin boşalma hızından etkilenmektedir. Dağılım: ß-siklodekstrin sadece taşıyıcı molekül olduğundan ve absorbsiyon öncesinde piroksikamdan ayrıldığından Cycladol Tablet’in absorbsiyonundan sonraki farmakokinetik parametreleri piroksikama ait absorbsiyon sonrası parametrelerle benzerdir. Piroksikam düşük dağılma hacmine (0.14 L/kg) sahiptir ve proteinlere yüksek (% 99) oranda bağlanır. Sinoviyal sıvıya ve inflamasyonlu dokulara dağılır. Metabolizma:Piroksikam; konjugasyon ve piridil yan zincirinin 5-pozisyonunda hidroksilasyon ile metabolize olur. ß-siklodekstrin ise oral olarak alındığında enzimlere dirençli olduğundan üst gastrointestinal kanalda nişastaya hidroliz edilemez. Ancak kalın barsaklarda bakterilerin etkisi ile glukoz ve malto-oligosakkaridlere metabolize edilir. Eliminasyon:Piroksikam ve metabolitleri idrar ve feçes yoluyla elimine edilir. Dozun yaklaşık % 2-5’i değişmeden atılır. Ortalama eliminasyon yarı ömrü 50 saattir.

Tablet

Her bir çentikli tablet, 191.2 mg piroksikam-ß-siklodekstrin (20 mg piroksikama eşdeğer) içerir.

Piroksikam proteinlere yüksek oranda bağlandığından, proteinlere yüksek oranda bağlanan diğer ilaçlar ile yer değiştirmesi beklenebilir. Bu nedenle kumarin tipi antikoagülanlarda olduğu gibi diğer proteinlere yüksek oranda bağlanan ilaçlar piroksikam ile birlikte verildiğinde hasta hekim tarafından dozaj gereksinimlerinde bir değişiklik gereğini tespit için yakın olarak kontrol edilmelidir. Antasitlerle birlikte kullanımı piroksikam seviyelerini etkilememektedir. Piroksikam dahil nonsteroidal antienflamatuar ilaçların kararlı durum plazma lityum seviyelerini artırdığı bildirilmiştir. Aynı zamanda piroksikam tedavisine başlamada, doz ayarlamada veya piroksikamı kesmede plazma lityum seviyelerinin izlenmesi tavsiye edilmektedir.

Piroksikam gastroduodenal ülser, gastrit, dispepsi, şiddetli hepatik ve renal rahatsızlıklar, şiddetli kalp yetmezliği, şiddetli hipertansiyonu, şiddetli kan alterasyonları veya hemorarjik diatezi olan kişilerde veya ilaca duyarlığı bilinen kişilerde kullanılmamalıdır. Asetilsalisilik asit veya diğer nonsteroidal antienflamatuar ilaçlara duyarlığı olanlarda çapraz duyarlılık gelişme olasılığı vardır. Bu nedenle asetilsalisilik asit veya diğer nonsteroidal antienflamatuar ilaçların astım, rinit veya ürtiker belirtileri oluşturduğu kişilerde piroksikam kullanılmamalıdır. Bu ürün hamile olduğu bilinen veya şüphelenilen kadınlarda, emziren annelerde ve çocuklarda kontrendikedir.

Doktor tarafından başka şekilde önerilmediği takdirde; Yetişkinlerde piroksikam tedavisinin günde bir defa 10-20 mg (yarım veya 1 Cycladol Tablet) ile başlatılması ve sürdürülmesi tavsiye edilmektedir. Akut gut, kas-iskelet sistemine ilişkin ağrılarda; postoperatif ve posttravmatik ağrılarda günlük piroksikam dozu gereğinde 1 defada 40 mg (2 tablet)’a kadar çıkarılabilir. Ancak 30 mg (1.5 tablet) ve üzeri piroksikam dozlarının uzun süre verilmesinin gastrointestinal yan etkiyi artıracağı gözönüne alınmalıdır. Yaşlı hastalarda dozu azaltmak (yarım tablet) ve tedavi süresini sınırlamak gerekebilir. Piroksikamın uzun eliminasyon yarı ömrü nedeniyle kararlı durum kan seviyelerine 7-12 gün içinde ulaşılabilmektedir. Bu nedenle her ne kadar Cycladol Tablet ile tedavinin ilk günlerinde terapötik etki belirginse de, bir-iki hafta içinde etkide ilerleyen bir artış olacağından, iki haftadan önce tedavinin etkisi değerlendirilmemelidir. Çocuklarda kullanımı: Juvenil romatoid artrit için doz çocuğun vücut ağırlığına bağlı olarak günde 1 defa yarım veya bir tablettir (Daha hassas bir dozlama için önerilen dozlar: 15 kg’dan az vücut ağırlığına sahip olan çocuklarda 5 mg, 16-25 kg arası için 10 mg, 26-45 kg arasında 15 mg ve 46 kg’dan daha fazla vücut ağırlığına sahip çocuklarda 20 mg).

Mevcut değil

30°C’nin altında oda sıcaklığında saklayınız. Doktora danışmadan kullanılmamalıdır. Çocukların göremeyeceği ve erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.

10 ve 20 tabletlik blister ambalajlarda prospektüsü ile birlikte

Asetil salisilik asit veya diğer nonsteroidal antienflamatuar ilaçlara duyarlığı olanlarda çapraz duyarlılık gelişebilir. Bu nedenle bu ilaçların astım, rinit veya ürtiker belirtileri oluşturduğu kişilerde piroksikam kullanılmamalıdır. Geçmişinde üst gastrointestinal kanalda rahatsızlıkları olan hastalarda piroksikam tıbbi kontrol altında kullanılmalıdır. Kardiyovasküler yetmezlik; arteryel hipertansiyon; hepatik ve renal yetmezlik; eski ve mevcut kan alterasyonları; bronşiyal astımı olan kişilerde ve yaşlı hastalarda bu ilacın kullanımında özel dikkat gösterilmelidir. Diğer nonsteroidal antienflamatuar ilaçlar gibi piroksikam da trombosit agregasyonunu azaltır ve kanama süresini uzatır. Hematolojik testler yapılırken ve Cycladol Tablet ile birlikte hastalara trombosit agregasyonunu inhibe eden ilaçlar verildiğinde bu husus göz önüne alınmalıdır. Hamilelerde ve emziren annelerde kullanımı: Hamilelik kategorisi C, 3. trimestrde D. Hamilelikte Cycladol Tablet kullanımı önerilmez. Piroksikam anne sütüne düşük miktarda geçmektedir. Emziren annelerde klinik emniyeti henüz bilinmediğinden Cycladol Tablet kullanılmamalıdır. Araç ve makine kullanımı: Hızlı refleks gerektiren makine ve araç kullanımı durumlarında atik davranmayı etkileyebilir.

Cycladol Tablet, genellikle iyi tolere edilir. En sık görülen yan etkiler bulantı, epigastrik distres, konstipasyon ve diyare şeklinde görülen gastrointestinal rahatsızlıklardır. Diğer yan etkiler; aşırı duyarlık belirtileri (ciltte kızarıklık), baş ağrısı, vertigo, asteni, kan kimyasında değişiklikler, BUN değerinde reversibl artıştır. Nadir görülen yan etkileri; hemorarji olsun ya da olmasın gastrik ülserler, kusma, yüz ve ellerde allerjik ödem, derinin ışığa duyarlığında artış, oküler rahatsızlıklar, aplastik anemi, pansitopeni, trombositopeni, karaciğer fonksiyon parametrelerinde artış, sarılık, akut renal yetmezlik, ödem (özellikle ayak bileği ödemi) veya kalp dolaşım sistemi rahatsızlıkları (hipertansiyon, konjestif kalp yetmezliği). Çok ender olarak perforasyonla birlikte gastrik ülser, Stevens-Johnson sendromu, Lyell hastalığı, agranülositoz, şok ve sıcaklık hissi belirtileri, akut kalp yetmezliği, stomatit, alopesi görülmüştür. BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.