Cymevene Iv 500 Mg 1 Flakon

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Siprofloksasin oral olarak alındığında süratle emilir. İlacın mutlak biyoyararlanımı önemli bir ilk geçiş metabolizmasına uğramadan yaklaşık   % 70’dir. Siprofloksasin serum proteinlerine % 20-40 oranında bağlanır. Oral uygulamadan sonra siprofloksasin vücutta tüm dokulara dağılır. Siprofloksasin tükrükte, burun ve bronşiyal salgılarda, sinüs mukozasında, balgamda, derideki blister sıvılarda, lenfde, peritoneal sıvılarda, safrada ve prostat salgılarında aktif halde bulunur. Siprofloksasin ayrıca akciğer, deri, yağ, kas, kartilaj ve kemik dokusuna iyi nüfuz eder. İlaç serebrospinal sıvılara da (CSF) dağılır. CSF’deki konsantrasyonu serum konsantrasyonunun % 10’u kadardır. Siprofloksasin gözün aköz ve vitröz humoründe çok düşük düzeyde bulunur. Siprofloksasinin dokulara nüfuz gücünün yüksek ve pseudomonasa karşı aktif oluşu tedavide önem taşır. İlacın dokulardaki konsantrasyonu (prostat dahil özellikle genital dokudaki) her iki cinste de serum konsantrasyonlarından daha yüksek bulunmuştur.   100-750 mg’lık tek dozdan sonra 0.555-2.224 mg/L’lik serum konsantrasyonuna ulaşılır. Maksimum kan konsantrasyonuna ulaşması için geçen süre 30-90 dakikadır. Dokularda, serum düzeyinin 2-12 katına ulaşan siprofloksasinin serum yarı ömrü yaklaşık 4 saattir. Oral olarak alınan tek doz % 56 oranında böbreklerden itrah edilir. Bu itrahın % 90’ı ilk 24 saatte gerçekleşir. Verilen tek dozun yalnız % 10-20’si metabolize olur. Siprofloksasinin renal klerensi yaklaşık 300 ml/dk. olup normal glomerüler filtrasyon hızı olan 120 ml/dk.’yı aşar. Bu da aktif tübüler sekresyon mekanizmalarının ilacın itrahında önemli bir role sahip olduğunu göstermektedir. Siprofloksasinin probenesid ile birlikte uygulanması sonucu siprofloksasinin renal klerensi % 50 oranında azalma gösterir, sistemik dolaşımdaki konsantrasyonu ise % 50 oranında artar. Oral uygulamadan sonra siprofloksasinin safradaki konsantrasyonu serum konsantrasyonundan daha yüksek olmasına rağmen ilacın çok küçük bir kısmı (% 1-2’lik bir doz) safrayla değişmeden atılır. Oral dozun yaklaşık  % 20-35’i dozlamadan sonraki 5 gün içinde feçesle atılır. Siprofloksasinin metabolitleri de antimikrobiyal etkinlik gösterir (siprofloksasin kadar değil). Siprofloksasin tabletlerin yiyeceklerle birlikte alınması absorpsiyonda gecikmeye yol açar. Magnezyum hidroksit veya aluminyum hidroksit içeren antasidlerle birlikte kullanılması biyoyararlanımı % 90 oranında düşürebilir.

Tablet

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Florokinolonlarındeney hayvanlarında kondrotoksik oldukları gösterilmiştir. Bu deneysel bulgu, insanlarda seyrek olarak bildirilen artropati olgularının sebebi olabilir. Bu potansiyel risk nedeniyle florokinolonların bebekler, çocuklar ve adolesanlarda kullanılması genellikle tavsiye edilmez.    Serebral arteriyoskleroz, epilepsi, inme, beyinde yapısal değişim, azalmış serebral kan akımı gibi santral sinir sistemi hastalıklarında, epileptiform konvülsiyon eğilimi olan kişilerde, anamnezde konvülsiyon mevcudiyetinde dikkatle kullanılmalıdır. Serebral nöbet durumunda hasta ancak antikonvülsif ilaçlarla kontrol altına alındıktan sonra siprofloksasin verilebilir. Her ne kadar siprofloksasin kullanan şahıslarda kristalüri nadiren görülmüşse de, önerilen günlük doz aşılmamalı, hidratasyonun sağlanabilmesi için hasta bol sıvı almalı, idrarın alkalileşmesi önlenmelidir. Geriatride renal fonksiyon azaldığı için doz ayarlanmalıdır. Hepatik ve renal fonksiyon bozukluğunda doz azaltılmasına dikkat edilmelidir. Tüm geniş spektrumlu antibiyotiklerin kullanımı ile olduğu gibi siprofloksasin kullanımı ile de antibiyotiğe hassas olmayan mikroorganizmaların aşırı üremesi sonucunda bir süperenfeksiyon görülebilir. Tedavi sırasında veya sonrasında ağır ve ısrarlı ishal görülmesinin psödomembranöz kolit belirtisi olabileceği akılda tutulmalıdır. Böyle hallerde ilaç kesilmeli ve gerekli tedavi uygulanmalıdır. (Ör: Günde 4 defa 250 mg oral vankomisin). Peristaltizmi inhibe eden ilaç verilmemelidir.   GEBELİK VE LAKTASYONDA KULLANIMI: Gebelik kategorisi C’dir. Hamilelerde kullanımı ile ilgili yeterli ve kontrollü çalışma mevcut değildir. Siprofloksasin sadece ilacın anneye sağlayacağı yararın potansiyel riskten fazla olduğu durumlarda kullanılmalıdır. Siprofloksasin anne sütüne geçmektedir. Bebeklerde potansiyel ciddi yan etkilere sebep olacağından dolayı annenin ilacı bırakması veya emzirmeye son vermesi konusunda bir karara varması gerekir.    ARAÇ ve MAKİNE KULLANIMINA ETKİSİ: Siprofloksasin tavsiye edildiği şekilde kullanıldığında bile hastanın reaksiyonlarını etkileyebileceğinden, araç ve makine kullananların dikkatle davranması tavsiye olunur. Bu durum özellikle birlikte alkol alındığında söz konusudur.

Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:

Siprofloksasin genellikle iyi tolere edilir.              Siprofloksasin kullanımı ile görülen fakat ilacın kullanımına bağlı olarak ortaya çıktığı kesinlik kazanmayan belli başlı yan tesirler şunlardır : Florokinolonlar hayvanlarda kondrotoksik olarak gösterilmiştir, insanda ise nadiren de olsa artropati yapabileceğine dair bulgular vardır (Bkz.Uyarılar/ Önlemler).     Gastrointestinal : Bulantı, diyare, kusma, karın ağrısı, dispepsi, meteorizm, iştahsızlık.   Merkezi sinir sistemi : Baş ağrısı, baş dönmesi, yorgunluk, ajitasyon, titreme, çok ender olarak uykusuzluk, periferik paraljezi, terleme, konfüzyon, kabuslar, sallantılı yürüme, konvülsiyonlar, intrakranial basınçta artış, halüsinasyonlar, anksiyete, depresyon, bazı şahıslarda psikotik reaksiyonlar (kişinin kendisini tehlikeye sokabilecek davranışlara kadar varan durumlar gibi). Nadiren bu belirtiler ilk dozu takiben görülebilir. Böyle hallerde ilaç kesilerek hekime danışılmalıdır.   Kan ve Kan elemanları: Eozinofili, lökositopeni, granülositopeni, trombositopeni, anemi, çok daha ender olarak lökositoz, trombositoz, protrombin düzeylerinde değişme, hemolitik anemi görülür.   Duyu organları:  Nadiren koku ve tat azalması, görme bozuklukları (Ör: Çift görme ve kromatopsi gibi), tinnitus, özellikle yüksek frekanslarda geçici işitme bozuklukları.   Aşırı duyarlılık / Deri reaksiyonları: Döküntü ve kaşıntı, ilaç ateşi, nadiren peteşi, hemorajik bul, vaskülit, çok ender olarak Stevens-Johnson sendromu, Lyell sendromu; anaflaktik/anaflaktoid reaksiyonlar (Ör: Fasiyal, vasküler ve laringeal ödem, şokla sonuçlanan dispne) görülebilir. Bazı hallerde bu belirtilerle ilk uygulamadan sonra karşılaşılabilir. Böyle hallerde ilaç kesilerek acil tedavi uygulanmalıdır.   Karaciğer: Özellikle karaciğer hasarı mevcut olanlarda, karaciğer enzim ve serum bilirubin değerlerinde geçici artmalar, hepatit, sarılık, çok nadiren hepatik nekroz gibi majör karaciğer hastalıkları.   Böbrek: Serum üre ve kreatinin düzeylerinde geçici artışlar, çok nadiren intertisyal nefrit, kristalüri, hematüri.   Kardiyovasküler sistem: Taşikardi, çok nadiren sıcak basması, migren, senkop.   Diğer: Eklem ve kas ağrıları, çok nadiren hiperglisemi, halsizlik, tendovajinit, hafif fotosensitivite.   Çok ender olarak aşil ve diğer tendonlarda hareketi engelleyici bazı hallerde operasyon gerektiren yırtılmalar bildirilmiştir. Herhangi bir tendonda ağrı, enflamasyon veya yırtılma görüldüğünde ilaç kesilmeli ve hekime başvurulmalıdır.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

Kauçuk tıpa üzerine alüminyum kapşonlu ve plastikten flip-off kapaklı, renksiz, tip-I cam flakon içerisinde 5 mL çözelti bulunmaktadır.

Araç ve makine kullanma yeteneği üzerine etkileri ile ilgili bir çalışma bulunmamaktadır.

CLOTINAB 10 mg/ 5 mL I.V. enjeksiyon için çözelti içeren flakon

İnsan klinik çalışmalarında doz aşımı ile ilgili bir tecrübe yoktur.

IV infüzyon sıvıları ile veya yaygın olarak kullanılan kardiyovasküler ilaçlarla herhangi bir geçimsizlik göstermemiştir. Bununla beraber CLOTINAB diğer ilaçlarla kullanılırken ayrı i.v. yolla uygulanmalı ve mümkünse diğer ilaçlarla karıştırılmamalıdır.

i.v. enjeksiyon yoluyla kullanılır.

*

36 ay.

132/93

Flakonlar 2°-8°C arasındaki sıcaklıkta saklanmalıdır. Ürün dondurulmamalı ve çalkalanmamalıdır.

Disodyum hidrojen fosfat, monosodyum dihidrojen fosfat, sodyum klorür, polisorbat 80 ve enjeksiyonluk su.

CILOXAN Pomad’ın topikal oküler bir doz aşımı halinde ılık suyla göz durulanmalıdır.

CILOXAN® Steril Oftalmik Pomad, Siprofloksasin’nin duyarlı suşlarının neden olduğu bakteriyel konjonktivit ve blefarit gibi oküler infeksiyonların tedavisinde endikedir.

CILOXAN® Steril Oftalmik Pomad, topikal olarak kullanılan sentetik, steril, çok dozlu  florokinolon grubu bir antibakteriyeldir ve kuvvetli bir bakterisid etkiye sahiptir. Siprofloksasin’in bakterisid etkisi, bakteride DNA sentezi için gerekli olan DNA giraz enzimini inhibe etmesinden kaynaklanmaktadır. Siprofloksasin Gram-pozitif ve Gram-negatif organizmalara karşı geniş bir in vitro  aktiviteye sahiptir. Birden fazla antibiyotiğe rezistan bakteriler Siprofloksasin’den etkilenir. Bakterisid etki mikroorganizmaların hem yavaş (stationary) hem de çabuk (logaritmik) üreme fazlarında olduğundan nüks görülmesi nadirdir. Siprofloksasin aminoglikozitler, beta-laktam antibiyotikleri, tetrasiklinler ve folik asid antagonistleri ile çapraz rezistans göstermez. Bu antibiyotiklere dirençli bakteriler siprofloksasine cevap verebilir. Diğer florokinolonların etkisiz kaldığı vakalarda siprofloksasin etkili olabilir.   Siprofloksasin’in, hem in vitro hem de klinik oküler enfeksiyonlarda aşağıdaki organizmaların bir çok suşuna karşı etkin olduğu gösterilmiştir;   Aerobik Gram-pozitif Mikroorganizmalar:   Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı ve metisiline dirençli suşlarını da kapsamaktadır.) Staphylococcus epidermidis Staphylococcus haemolyticus Staphylococcus hominis Streptococcus pneumoniae Streptococcus  viridans grubu Bacillus türleri Corynebacterium türleri     Aerobik Gram-negatif Mikroorganizmalar:   Haemophilus influenzae Acinetobacter türleri Enterobacter aerogenes Escherischia coli Haemophilus parainfluenzae Klebsielle pneumoniae Moraxella spp. ([M. Brahamella] catarrhalis’i de kapsamaktadır) Neisseria gonorrhoeae Proteus mirabilis Proteus vulgaris Pseudomonas aeruginosa Serratia marcescens   Siprofloksasin’in etkili olduğu diğer mikroorganizmalar şunlardır;  Peptococcus türleri, Peptostreptococcus türleri, Propionibacterium acnes, ve Clostridium perfringens. Bu mikroorganizmalardan kaynaklanan enfeksiyon tedavilerinde siprofloksasinin güvenlik ve etkinliği yeterli ve iyi kontrol edilmiş deneylerle tespit edilmiştir.   Siprofloksasin’in 1µg/mL’si veya daha azı belirtilen  oküler patojen suşlarının birçoğuna karşı ( % ≥ 90 ) in vitro minimal inhibitör konsantrasyonu (MIC) sağlar.   Burkholderia cepacia’nın birçok suşu ve  Stenotrophomonas maltophilia’nın bazı suşları, Bacteroides fragilis ve Clostridium difficile’de dahil birçok anareobik bakteriler gibi siprofloksasin’e karşı dirençlidir. In vitro siprofloksasin’e rezistans gelişimi beklenmez veya çok yavaş gelişmesi beklenir ( çok basamaklı mutasyon ).

Pomadlar ile insanda absorpsiyon çalışmaları yapılmamaktadır. CILOXAN 3mg/g Göz Damlası ile konjonktivit veya korneal ülser doz rejimi kullanılarak iki sistemik absorpsiyon çalışması yapılmıştır. Her iki çalışmada Siprofloksasin’in rapor edilen maksimum plazma konsantrasyonu 5 ng/ml’ den azdır. Ortalama konsantrasyon genellikle 2.5ng/ml’den azdır. Bu nedenle sistemik etki yapması beklenmez.

Steril Oftalmik Pomad.

Siprofloksasin HCl                              3.3 mg (3 mg baza eşdeğer) Mineral Yağ                                       20 mg Beyaz vazelin          k.m.                    1 g için Koruyucu madde içermemektedir.

Oftalmik siprofloksasine yönelik spesifik ilaç etkileşim çalışmaları yürütülmemiştir. Buna rağmen, bazı kinolonların sistemik uygulanması teofilinin plazma konsantrasyonunu yükselttiği, kafein metabolizmasına müdahale ettiği, oral antikoagülanların, varfarin ve türevlerinin etkilerini arttırdığı ve düzenli olarak siklosporin alan hastalarda serum kreatinden geçici yükselmelere neden olduğu gösterilmiştir.

Siprofloksasin’e veya içerdiği maddelerden herhangi birisine karşı aşırı hassasiyeti olanlarda kontrendikedir. Diğer kinolonlara aşırı hassasiyeti olanlarda siprofloksasin kullanımı da kontrendike olabilir.

Hekim tarafından başka şekilde önerilmedikçe ilk iki gün konjonktival keseye günde 3 kez 1.25cm’lik şeritler halinde  uygulanır, daha sonraki beş gün içinde günde iki kez 1.25cm şerit uygulanmalıdır.

CILOXAN®  %0.3 Steril Göz Damlası,  5ml

25ºC’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız. Açıldıktan 1 ay sonra kullanılmadan kalan kısmı atınız.

Steril Göz Pomadı olarak 3.5gr’lık oftalmik tüp içerisinde.

SADECE TOPİKAL KULLANIM İÇİNDİR.   CILOXAN 3mg/g Steril Oftalmik Pomad, deri kızarıklığı veya diğer aşırı duyarlılık reaksiyonlarından herhangi birisinin ilk görülmesinden sonra hemen bırakılmalıdır.   Sistemik kinolon tedavisi yapılan hastaların bazılarında ilk dozu müteakip, ciddi ve fetal aşırı duyarlılık (anaflaktik) reaksiyonlar rapor edilmiştir. Bazı reaksiyonlara kardiovasküler kollaps, bilinç kaybı, karıncalanma, farigenal veya yüzeysel ödem, dispeni, ürtiker ve kaşıntı eşlik edebilir. Sadece çok az bir hastada aşırı duyarlılık görülmüştür. Ciddi anaflaktik reaksiyonlarda , hemen epinefrin ile acil tedavi ve oksijen içeren diğer ölçümler, intravenöz sıvılar, intravenöz antihistaminikler, kortikosteroidler,   hava yolu kontrolünün yapılması klinik olarak belirtilmiştir.   Genel önlemler: Siprofloksasin’in diğer antibakteriyel preparatlarla birlikte uzun süre kullanımı mantar da dahil olmak üzere ilaca duyarlı olmayan organizmaların aşırı üreme artışına neden olabilir. Eğer süperenfeksiyon gelişirse, uygun bir tedavi hemen başlatılmalıdır. Klinik değerlendirme gerektiğinde, hasta biyomikroskopi yardımı ile ve uygun fluoresein boyaması yapılarak kontrol edilmelidir.  Deri kızarıklığı ve aşırı duyarlılık reaksiyonlarının herhangi birinin görülmesi halinde siprofloksasin kullanımı hemen bırakılmalıdır. Oftalmik pomadlar, korneal epitel yara iyileşmesini geciktirebilir ve görme bulanıklığına neden olabilir.  Bakteriyel konjonktivit belirti ve semptomlarını gösteren hastalara kontakt lens kullanmamaları tavsiye edilir. Pomad ucunun kontamine olmaması için hiçbir yere değdirilmemelidir.   Hamilelikte Kullanımı (Kategori B): Hamilelerde yeterli sayıda kontrollü çalışma mevcut olmadığından dolayı CILOXAN® Steril Oftalmik Pomad ancak tıbbi zorunluluk olduğu durumlarda yarar/risk oranı göz önüne alınarak kullanılmalıdır.    Emziren annelerde kullanım:Topikal olarak uygulandığında anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Buna rağmen, laktasyon dönemindeki sıçanların siprofloksasini oral yolla alması sonucunda süte geçtiği bilinmektedir ve siprofloksasin’in 500mg’lık tek bir dozundan sonra insan sütüne geçtiği rapor edilmiştir. CILOXAN® Oftalmik Pomad emziren annelere uygulandığında, önlemler alınmalıdır.    Çocuklarda kullanımı:1 yaşın altındaki çocuklarda CILOXAN® Steril Oftalmik Pomad’ın güvenlik ve etkinliği saptanmamıştır.

CILOXAN Oftalmik Pomad ile tedavi edilen hastalarda sık olarak rapor edilen yan etkiler, beyaz kristal tortulaşma ( %13) ve rahatsızlık hissi ( %2) dir. Siprofloksasin uygulaması ile bağlantılı olarak hastaların %1’inden daha azında ortaya çıkan etkiler alerjik reaksiyonlar, bulanık görme, korneal lekelenmeler, görme keskinliğinde azalma, kuru göz, ödem, epiteliopati, göz ağrısı, yabancı cisim hissi, hiperemi, iritasyon, keratokonjunktivit, keratopati, göz kapağı eritemi, göz kapağı ucu kızarıklığı, fotofobi, kaşıntı ve yaşarmadır.    Siprofloksasin uygulamasına bağlı olarak ortaya çıkan sistemik yan etkiler, dermatit, mide bulantısı ve tat almada bozukluklar da dahil olmak üzere %1’den daha az orandadır.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

Cymevene i.v. solüsyonu ile doz aşımını izleyen advers etkiler irreversibl pansitopeni, inatçı kemik iliği supresyonu, reversibl nötropeni veya granülositopeni, hepatik vakalar, renal vakalar ve nöbetlerdir. Aşırı Cymevene dozu alan hastalarda diyaliz ve hidrasyon ilacın plazma düzeyinin düşürülmesinde yararlı olabilir.

Cymevene flakon, immün uyuşmazlığı bulunan bireylerdeki yaşamı ve görmeyi tehdit eden sitomegalovirüs (CMV) hastalığının önlenmesinde ve tedavisinde ve organ nakli hastalarında CMV hastalığının önlenmesinde endikedir.

Gansiklovir, in vitro ve in vivo koşullarda herpes virüslerinin replikasyonunu inhibe eden 2’-deoksiguanozinin sentetik bir analogudur. Duyarlı insan virüsleri arasında sitomegalovirüs (CMV), herpes-simplex virüs-1 ve –2 (HSV-1 ve HSV-2), insan herpes virüsü tip 6 (HHV-6), Epstein-Barr virüsü (EBV), varicella-zoster virüsü (VZV) ve hepatit B virüsü bulunmaktadır.   Klinik çalışmalar CMV enfeksiyonu bulunan hastalarda ilacın etkinliğinin değerlendirilmesi ile sınırlı kalmıştır. Enfekte olmuş hücrelerde gansiklovir başlangıçta gansiklovir monofosfata fosforile olur. Daha sonra birçok hücresel kinaz aracılığıyla gansiklovir trifosfat oluşturmak üzere başka fosforilasyonlar meydana gelir. CMV ile enfekte olmuş hücrelerde, enfekte olmamış hücrelere oranla daha yüksek düzeyde hücresel kinaz ve gansiklovir trifosfat bulunur. Dolayısıyla gansiklovirin fosforilasyonu tercihen virüsle enfekte olmuş hücrelerde gerçekleşmektedir. Virüsle enfekte olmuş hücrelerde, gansiklovir trifosfat yavaşça metabolize olurken gansiklovirin ekstraselüler sıvıdan ayrılmasından 18 saat sonra geriye, intraselüler olarak % 60-70’ı kalır. Gansiklovirin antiviral etkisi viral DNA sentezinin şu şekilde inhibe edilmesinin bir sonucudur: DNA polimeraz enzimi ile deoksiguanozin trifosfatın DNA bünyesine katılmasının yarışmalı olarak inhibe edilmesiyle; gansiklovir trifosfatın viral DNA bünyesine katılması ile viral DNA prolongasyonunun son bulması ya da sınırlı kalması nedeniyle. Terapi sırasında zayıf klinik yanıt veren ve sürekli viral salgı çıkaran hastalarda viral direnç olasılığı dikkate alınmalıdır. Cymevene i.v. ile uzun süreli CMV retinit tedavisi gören hastalarda da viral direnç gözlemlenmiştir.

Emilim:  1 saatlik 5 mg/kg’lık i.v. enfüzyon sonunda, toplam AUC 22.1 ± 3.2 (n=16) ve 26.8 ± 6.1 µg.saat/ml (n=16) ve Cmax 8.27 ± 1.02 (n=16) ile 9.0 ± 1.4 µg/ml (n=16) arasında bulunmuştur.   Dağılım:  Gansiklovirin i.v.uygulama sonrasındaki dağılımının sabit durum hacmi 0.74 ± 0.15 l/kg (n=98) olmuştur. 2.5mg/kg gansiklovir i.v. her 8 veya 12 saatte bir alan 3 hastada dozdan 0.25-5.67 saat sonra serebral sıvı konsantrasyonları, plazma konsantrasyonlarının %24-70’ini ifade edecek şekilde, 0.31-0.68 µg/ml arasında bulunmuştur. 0.5 ve 51 µg/ml’nin üzerindeki gansiklovir konsantrasyonlarında, plazma proteinlerine bağlanma % 1-2 olarak bulunmuştur.   Metabolizma ve atılma:  İntravenöz olarak uygulandığında, 1.6-5.0 mg/kg aralığı üzerinde gansiklovir doğrusal bir farmakokinetik sergiler. Değişime uğramamış ilacın glomerüler filtrasyonla ve aktif tübüler sekresyonla renal atılımı gansiklovirin vücuttan atılmasının ana yoludur. Renal fonksiyonu normal hastalarda, intravenöz yolla verilen gansiklovirin %91.3 ± 5.0’i (n=4) idrarda metabolize olmamış halde bulunmuştur. İntravenöz yolla uygulanan gansiklovirin sistemik klirensi 3.52 ±0.80 ml/dak/kg (n=98) iken renal klirensi 3.20 ±0.80 ml/dak/kg (n=47) olmuştur. Bu da %91 ±11’lik bir sistemik klirensi ifade etmektedir (n=47). İntravenöz uygulama sonrasında yarı-ömür 3.5 ± 0.9 saat (n=98) olmuştur.   Özel klinik durumlardaki farmakokinetik   Renal bozukluk:  Hemodiyaliz gansiklovirin intravenöz ve oral uygulama sonrasındaki plazma konsantrasyonlarını %50 oranında azaltmaktadır.   Çocuklarda:  Gansiklovirin farmakokinetik özelliklerinin tekli ve çoklu (her 12 saatte bir) i.v. (5mg/kg) dozlarından sonra aynı olduğu görülmüştür. Dağılımının sabit durum hacmi 0.64 ± 0.22 l/kg, Cmax 7.9 ± 3.9 µg/ml, sistemik klirens 4.7 ±2.2 ml/dak/kg, ve t1/2 2.4 ±0.7 saattir. I.V. gansiklovirin yenidoğanlarda ve çocuklardaki farmakokinetiği yetişkinlerdekine benzemektedir.   Yaşlılarda:  65 yaştan büyük kişiler üzerinde hiçbir çalışma yapılmamıştır.

i.v. enfüzyon için liyofilize toz

Bir flakon 500 mg gansiklovire eşdeğer miktarda gansiklovir sodyum ve yaklaşık 46 mg (2 mEq) sodyum içerir. Yardımcı maddeler: pH ayarı için sodyum hidroksit.

Gansiklovirin plazma proteinlerine bağlanması yalnızca %1-2 olup, bağlanma yeri değiştirilmesi şeklinde ilaç etkileşmeleri beklenmemektedir.   Probenesid: Gansiklovirin serum konsantrasyonlarını artırabilir.   Zidovudin:Zidovudin ve Cymevene’in her ikisi de granülositopeni (nötropeni) ve anemiye neden olabilirler. Bu advers etkiler izlenmelidir.   Didanozin:Başlangıç rejimi didanozinin AUC’sini (%70 kadar) artırabilir; didanozinle ilgili advers etkiler yakından takip edilmelidir. İdame rejimi didanozinin AUC’sini (%50 kadar) artırabilir.   İmipenem-silastatin:Gansiklovir ve imipenem-silastatin alan hastalarda genelleşmiş nöbetler bildirilmiştir. Bu ilaçlar, potansiyel yararları riskleri aşmadığı takdirde ardarda kullanılmamalıdır.   Miyelosupresif ve böbrek bozukluğuyla ilgili olduğu bilinen başka ilaçlarla birlikte toksisite artabilir.   Mikofenolat:Oral mikofenolat ve i.v. gansiklovirin tavsiye edilen dozlarının tek doz uygulanması ile yapılan çalışmanın sonuçlarına ve mikofenolat (Bkz. Farmakokinetik, Kullanım Şekli ve Dozu ve Uyarılar/Önlemler) ile gansiklovirin farmakokinetiği üzerine renal bozukluğun bilinen etkilerine dayanarak; renal tübüler sekresyon mekanizması için yarışan bu iki ajanın birlikte kullanılmasının MPAG (mikofenolatın inaktif metaboliti) ve gansiklovir konsantrasyonlarının artmasına sebep olacağı görüşüne varılmıştır. Mikofenolat ve gansiklovirin birlikte kullanıldığı böbrek yetmezliği olan hastalarda gansiklovir için tavsiye edilen dozlar gözlenmeli ve hasta dikkatlice izlenmelidir. MPA (mikofenolatın aktif metaboliti) farmakokinetiğinin önemli ölçüde değişmesi beklenmez ve mikofenolat doz ayarlamasına gerek yoktur.

Gansiklovire, asiklovire veya ilacın içerdiği diğer yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen hastalarda Cymevene kullanılmamalıdır.

CMV retinitis tedavisi için standart doz : Başlangıç tedavisi:Normal renal fonksiyona sahip hastalarda 14 ile 21 gün süreyle her 12 saatte bir, 1 saatten fazla sürecek şekilde, 5 mg/kg i.v. enfüzyon şeklinde uygulanır. İdame tedavisi:Haftada 7 gün, günde bir kez 5 mg/kg veya haftada 5 gün, günde bir kez 6 mg/kg, 1 saatten fazla sürecek şekilde, i.v. enfüzyon şeklinde uygulanır. Organ nakli hastalarında önleme tedavisi için standart doz: Başlangıç tedavisi:Normal renal fonksiyona sahip hastalarda 7 ile 14 gün süreyle her 12 saatte bir, 1 saatten fazla sürecek şekilde, 5 mg/kg i.v. enfüzyon şeklinde uygulanır. İdame tedavisi:Haftada 7 gün, günde bir kez 5 mg/kg veya haftada 5 gün, günde bir kez 6 mg/kg, 1 saatten fazla sürecek şekilde, i.v. enfüzyon şeklinde uygulanır. Özel doz talimatları Renal bozukluğu olan hastalarda: Renal bozukluğu olan hastalarda, Cymevene dozu aşağıdaki tabloda gösterildiği şekilde ayarlanmalıdır. Kreatinin klirensi aşağıdaki formül yardımıyla serum kreatinini ile ilişkilendirilebilir:   Erkeklerde =( 140-yaş[yıl]) x (vücut ağırlığı [kg])              (72) x (0.011 x serum kreatinini [mm/L])  Kadınlarda = 0.85 x erkeklerdeki değer       CrCl Başlangıç dozu İdame dozu ³ 70 ml/dak 5.0 mg/kg her 12 saatte bir 5.0 mg/kg/gün 50-69 ml/dak 2.5 mg/kg her 12 saatte bir 2.5 mg/kg/gün 25-49 ml/dak 2.5 mg/kg/gün 1.25 mg/kg/gün 10-24 ml/dak 1.25 mg/kg/gün 0.625 mg/kg/gün   <10 ml/dak 1.25 mg/kg haftada 3 kez hemodiyaliz sonrası 0.625 mg/kg haftada 3 kez Renal bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması önerildiği için serum kreatinini veya kreatinin-klirens düzeyleri dikkatle izlenmelidir. Lökopeni, ciddi nötropeni, anemi ve trombositopenisi olan hastalarda:Gansiklovir ile tedavi edilen hastalarda granülositopeni (nötropeni), anemi ve trombositopeni gözlemlenmiştir. Gansiklovirin klinik toksisitesi lökopeniyi de içermektedir. Lökopeni, ciddi nötropeni, anemi ve/veya trombositopeni görülen hastalarda doz azaltımı düşünülmelidir. Toplam kan sayımı ve trombosit sayımının sık sık yapılması önerilmektedir. Yaşlı hastalarda:Yaşlı hastaların böbrek fonksiyonlarında genellikle azalma olduğu için Cymevene yaşlı hastalara renal durumları göz önünde bulundurularak verilmelidir (bkz. Özel doz talimatları: Renal bozukluğu olan hastalar). Çocuklarda kullanımı:Gansiklovirin konjenital ve yenidoğan CMV enfeksiyonlarının tedavisinde kullanımı da dahil olmak üzere, pediatrideki güvenlik ve etkinliği belirlenmemiştir. Uzun vadedeki karsinojenisitesi nedeniyle Cymevene’in çocuklarda kullanımı son derece dikkatli olmayı gerektirmektedir. Tedavinin yararları risklerinden daha ağır basmalıdır. (Bkz. Özel klinik durumlardaki farmakokinetik) Cymevene solüsyonunun hazırlanması Liyofilize Cymevene, flakon içine 10 ml enjeksiyonluk su enjekte edilerek enjeksiyon için yeniden oluşturulmalıdır. Enjeksiyon için paraben (parahidroksibenzoat) içeren bakteriyostatik su kullanılmamalıdır. Çünkü parabenler Cymevene steril tozu ile uyumsuzdur ve çökelti oluşturabilirler.  Flakon ilacın çözülmesi için çalkalanmalıdır.  Yeniden oluşturulan solüsyon içinde partikül bulunup bulunmadığı, karışımı hazırlamadan önce, kontrol edilmelidir.  Flakon içindeki yeniden oluşturulmuş solüsyon oda sıcaklığında 12 saat dayanır ve buzdolabında saklanmamalıdır. Enfüzyon solüsyonunun hazırlanması ve uygulanması Hastanın ağırlığına göre hesaplanan uygun doz Cymevene flakonundan çekilmeli (konsantrasyon 50 mg/ml) ve uygun bir enfüzyon sıvısına ilave edilmelidir. Normal fizyolojik serum, sudaki % 5 dekstroz, Ringer veya laktatlı Ringer solüsyonu kimyasal ve fiziksel yönden Cymevene ile uyumlu bulunmuştur. 10 mg/ml’den fazla enfüzyon konsantrasyonları tavsiye edilmemektedir. Cymevene başka intravenöz ürünlerle karıştırılmamalıdır. Cymevene bakteriyostatik olmayan steril suyla yeniden oluşturulduğundan enfüzyon solüsyonu, bakteriyel kontaminasyon riskini azaltmak için, mümkün olduğu kadar çabuk ve 24 saat içinde kullanılmalıdır. Enfüzyon solüsyonu buzdolabında saklanmalı ancak dondurulmamalıdır. Dikkat: Hızlı veya bolus i.v. enjeksiyonla uygulamayınız! Cymevene’in toksisitesi aşırı plazma düzeyleri nedeniyle artabilir. Dikkat: Gansiklovir solüsyonlarının yüksek pH’ı (~11) nedeniyle i.m. ve s.c. enjeksiyonlar ciddi deri tahrişlerine yol açabilirler. Önerilen doz, sıklık, ve enfüzyon hızları aşılmamalıdır.

Yoktur.

30°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız. İçinde gansiklovir bulunan enfüzyon solüsyonu buzdolabında 2°-8°C’de saklanmalı ve 24 saat içinde kullanılmalıdır. Dondurulmamalıdır.

Cymevene 500 mg, i.v. enfüzyon için liyofilize toz, 1 flakon

Klinik öncesi testlerde gansiklovir mutajenisite, teratojenisite ve karsinojenisiteye neden olmuştur. Dolayısıyla insanlarda potansiyel bir teratojen ve karsinojen olarak düşünülmelidir.   Cymevene ile tedavi edilen hastalarda nötropeni, anemi ve trombositopeni gözlemlenmiştir. Mutlak nötrofil sayımı 500 hücre/µl’den az ise ya da trombosit sayımı 25.000 hücre/µl’den az ise terapiye başlanmamalıdır. Renal fonksiyon bozukluğunda, kreatinin klirensine dayalı doz ayarlamaları önerilmiştir (bkz. Kullanım Şekli ve Doz).   Cymevene solüsyonlarının yüksek bir pH (9 ile 11 aralığı) değeri olduğundan flebit ve/veya intravenöz yapılan tarafta ağrıya neden olabilir. Gansiklovir solüsyonlarının; hızlı dilüsyon ve dağılımını sağlamak üzere yalnızca yeterli kan akışı olan venler içine verilmesine dikkat edilmelidir.   Otomobil ve makine kullanma üzerindeki etkisi:  Cymevene alan hastalarda nöbet, uyuklama, baş dönmesi, ataksi, konfüzyon ve/veya koma görülebilir. Bu etkiler görüldüğü takdirde hastanın araba ve makine kullanma yeteneği de dahil olmak üzere uyanık ve dikkatli olmasını gerektiren görevlerini etkileyebilir.   Gebelik ve Emzirme Döneminde Kullanımı   Gebelik kategorisi: C   Bu tıbbi ürünün insanlarda gebelik sırasında kullanımındaki güvenlik tam olarak belirlenememiştir. Gansiklovirin geçici ya da sürekli spermatojenez inhibisyonuna neden olması muhtemel görülmektedir. Cymevene gebelik sırasında ancak sağlayacağı yararlar fetüse vereceği potansiyel zarar riskinden fazla ise kullanılmalıdır. Çocuk sahibi olma potansiyeline sahip kadınlar tedavi sırasında etkin bir doğum kontrol yöntemi kullanmaları konusunda uyarılmalıdırlar. Erkek hastalara tedavi sırasında ve tedavi bitiminden sonraki 90 gün içinde bariyer kontraseptif kullanmaları önerilmelidir. Gansiklovirin insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. İlaçların çoğu geçtiği için, Cymevene emziren annelere verilmemelidir. Son Cymevene dozu alımı ile emzirmenin yeniden başlaması arasında geçmesi gereken minimum süre bilinmemektedir.

Gansiklovir i.v. ile tedavi edilen hastalarda aşağıda belirtilen advers etkiler görülebilir. Bunların bazıları arka plandaki hastalığa bağlı olabilir.   Kan ve lenfatik sistem: Anemi, eozinofili, hipokromik anemi, lökopeni, kemik iliği depresyonu, pansitopeni, trombositopeni.   Mide-barsak sistemi: Karın ağrısı, kabızlık, ishal, hazımsızlık, disfaji, erüktasyon, fekal enkontinans, barsak gazı, hemoraji, karaciğer fonksiyon testi anormalliği, ağız ülseri, bulantı, pankreatit, dil bozuklukları, kusma.   Vücut genelinde: Karın büyümesi, anoreksi, asteni, selülit, göğüs ağrısı, üşüme, ödem, ateş, başağrısı, enfeksiyon, malasi, ağrı, ışığa karşı duyarlılık reaksiyonu, sepsis, enjeksiyon yerinde; apse, ödem, hemoraji, enflamasyon, ağrı, flebit.   Kardiyovasküler sistem: Aritmi, derin tromboflebit, hipertansiyon, hipotansiyon, migren, flebit, vazodilatasyon.   Solunum sistemi: Öksürük artışı, dispne.   Merkezi sinir sistemi: Anormal rüya ve düşünceler, anormal yürüyüş, anksiyete, ataksi, koma, konfüzyon, depresyon, baş dönmesi, ağız kuruluğu, öfori, hipestezi, uykusuzluk, manik reaksiyon, sinirlilik, parestezi, psikoz, nöbetler, uyuklama, tremor.   Deri: Akne, alopesi, herpes simplex, makülopopüler isilik, pruritus, isilik, terleme, ürtiker.   Özel duyular: Anormal görme, amblopi, körlük, konjunktivit, sağırlık, göz ağrısı, glokom, retina ayrışması, retinit, tat bozulması, vitreus bozukluğu.   Metabolizma ve beslenme bozuklukları: Alkali fosfataz artışı, kreatinin artışı, kreatin fosfokinaz artışı, kan şekeri düşüşü, hipokalemi, laktik dehidrojenaz artışı, SGOT artışı, SGPT artışı.   Ürogenital sistem: Anormal böbrek fonksiyonu, meme ağrısı, kreatinin klirensi azalması, hematüri, kan üre azotu artışı (BUN), böbrek yetmezliği, idrar sıklığı, idrar yolu enfeksiyonu.   Kas ve iskelet sistemi: Miyalji, miyasteni.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.