Gravis 2,5 Mg 3 Film Tablet

50 mg’lık tek oral doz alan gönüllülerde genellikle sedasyon görülmüştür.   Zolmitriptan tabletlerin eliminasyon yarı ömrü 2.5 – 3 saattir. Bu nedenle aşırı doz alan hastalar, en az 15 saat süreyle ya da semptomlar veya belirtiler devam ettiği sürece izlenmelidir.   Zolmitriptan’ın spesifik bir antidotu yoktur. Şiddetli zehirlenme durumlarında, açık bir hava yolu sağlanması ve devam ettirilmesi, yeterli oksijenasyon ve ventilasyon sağlanması, kardiyovasküler sistemin izlenmesi ve desteklenmesi dahil olmak üzere yoğun bakım önlemlerinin alınması tavsiye edilir.

Gravis (zolmitriptan), auralı veya aurasız migren ataklarının akut tedavisinde endikedir.

Preklinik çalışmalarda, zolmitriptan’ın vasküler insan rekombinant 5HT1B ve 5HT1D reseptör alt-tiplerinin selektif bir agonisti olduğu gösterilmiştir. Zolmitriptan, yüksek afiniteli bir 5HT1B/1D reseptör agonistidir ve ılımlı bir 5HT1A reseptör afinitesine sahiptir. Radyoligand bağlama çalışmalarının sonuçlarına göre zolmitriptan 5HT2-, 5HT3-, 5HT4-, alfa1-, alfa2- veya beta1-, adrenerjik; H1-, H2-, histaminik; muskarinik; dopaminerjik1 veya dopaminerjik2 reseptörlerinde önemli bir afiniteye veya farmakolojik aktiviteye sahip değildir. 5HT1D reseptörü predominant olarak, trigeminal sinirin hem perifer hem de santral sinapslarında presinaptik olarak yerleşmiştir. Preklinik çalışmalar zolmitriptan’ın bu bölgelerin her ikisinde de etkili olabileceğini göstermiştir.

Zolmitriptan insanlara oral olarak uygulandıktan sonra, hızla ve iyi bir şeklide (en az % 64 oranında) absorbe edilir. Ana bileşiğin ortalama mutlak biyoyararlanımı yaklaşık % 40’tır. Bir 5HT1B/1D agonisti olan ve hayvan modellerinde zolmitriptan’ın 2-6 katı daha güçlü olduğu gösterilen aktif bir metaboliti de vardır (183C91, N-desmetil metabolit).   Sağlıklı deneklere 2.5 – 50 mg arasında değişen tek doz olarak verilen zolmitriptan ve aktif metaboliti 183C91’in eğri altındaki alan (EAA) ve doruk plazma konsantrasyon (Cmax) değeri dozla orantılıdır. Absorpsiyon hızlı olup Cmax değerinin % 75’i 1 saat içerisinde elde edilir ve plazma konsantrasyonları sonraki 4-6 saat boyunca devam ettirilir. Besin alımı, zolmitriptan’ın absorpsiyonunu etkilemez. Çoklu doz kullanımında birikim olduğunu gösteren herhangi bir kanıt yoktur.   Zolmitriptan çoğunlukla karaciğerde biyotransformasyon geçirerek oluşan metabolitlerinin böbrekler yoluyla atılmasıyla elimine edilir. Zolmitriptan’ın başlıca üç metaboliti vardır: İndol asetik asit (plazmadaki ve idrardaki ana metabolit), N-oksit ve N-desmetil analogları. Bunlardan N-desmetil metabolit (183C91) aktiftir, diğerleri ise aktif değildir. Plazmadaki 183C91 konsantrasyonları, ana ilacın yaklaşık yarısı olduğundan bu metabolitin, zolmitriptan’ın terapötik etkisine katkıda bulunması beklenir. Bir oral dozun % 60’tan fazlası öncelikle indol asetik asit metaboliti olarak idrarla; yaklaşık % 30’u ise çoğunlukla değişmemiş ana ilaç olarak feçesle atılır.   Karaciğer hastalığının zolmitriptan’ın farmakokinetiği üzerindeki etkisini değerlendirmek için yapılan bir çalışmada, sağlıklı gönüllülerle karşılaştırıldığında, orta derecede karaciğer bozukluğu olan hastaların EAA ve Cmax değerleri sırasıyla % 94 ve % 50 oranında artarken, şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarda ise % 226 ve % 47 oranında artmıştır. Aktif metabolit de dahil olmak üzere metabolitlerde azalma görülür. 183C91 metabolitinin EAA ve Cmax değerleri orta derecede karaciğer bozukluğu olan hastalarda sırasıyla % 33 ve % 44 oranında azalırken, şiddetli derecede karaciğer bozukluğu olan hastalarda ise % 82 ve % 90 oranında azalmıştır.   Zolmitriptan’ın plazma yarılanma ömrü (T½) sağlıklı gönüllülerde 4.7 saat, orta derecede karaciğer bozukluğu olan hastalarda 7.3 saat ve şiddetli derecede karaciğer bozukluğu olanlarda ise 12 saattir. Buna karşılık 183C91 metabolitinin T½ değerleri sırasıyla 5.7 saat, 7.5 saat ve 7.8 saattir.   İntravenöz kullanımdan sonraki ortalama toplam plazma klerensi yaklaşık 10 ml/dakika/kg’dır ve bunun üçte biri renal klerenstir. Renal klerensin glomerüler filtrasyon hızından yüksek olması, renal tübüler sekresyon oluştuğunu göstermektedir. İntravenöz uygulamadan sonraki dağılım hacmi 2.4 L/kg’dır. Plazma proteinlerine bağlanma oranı düşüktür (yaklaşık % 25). Zolmitriptan’ın ortalama eliminasyon yarı ömrü 2.5 – 3 saattir. Metabolitlerin yarılanma ömrünün de benzer olması, bunların eliminasyonlarının oluşum hızlarıyla sınırlandığını gösterir.   Zolmitriptan ve metabolitlerinin renal klerensi, sağlıklı gönüllülerle karşılaştırıldığında orta – şiddetli derecede böbrek bozukluğu olan hastalarda  7 – 8 kat azalır ancak ana bileşiğin ve aktif metabolitinin EAA değerleri sadece hafif bir yükselme göstermiştir (sırasıyla % 16 ve % 35); yarılanma ömrü de 1 saat uzayarak 3 – 3.5 saate çıkar. Bu parametreler, sağlıklı gönüllülerde görülen aralıklar içerisinde kalmaktadır.   Zolmitriptan’ın sağlıklı yaşlı gönüllülerdeki farmakokinetiği, sağlıklı genç gönüllülerdekine benzer bulunmuştur. 

Film Tablet

Her film tablet 2.5 mg zolmitriptan içerir. Boyar maddeler : Titanyum dioksit, sarı demir oksit, ponceau 4R, FD&C Blue No:2

Beta blokerler, oral dihidroergotamin, pizotifen gibi migren profilaktik ilaçların birlikte kullanılmasının, zolmitriptan’ın etkinliğinde değişiklik yaptığını veya istenmeyen etkilere yol açtığını gösteren hiçbir kanıt yoktur.   Zolmitriptan’ın farmakokinetiği ve tolerabilitesi parasetamol, metoklopramid ve ergotamin gibi akut semptomların tedavisinde kullanılan ilaçlar tarafından etkilenmemiştir. Zolmitriptan tedavisini izleyen 12 saat içerisinde diğer 5HT1B/1D agonistlerinin birlikte uygulanmasından kaçınılmalıdır.   Spesifik bir MAO-A inhibitörü olan moklobemid’in uygulanmasından sonra zolmitriptan’ın EAA değerinde % 26 yükselme görülmüş ve aktif metabolitin EAA değeri ise 3 kat artmıştır. Bu nedenle, bir MAO-A inhibitörü alan hastalarda, 24 saat içerisinde maksimum 7.5 mg zolmitriptan kullanılması tavsiye edilir.   Genel bir P450 inhibitörü olan simetidin’in uygulanmasını takiben, zolmitriptan’ın yarılanma ömrü % 44 ve EAA değeri ise % 48 oranında artmıştır. Ayrıca, aktif N-desmetil metabolit (183C91)’in yarılanma ömrü ve EAA değeri iki katına çıkmıştır. Simetidin alan hastalarda 24 saat içerisinde maksimum 5 mg zolmitriptan kullanılması önerilir. Bütün etkileşim profili baz olarak alındığında, sitokrom P450 izoenzim CYP1A2 inhibitörleri ile etkileşim gözardı edilemez. Bundan dolayı, bu tip bileşiklerden fluvoksamin ve kinolon antibiyotikler (siprofloksasin gibi) ile de aynı şeklide doz azaltılması tavsiye edilir.   Fluoksetin zolmitriptan’ın farmakokinetik parametrelerini etkilemez. Spesifik serotonin geri alım inhibitörleri olan fluoksetin, sertralin, paroksetin ve sitalopram’ın terapötik dozları, CYP1A2’yi inhibe etmez.   Sağlıklı gönüllüler üzerinde yapılan çalışmalarda, zolmitriptan ve ergotamin arasında herhangi bir farmakokinetik veya klinik olarak önemli bir etkileşimin olmadığı gösterilmiştir. Ancak, koroner vazospazm riskinde artış oluşabilmesi teorik bir olasılıktır. Bu nedenle, zolmitriptan uygulanmadan önce ergotamin içeren preparatların kullanılmasını takiben en az 24 saat beklenmesi tavsiye edilir. Buna mukabil, herhangi bir ergotamin perparatı uygulanmadan önce zolmitriptan kullanılmasını takiben en az 6 saat beklenmesi tavsiye edilir.   Bir MAO-B inhibitörü olan selegilin ve bir selektif serotonin geri alım inhibitörü olan fluoksetin, zolmitriptan’ın farmakokinetik parametreleri üzerinde etkili olmamıştır.   Rifampisin’in uygulanmasını takiben, zolmitriptan veya aktif metabolitinin farmakokinetiklerinde klinik olarak herhangi bir değişiklik gözlenmemiştir.   Selektif serotonin geri alım inhibitörü (SSRI), selektif serotonin/norepinefrin geri alım inhibitörü (SNRI) grubu ilaçların, migren baş ağrısı olanlarda, 5-hidroksitriptamin reseptör agonisti ile birlikte kullanımı serotonerjik sendroma neden olabilir.

Gravis (zolmitriptan), aşağıdaki durumlarda kontrendikedir; Ürünün bileşiminde bulunan maddelerden herhangi birine karşı bilinen aşırı duyarlılığı olanlarda, Kan basıncı kontrol altında olmayan hipertansiyon vakalarında, İskemik kalp hastalığında, Koroner vazospazm/prinzmetal angina vakalarında, Hemiplejik, baziller ve oftalmoplejik migren vakalarında

Doktor tarafından başka şekilde önerilmediği takdirde;   Bir migren atağının tedavisinde önerilen Gravis (zolmitriptan) dozu 2.5 mg’dır.   Eğer semptomlar devam eder veya 24 saat içerisinde tekrarlarsa, ikinci bir dozun etkili olduğu gösterilmiştir. İkinci bir doz gerekiyorsa bu, başlangıç dozundan en az 2 saat geçtikten sonra alınmalıdır.   Eğer hasta 2.5 mg’lık dozlardan tatmin edici bir fayda görmüyorsa, daha sonraki ataklar 5 mg’lık Gravis (zolmitriptan) dozlarıyla tedavi edilebilir.   Dozun alınmasını izleyen 1 saat içerisinde anlamlı bir etki görülür.   Migren atağı sırasında alındığı zaman da aynı derecede etkili olan Gravis (zolmitriptan) tabletlerin, migren atağı başladıktan sonra mümkün olan en kısa sürede alınması önerilir.   Tekrarlayan ataklar karşısında, 24 saat içerisinde alınacak toplam Gravis (zolmitriptan) miktarı 15 mg’ı aşmamalıdır.   Gravis (zolmitriptan) migren profilaksisinde kullanılmaz.   Çocuklarda kullanımı Gravis (zolmitriptan)’ın pediyatrik hastalardaki güvenilirliği ve etkinliği henüz saptanmamıştır.   65 yaşın üzerindeki hastalarda kullanımı Gravis (zolmitriptan)’ın yaşı 65’in üzerinde olan hastalardaki güvenilirliği ve etkinliği sistematik olarak değerlendirilmemiştir.   Karaciğer bozukluğu olan hastalarda kullanımı Karaciğer bozukluğu olan hastalarda metabolizma azalır. Bu nedenle orta veya şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarda, 24 saatte önerilen maksimum doz 5 mg’dır.   Böbrek bozukluğu olan hastalarda kullanımı Doz ayarlamasına gerek yoktur.

Gravis 5 mg, 3, 6 ve 18 Film Tablet

25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız.

Gravis 2.5 mg, 3 film tabletlik blister ambalajlarda

Zolmitriptan sadece, migren teşhisi açıkça konulmuş olan hastalarda kullanılmalıdır. Ciddi olabilecek diğer nörolojik durumların bulunmadığına dikkat edilmelidir. Zolmitriptan’ın hemiplejik veya baziler migren tedavisinde kullanımıyla ilgili herhangi bir veri yoktur.   Zolmitriptan, semptomatik Wolff-Parkinson-White sendromu vakalarına veya kalpteki aksesuvar iletimi yollarına eşlik eden aritmileri olan hastalara verilmemelidir.   Çok nadir durumlarda, bu sınıftan olan bileşikler (5HT1B/1D agonistleri), koroner vazospazm ve miyokard infarktüsü ile ilişkili bulunmuştur. İskemik kalp hastalığı riski olan hastalarda, zolmitriptan dahil olmak üzere bu sınıftaki bileşiklerle tedaviye başlamadan önce kardiyovasküler değerlendirme yapılması önerilir.   Diğer 5HT1B/1D agonistleri ile olduğu gibi, zolmitriptan’ın uygulanmasından sonra prekordiyal bölge üzerinde atipik duyular bildirilmiştir. Fakat klinik çalışmalarda bu durum, artimilerle veya EKG’deki iskemik değişikliklerle ilişkili bulunmamıştır. Zolmitriptan, kan basıncında (yaşlılarda daha belirgin olmak üzere) hafif ve geçici artışlara neden olabilir. Ancak, bu durum klinik çalışma programında herhangi bir klinik sekel ile ilişkili bulunmamıştır.    Gebelik ve laktasyonda kullanımı Gebelik kategorisi C’dir. Gebe kadınlarda yeterli ve kontrollü çalışmalar yapılmamıştır. Bu nedenle, zolmitriptan, ancak hasta için beklenen yararlar fetusta oluşabilecek risklerden daha fazla olduğunda gebelik sırasında kullanılabilir.   Zolmitriptan’ın anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Bu nedenle, zolmitriptan süt vermekte olan bir kadına uygulanacağı zaman dikkatli olunmalıdır.   Çocuklarda kullanımı zolmitriptan’ın pediyatrik hastalardaki güvenilirliği ve etkinliği henüz saptanmamıştır.   65 yaşın üzerindeki hastalarda kullanımı zolmitriptan’ın yaşı 65’in üzerinde olan hastalardaki güvenilirliği ve etkinliği sistematik olarak değerlendirilmemiştir.   Araç veya makine kullanmaya etkisi 20 mg’a kadar zolmitriptan dozları ile psikomotor testlerin performansında önemli bir bozukluk görülmemiştir. Zolmitriptan kullanımının, hastaların araç veya makine kullanma yeteneğini bozma olasılığı yoktur. Ancak uyuklama hali görülebileceği dikkate alınmalıdır.

Zolmitriptan iyi tolere edilir. Advers reaksiyonlar genelde hafif/orta şiddettedir, geçicidir, ciddi değildir ve ilave tedavi uygulanmaksızın kendiliğinden düzelir.   Olası advers etkilerin, dozun alınmasını izleyen 4 saat içerisinde görülme eğilimi vardır ve bunlar, tekrarlanan dozlardan sonra sıklaşmaz. Çok nadir vakalarda, diğer 5HT1B/1D agonistleri ile olduğu gibi, angina pektoris ve miyokard infarktüsü bildirilmiştir.   En sık bildirilen advers etkiler: Bulantı, baş dönmesi, uyuklama hali, sıcaklık hissi, asteni ve ağız kurumasıdır.   Duyu anormallikleri veya bozuklukları bildirilmiştir; boğazda, boyunda, ekstremitelerde ve göğüste (EKG’de iskemik değişikliklerin eşlik etmediği) ağırlık, daralma, ağrı veya baskı hissi oluşabilir; kas ağrısı, kas zayıflığı, parestezi ve dizestezi görülebilir.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.