Zinnat Im/Iv Flakon 750 Mg 50 Flk

Sefalosporinler aşırı dozda serebral iritasyon sonucu konvülsiyonlara neden olabilir. Aşırı dozaj alındığı durumlarda serum düzeyleri hemodiyaliz ve peritonal diyaliz ile düşürülebilir.

Duyarlı mikroorganizmaların sebep olduğu enfeksiyonların tedavisinde endikedir.  Başlıca endikasyonları:   Üst solunum yolu enfeksiyonları: Kulak, burun, boğaz enfeksiyonları, otitis media, sinüzit, tonsilit, farenjit gibi.    Alt solunum yolu enfeksiyonları: Pnömoni, akut bronşit ve kronik bronşitin akut alevlenmeleri gibi.    Genito-üriner sistem enfeksiyonları: Piyelonefrit, sistit ve üretrit gibi.    Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları: Furonkül, piyoderma, impetigo gibi.    Gonore: Akut ve komplike olmayan gonokokal üretrit ve servisit.    Erken Lyme hastalığının tedavisinde ve geç Lyme hastalığının önlenmesinde yetişkinler ve 12 yaş üzeri çocuklarda kullanılabilir.    Sefuroksim aynı zamanda sefuroksim sodyum tuzu şeklinde parenteral uygulama için mevcuttur. Bu, parenteral tedaviden oral tedaviye geçişin klinik olarak endike olduğu durumlarda aynı antibiyotik ile ardışık tedavi olanağı sağlar.    Pnömoni ve kronik bronşitin akut alevlenmelerinin tedavisinde parenteral Zinnat (sefuroksim sodyum) uygulamasını takiben uygunsa oral tedaviye devam etkilidir.

Bakteriyolojisi: Sefuroksim aksetil, b- laktamazların çoğuna dirençli olan Gram negatif ve Gram pozitif genişspektruma etkili, sefalosporin grubu bakterisit antibiyotik olan sefuroksimin oral ‘prodrug’udur. Sefuroksim aksetil, ana bileşiği sefuroksimin in vivo bakterisidal aktivitesini gösterir. Sefuroksim, beta laktamaz üreten suşlar dahil, sık rastlanılan yaygın patojenlerin çoğuna bakterisit etkili bir antibakteriyel ajandır. Sefuroksim bakteriyel betalaktamazlara karşı iyi bir stabilite gösterir ve sonuç olarak ampisilin ve amoksisiline dirençli suşların pek çoğuna etkilidir.    Sefuroksim bakterisidal etkisini önemli hedef proteinlere bağlanıp bakterilerin hücre duvarı sentezini önleyerek gösterir.   Sefuroksim genellikle aşağıdaki mikroorganizmalara in vitro etkindir:   Aerob gram-negatifler: Haemophilus influenzae (ampisiline dirençli türler dahil), Haemophilus parainfluenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae (penisilinaz ve non-penisilinaz üreten türler dahil), Escherichia coli, Klebsiella türleri, Proteus mirabilis, Providencia türleri, Proteus rettgeri.    Aerob gram-pozitifler:  Staphylococcus aureus ve Staphylococcus epidermidis (penisilinaz üreten türler dahil, metisiline dirençli türler hariç), Streptococcus pyogenes (ve diğer beta-hemolitik streptokoklar), Streptococcus pneumoniae, Streptococcus Grup B (Streptococcus agalactiae),   Anaeroblar: Gram-pozitif ve gram-negatif koklar (Peptococcus ve Peptostreptococcus türleri dahil), gram-pozitif basiller (Clostridium türleri dahil), gram-negatif basiller (Bacteroides ve Fusobacterium türleri dahil), Propionibacterium türleri.    Diğer organizmalar:   Borrelia burgdorferi.     Aşağıdaki organizmalar sefuroksime duyarlı değildir: Clostridium difficile, Pseudomonas türleri, Campylobacter türleri, Acinetobacter calcoaceticus, Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus ve Staphylococcus epidermidis’in metisiline dirençli suşları, Legionella türleri.   Aşağıdaki türlerin bazı suşları sefuroksime duyarlı değildir: Enterococcus (Streptococcus) faecalis, Morganella morganii, Proteus vulgaris, Enterobacter türleri, Citrobacter türleri, Serratia türleri, Bacteroides fragilis.

Sefuroksim aksetil oral yoldan alınmayı takiben gastrointestinal kanaldan yavaşça absorbe olur ve intestinal mukozada ve kanda süratle hidrolize uğrayarak serbest sefuroksimi kan dolaşımına bırakır.  Yemeklerden hemen sonra alındığında absorpsiyonu optimumdur. Hızla pik düzeye erişen i.v. uygulamanın aksine yemeklerden sonra oral alındığında, yaklaşık 2-3 saat sonra ulaşılan doruk plazma düzeyleri 125mg’lık doz için 2-3mg/l, 250mg lık doz için 4-6mg/l, 500mg’lık doz için 5-8mg/l ve 1g’lık doz için 9-14mg/l olarak saptanmıştır. Süspansiyon formdaki sefuroksimin emilimi tabletlere göre daha uzun sürer, bu da düşük serum pik düzeylerine ve azalmış sistemik biyoyararlanımına yol açar (%4-17 daha az). Pik düzeylerinin ardından serum yarılanma ömrü 1-1,5 saattir. Proteine bağlanma oranı kullanılan metodolojiye göre %33-50 arasında değişir.  Sefuroksim metabolize olmaz ve glomerüler filtrasyon ve tübüler sekresyon ile itrah edilir.  Probenesid ile birlikte verilmesi ortalama serum konsantrasyonları – zaman eğrisinin altında kalan alanı %50 oranında artırır. Sefuroksim serum düzeyleri diyaliz ile azaltılabilir.

Film Tablet

Zinnat 250mg film tablet, beyaz veya krem renkli, film kaplı, kapsül şeklinde, bikonveks tabletlerdir. Her film tablette 250mg sefuroksime eşdeğer miktarda sefuroksim aksetil bulunur. Koruyucu olarak metil paraben, propil paraben, propilen glikol ve boya maddesi olarak titanyum dioksit ve diğer yardımcı maddeleri içerir.

Mide asiditesini azaltan ilaçlar Zinnat’ın açlık durumunda biyoyararlanımını azaltabilir ve Zinnat’ın yemek sonrası absorpsiyonundaki artışı ortadan kaldırabilir.  Laboratuvar testlerine etkisi: Sefuroksim aksetil alan hastalarda ferrisiyanid testinde yanlış negatif sonuç oluşabileceği için kan/plazma glukoz seviyelerini tayin için glukoz oksidaz veya heksokinaz metodları kullanılması tavsiye edilir.  Sefuroksim aksetil, alkali pikrat ile kreatinin tayinini etkilemez.

Sefalosporin antibiyotiklerine aşırı duyarlılığı bilinen hastalarda kontrendikedir.

(Hekim tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde) Genel olarak tedavi süresi 7 gündür (5-10 gün arası). Sefuroksim aksetil optimum absorpsiyon için yiyeceklerden sonra alınmalıdır. Yetişkinler: Çoğu enfeksiyonlarda: Günde 2 kez 250 mg.  Üriner sistem enfeksiyonları: Günde 2 kez 125 mg. Hafif ve orta derecedeki alt solunum yolu enfeksiyonlarında: Örneğin bronşitte: Günde 2 kez 250 mg.  Daha ağır alt solunum yolu enfeksiyonlarında veya pnömoniden kuşkulanıldığında: Günde 2 kez 500 mg. Piyelonefrit: Günde 2 kez 250 mg.  Komplike olmayan gonore: 1 g’lık tek doz.  Yetişkinler ve 12 yaşın üstündeki çocuklarda Lyme hastalığı tedavisinde: 20 gün süre ile günde 2 kez 500 mg.  Ardışık tedavi: Pnömoni: 48-72 saat, günde iki veya üç kez 1.5g (i.v. ya da i.m.) Zinnat enjektablı takiben tedaviye 7-10 gün, günde iki kez 500mg Zinnat (sefuroksim aksetil) tablet ile oral yoldan devam edilir.  Kronik bronşitin akut alevlenmeleri: 48-72 saat, günde iki veya üç kez 750mg (i.v. ya da i.m.) Zinnat enjektablı takiben tedaviye 5-10 gün, günde iki kez 500mg Zinnat (sefuroksim aksetil) tablet ile oral yoldan devam edilir. Parenteral ve oral tedavinin süresi enfeksiyonun şiddeti ve hastanın klinik durumu tarafından belirlenir. Çocuklar: Çoğu enfeksiyonlarda: Günlük doz maksimum 250 mg olmak üzere, günde 2 kez 125 mg (1×125 mg)’dır.  Orta kulak iltihaplı 2 yaş ve daha büyük çocuklarda veya daha şiddetli enfeksiyonlarda: Günlük doz maksimum 500mg olmak üzere, günde iki kez 250 mg (1×250 veya 2×125 mg) dır. Zinnat tabletler kırılarak verilmemelidir. Bu bakımdan tabletleri yutamayan, küçük çocuklar gibi  hastaların tedavisi için uygun değildir. Çocuklarda Zinnat süspansiyon kullanılabilir. 3 ayın altındaki çocuklarda Zinnat kullanımı ile ilgili deneyim yoktur.  Eğer bir dozu almayı unutursanız, mümkün olduğu kadar çabuk diğerini alınız ve sonra önceki gibi devam ediniz.

Zinnat 500mg film tablet Zinnat 125mg/5ml süspansiyon hazırlamak için granül Zinnat forte 250 mg/5 ml süspansiyon hazırlamak için granül Zinnat 1.5 g enjektabl flakon iv Zinnat 750 mg enjektabl flakon im/iv

30°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. ÇOCUKLARIN ULAŞAMAYACAĞI YERLERDE VE AMBALAJINDA SAKLAYINIZ.

Zinnat 250 mg 10 ve 14 film tabletlik blisterlerde ve karton kutuda ambalajlanmıştır.

Penisilin veya diğer beta-laktam antibiyotiklere karşı allerjik reaksiyon geçirmiş hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi sefuroksim aksetilin de uzun süreli kullanımı, duyarlı olmayan organizmaların (Candida, enterekoklar, Clostridium difficile) aşırı çoğalmasına neden olarak tedavinin kesilmesini gerektirebilir. Geniş spektrumlu antibiyotiklerin kullanımında psödomembranöz kolit görülebilir, bu nedenle antibiyotik kullanımı sırasında veya daha sonra ciddi diyare gelişen hastalarda bu tanıyı gözönünde bulundurmak önemlidir. Lyme hastalığının Zinnat ile tedavisini takiben Jarisch-Herxheimer reaksiyonu görülmüştür. Bu Lyme hastalığına neden olan patojen spiroket, Borrelia burgdorferi’ye Zinnat’ın bakterisit etkisinin sonucudur. Hastalara bu reaksiyonun sık görülen ve genellikle Lyme hastalığının antibiyotiklerle tedavisinin kendi kendisini kısıtlayan bir sonucu olduğu anlatılmalıdır.   Gebelik ve emzirme döneminde kullanımı: Gebelik kategorisi B’dir. Sefuroksim aksetilin deneysel olarak kanıtlanmış hiçbir teratojenik veya embriyopatik etkisi bulunmamakta ise de bütün diğer ilaçlarda olduğu gibi, gebeliğin ilk aylarında özel dikkat gösterilerek uygulanmalıdır.  Sefuroksim anne sütü ile de atıldığından emziren annelere verildiğinde dikkatli olunmalıdır.  Ardışık tedavide parenteral tedaviden oral tedaviye geçiş zamanı enfeksiyonun şiddeti, hastanın klinik durumu ve hastalık etkeni patojenlerin duyarlılığı tarafından belirlenir. 72 saat içinde klinik iyileşme olmazsa parenteral tedaviye devam edilmelidir. Ardışık tedaviye başlamadan önce sefuroksim sodyum (Zinnat enjektabl) kullanım bilgilerine müracaat ediniz.

Sefuroksim aksetilin yan etkileri genellikle hafif ve geçici özelliktedir. Diğer sefalosporinlerde olduğu gibi nadir olarak, eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekrolizis (ekzantematik nekrolizis) ve deride kızarıklık, ürtiker, ateş, kaşıntı, serum hastalığı ve çok nadir olarak anafilaksi gibi aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir.  Sefuroksim aksetil alan hastaların küçük bir oranında diyare, bulantı, kusma gibi gastrointestinal rahatsızlıklar görülmüştür. Diğer geniş spektrumlu antibiyotiklerde olduğu gibi nadiren psödomembranöz kolit görüldüğü rapor edilmiştir. Baş ağrısı da bildirilmiştir. Zinnat tedavisi sırasında eozinofiliye ve hepatik enzim düzeylerinde geçici yükselmelere (ALT, AST ve LDH) rastlanmıştır. Seyrek olarak trombositopeni ve lökopeni rapor edilmiştir. Diğer sefalosporinlerde olduğu gibi çok nadiren sarılık bildirilmiştir. Sefalosporinler sınıf olarak eritrosit membranından emilmeye yatkındır ve ilaca karşı antikorlar ile reaksiyona girerek tedavi sırasında pozitif Coombs testi ortaya çıkarırlar (bu kanın cross-matching’ini etkileyebilir). Çok nadir olarak da *hemolitik anemi görülebilir. BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

İnsanlarda tolere edilebilen maksimal doz belirlenmemiştir. Kemik iliği nakli alıcılarında hiçbir yan etki olmadan 1.5 mg/kg doz uygulanmıştır.

Zenapax, renal transplantasyon uygulanan yetişkin ve pediatrik hastalarda akut organ reddi profilaksisinde endikedir. Siklosporin ve kortikosteroidleri içeren immünosupresif bir tedavi şeması ile birlikte kullanılır.

Daklizumab bir rekombinant hümanize IgG1 anti-Tac antikorudur ve interlökin 2 (IL-2) reseptör antagonistine benzer fonksiyon gösterir. Daklizumab aktive T hücrelerindeki yüksek afiniteli IL-2 reseptör kompleksinin alfa veya Tac alt grubuna spesifik olarak bağlanır. Zenapax uygulaması, allograft reddinde hücresel immün yanıtta kritik bir yol olan IL-2’nin aracılığı ile gelişen lenfosit aktivasyonunu inhibe eder.   Etki mekanizması  Önerilen dozda daklizumab, yaklaşık 90 gün süreyle hastaların çoğunda Tac reseptörünü satüre eder. Klinik çalışmalarda Zenapax ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %9’unda daklizumaba özgü antikorlar geliştiği ancak bu antikorların serum daklizumab düzeyini, etkinliği, güvenliği veya incelenen klinik yönden anlamlı parametrelerden herhangi birini etkilemediği gösterilmiştir. Dolaşımdaki lenfositlerde veya hücre fenotiplerinde büyük değişiklik gözlenmemiş; yalnızca Tac+ hücrelerde beklenen geçici azalma saptanmıştır. Zenapax uygulamasından sonra sitokin salınım sendromu gözlenmemiştir.   Etkinlik Biyopsiyle doğrulandığı üzere, Zenapax transplantasyon yapıldıktan 6 ay sonra akut renal allograft red oranını anlamlı olarak azaltır. Redde kadar geçen süre de anlamlı olarak uzundur. Rebound red olayı gözlenmemiştir. Transplantasyondan sonraki 6. ve 12. ayda hasta sağkalım oranları plasebo grubuna kıyasla anlamlı olarak yüksektir. Akut red tedavisi olarak anti-lenfositik tedaviye duyulan gereksinim Zenapax tedavisi görenlerde azalır.

Dağılım ve eliminasyon  Toplam 5 doz olacak şekilde, 14 günde bir, 1 mg/kg’lık Zenapax dozlarıyla tedavi edilen renal allograftlı hastalarda serumdaki ortalama doruk konsantrasyonları ilk dozda (21 ± 14 µg/ml) ve beşinci dozda (32 ± 22 µg/ml) artış göstermiştir. Beşinci dozdan önceki çukur serum konsantrasyonu 7.6 ± 4.0 µg/ml’dir. IL-2 reseptörünü satüre etmek için  serum Zenapax düzeylerinin 0.5-0.9 µg/ml olması ve IL-2 aracılığıyla gerçekleşen biyolojik aktiviteyi inhibe etmek için  aynı düzeyin 5-10 µg/ml olması gerekir. Önerilen dozda daklizumabın serumdaki konsantrasyonları hastaların çoğunda, aktive olmuş T lenfositler üzerinde bulunan IL-2R alfa reseptörlerini transplantasyondan sonraki >90 gün süreyle doyurmaya yetecek düzeyde kalır. Transplantasyondan sonraki ilk üç ay, akut red oluşması açısından en kritik dönemdir.   Daklizumabın eliminasyon yarı-ömrü renal allograftlı hastalarda 270-919 saat arasında değişir (ortalama 480 saat) ve insan IgG’si için bildirilene denktir. Bu durum proteinin hümanizasyonuna bağlanabilir.   Daklizumabın sistemik klirensi toplam vücut ağırlığı, yaş, cinsiyet, proteinüri ve ırka bağlıdır.   Vücut ağırlığının sistemik klirense olan etkisi Zenapax dozlamasında mg/kg biriminin temel alınması gerektiğini destekler. Önerilen doz demografik özellikleri çok geniş bir yelpaze içinde bulunan hasta gruplarında ilacın düzeyini bu gruplara ait referans düzeyin %30 sınırları içinde tutar.  Renal allograft hastalarında başka değişkenlere (cinsiyet, proteinüri, ırk ve yaş) göre doz ayarlamasına gerek yoktur.   Özel klinik durumlardaki farmakokinetik özellikler   Çocuklar Toplam 5 doz olacak şekilde, 14 günde bir, 1 mg/kg’lık Zenapax dozlarıyla tedavi edilen 61 pediatrik hastada, farmakokinetik ve farmakodinamik özellikler incelenmiştir. Doruk serum konsantrasyonları (doruk+SD), ilk dozda (16±12 µg/ml) ve beşinci dozda (21±14 µg/ml) artış göstermiştir. Beşinci dozdan önceki çukur serum konsantrasyonu 5.0±2.7 µg/ml’dir. IL-2’nin Tac alt ünitesinin doygunluğu aynı dozda tedavi edilen yetişkin hastalarla benzerdir.

i.v. infüzyon için konsantre solüsyon

Bir flakon 5 ml solüsyonda 25 mg daklizumab (5 mg/ml) içerir.   Diğer maddeler: 1 mg polisorbat 80, 17.94 mg sodyum dihidrojen fosfat monohidrat, 54.96 mg disodyum fosfat heptahidrat, 23 mg sodyum klorür, pH ayarı için (pH=6.9) sodyum hidroksit ve hidroklorik asit, enjeksiyonluk su.

Aşağıda belirtilen transplantasyon tedavileri klinik çalışmalarda Zenapax’la birlikte uygulandığında hiçbir etkileşim görülmemiştir: siklosporin, mikofenolat mofetil, gansiklovir, asiklovir, takrolimus, azatioprin, antitimosit immün globulin, muromonab-CD3 (OKT3) ve kortikosteroidler.

Zenapax, daklizumab veya bu ürünün herhangi bir bileşenine aşırı duyarlılığı bilinen hastalarda kontrendikedir.   Zenapax, gebelik ve emzirmede kontrendikedir.

Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde;   Yetişkin ve pediatrik hastalarda Zenapax için önerilen doz 1 mg/kg’dir. Uygun dozu içeren Zenapax miktarı, 50 ml steril %0.9 NaCl (serum fizyolojik) solüsyonuna eklenerek 15 dakikalık bir sürede i.v. olarak santral veya periferik bir venden uygulanabilir. Zenapax’ın ilk dozu transplantasyondan önce 24 saat içinde verilmelidir. Daha sonraki ve her tekrarlanan doz 14 günlük aralarla olmak üzere toplam 5 doz olarak verilir. İzleyen dozlar programlanan uygulamadan bir gün önce veya sonra verilmelidir.   Özel doz talimatları   Ağır böbrek yetersizliği olan hastalar: Ağır böbrek yetersizliği olan hastalarda doz uyarlanması gerekmemektedir.   Ağır karaciğer yetersizliği olan hastalar: Ağır karaciğer yetersizliği olan hastalarda hiçbir veri bulunmamaktadır.   Pediatrik kullanımı: Pediatrik hastalarda güvenlik ve farmakokinetik özelliklerin incelendiği, klinik çalışmaların sonuçları, belli bir dozda uygulandığında Zenapax’ın etkili olduğunu ve iyi tolere edildiğini göstermiştir <(Bkz. Yan Etkiler/Advers Etkiler).   Yaşlılarda kullanımı: Yaşlı hastalarda (65 yaş üstü) Zenapax kullanımı, renal transplantasyon alıcısı olan yaşlı hasta sayıca az olduğundan sınırlıdır (Bkz. Uyarılar/Önlemler).   Kullanma Talimatı Zenapax doğrudan damara enjekte edilmez. Hastalara i.v. uygulamadan önce 50 ml steril %0.9’luk sodyum klorür solüsyonunda sulandırılmalıdır. Solüsyonu karıştırmak için çalkalamayınız, köpürmeyi önlemek için torbayı dikkatlice ters çeviriniz. Ürün herhangi bir antimikrobiyal koruyucu veya bakteriyostatik bir madde içermediğinden, hazırlanan solüsyonun sterilitesine özen gösterilmelidir. Zenapax renksiz bir solüsyon olup, tek kullanımlık bir flakonda sunulmaktadır. İlacın kullanılmayan kısmı atılmalıdır. Parenteral ilaçlar uygulamadan önce partikül ve renk değişikliği açısından gözden geçirilmelidir. Enfüzyon hazırlandıktan sonra 4 saat içinde intravenöz yoldan uygulanmalıdır. Eğer beklenecekse (24 saate kadar) 2o-8oC arasında saklanmalıdır. Aynı intravenöz yolla, aynı anda başka bir ilaç/madde eklenmemeli ya da enfüze edilmemelidir.

Roche Müstahzarları Sanayi Anonim Şirketi, Mecidiyeköy, İstanbul

31.10. 2001- 111/15

2o-8oC arasında saklayınız. Dondurmayınız. Işıktan koruyunuz. Seyreltilmiş solüsyon 2o-8oC’de 24 saat, oda sıcaklığında ise 4 saat saklanabilir.

Zenapax 25 mg/5 ml flakon, 1 ve 3 adet

Proteinlerin uygulanması ile anafilaksi oluşabilir. Zenapax uygulamasını takiben nadiren şiddetli aşırı duyarlılık reaksiyonları bildirilmiştir. Bu nedenle, aşırı duyarlılık reaksiyonlarının tedavisinde kullanılan ilaçlar acil kullanım için hazır bulundurulmalıdır.   İmmünosupresif bir protein olan Zenapax medikal uzman gözetiminde uygulanmalıdır. Hastalar tedavinin yararları ve immünosupresif tedavi uygulamasının riskleri hakkında bilgilendirilmelidir. Zenapax uygulanmasını takiben anafilaktik reaksiyonlar gözlenmemiştir. Ancak, bir önlem olarak şiddetli hipersensitivite reaksiyonlarına acil müdahale için gerekli ilaç donanımı hazır bulundurulmalıdır. Transplantasyonu takiben immünosupresif tedavideki hastalar, lenfoproliferatif hastalıklar (LPDs) ve fırsatçı enfeksiyonlar açısından yüksek risk altındadırlar. Zenapax’ın immünosupresif bir ilaç olarak kullanımında, Zenapax ile tedavi edilen hastalarda LPDs veya fırsatçı enfeksiyonlarda bir artış gözlenmemiştir. Yaşlılarda immünosupresif ilaç uygulanırken dikkatli olunmalıdır. Transplantasyon yapılanlarda ikinci veya sonraki Zenapax tedavisiyle ilgili hiçbir deneyim yoktur.   Araç ve Makine Kullanımı Üzerine Etkisi Zenapax’ın  araç ve makine kullanımı üzerine etkisi bilinmemektedir.   Gebelik ve Emzirme Döneminde Kullanımı Gebelik kategorisi : D   Zenapax gebelik ve emzirmede kontrendikedir. İmmünosupresif potansiyelinden dolayı gebelik sürecinde ve anne sütüne geçen daklizumaba maruz kalan bebeklerde riskli etkileri vardır.   Çocuk sahibi olma potansiyeli bulunan kadınlar gebeliği önlemek için kontraseptif kullanmalı ve Zenapax’ın son dozundan sonra 4 ay süreyle kullanmaya devam etmelidirler.

F. Hoffmann-La Roche Ltd., Basel, İsviçre

Klinik çalışmalardan elde edilen deneyimler Zenapax’ın güvenilirliğini inceleyen dört klinik çalışmada, plasebo ile tedavi edilen hastaların %95’inde ve Zenapax tedavisi gören hastaların %96’sında yan etki bildirilmiştir. Kombine çalışmalardan yan etkiler nedeniyle erken dönemde ayrılan hastaların oranı plasebo grubunda %8.5, Zenapax ile tedavi edilen grupta %8.6’dır.   En sık bildirilen yan etkiler gastrointestinal bozukluklardır ve bunların sıklığı Zenapax (%67) ile tedavi edilenlerde ve plasebo tedavisi görenlerde (%68) eşit sıklıkta bulunmuştur.   Ciddi yan etkiler Zenapax ile tedavi edilenlerin %39.9’unda ve plasebo grubunun %44.4’ünde görülmüştür.   Plasebo grubunun %3.41’inde ve Zenapax ile tedavi edilen grubun %0.6’sında transplantasyondan sonraki ilk 6 ay içinde ölüm gözlenmiştir. 12 aylık mortalite plasebo grubunda %4.44, Zenapax ile tedavi edilen grupta %1.5’dir.    Gastrointestinal sistem: Konstipasyon, bulantı, diyare, kusma, karın ağrısı, pirozis, dispepsi, abdominal rahatsızlık, besinlere bağlı olmayan epigastrik ağrı. Metabolik ve besinsel yan etkiler: Ekstremitelerde ödem, ödem. Merkezi ve periferik sinir sistemi: Tremor, baş ağrısı, baş dönmesi. Üriner sistem: Oligüri, dizüri, renal tübüler nekroz. Tüm vücut: Travma-sonrası ağrı, göğüs ağrısı, ateş, ağrı, yorgunluk. Otonom sinir sistemi: Hipertansiyon, hipotansiyon, ciddi hipertansiyon. Solunum sistemi: Dispne, pulmoner ödem, öksürük. Deri ve bağlantılı yapılar: Yara iyileşmesinde bozukluk (enfeksiyon yok), akne. Psikiyatrik olaylar: Uykusuzluk. Kas-iskelet sistemi: Kas-iskelet sistemi ağrısı, sırt ağrısı. Nabız hızı ve kalp ritmi: Taşikardi. Kalp dışındaki vasküler sistem: Tromboz. Trombosit, kanama  ve pıhtılaşma bozuklukları: Kanama. Kan ve lenf sistemi: Lenfosel.   Zenapax ile tedavi edilen hastaların  ³ % 2’sinde ve < %5’inde şu yan etkiler görüldü:   Gastrointestinal sistem: Şişkinlik, gastrit, hemoroid. Metabolik ve besinsel yan etkiler: Aşırı sıvı yüklemesi, diabetes mellitus, dehidratasyon. Üriner sistem: Böbrek hasarı, hidronefroz, idrar yollarında kanama, idrar yolları rahatsızlığı, böbrek yetmezliği. Tüm vücut: Titreme, genel halsizlik. Merkezi ve periferik sinir sistemi: İdrar retansiyonu, bacak krampları, karıncalanma duyumu. Solunum sistemi: Atelektazi, konjestiyon, faranjit, rinit, hipoksi, ral, anormal solunum sesleri, plevral efüzyon. Deri ve bağlantılı yapılar: Pruritus, hirsutizm, döküntü, geceleri terleme, terlemede artış. Psikiyatrik bozukluklar: Depresyon, anksiyete. Kas-iskelet sistemi: Artralji, miyalji. Görme: Bulanık görme. İlacın uygulanma yeri: Uygulanma yerinde reaksiyon.   Malignite insidansı: Yapılan klinik çalışmalarda bir yıllık tedaviden sonra malignite insidansı Zenapax grubunda %1.5 iken, plasebo grubunda %2.7 dir. Zenapax eklenmesi plasebo grubunda ve Zenapax grubunda < %1 sıklıkla görülen transplantasyon-sonrası lenfoma sayısını arttırmamıştır.   Hiperglisemi: Açlık kan glukozu dışında plasebo ile tedavi edilen ve Zenapax ile tedavi edilen grupta anormal hematolojik veya kimyasal laboratuar test sonuçları açısından hiçbir farklılık gözlenmemiştir.   Enfeksiyöz episod insidansı: Zenapax ile tedavi edilen hastalarda viral enfeksiyonlar, bakteri enfeksiyonları, bakteremi, septisemi ve pnömoni gibi enfeksiyöz episodların genel insidansı plasebo hastalarından daha yüksek değildir. Bildirilen enfeksiyonların tipi Zenapax ile tedavi edilen ve plasebo tedavisi görenlerde benzerdir. Plasebo grubunun %16’sında ve Zenapax grubunun %13’ünde sitomegalovirüs enfeksiyonu görülmüştür. Bir istisna plasebo tedavisi görenlerin %4.1’inde ve Zenapax grubunun %8.4’ünde selülit ve yara enfeksiyonları görülmüştür. Transplantasyondan sonraki birinci yılda plasebo grubundan 7 hasta ve Zenapax tedavisi gören bir hasta enfeksiyon nedeniyle ölmüştür.   Pediatri hastaları: Pediatrik hastalarda Zenapax’ın güvenlik profili yetişkin hastalarla benzerdir. Yine de aşağıdaki yan etkiler pediatrik hastalarda daha sık görülmektedir :   Diyare (%41), postoperatif ağrı (%38), ateş (%33), kusma (%33), hipertansiyon (%28), pruritus (%21) ve üst solunum yolu (%20) ve üriner sistem enfeksiyonları (%18).   Zenapax belirgin toksisite geliştirmez. Uygulanmakta olan ve yalnızca siklosporin ve kortikosteroid içeren bağışıklığı baskılayıcı tedaviye azatioprin veya mikofenolat mofetil eklendiğinde toksisite profilini plaseboya kıyasla artırmaz.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

Sefalosporinlerin aşırı dozajı konvülsiyonlara yol açan serebral irritasyona neden olabilir. Sefuroksim serum düzeyleri hemodiyaliz veya peritonal diyaliz ile düşürülebilir.

Zinnat enjektabl, beta-laktamazların çoğuna dirençli olan Gram-pozitif ve Gram-negatif organizmaların geniş spektrumuna etkili bakterisit bir antibiyotiktir. Enfeksiyona neden olan organizmanın teşhisinden önce veya duyarlı organizmaların meydana getirdiği enfeksiyonların tedavisinde endikedir. Endikasyonları aşağıdaki enfeksiyonları içerir: Solunum sistemi enfeksiyonları: Örneğin akut ve kronik bronşit, enfekte bronşiyektazi, bakteriyel pnömoni, akciğer absesi, ameliyat sonrası göğüs enfeksiyonları.   Kulak, burun, boğaz enfeksiyonları: Örneğin sinüzit, tonsilit, farenjit, otitis media.   Üriner sistem enfeksiyonları: Örneğin akut ve kronik piyelonefrit, sistit, asemptomatik bakteriüri.   Yumuşak doku enfeksiyonları: Örneğin selülit, erizipel, peritonit, yara enfeksiyonları.   Kemik ve eklem enfeksiyonları: Örneğin osteomiyelit, septik artrit.   Doğum ve jinekolojik enfeksiyonlar: Pelvik enflamatuar hastalıklar.   Gonore: Özellikle penisilin kullanımının uygun olmadığı hallerde.   Diğer enfeksiyonlar: Septisemi ve menenjit, peritonit dahil.   Profilaksi: Abdominal, pelvik, ortopedik, kardiyak, pulmoner, özofajiyel ve vasküler ameliyatlarda, enfeksiyon risk artışı olduğunda. Genellikle Zinnat enjektabl yalnız başına etkili olmakla birlikte, uygun görüldüğünde bir aminoglikozid antibiyotik ile kombinasyon şeklinde veya metronidazol ile birleştirilerek (oral olarak, supozituar veya enjeksiyon ile) özellikle kolon ameliyatlarında ve jinekolojik ameliyatlarda profilaksi için kullanılabilir.   Sefuroksim sodyum’un (Zinnat enjektabl) aynı zamanda oral uygulama için sefuroksim aksetil (Zinnat tablet, süspansiyon) esteri mevcuttur. Bu, parenteral tedavinin oral uygulamaya değiştirilmesinin klinik olarak endike olduğu durumlarda sefuroksim parenteral tedavisine oral tedavi ile devam (ardışık tedavi) olanağı sağlar. Kronik bronşitin akut alevlenmeleri ve pnömonide parenteral Zinnat (enjektabl) uygulamasını takiben oral yoldan Zinnat (tablet, süspansiyon) ile tedaviye devam edilebilir.  

Bakteriyolojisi: Sefuroksim, betalaktamaz üreten türler dahil sık rastlanılan birçok bakteriye karşı bakterisit etkili, etkin bir antibakteriyel ajandır. Sefuroksim bakteriyel betalaktamazlara karşı dayanıklıdır ve bu nedenle ampisilin ve amoksisiline dirençli cinslere de etkilidir. Sefuroksim bakterisit etkisini önemli hedef proteinlere bağlanmak suretiyle hücre duvarı sentezini engelleyerek gösterir.   Sefuroksim aşağıdaki mikroorganizmalara genellikle in vitro olarak etkindir.   Aeroblar, Gram-negatif: Escherichia coli, Klebsiella türleri, Proteus mirabilis, Providencia türleri, Proteus rettgeri, Haemophilus influenzae (ampisiline dirençli suşlar dahil), Haemophilus parainfluenzae (ampisiline dirençli suşlar dahil), Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorhoeae (penisilinaz üreten ve üretmeyen suşlar dahil), Salmonella türleri.   Aeroblar, Gram-pozitif: Staphylococcus aureus ve Staphylococcus epidermidis (penisilinaz üreten türler dahil, metisiline dirençli türler hariç), Streptococcus pyogenes (ve diğer beta-hemolitik streptokoklar), Streptococcus pneumoniae, B grubu streptokoklar (Streptococcus agalactiae), Streptococcus mitis (viridans grup), Bordetella pertussis.   Anaeroblar:  Gram-pozitif ve Gram-negatif koklar (Peptococcus ve Peptostreptococcus türleri dahil), Gram-pozitif basiller (Clostridium türlerinin çoğu dahil), Gram-negatif basiller (Bacteroides ve Fusobacterium türleri dahil), Propionibacterium türleri.   Diğer organizmalar: Borrelia burgdorferi. Aşağıdaki mikroorganizmalar sefuroksime hassas değildir: Clostridium difficile, Pseudomonas türleri, Campylobacter türleri, Acinetobacter calcoacetius, Listeria monocytogenes, metisiline dirençli Staphylococcus aureus, metisiline dirençli Staphylococcus epidermidis, Legionella türleri.   Aşağıdaki bakterilerin bazı suşları sefuroksime duyarlı değildir. Enterococcus (Streptococcus) faecalis, Morganella morganii, Proteus vulgaris, Enterobacter türleri, Citrobacter türleri, Serratia türleri, Bacteroides fragilis.   Zinnat enjektabl ve aminoglikozid antibiyotiklerinin kombinasyonu en azından additif ve bazen sinerjik etki gösterir.

Sefuroksim intramüsküler uygulamayı takiben 30 ila 45 dakika içinde doruk düzeylere ulaşır. İntramüsküler veya intravenöz enjeksiyon sonrası serum yarı ömrü yaklaşık 70 dakikadır.Yaşamın ilk haftalarında sefuroksim serum yarılanma ömrü yetişkinlerdekinin 3-5 katı olabilir. Probenesid ile birlikte verilmesi antibiyotiğin itrahını geciktirir ve yüksek serum düzeyleri oluşturur. Kullanılan metodolojiye bağlı olarak proteinlere bağlanma oranı % 33-50’dir.     Büyük bir bölümü ilk 6 saatte atılır.  24 saat içinde verilen ilacın hemen tamamı (% 85-90’ı) değişmemiş sefuroksim şeklinde idrara geçer. Sefuroksim metabolize olmaz ve glomerüler filtrasyon ve tübüler sekresyon ile itrah edilir. Kemik, sinovyal sıvı ve aköz hümörde genel patojenler için minimum inhibitör düzeylerinin üstündeki konsantrasyonlara ulaşabilir. Sefuroksim meninks iltihaplı olduğunda kan beyin bariyerini geçer. Sefuroksim serum düzeyleri diyaliz ile düşürülür.

Enjektabl Flakon

Beher Zinnat 750 mg enjektabl flakon, 750mg sefuroksime eşdeğerde sefuroksim sodyum içerir. Zinnat 750 mg enjektabl flakonda, 42 mg sodyum (1.8 mmol) bulunur. Çözüldüğünde 750 mg flakon içeriği 0.53 ml deplase eder. Preparat steril ve apirojendir.

Zinnat enjektabl, glikozüri için yapılan enzimatik esasa dayanan testleri bozmaz. Bakırın indirgenmesine dayanan (Benedict, Fehling, Clinitest) metodları hafifçe etkileyebilir. Bununla birlikte bu diğer bazı sefalosporinlerde olduğu gibi hatalı pozitif sonuçlara neden olmaz. Sefuroksim sodyum alan hastalarda kan/plazma glukoz seviyelerini tayin için glukoz oksidaz veya heksokinaz metodları kullanılması tavsiye edilir. Alkalin pikrat ile yapılan kreatinin miktar tayinini etkilemez.   Geçimlilikleri: Zinnat 1.5 g enjektabl flakon’a 15 ml Enjeksiyonluk Su ilavesi ile hazırlanan çözelti Metranidazol enjeksiyonuna katılabilir (500mg/100ml), ikisi birlikte aktivitelerini 250C nin altında 24 saat korurlar. Zinnat 1.5 g enjektabl flakon, azlosilin 1g (15ml içinde) veya 5g (50 ml içinde) ile, 40C de 24 saat, 250C nin altında ise 6 saat geçimlidir. Zinnat enjektabl, yaygın olarak kullanılan intravenöz infüzyon sıvıları ile geçimlidir ve Zinnat enjektabl, oda sıcaklığında, aşağıdaki çözeltiler içinde 24 saat süreyle etkinliğini muhafaza eder.   Sodyum Klorür Enjeksiyon BP % 0.9 a/h, % 5 Dekstroz Enjeksiyon BP, % 0.18 a/h Sodyum Klorür+% 4 Dekstroz Enjeksiyon BP,  % 5 Dekstroz ve %0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyon, % 5 Dekstroz ve %0.45 Sodyum Klorür Enjeksiyon, % 5 Dekstroz ve %0.225 Sodyum Klorür Enjeksiyon, % 10 Dekstroz Enjeksiyon, % 10 İnvert Şeker’in Enjeksiyonluk Su’daki çözeltisi, Laktatlı Ringer Enjeksiyonu USP, M/6 Sodyum Laktat Enjeksiyonu, Kompoze Sodyum Laktat Enjeksiyon BP (Hartmann çöz.)   Zinnat enjektabl’ın Sodyum Klorür Enjeksiyon BP % 0.9 a/h ve % 5 Dekstroz Enjeksiyon içindeki stabilitesi hidrokortizon sodyum fosfatın bulunmasından etkilenmez. Zinnat enjektabl % 1’e kadar lidokain hidroklorür içeren sulu çözeltiler ile de geçimlidir. Zinnat enjektabl aşağıdaki intravenöz  infüzyonlarla karıştırıldığında 24 saat oda sıcaklığında geçimlidir: Heparin (10 ve 50 ünite/ml) % 0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyon içinde; Potasyum klorür (10 ve 40 mEq) % 0.9 Sodyum Klorür Enjeksiyon içinde.   Geçimsizlikleri: Zinnat enjektabl aminoglikozid antibiyotiklerle birlikte aynı enjektörde karıştırılmamalıdır. % 2.74 a/h Sodyum Bikarbonat Enjeksiyon BP’nin pH’sı çözeltinin rengini etkilediğinden Zinnat enjektabl seyreltilmesi için tavsiye edilmez. Bununla beraber gerektiğinde, infüzyon ile Sodyum Bikarbonat Enjeksiyon alan hastalara Zinnat enjektabl, takılan set içine zerkedilerek verilebilir.

Sefalosporin antibiyotiklerine aşırı duyarlılık.

(Hekim tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde)   Erişkinler: Birçok enfeksiyon günde üç kez i.m. ya da i.v. yol ile 750 mg enjeksiyona cevap verecektir. Daha ağır enfeksiyonlarda bu doz günde 3 kez i.v. yol ile 1.5 gr’a kadar artırılmalıdır; i.m. ya da i.v. enjeksiyonlar eğer gerekirse günlük 3 ila 6 g total doz verilerek 6 saatlik aralarda yapılabilir. Klinik olarak endike olduğunda bazı enfeksiyonlar günde iki kez 1.5g ya da 750mg (i.v ya da i.m) parenteral uygulamanın ardından oral tedaviye cevap verir   Bebek ve Çocuklar: 30 ila 100 mg/kg/günlük dozlar üçe ya da dörde bölünerek verilir. Çoğu enfeksiyonlar için 60 mg/kg/günlük doz yeterli olacaktır.   Yeni doğanlar: 30 ila 100 mg/kg/günlük dozlar iki ya da üçe bölünerek verilir.   Gonore: Gonorede 1.5 g tek doz olarak verilmelidir. Bu, farklı yerlerden örneğin her bir kalçadan 2 x 750 mg şeklinde yapılabilir.   Menenjit: Zinnat enjektabl duyarlı türlerin sebep olduğu bakteriyel menenjitin tedavisi için uygundur. Aşağıdaki dozlar tavsiye edilir.    Erişkinler: Her sekiz saatte bir i.v. olarak 3g.  Bebek ve çocuklar: 150 ila 250mg/kg/gün i.v. üçe veya dörde bölünerek verilebilir. Yenidoğanlarda: 100mg/kg/gün i.v.   Ardışık tedavi: Pnömoni: 48-72 saat, günde iki kez 1.5g (i.v ya da i.m) enjeksiyonu takiben tedaviye 5-10 gün, günde iki kez 500mg Zinnat (sefuroksim aksetil) ile oral yoldan devam edilir.   Kronik bronşitin akut alevlenmeleri: 48-72 saat, günde iki kez 750mg (i.v ya da i.m) enjeksiyonu takiben tedaviye 5-10gün, günde iki kez 500mg Zinnat (sefuroksim aksetil) ile oral yoldan devam edilir.   Parenteral ve oral tedavinin süresi enfeksiyonun şiddeti ve hastanın klinik durumu tarafından belirlenir.   Profilaksi: Genellikle abdominal, pelvik ve ortopedik operasyonlar için doz, anestezinin indüksiyon safhasında i.v. olarak 1.5g’dır. Fakat 8 ve 16 saat sonra i.m. olarak iki kez daha 750mg’lık dozlar ilave edilebilir. Kardiyak, pulmoner, özofajiyel ve vasküler operasyonlarda genel doz anestezinin indüksiyon safhasında i.v. olarak 1.5g ve daha sonraki 24 ila 48 saat içinde günde üç kez 750 mg i.m. olarak devam ettirilir.   Artroplasti (Total eklem replasmanı) ameliyatlarında: Likid monomer ilavesinden önce kuru metilmetakrilat alçısının her paketine total 1.5 g sefuroksim toz ilave edilebilir.   Renal fonksiyon bozukluğunda dozaj: Sefuroksim böbrekler ile itrah edilir. Bundan dolayı tüm böyle antibiyotiklerde olduğu gibi renal fonksiyon bozukluğu olan hastalarda Zinnat enjektabl dozajı onun yavaşlayan itrahını dengeleyecek şekilde azaltılarak tavsiye edilmelidir. Fakat kreatinin klirensi 20ml/dak.’a veya altına düşünceye kadar, standart dozu (750mg-1.5g 3×1) düşürmek gerekli değildir. Belirgin yetersizliği olan erişkinlerde (kreatinin klirens 10 ila 20 ml/dak.) günde 2 kez 750mg tavsiye edilir. Şiddetli yetmezlikte (kreatinin klirensi < 10 ml/dak.) günde bir kez 750mg yeterlidir. Hemodiyalizdeki hastalar için her diyaliz sonunda ilave 750 mg’lık doz i.v. veya i.m. olarak verilmelidir. Parenteral kullanıma ilaveten sefuroksim peritonal diyaliz sıvısına katılabilir (Genellikle her iki litre diyaliz sıvısına 250mg). Böbrek bozukluğu olan, yoğun tedavi ünitesinde devamlı arteriyovenöz hemodiyaliz ya da yüksek akışlı hemofiltrasyondaki hastalar için uygun olan doz günde iki kez 750mg’dır. Düşük akışlı hemofiltrasyon için böbrek fonksiyon bozukluğu altında önerilen dozaj takip edilmelidir.   Uygulama: İntramüsküler: Zinnat 250mg enjektabl flakona 1 ml veya Zinnat 750 mg enjektabl flakona 3ml Enjeksiyonluk Su ilave ediniz. Hafifçe opak bir süspansiyon oluşuncaya kadar çalkalayınız.    İntravenöz: Zinnat 250 mg enjektabl flakon için en az 2 ml, Zinnat 750 mg enjektabl flakon için en az 6 ml ve Zinnat 1.5 g enjektabl flakon için en az 15 ml Enjeksiyonluk Su kullanarak Zinnat enjektablı çözünüz.   İntravenöz infüzyon:Kısa süreli i.v. infüzyon için (30 dakikaya kadar), Zinnat 1.5 g enjektabl flakon 50-100 ml Enjeksiyonluk Su kullanarak çözülebilir. Bu solüsyon direkt olarak damara verilebilir ya da eğer hastaya parenteral sıvılar veriliyorsa takılan set içine zerkedilerek hastaya verilebilir.

Zinnat 250mg enjektabl flakon im/iv Zinnat 1.5g enjektabl flakon iv Zinnat 125mg/5ml süspansiyon Zinnat 125mg tablet Zinnat 250mg tablet

Kuru raf ömrü: Zinnat enjektabl 250C’nin altında saklandığı zaman kullanma süresi 3 yıldır. Yaş raf ömrü: Bütün enjektabl flakonlar sulandırıldıktan sonra tercihan bekletilmeden kullanılmalıdır. Bununla beraber Zinnat enjektabl intramüsküler süspansiyonları ve direkt intravenöz enjeksiyon için hazırlanan sulu çözeltiler 25°C’nin altında saklanırsa 5 saat, soğukta saklanırsa 48 saat süreyle etkinliğini korur. Işıktan koruyunuz.   Hazırlanan Zinnat enjektabl süspansiyon ve çözeltilerinde saklama sırasında renk koyulaşması görülebilir. Zinnat enjektabl (5mg/ml) %5 a/h veya %10 a/h ksilitol enjeksiyonunda 25°C’de 24 saate kadar saklanabilir. ÇOCUKLARIN ULAŞAMAYACAĞI YERLERDE VE AMBALAJINDA SAKLAYINIZ.

750 mg sefuroksim (sodyum tuzu) içeren 1 flakon + 6 ml kendinden separatörlü, çözücü Enjeksiyonluk Su ampulü taşıyan, karton kutuda (İ.M. ve İ.V. enjeksiyon için).   750 mg sefuroksim (sodyum tuzu) içeren 50 flakon + 50 adet 6 ml kendinden separatörlü, çözücü Enjeksiyonluk Su ampulü taşıyan hastane ambalajında.

Penisilin veya diğer beta-laktam antibiyotiklere karşı allerjik reaksiyon geçirmiş hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.   Aynı anda furosemid gibi güçlü diüretikleri veya aminoglikozidleri alan hastalara, yüksek dozda sefalosporin antibiyotikleri, bu kombinasyonlarla böbrek yetmezliği bildirildiğinden dikkatli verilmelidir. Bu hastalarda, yaşlılarda ve daha önceden böbrek yetmezliği olan hastalarda renal fonksiyon kontrol edilmelidir (Bkz: Kullanım Şekli ve Dozu). Menenjit tedavisinde kullanılan diğer terapötik rejimlerde olduğu gibi sefuroksim sodyum ile tedavi edilen az sayıda hastada hafif veya orta derecede işitme kaybı bildirilmiştir. Diğer antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi, sefuroksim sodyum enjeksiyonu ile 18 ve 36 ıncı saatlerde yapılan serebrospinal sıvı kültürlerinde Haemophilus influenzaenın pozitif olmaya devam ettiği görülmüştür, bununla beraber bu olayın klinik ilişkisi bilinmemektedir. Ardışık tedavi protokolunda oral tedaviye geçiş zamanı infeksiyonun ciddiyetine, hastanın klinik durumuna ve şüphelenilen patojenlere göre değişiklik gösterir. Eğer 72 saat içinde klinik düzelme görülmezse, tedavi parenteral olarak devam ettirilmelidir.  Hamilelik ve emziren anneler Zinnat enjektabla atfedilebilir embriyopatik ya da teratojenik etkilerin olduğuna dair hiçbir deneysel kanıt yoktur. Fakat tüm ilaçlarda olduğu gibi gebeliğin ilk aylarında Zinnat enjektabl dikkatli verilmelidir. Sefuroksim insan sütü ile de itrah olur, bu nedenle emziren annelere verilirken dikkat edilmelidir.   Gebelik kategorisi: B

Zinnat enjektabla ait yan etkiler oldukça seyrektir ve genellikle hafif ve geçici tabiattadır. Aşırı duyarlılık reaksiyonları rapor edilmiştir: Bunlar deri döküntüleri, ürtiker, pruritis, interstisyel nefrit, ilaç ateşi, çok nadiren anaflaksiyi içerir. Diğer sefalosporinlerde olduğu gibi nadiren eritem multiforme, Stevens-Johnson sendromu ve toksik epidermal nekrolizis (egzantematik nekrolizis) bildirilmiştir. Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, uzun süreli kullanımı duyarlı olmayan organizmaların üremesine neden olabilir (örneğin Candida).  Tedavi sırasında ve sonrasında gastro-intestinal rahatsızlıklar çok nadir olarak psödomembranöz kolit görülebilir. Bazı hastalarda hemoglobin konsantrasyonunda azalma, eozinofili, lökopeni ve nötropeni gibi hematolojik parametrelerde değişiklikler görülebilir. Sefalosporin grubu antibiyotikler alyuvar membranının yüzeyine absorbe olmaya ve ilaca yönelmiş antikorlarla etkileşmeye eğilimlidir; böylece pozitif Coomb’s testi (kanın ‘cross-matching’ini etkileyebilir) ve çok nadiren hemolitik anemi oluşturabilirler.  Özellikle önceden karaciğer hastalığı olanlarda serum karaciğer enzimleri veya serum bilirubin düzeylerinde bazen geçici yükselmeler olmasına rağmen karaciğere zararlı olduğuna dair bir kanıt yoktur. Serum kreatinin ve/veya kan, üre, azot değerlerinde yükselmeler ve kreatinin klirensinde azalma gözlenmiştir. İntramüsküler enjeksiyon yerinde geçici ağrı olabilir. Bu daha çok daha yüksek dozlarda meydana gelir. Ancak bu durum tedavinin kesilmesini genellikle gerektirmez. Nadiren intravenöz enjeksiyonu takiben tromboflebit görülebilir. BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE HEKİMİNİZE BAŞVURUNUZ.