Hipersar 40 Mg 28 Film Tablet

İnsanlarda doz aşımıyla ilgili sadece sınırlı bilgi mevcuttur. En olası doz aşımı etkisi hipotansiyondur. Doz aşımı durumunda hasta dikkatle izlenmelidir ve tedavi, semptomatik ve destekleyici olmalıdır.    Olmesartanın diyaliz edilebilirliğine ilişkin bilgi yoktur.

Esansiyel hipertansiyon tedavisi

Olmesartan medoksomil, kuvvetli, oral yoldan etkili, seçici bir anjiyotensin II reseptör (tip AT1) antagonistidir. Anjiyotensin II’nin kaynağı veya sentez yolundan bağımsız olarak AT1’in aracılık yaptığı bütün anjiyotensin II etkilerini bloke etmesi beklenmektedir. Anjiyotensin II (AT1) reseptörlerinin seçici olarak antagonizmi, plazma renin seviyelerinde ve anjiyotensin I ve II konsantrasyonlarında yükselmelerle ve plazma aldosteron konsantrasyonlarında bir miktar azalmayla sonuçlanmaktadır.   Anjiyotensin II, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin primer vazoaktif hormonudur ve tip 1 (AT1) reseptörü yoluyla hipertansiyon patofizyolojisinde anlamlı bir rol oynamaktadır.   Hipertansiyonda, olmesartan medoksomil, arteriyel kan basıncında doza bağlı, uzun süre devam eden bir azalmaya neden olmaktadır. İlk-doz hipotansiyonu, uzun süreli tedaviden sonra taşiflaksi veya tedavinin kesilmesinden sonra hipertansiyon sıçramasına ilişkin hiç bilgi yoktur.   Olmesartan medoksomil günde tek doz ile, 24 saatlik doz aralığı boyunca kan basıncında etkili ve düzgün bir azalma sağlamaktadır. Günde tek doz kullanım, aynı günlük dozda günde 2 kez kullanım ile kan basıncında benzer azalma meydana getirir.   Sürekli tedaviyle, kan basıncını düşürme etkisinin önemli bir kısmı 2 haftalık tedaviden sonra zaten gözlenmekteyse de, kan basıncında maksimum azalmalara tedaviye başlandıktan 8 hafta sonra ulaşılmaktadır. Hidroklorotiazidle birlikte kullanıldığında kan basıncındaki ek bir azalma etkisi olmaktadır ve birlikte kullanılmaları iyi tolere edilmektedir.

Olmesartan medoksomil bir önilaçtır. Barsak mukozasındaki ve gastrointestinal kanaldan absorbsiyonu sırasında portal kan içindeki esterezlarla hızla farmakolojik olarak aktif metabolite olan olmesartana dönüşmektedir.   Plazmada veya ifrazatta hiç bir tam olmesartan medoksomil veya tam medoksomil grubu yan zinciri tespit edilmemiştir. Tablet formülasyonundan olmesartanın ortalama mutlak biyoyararlanımı %25,6’dır.   Olmesartan medoksomilin oral dozundan 2 saat kadar sonra olmesartanın ortalama pik plazma konsantrasyonuna (Cmax) ulaşılmaktadır ve olmesartanın plazma konsantrasyonları 80 mg’a kadar artan tek oral dozlarla yaklaşık olarak lineer bir şekilde artmaktadır.    Olmesartanın farmakokinetiklerinde cinsiyetle ilgili, klinik olarak anlamlı hiç bir fark gözlenmemektedir.   Olmesartan plazma proteinine yüksek ölçüde bağlanmaktadır (%99,7) fakat, (varfarin ve olmesartan medoksomil arasında klinik olarak anlamlı etkileşimin olmamasıyla teyit edildiği gibi) olmesartan ve proteine yüksek ölçüde bağlanan, birlikte uygulandığı diğer ilaçlar arasında proteine bağlanma yerinin değişmesiyle ilgili klinik olarak anlamlı etkileşimlerin potansiyeli düşüktür. Olmesartan kan hücresine ihmal edilebilir ölçüde bağlanmaktadır.   İntravenöz dozdan sonra ortalama dağılım hacmi düşüktür (16-29 L).   Metabolizma ve eliminasyonu   Toplam plazma klirensi tipik olarak 1,3 L/h’tir (CV, %19) ve hepatik kan akışına (yaklaşık 90 L/h) göre nispeten yavaştır. 14C-işaretli tek bir olmesartan medoksomil oral dozunun ardından, uygulanan radyoaktivitenin %10-16’sı idrarla atılmış (büyük çoğunluğu uygulamadan sonraki 24 saat içinde) ve radyoaktivitenin kalanı feçesle atılmıştır. %25,6’lık biyoyararlanım bazında absorbe edilen olmesartanın hem renal (yaklaşık %40) hem de hepato-biliyer(yaklaşık %60) yoldan atıldığı hesaplanabilir. Atılan bütün redyoaktivitenin olmesartan olduğu tespit edilmiştir. Önemli diğer hiç bir metabolit tespit edilmemiştir. Olmesartanın enterohepatik dolaşımı asgaridir. Olmesartanın büyük bir kısmı biliyer yoldan atıldığı için biliyer obstrüksiyonlu hastalarda kullanımı kontrendikedir.   Birden fazla oral dozdan sonra olmesartanın terminal eliminasyon yarı ömrü 10-15 saat arasında değişmiştir. Kararlı duruma ilk bir kaç dozdan sonra ulaşılmış ve 14 gün tekrarlanan dozdan sonra daha fazla bir birikim gözlenmiştir. Renal klirens 0,5-0,7 L/h’tir ve dozdan bağımsızdır.   Özel popülasyonlarda farmakokinetik   Yaşlılar:     Hipertansif hastalarda kalıcı durumda AUC, daha genç yaş grubuyla karşılaştırıldığında yaşlı hastalarda (65-75 yaş) yaklaşık %35 ve çok yaşlı hastalarda (³ 75 yaş) yaklaşık %44 yükselmiştir.   Böbrek yetmezliği:    Böbrek yetmezliği olan hastalarda kalıcı durumda AUC, sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında hafif, orta ve şiddetli böbrek yetmezliğinde sırasıyla %62, %82 ve %179 artmıştır.   Karaciğer yetmezliği:   Oral yoldan tek uygulamadan sonra hafif ve orta ölçüde hepatik yetmezliği olan hastalarda olmesartanın AUC değerleri, karşılaştırılan sağlıklı kontrollerden sırasıyla %6 ve %65 daha fazlaydı. Dozdan 2 saat sonra sağlıklı deneklerde, hafif hepatik yetmezliği olan hastalarda ve orta ölçüde hepatik yetmezliği olan hastalarda olmesartanın bağlanmamış fraksiyonu sırasıyla %0,26, %0,34 ve %0,41’dir. Olmesartan medoksomil, şiddetli hepatik yetmezliği olan hastalarda değerlendirilmemiştir.

Film Tablet

Bir HIPERSAR® 40 mg film tablet etkin madde olarak 40 mg olmesartan medoksomil ve boyar madde olarak titanyum dioksit ( E 171 ) içerir.

Diğer tıbbi ürünlerin olmesartan medoksomil üzerindeki etkileri:   Potasyum takviyeleri veya potasyum tutucu diüretikler:   Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer ilaçların kullanımıyla elde edilen deneyim bazında potasyum tutucu diüretikler, potasyum takviyeleri, potasyum içeren tuz ikame ürünleri veya serum potasyum seviyelerini artırabilen diğer ilaçlarla (örn., heparin) birlikte kullanım, serum potasyumunda artışlara yol açabilir. Bu nedenle bu gibi ilaçların birlikte kullanımı önerilmez.   Diğer antihipertansif ilaçlar:   HIPERSAR®’ın kan basıncını düşürücü etkisi, diğer antihipertansif ilaçlarla birlikte kullanılmasıyla artabilir.   Non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ’lar):   > 3 g/gün dozlarında (asetilsalisilik asit ve COX-2 inhibitörleri dahil) Non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ’lar) ve anjiyotensin-II reseptör antagonistleri, glomerüler filtrasyonun azaltılmasında sinerjistik olarak hareket edebilirler. NSAİİ’lar ve anjiyotensin II antagonistlerin birlikte kullanımının riski, akut böbrek yetmezliğinin meydana gelmesidir. Tedavinin başlangıcında hastanın böbrek fonksiyonun izlenmesi kadar hastanın düzenli hidrasyonu da önerilmelidir.    Ayrıca birlikte uygulanmaları, anjiyotensin II reseptör antagonistlerin etkililiğinde kısmi bir kayba yol açarak bunların antihipertansif etkisini azaltabilir.   Diğer bileşikler:     Antasitle (alüminyum magnezyum hidroksit) tedaviden sonra olmesartanın biyoyararlanımında makul bir azalma gözlenmiştir. Varfarin ve digoksinin birlikte uygulanmasının olmesartanın farmakokinetiklerinde hiç bir etkisi yoktur.   Olmesartan medoksomil’in diğer tıbbi ürünler üzerindeki etkileri:   Lityum:   Lityum ve anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ve anjiyotensin II antagonistlerinin birlikte kullanımı sırasında serum lityum konsantrasyonlarında geri döndürülebilir yükselmeler ve toksisite bildirilmiştir. Bu nedenle olmesartan medoksomil ve lityumun kombinasyon halinde kullanılması önerilmez. Kombinasyonun kullanılmasının gerekli olduğu kanıtlanırsa serum lityum seviyesinin dikkatle izlenmesi önerilir.   Diğer bileşikler:   Sağlıklı deneklerdeki spesifik klinik çalışmalarda araştırılmış bileşikler arasında varfarin, digoksin, bir antasit (magnezyum alüminyum hidroksit), hidroklorotiazid ve pravastatin bulunmaktadır. Klinik olarak önemli hiç bir etkileşim gözlenmemiştir ve özellikle varfarinin farmakodinamikleri ve digoksinin farmakokinetikleri üzerinde olmesartan medoksomil’in anlamlı hiç bir etkisinin olmadığı gözlenmiştir.   Olmesartanın in vitroda olarak insan sitokrom P450 enzimleri 1A 1/2, 2A6, 2C8/9, 2C19, 2D6, 2E1 ve 3A4 üzerinde klinik olarak anlamlı hiç bir inhibitör etkisi olmamış ve sıçan sitokrom P450 aktiviteleri üzerinde minimum indükleyici etkisi olmuş veya hiç etkisi olmamıştır. Bu nedenle bilinen sitokrom P450 enzimi inhibitörleri ve indükleyicileriyle in vivo etkileşim araştırmaları yapılmamıştır ve olmesartanla yukarıdaki sitokrom P450 enzimleriyle metabolize olan ilaçlar arasında klinik olarak anlamlı hiç bir etkileşim beklenmemektedir.  

Olmesartan medoksomil’in diğer bileşenlerinden birine aşırı duyarlılık. Hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık dönemi Emzirme. Safra kanalı obstrüksiyonu

Erişkinler   HIPERSARÒ’ın önerilen başlangıç dozu günde bir kez 10 mg’dır. Kan basıncı bu dozla yeterli ölçüde kontrol edilemeyen hastalarda HIPERSARÒ dozu, optimal bir doz olarak günde bir kez 20 mg’a yükseltilebilir. Kan basıncında ek bir azaltma gerekiyorsa HIPERSARÒ dozu günde maksimum 40 mg’a artırılabilir veya hidroklorotiazid tedavisi eklenebilir.   HIPERSARÒ’ın antihipertansif etkisi esas olarak tedavinin başlangıcından itibaren iki hafta içinde mevcuttur ve tedavinin başlangıcından itibaren maksimum 8 haftaya kadar sürer. Bu durum, bir hastanın doz rejimi değiştirilmeden önce göz önünde bulundurulmalıdır.   Tedavi programına uyulmasına yardımcı olmak üzere HIPERSARÒ tabletlerin, gıdayla birlikte veya gıda olmaksızın her gün aynı zamanda, örneğin sabah kahvaltısında alınması önerilir.      Yaşlılar   65 yaşın üstündeki hastalarda, bu hasta grubunda daha yüksek dozajlara ilişkin deneyimin sınırlı olması nedeniyle maksimum doz, her gün 20 mg HIPERSARÒ’dır.   Böbrek yetmezliği   Hafif veya orta ölçüde böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi 20-60 mL/dak), bu hasta grubunda daha yüksek dozajlara ilişkin sınırlı deneyim olması nedeniyle maksimum doz, her gün 20 mg HIPERSARÒ’dır. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi < 20 mL/dak), bu hasta grubunda sadece sınırlı deneyim olduğu için HIPERSARÒ kullanımı endike değildir.   Karaciğer yetmezliği   Karaciğer yetmezliği olan hastalarda, bu hasta grubunda sadece sınırlı deneyim olduğu için HIPERSARÒkullanımı önerilmemektedir.   Çocuklar ve ergenler   Çocuklarda ve 18 yaşa kadar ergenlerde HIPERSARÒ’ın emniyet ve etkililiği tespit edilmemiştir.

HIPERSAR ® 10 mg film kaplı tablet HIPERSAR ® 20 mg film kaplı tablet

25°C’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız. ÇOCUKLARIN ULAŞAMAYACAKLARI YERLERDE VE AMBALAJINDA SAKLAYINIZ. Doktora danışmadan kullanılmamalıdır.

Blister ambalajda sunulmuş 28 film tabletler. HIPERSAR ® 40 mg film kaplı tablet/kutu

İntravasküler hacmin azalması:   Kuvvetli diüretik tedavi, gıdayla alınan tuzda kısıtlama, diyare veya kusma nedeniyle hacim ve/veya tuzda azalma olan hastalarda, özellikle ilk dozdan sonra semptomatik hipotansiyon meydana gelebilir. İlaç uygulanmadan önce bu gibi durumlar düzeltilmelidir.   Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin stimülasyonuyla ilgili diğer hastalıklar:   Vasküler tonüs ve renal fonksiyonun ağırlıkla renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin aktivitesine bağlı olduğu hastalarda (örn., şiddetli konjestif kalp yetmezlikli hastalarda veya renal arter stenoz dahil altta daha önceden var olan renal hastalığı olan hastalarda), bu sistemi etkileyen diğer ilaçlarda tedavide hipotansiyon, azotemi, oligüri veya nadiren akut renal yetmezlik ilişkilendirilmektedir. Benzer etkilerin olasılığı, anjiyotensin II reseptör antagonistleri için hariç bırakılamaz.   Renovasküler hipertansiyon:   Bilateral renal arter stenozlu hastalar veya çalışan tek böbreğinde arter stenozu olan hastalar, renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi edildiklerinde artan şiddetli bir hipotansiyon ve renal yetmezlik riski vardır.   Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu:   Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda olmesartan medoksomil kullanıldığında serum potasyum ve kreatinin seviyelerinin periyodik olarak izlenmesi önerilir. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi < 20 mL/dak) olmesartan medoksomil kullanımı önerilmez. Kısa bir süre önce böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda veya böbrek yetmezliği son safhada olan hastalarda (yani, kreatinin klirensi < 12 mg/dak) olmesartan medoksomil uygulanmasına ilişkin hiç bir deneyim yoktur.   Karaciğer yetmezliği:    Halen, hafif ilâ orta karaciğer yetmezliği olan hastalarda deneyim sınırlıdır ve şiddetli karaciğer yetmezliği olan hastalarda hiç deneyim yoktur; bu nedenle bu grup hastalarda olmesartan medoksomil kullanımı önerilmemektedir.   Hiperkalemi:   Diğer anjiyotensin II antagonistleri ve ACE inhibitörleriyle olduğu gibi olmesartan medoksomil tedavisi sırasında özellikle böbrek bozukluğu ve/veya kalp yetmezliği varlığında hiperkalemi meydana gelebilir. Riskli hastalarda serum potasyumu seviyelerinin yakından izlenmesi önerilir.   Lityum:   Diğer anjiyotensin-II reseptör antagonistleriyle olduğu gibi lityum ve olmesartan medoksomil kombinasyonu önerilmez.   Aort veya mitral kapak stenozu; obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati:   Diğer vazodilatörlerle olduğu gibi aort veya mitral kapak stenozu veya obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati hastalarında özel dikkat gösterilmelidir.   Primer aldosteronizm:   Primer aldosteronizm hastaları, renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonu yoluyla etkili olan antihipertansif ilaçlara genellikle cevap vermeyeceklerdir. Bu nedenle bu gibi hastalarda olmesartan medoksomil kullanımı önerilmemektedir.   Etnik farklılıklar:   Diğer anjiyotensin II antagonistleriyle olduğu gibi, muhtemelen, düşük-renin durumunun siyah hipertansif popülasyonda daha yüksek bir yaygınlığının olması nedeniyle siyah olmayan hastalara nazaran siyah hastalarda olmesartan medoksomilin kan basıncını düşürme etkisi bir miktar daha azdır.   Diğer:   Herhangi bir antihipertansif ajanla olduğu gibi iskemik kalp hastalığı veya iskemik serebrovasküler hastalığı olanlarda aşırı kan basıncı düşmesi bir miyokard enfarktüsü veya felçle sonuçlanabilir.   Hamilelikte kullanım   (Hamilelik kategorisi ilk trimester için C, ikinci ve üçüncü trimester için D ):   Olmesartan medoksomilinhamilelerde kullanımına ilişkin deneyim yoktur. Bununla birlikte, doğrudan renin-anjiyotensin sistemi üzerinde etkili olan ilaçların hamileliğin ikinci ve üçüncü üç ayında uygulanmasının fetal ve neonatal hasarına (hipotansiyon, böbrek fonksiyon bozukluğu, oligüri ve/veya anüri, oligohidramnios, kafatası hipoplazisi, intraüterin büyüme gecikmesi, akciğer hipoplazisi, yüz anormallikleri, bacak kasılması) ve hatta ölüme neden olduğu bildirilmiştir.    Bu nedenle bu sınıftan herhangi bir ilaç gibi olmesartan medoksomil, hamileliğin ikinci ve üçüncü üç ayında kontrendikedir. Ayrıca, olmesartan medoksomil ilk üç ayda da kullanılmamalıdır. Tedavi sırasında hamilelik meydana gelirse olmesartan medoksomilmümkün olduğu kadar kısa bir sürede kesilmelidir.   Emziren annelerde kullanım   Olmesartan medoksomil emziren sıçanların sütüne geçmektedir fakat insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Anneler, HIPERSAR® alıyorlarsa emzirmemelidirler.   ARAÇ VE MAKİNA KULLANMAYA ETKİSİ   Olmesartan medoksomilin araba sürme üzerindeki etkileri özel olarak araştırılmamıştır. Antihipertansif tedavi uygulanan hastalarda, araba sürme veya makine kullanma bakımından bazen baş dönmesi veya yorgunluk meydana gelebileceği göz önünde bulundurulmalıdır.

Çift-körlü, plasebo kontrollü monoterapi araştırmalarında tedaviyle ortaya çıkan yan etkilerin genel insidansı olmesartan medoksomilin plaseboyla karşılaştırılabilir düzeyde olduğunu göstermiştir. Uzun süreli tedavide (2 yıl) yan etkiler nedeniyle araştırmadan çekilme insidansı günde bir kez 10-20 mg olmesartan medoksomille %3,7’dir.   Plasebo-kontrollü monoterapi araştırmalarında sadece tedaviyle ilgili tek yan etki baş dönmesidir (olmesartan medoksomille %2,5 ve plaseboyla %0,9).   Bütün klinik çalışmalarda (etkin madde kadar plasebo kontrollü çalışmalar dahil) nedensellik veya plaseboya göre insidanstan bağımsız olarak, olmesartan medoksomille bildirilen yan etkiler (100 hastadan >1’inde görülen yan etkiler) arasında aşağıdakiler bulunmuştur.   Merkezi sinir sistemi bozuklukları: Sersemlik   Solunum sistemi bozuklukları: Bronşit, öksürük, farenjit, rinit   Gastrointestinal bozukluklar: Karın ağrısı, diyare, dispepsi, gastroenterit, mide bulantısı.   Kas-iskelet bozuklukları: Artirit, sırt ağrısı, iskelet ağrısı.   Üriner sistem bozuklukları: Hematüri, idrar yolu enfeksiyonu.   Genel bozukluklar: Göğüs ağrısı, yorgunluk, grip benzeri semptomlar, periferal ödem, ağrı.   Laboratuar parametreleri:   Plasebo-kontrollü monoterapi çalışmalarında, plaseboyla karşılaştırıldığında olmesartan medoksomille hipertrigliseridemi insidansı (%1,1’e karşı %2,0) ve yükselmiş kreatin fosfokinaz insidansı (%0,7’ye karşı %1,3) bir miktar daha yüksektir.   Olmesartan medoksomille (plasebo kontrolü olmayan çalışmalar dahil) bütün klinik çalışmalarda bildirilen laboratuar yan etkileri arasında nedensellik veya plaseboya göre insidanstan bağımsız olarak olmesartan medoksomille bildirilen yan etkiler arasında aşağıdakiler bulunmuştur:   Metabolik bozukluklar ve beslenme bozuklukları: Yükselmiş kreatin fosfokinaz hipertrigliseridemi, hiperürisemi   Karaciğer ve biliyer bozukluklar: Karaciğer enzimi yükselmeleri.   Pazarlama sonrası deneyim:   Diğer anjiotensin II antagonistlerinde olduğu gibi, başağrısı gözlenmiştir, çok nadir durumlarda hipersensivite reaksiyonları (kaşıntı, ürtiker, anjiyoödem) bildirilmiştir.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRDÜĞÜNÜZDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.