Muscoflex 4 Mg 20 Kapsul

Belirtiler: Önerilen dozlardan daha fazlası, özellikle sodyum, klorür ve potasyum gibi elektrolitlerin vücuttan atılış miktarında artmaya neden olur. Sodyumun azalması ortostatik taşıkardi veya hipotansiyona ve merkezi venöz basıncın azalmasına neden olabilir.   Klorür metabolizması sodyumu yakından takip eder. Potasyum eksikliği nöromüsküler fonksiyonu azaltabilir, barsak dilatasyonuna ve ileusa neden olabilir. Eğer idrar akışı yetersizse, akciğer ödemi veya su intoksikasyonu meydana gelebilir.   Diğer belirtiler; hipotansiyon, oligüriye hızla dönüşen poliüri, baygınlık, konvülsiyonlar, hipermolarite, hipernatremi.   Tedavisi: İnfüzyon hemen kesilir. Sıvı ve elektrolit dengesizliğini düzeltmek için destekleyici önlemler alınır. Hemodiyaliz, mannitolü temizlemek ve serum ozmolaritesini azaltmak için gereklidir.

İE %20 Mannitol Solüsyonu aşağıdaki durumlarda kullanılır:   Terapötik amaçla kullanımı: İrreversibl böbrek yetmezliği oluşmadan akut böbrek yetmezliğinin oligürik fazının önlenmesi veya tedavisi için diürezin artırılmasında İntrakraniyal basıncın azaltılması ve serebral ödemin tedavisinde Artmış intraoküler basınç diğer yollarla düşürülemediği zaman, basıncın azaltılmasında Toksik maddelerin idrarla atılımını artırmak ve idrar yollarının irrigasyonunda Diagnostik amaçla kullanımı: Glomerüler filtrasyon hızının ölçülmesinde

Mannitol, osmotik bir diüretiktir. İntravenöz yolla uygulamayı takiben ekstraselüler sıvının osmolaritesini artırarak, beyin, serebrospinal sıvı ve göz dahil dokulardan suyun plazmaya geçişini artırır. Bu şekilde serebral ödemde, intraoküler ve intrakraniyal basınç, serebrospinal sıvı hacmi ve basıncında azalmaya neden olur.   Renal tübülüslerden reabsorbe olmayan mannitol; glomerüler filtratın osmolaritesini artırarak, suyun atılımını kolaylaştırarak ve sodyum, klorür ve diğer elektrolitlerin böbrek tübülüslerinden reabsorbsiyonunu inhibe ederek diürez oluşturur.   İntravenöz verilişi takiben 1-3 saat içinde diürez oluşur. İntraoküler basınç, enjeksiyondan sonra 15 dakika içinde düşmeye başlar ve 30-60 dakika sonra doruk etkiye ulaşır. Serebrospinal sıvı basıncı ise 15 dakika içinde düşmeye başlar ve etkisi 3-8 saat sürer.

Mannitol düşük oranda metabolize edilir ve çoğunlukla glomerüler filtrasyonla elimine edilir. Yarılanma ömrü yaklaşık olarak 100 dakikadır ve akut böbrek yetmezliğinde 36 saate kadar uzayabilir. Plazma proteinlerine bağlanmaz. Verilen 100 g’lık dozun %80’i 3 saat içinde idrarla atılır. Zorlu diürez için kullanılan yüksek dozlarda ise mannitol birikimi olabilir.

SOLÜSYON

100 ml’de: Mannitol………………………………………   20.0 g Enjeksiyonluk su………………………….   q.s.   Osmolalite (mOsm/L)= 1100

Mannitol, kullanılan miktarına bağlı olarak, aşağıdaki ilaçlarla etkileşmektedir;Digital glikozidler, mannitol ile birlikte kullanıldığında hipokalemi ile gelişen digital toksisite olasılığını arttırır. Karbonik anhidraz inhibitörleri içeren diğer diüretikler, mannitol ile birlikte kullanıldığında, diüretik ve intraoküler basınç azaltıcı etkilerini potansiyalize eder. Bu durumda dozaj ayarlaması gerekmektedir.

Şiddetli böbrek rahatsızlığına bağlı anüri; ağır akciğer konjestiyonu veya belirgin akciğer ödemi; kafa ameliyatları dışındaki aktif intrakraniyal kanama; şiddetli dehidratasyon; mannitol tedavisi uygulandıktan sonra oligüri ve azotemide ağırlaşma da dahil, gelişen böbrek yetmezliği veya böbreklerin çalışmaması; mannitol tedavisinden sonra gelişen kalp yetmezliği veya akciğer konjestiyonu.  

İntravenöz yolla uygulanır. Total dozu ve uygulama hızı sıvı ihtiyacına, atılan idrar miktarına ve hastanın durumuna bağlıdır.   Akut böbrek yetmezliğinin (oligüri) önlenmesi: Erişkinlerde, kardiyovasküler ve diğer tip ameliyatlarda başlangıçta verilen %5-10’luk konsantrasyonları takiben %20’lik mannitol solüsyonu (50-100 g mannitol olarak) uygulanır.   Oligüri tedavisinde: %15-%20’lik solüsyon halinde 100 g mannitol 90 dakikadan fazla bir sürede verilir.   İntrakraniyal basıncın ve beyin hacminin azalması: Sinir sistemi cerrahisinden önce veya sonra beyin hacminin azaltılması için 30-60 dakika boyunca %15-%20’lik solüsyon halinde 1.5-2 g/kg infüzyon verilebilir.   Mannitol infüzyonundan önce ve sonra dolaşım ve böbrek rezervi, sıvı ve elektrolit dengesi, vücut ağırlığı ve toplam vücuda giren madde ve vücuttan çıkan idrar miktarı değerlendirilir. Serebrospinal sıvı basıncında azalma infüzyona başladıktan 15 dakika içinde gözlenmelidir.   İntraoküler basıncın azaltılması: 30-60 dakikalık bir zaman içinde %20’lik solüsyondan (7.5-10 mL/kg) veya %15’lik solüsyondan (10-13 mL/kg) 1.5-2 g/kg verilmelidir. Operasyondan önce kullanılacağı zaman, maksimum etkiyi elde etmek için ameliyattan 1-1.5 saat önce verilir.   İntoksikasyonlarda diürezin gelişmesi için ilave tedavi: Konsantrasyon, hastanın sıvı gereksinimine ve idrar atılımına bağlıdır. Kaybolan sıvı ve elektrolitlerin IV infüzyonla replasmanı yapılır. Eğer 200 g mannitolden sonra yarar sağlanmazsa, infüzyona devam edilmez.   Glomerüler filtrasyon hızının (GFR) ölçümü: %20’lik solüsyonun 100 mL’si (20 g) 180 mL sodyum klorür solüsyonu ile seyreltilir. Elde edilen 280 mL %7.2’lik solüsyon 10 mL/dak hızla infüze edilir. Uygun zaman aralığında kateterle idrar toplanır ve atılan mannitol miktarı mg/dakika olarak analiz edilir. Zaman sürecinin başlangıç ve bitiminde kan örneği alınır ve plazmada mannitol konsantrasyonu mg/mL olarak saptanır.   Ürolojik yıkama: % 2.5-5’lik çözelti halinde kullanılır. Bu şekilde kullanımı suyun hemolitik etkisini, dolaşıma hemoliz edilmiş kanın girişini ve bunun sonucunda oluşacak hemoglobinemiyi en düşük düzeyde tutar.

İE % 20 Mannitol Solüsyonu (Setsiz)

30°C’nin altında oda sıcaklığında saklayınız. Çocukların ulaşamayacakları yerlerde ve ambalajında saklayınız

500 mL’lik vakumlu şişelerde.

Mannitol solüsyonunun verilişi sırasında; böbrek fonksiyonu, idrar çıkışı, sıvı dengesi, serum ve potasyum düzeyleri, santral venöz basınç izlenmelidir.   Mannitol, sıvı ve elektrolit tedavisi için uygun değildir. Bu gibi durumlarda homeostaz, sıvı ve elektrolit tedavisi ile sağlanmalıdır.   Elektrolit içermeyen mannitol solüsyonları kan ile birlikte verilmemelidir. Mannitol’un damar dışına kaçmasından sakınılmalıdır. Aksi takdirde lokal ödem ve cilt nekrozları oluşabilir. Eğer kan ile birlikte uygulanacaksa, psödoaglütinasyondan sakınmak için mannitol solüsyonunun her bir litresine en az 20 mEq sodyum klorür ilave edilmelidir.   Çocuklarda kullanımı: 12 yaşın altındaki hastalarda dozajı bilinmemektedir. Uygulama sırasında istenmeyen bir etki görüldüğü takdirde, infüzyon hemen kesilmeli, hastanın durumu değerlendirilmeli ve gerekli ise uygun tedavi edici önlemler alınmalıdır. Eğer gerekirse geriye kalan solüsyon kontrol için saklanmalıdır. Bütün büyük hacimli parenteral çözeltilerde olduğu gibi, uygulamadan önce her şişe gözden geçirilmelidir. Şişe ters çevrilerek çökme, kirlilik ve şişede çatlaklık, vakum kontrolu yapılmalı, partikül görülen çözeltiler kullanılmamalıdır. Solüsyon bir defada kullanılmalıdır. Bir uygulamada artan çözelti tekrar kullanılmamalıdır. Hastada uygulamaya bağlanabilecek ateş veya titreme belirtileri görülürse uygulamaya son verilmelidir. Donmaya ve aşırı sıcaklara karşı korunmalıdır.   Hamilelerde ve emziren annelerde kullanımı (Hamilelik kategorisi C): Hamilelik dönemindeki güvenilirliği henüz bilinmemektedir.Potansiyel yararları, meydana gelebilecek zararlardan daha fazla değilse, hamile kadınlarda kullanılmamalıdır. Süte geçip geçmediği bilinmemektedir. Emziren annelerde dikkatle kullanılmalıdır.

Hiponatremi en büyük problemdir.   Büyük miktarların hızla verilmesi çok sakıncalıdır ve ekstraselüler alana intraselüler sıvının geçmesi sonucu selüler dehidratasyon ve intravasküler alanın genişlemesi dolayısıyla konjestif kalp yetmezliği ve akciğer ödemi gelişebilir. İntraselüler alandan ekstraselüler alana potasyumun hareketi sonucu hiperkalemi oluşabilir. Daha seyrek olarak da mannitolun yoğun infüzyonu ile reversibl akut oligürik böbrek yetmezliği gelişebilir.   Mannitol, serebral kan akımını artırdığından, sinir sistemi ameliyatı geçirmiş hastalarda postoperatif kanama riski oluşturabilir. Mannitol kan-beyin engelini üreden daha yavaş geçmesine rağmen, Reye sendromlu hastalarda bazen intrakraniyal basınçta rebound yükselme meydana gelebilir. Hipo ya da hipertansiyon, taşıkardi ortaya çıkabilir.   Ağız kuruluğu, susama hissi, baş ağısı, idrar çıkışında artma, bulantı, kusma, bulanık görme, sersemlik hali, ciltte kızarıklık ve ürtiker gibi devam etmediği veya can sıkıcı hale gelmediği takdirde tıbbi açıdan dikkat gerektirmeyen yan etkiler ortaya çıkabilir.   Göğüs ağrısı, taşıkardi, üşüme ve ateş, idrar retansiyonu, elektrolit dengesinin bozulması, akciğer konjestiyonu, bacakların alt tarafında ve ayaklarda şişme, tromboflebit ender olarak ortaya çıkan fakat tıbbi açıdan dikkat gerektiren yan etkilerdir.   Bazı olgularda; baş ağrısı, bulantı, kusma, bulanık görme ve sersemlik hali, beyinde dehidratasyon sonucu subdural veya subaraknoid hemorajinin belirtileri olabilir.   BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

5g’ lık doz; (günlük dozun 20 katı) alındığı zaman, önemli yan etkilerde artış olmadığı gözlenmiştir. Doz aşımının artırdığı semptomlar; kusma, bulantı, abdominal ağrılar, baş dönmesi, döküntü, sık idrar ve baş ağrısıdır.

Terbinafin, oral olarak, Onikomikozis, Tinea Kapitis Tinea Pedis, Tinea korporis, Tinea Kruris’un tedavisinde endikedir.

Terbinafin, oral ve topikal yoldan etkili olabilen sentetik bir allilamin türevidir. Mantarların sterol biyosentezinde anahtar enzim olan squalen epoksidazı inhibe ederek etki eder. Bunun sonucunda hücre duvarında ortaya çıkan ergosterol yetmezliği mantar hücresinin ölümüne yol açar.

Emilimi: Oral yoldan alındığında, büyük kısmı (>%70), absorblanır. 1-2 saat sonra plazmada en yüksek seviyeye ulaşır. Topikal kullanımda sınırlı miktarda absorblanır (<%5). Dağılımı: Vd : 2000L’dir. Genel olarak ciltte ve sebumda oldukça iyi dağılır. %99’ undan fazlası plazma proteinlerine bağlanır. Metabolizması: Karaciğerde metabolize olur. Oluşan inaktif metabolitleri idrar yoluyla atılır. Fırst-pass etkisine maruz kalır. Oral yoldan kullanıldığı zaman biyoyararlanımı %40’ tır.  Atılımı: Topikal kullanımda eliminasyon yarı ömrü 22-26 saattir. Oral yoldan alındığı zaman terminal yarı ömrü 200-400 saate ulaşır. Cilt ve cilt altı dokuda bulunan ilaç çok yavaş salınır. İdrar yoluyla atılır (%70-75’ i).

Tablet

1 Tablet  250mg Terbinafin’ e eşdeğer Terbinafin HCI içerir.

İnsan karaciğeri mikrozomları ile yapılan in-vitro çalışmalar, terbinafinin tolbutamit, etinilestradiol, etoksikumarin ve siklosporinin metabolizmasını inhibe etmediğini göstermiştir. Fakat in-vitro çalışmalarda CYP2D6 ile ilişkili metabolizmayı inhibe ettiği gözlenmiştir. Bu nedenle, başlıca bu enzim ile metabolize edilen trisiklik antideprasanlar, β-blokerler, selektif seretonin geri adım (re-uptake) inhibitörleri ve B tipi monoamin oksidoz inhibitörlerinin (MAO inhibitörleri) eğer tedavi aralıkları darsa klinik olarak önemli olabilir. İn-vivo ilaç etkileşimi çalışmalarında terbinafinin antiprin, digoxinin klirensi üzerine etkisi olmadığı gösterilmiştir. Ancak kafeinin klirensini %19 azalttığı, siklosporinin klirensini %15 arttırdığı gözlenmiştir. Terbinafin klirensi CYP450 enzimini indukleyen rifamisin ile artırılabilir veya bu enzimi inhibe eden simetidin ile azaltılabilir. Bu ilaçlarla birlikte kullanıldığı zaman dikkatli olunmalıdır. Terbinafinin klirensi siklosporinden etkilenmez. Terbinafin ile birlikte oral kontraseptif kullananlarda hormon replasman tedavisi uygulananlar, hipoglisemik, ilaç alanlarda, teofilin, fenitoin, tiazit gurubu diüretik, betabloker ve kalsiyum kanal blokeri kullananlarda etkileşimlerle ilgili yeterli bilgi yoktur.

Etken maddeye aşırı duyarlı olunması halinde kontrendikedir, kullanılmamalıdır. Karaciğer yetmezliğinde kullanılmamalıdır.

El tırnaklarında onikomikozisli hastalar günde 1 tablet (250mg Terbinafin) olmak üzere 6 hafta, ayak tırnaklarında onikomikozisli hastalar günde 1 tablet (250mg Terbinafin) olmak üzere 12 hafta boyunca bir sıvı yardımıyla almalıdır. Optimal klinik etki tırnakların uzama hızına bağlı olarak aylar sonra görülebilir. Yaşlılarda gençlerde görülebilen yan etkilerden değişik bir bulgu söz konusu değildir. Dozaj ayarlamayı gerektirecek bir veriye rastlanmamıştır. Ancak yaşlılarda karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olabileceği göz önüne alınarak gerekli inceleme yapılmalıdır. Çocuklarda kullanım: Çocuklarda kullanımının güvenilirliği ve etkileri kesin olarak kanıtlanamamıştır.

Mikonafin %1’ lik Krem, 15g’ lık tüpte.

25°C’ nin altındaki oda sıcaklığında muhafaza ediniz. Çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.

250mg Terbinafin içeren 14 ve 28 tabletlik blister ambalajda.

Hastada karaciğer fonksiyon bozukluğuna ait bulgulara rastlanırsa, hepatik orijin değerlendirilerek Mikonafin ile tedaviye son verilmelidir. Önceden karaciğer rahatsızlığı bulunan hastalarda yapılan çalışmalar terbinafin klirensinin yaklaşık %50 azaldığını göstermiştir. Mikonafin Tablet kronik veya aktif karaciğer rahatsızlığı bulunan hastalarda tavsiye edilmemektedir. Kreatin klirensi 50ml/dk.’nın altında olan veya serum kreatinini 300 Mmol/L’ nin üzerinde olan böbrek fonksiyon yetmezliği olan hastalara Mikonafin Tablet yarı dozda verilmelidir. Terbinafin ile birlikte siklosporin, rifampisin, simetidin, trisiklik antidepresanlar, beta blokerler, seçici serotonin geri alım inhibitörleri ve B tipi MAO inhibitörleri gibi başlıca CYP2D6 enzimi tarafından metabolize edilen ilaçları kullanan hastalar, eğer birlikte kullandıkları ilacın tedavi aralığı da darsa izlenmelidir. Bazen aşırı duyarlılık reaksiyonları ortaya çıkabilir. Bu durumda kullanılmamalıdır.   GEBELİK VE LAKTASYONDA KULLANIMI: (Kategori B) Gebelikte kullanımıyla ilgili yeterli çalışma ve klinik veri bulunmamaktadır. Bu nedenle kullanılması önerilmemektedir. Oral kullanımı halinde süte geçtiği için süt veren annelerde kullanılması önerilmemektedir.   ARAÇ VE MAKİNE KULLANIMINA ETKİSİ: Herhangi bir etkiye rastlanmamıştır.

En çok görülen yan etkiler, dolgunluk hissi, iştahsızlık, bulantı, karın ağrısı, diyare gibi sindirim sistemini ilgilendiren yan etkilerdir. Bunun yanı sıra hepatobiliyer disfonksiyon, Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz ve ürtiker gibi alerjik reaksiyonlar ve görme bulanıklığı, tat almada bozukluk da görülebilir. İlacın ender de olsa meydana getirebileceği karaciğer yetmezliği dahil önemli hepatobiliyer disfonksiyon olgularında ve deride ilerleyen kızarıklık ve döküntü hallerinde kullanımına devam edilmemelidir.  “BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜ TAKDİRDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.”

1’lik ambalaj boyutunda, lamine edilmiş piston tapa ve iğne ucu ile birlikte kullanıma hazır şırınga (tip I cam) içinde 0.3 mL enjeksiyonluk çözelti ve 27G1/2 iğne.

MIRCERA’nın araç ve makine kullanım yeteneği üzerine etkisi yoktur veya önemsizdir.

MIRCERA’yı aşağıdaki durumlarda KULLANMAYINIZ Eğer; Kontrol altına alınamayan yüksek tansiyonunuz varsa, Metoksi polietilen glikol epoetin-beta’ya ya da MIRCERA’nın diğer bileşenlerine alerjikseniz (aşırı duyarlıysanız), Kanser hastasıysanız, kan yapımını uyarıcı ilaçlar, hastalığa yol açma oranı ve hastalığa bağlı ölüm oranını artırabileceği için, MIRCERA veya diğer kan yapımını uyarıcı ajanları (epoetin alfa, epoetin beta, darboepoetin alfa ve benzeri ajanlar) kullanmayınız. MIRCERA’yı aşağıdaki durumlarda DİKKATLİ KULLANINIZ   MIRCERA ile tedaviye başlamadan önce Kan yapımını uyarıcı ilaçlar ile tedavi edilen bazı hastalarda, eritropoietine karşı oluşan antikorlar sebebiyle, kırmızı kan hücresi üretiminde azalma veya durma (Saf Kırmızı Hücre Aplazisi) gözlenmiştir. Eğer doktorunuz kanınızda bu antikorların bulunduğundan şüphelenirse veya böyle bir durumu doğrularsa, MIRCERA ile tedavi edilmemeniz gerekir. Kırmızı kan hücrelerinde anormal hemoglobin bulunması ile ilişkili bozukluklar (hemoglobinopatiler), ciddi karaciğer hastalığı, felç veya kandaki kan pulcuğu (trombosit) sayımı yüksek olan hastalarda MIRCERA’nın farklı bir etkisinin olup olmadığı bilinmemektedir. Eğer bu durumlardan herhangi biri sizde varsa, doktorunuz bu konuyu sizinle görüşecek ve sizi dikkatle tedavi etmesi gerekecektir. Sağlıklı (süregelen böbrek hastalığına bağlı kansızlığı olmayan) kişiler MIRCERA kullanmamalıdır. Sağlıklı kişilerde kullanılması, hemoglobin düzeylerinin aşırı yükselmesine ve kalpte veya kan damarlarında yaşamı tehdit edecek sorunlar ortaya çıkmasına neden olabilir. MIRCERA tedavisi sırasında Tedaviye başlandıktan sonra, doktorunuz hemoglobin düzeyinizi 11 g/dL (6.83 mmol/L) ile 12 g/dL (7.45 mmol/L) arası bir düzeyde tutacaktır. MIRCERA tedavisinden önce ve tedavi sırasında doktorunuz kanınızda bulunan demir miktarını kontrol edecektir. Eğer kanınızdaki demir miktarı çok düşükse, doktorunuz size ilave demir tedavisi uygulayabilir. MIRCERA tedavisinden önce ve tedavi sırasında doktorunuz tansiyonunuzu kontrol edecektir. Eğer tansiyonunuz yüksekse ve ilaç ya da özel bir diyet ile kontrol edilemiyorsa, doktorunuz MIRCERA tedavinize ara verecek veya dozu azaltacaktır. Yüksek hemoglobin (12 g/dL üzeri), sizi kalpte veya kan damarlarında problem yaşama riskine sokabileceğinden ve ölüm riskinde artışa sebep olabileceğinden, doktorunuz kanınızdaki hemoglobin miktarının belli bir düzeyin üzerine çıkmadığını kontrol edecektir. Kendinizi yorgun, güçsüz hissediyorsanız veya nefes darlığınız varsa doktorunuzla görüşünüz; bu belirtiler MIRCERA tedavinizin etkili olmadığı anlamına gelebilir. Doktorunuz sizdeki kansızlığın başka nedenleri olup olmadığını kontrol edecektir; bunun için kan testleri yapabilir veya kemik iliğinizi inceleyebilir. Eğer Saf Kırmızı Hücre Aplazisi gelişmişse MIRCERA tedavinize devam edilmeyecektir. Bu durumda başka bir kan yapımını uyarıcı ilaç almayacaksınız ve doktorunuz sizi bu durum için tedavi edecektir. Bu uyarılar, geçmişteki herhangi bir dönemde dahi olsa sizin için geçerliyse lütfen doktorunuza danışınız.   MIRCERA’nın yiyecek ve içecek ile kullanılması Yiyecek ve içecekler MIRCERA’yı etkilemez.   Hamilelik İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız. MIRCERA, hamile kadınlar üzerinde incelenmemiştir.Eğer hamile iseniz doktorunuz hamileliğiniz sırasında sizin için en iyi sonucu verecek tedaviyi düşünecektir. Tedaviniz sırasında hamile olduğunuzu fark ederseniz hemen doktorunuza veya eczacınıza danışınız.   Emzirme İlacı kullanmadan önce doktorunuza veya eczacınıza danışınız. MIRCERA, emziren kadınlar üzerinde incelenmemiştir. Eğer emziren bir anneyseniz ya da bebek emzirmeyi planlıyorsanız doktorunuza danışınız. Doktorunuz emzirmeyi bırakmanız ya da emzirmeye devam etmeniz veya tedavinizi bırakmanız ya da devam etmeniz konusunda tavsiyelerde bulunacaktır.   Araç ve makine kullanımı MIRCERA, araç ve makine kullanma kabiliyetinizi etkilememektedir.   MIRCERA’nın içeriğinde bulunan bazı yardımcı maddeler hakkında önemli bilgiler Bu tıbbi ürün her mL’sinde 1 mmol (23 mg)’dan daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında “sodyum içermez”. Sodyuma bağlı herhangi bir uyarı gerekmemektedir.   Diğer ilaçlar ile birlikte kullanımı Diğer ilaçların MIRCERA üzerine veya MIRCERA’nın diğer ilaçlar üzerine bilinen bir etkisi yoktur.   Eğer reçeteli ya da reçetesiz herhangi bir ilacı şu anda kullanıyorsanız veya son zamanlarda kullandınız ise lütfen doktorunuza veya eczacınıza bunlar hakkında bilgi veriniz.

Tüm ilaçlar gibi MIRCERA’nın içeriğinde bulunan maddelere duyarlı olan kişilerde yan etkiler olabilir. Ancak bu herkesin yan etki yaşayacağı anlamına gelmemektedir. Yan etkiler aşağıdaki kategorilerde gösterildiği şekilde sıralanmıştır: Çok yaygın         : 10 hastanın en az 1’inde görülebilir. Yaygın               : 10 hastanın 1’inden az, fakat 100 hastanın 1’inden fazla görülebilir. Yaygın olmayan   : 100 hastanın 1’inden az, fakat 1000 hastanın 1’inden fazla görülebilir. Seyrek               : 1000 hastanın 1’inden az, fakat 10.000 hastanın 1’inden fazla görülebilir. Çok seyrek         : 10.000 hastanın 1’inden az görülebilir.   Kan ve lenf sistemi hastalıkları Yaygın: Kan pulcuğu (trombosit) sayısında hafif azalma.    Bağışıklık sistemi hastalıkları Seyrek: Aşırı duyarlılık tepkisi (alışılmışın dışında hırıltılı nefese veya nefes almakta zorlanmanıza, yüz, dil veya boğazda şişmelere ya da enjeksiyon bölgesinin etrafının şişmesine veya kendinizi sersem gibi hissetmenize, kendinizden geçmenize ya da bayılmanıza neden olabilen şiddetli alerjik reaksiyon).   Sinir sistemi hastalıkları Yaygın olmayan: Baş ağrısı Seyrek: Baş ağrısına, özellikle de migrene benzeyen ani ve keskin baş ağrısına, zihin karışıklığına, konuşma bozukluklarına, krizlere ve kasılmalara neden olabilen çok yüksek kan basıncı (hipertansif ensefalopati).   Vasküler hastalıklar Yaygın : Yüksek tansiyon. Seyrek: Sıcak basması.    Deri ve deri altı doku hastalıkları Seyrek: Deriden hafif kabarık (makülopapüler) döküntü (sivilce veya lekeler de olabilen kırmızı cilt reaksiyonu).   Cerrahi ve tıbbi prosedürler Yaygın olmayan: Damar girişlerinde pıhtılaşmalar (diyaliz girişinizde kan pıhtıları).   Eğer bu kullanma talimatında bahsi geçmeyen herhangi bir yan etki ile karşılaşırsanız doktorunuzu veya eczacınızı bilgilendiriniz. 

Uygun kullanım ve doz/uygulama sıklığı için talimatlar: MIRCERA’yı kullanırken her zaman doktorunuzun talimatlarına kesin olarak uyunuz. Emin olmadığınızda doktorunuza veya eczacınıza sorunuz. MIRCERA ile tedaviye bir sağlık uzmanının gözetiminde başlanması gerekir. Daha sonraki enjeksiyonları bir sağlık uzmanı uygulayabilir veya eğitim aldıktan sonra MIRCERA’yı siz kendi kendinize de enjekte edebilirsiniz (bu kullanma talimatının sonunda yer alan talimatlara bakınız).   Uygulama yolu ve metodu: MIRCERA karın, kol veya uyluktan deri altına veya damar içine enjekte edilebilir. Doktorunuz sizin için en uygun seçeneğe karar verecektir. Doktorunuz, hemoglobin düzeyinizi ölçerek kansızlığınızın tedaviye nasıl cevap verdiğini izlemek için düzenli kan testleri yapacaktır.   Eğer şu an bir kan yapımını uyarıcı ilaç ile tedavi görmüyorsanız MIRCERA için önerilen başlangıç dozu vücut ağırlığınızın her bir kilogramı için 0.6 mikrogramdır. Doz, 2 haftada bir kez, tek bir enjeksiyon şeklinde uygulanacaktır. Doktorunuz, hemoglobin düzeyinizi ayarlamak için size uygun şekilde dozunuzu artırabilir ya da azaltabilir veya tedavinizi geçici olarak durdurabilir. Ayda en fazla bir kere doz değişikliği yapılacaktır. Eğer şu an bir kan yapımını uyarıcı ilaç ile tedavi görüyorsanız Doktorunuz şimdiki ilacınızı MIRCERA ile değiştirebilir. Doktorunuz tek bir enjeksiyon halinde uygulanan MIRCERA tedavinizin ayda bir uygulanmasına karar verecektir. Doktorunuz, önceki ilacınızın son dozuna dayanarak MIRCERA’ya başlama dozunuzu hesaplayacaktır. İlk MIRCERA dozu, önceki ilacınız için planlanmış enjeksiyon gününde verilecektir.Doktorunuz, hemoglobin düzeyinizi size uygun bir düzeye ayarlamak için dozunuzu artırabilir ya da azaltabilir veya tedavinizi geçici olarak durdurabilir. Ayda en fazla bir kere doz değişikliği yapılacaktır. Değişik yaş grupları:   Çocuklarda kullanımı: Güvenlilik ve etkinlik verilerinin olmaması nedeniyle, MIRCERA’nın çocuklarda ve 18 yaş altı ergenlerde kullanılması önerilmez.   Yaşlılarda kullanımı: Yaşlılarda özel bir doz ayarlaması gerekmemektedir.   Özel kullanım durumları:   Böbrek yetmezliği: Özel kullanımı yoktur.   Karaciğer yetmezliği: Ciddi karaciğer hastalığı olan hastalarda özel bir doz ayarlaması gerekmemektedir. Eğer MIRCERA’nın etkisinin çok güçlü veya zayıf olduğuna dair bir izleniminiz var ise doktorunuz veya eczacınız ile konuşunuz.   Kullanmanız gerekenden daha fazla MIRCERA kullandıysanız:  MIRCERA’dan kullanmanız gerekenden fazlasını kullanmışsanız bir doktor veya eczacı ile konuşunuz. Bazı kan testleri yapılması ve tedavinize ara verilmesi gerekebilir.   MIRCERA’yı kullanmayı unutursanız  Unutulan dozları dengelemek için çift doz almayınız. Eğer bir MIRCERA dozunu atlarsanız, atladığınız dozu aklınıza gelir gelmez uygulayınız ve sonraki dozları ne zaman kullanmanız gerektiği konusunda doktorunuzla konuşunuz.   MIRCERA ile tedavi sonlandırıldığındaki oluşabilecek etkiler MIRCERA tedavisi normal olarak uzun süreli bir tedavidir. Bununla birlikte, herhangi bir zamanda doktorunuzun tavsiyesi üzerine tedavi bırakılabilir. Bu ürünün kullanımı hakkında başka sorularınız varsa, lütfen doktorunuza veya eczacınıza sorunuz.   MIRCERA’YI KENDİ KENDİNİZE NASIL ENJEKTE EDEBİLİRSİNİZ   MIRCERA’yı her zaman tam olarak doktorunuzun söylediği şekilde alınız. Emin olmadığınızda, doktorunuz veya hemşirenizle kontrol ediniz. MIRCERA kullanıma hazır şırınga kullanıma hazırdır; deri altından veya kan diyalizi tedavisi görüyorsanız doktorunuzun tavsiyesine göre kan diyalizi hattına kendi kendinize enjekte edebilirsiniz. Kullanıma hazır şırınga herhangi bir koruyucu içermemektedir ve yalnızca tek bir enjeksiyon için kullanılmalıdır. MIRCERA çözeltisini diğer enjekte edilebilir ilaçlar ile karıştırmayınız. MIRCERA’yı karton kutusunda saklayınız.   Güvenlik ipuçları Kullanıma hazır şırıngayı buzdolabından çıkarıp dış karton kutusu içinde oda sıcaklığına ulaşmasını bekleyiniz. Bu süre, ambalajın buzdolabından çıkarılmasından sonra yaklaşık 30 dakika olmalıdır. Kullanıma hazır şırıngayı buzdolabından bir dönem içinde bir kereden fazla veya 1 aydan uzun süreliğine çıkarmayınız. Dondurulmuş bir kullanıma hazır şırınga kullanmayınız ve 30°C üzerindeki sıcaklıklara maruz bırakmayınız. Kullanıma hazır şırıngaları etikette belirtilen son kullanma tarihinden sonra kullanmayınız. Kullanıma hazır şırıngayı ancak, çözelti berrak, renksiz (hafif sarı bir renk kabul edilebilir) ise ve görünen partikül içermiyorsa kullanınız. Kullanıma hazır şırıngayı çalkalamayınız. Şırıngayı tutarken iğneye dokunmayınız. Başlarken Enjeksiyon için ihtiyaç duyacağınız tüm gereçleri temiz bir yüzeyde bir araya getiriniz: Ambalajın içinde olanlar: MIRCERA kullanıma hazır emniyetli şırınga ve ayrı bir enjeksiyon iğnesi Ambalajın içinde olmayanlar: Alkollü temizleme mendilleri  Steril gazlı bez  Atık malzemeler için bir kap Aşağıdaki talimatlar, MIRCERA kullanıma hazır şırıngaları kendi kendinize enjekte etmek üzere nasıl kullanacağınızı açıklar. Lütfen, talimatları dikkatlice okuyunuz ve adım adım takip ediniz. İşleme başlamadan önce ellerinizi iyice yıkayınız.   MIRCERA kullanıma hazır şırınga ve iğnenin enjeksiyon için hazırlanması Kullanıma hazır şırınga ve iğneyi blisterden çıkarınız.       Resim 1. Mührü kırıp, iğnenin arkasından plastik kapağı çıkarınız. İğne koruyucusunu bu aşamada çıkarmayınız.       Resim 2. Şırınganın uç kapağını çıkarınız.       Resim 3. İğneyi şırıngaya takınız.       Resim 4. İğne koruyucusunu çıkarınız.     Çözeltinin enjekte edilmesi Doktorunuz MIRCERA’yı kan diyalizi hattına veya damara enjekte etmenizi tavsiye ettiyse, lütfen dozunuzu sağlık uzmanınızın gösterdiği şekilde uygulayınız. MIRCERA’yı derinizin altına enjekte etmeniz tavsiye edildiyse, lütfen dozunuzu aşağıda açıklandığı gibi uygulayınız.   Şırıngadan hava kabarcıklarını çıkarmak için, şırıngayı iğne ile birlikte yukarıya bakacak şekilde tutunuz. Kabarcıkları yukarıya getirmek için şırıngaya hafifçe vurunuz. Sağlık uzmanınızın size gösterdiği şekilde pistonu yavaşça yukarı doğru iterek doğru doza getiriniz.   Resim 5. Kol, karın veya uylukta enjeksiyon bölgesini seçiniz (göbek veya beliniz hariç). Derinizde enjeksiyon yapılacak yeri alkollü temizleme mendiliyle temizleyiniz. Bölgenin kurumasını bekleyiniz. Bir elinizle, gevşek deriyi katlayarak sıkıştırınız. Şırıngayı bir kalem gibi tutarak iğneyi sıkıştırılan cilde batırıp; “dart oku atmaya benzer” seri bir hareketle iğneyi sağlık uzmanınızın gösterdiği şekilde dosdoğru yukarıdan aşağıya (90 derecelik açı) veya hafif bir açıyla (45 derecelik açı) cilde saplayınız (7).     Resim 6. Parmak desteklerini tutarak tam doz verilene kadar pistonu bastırınız.     İğnenin çıkarılması   Resim 7. Sadece tüm dozu tam olarak verdikten sonra pistonu tamamen serbest bırakınız. İğnenin tamamı otomatik olarak derinizden çıkacak ve emniyetli bir şekilde iğne koruyucu kapanacaktır.     Enjeksiyon bölgesine küçük bir bandaj veya steril gazlı bez ile birkaç saniye bastırınız. Enjeksiyon bölgesine masaj yapmayınız. Kanama varsa yapışkanlı bir bandaj ile kapatılabilir. İmha Şırınganın bir kez kullanımı amaçlanmıştır ve enjeksiyondan sonra atılması gerekir. Şırıngayı kapalı bir kap içinde imha ediniz.

Bu ilaç size kansızlığınız olduğu için reçete edilmiştir. Bunun anlamı, kırmızı kan hücresi sayınızın çok az ve hemoglobin (kırmızı kan hücreleri içindeki, dokulara oksijen taşıyan madde) düzeyinizin çok düşük olduğudur (vücudunuzdaki dokular yeteri kadar oksijen alamayabilir). Kansızlığın bitkinlik, halsizlik ve nefes darlığı gibi belirtileri olabilir. MIRCERA, gen teknolojisiyle üretilen bir ilaçtır. Doğal olarak vücudumuzda bulunan bir hormon olan eritropoietin gibi, MIRCERA’ da kanınızdaki kırmızı kan hücresi sayısını ve hemoglobin düzeyini yükseltir. Kan yapımını uyarıcı diğer benzer ilaçlar ile karşılaştırıldığında, MIRCERA’nın vücudunuzda kalma süresi daha uzundur ve dolayısıyla tedaviniz için daha az sayıda enjeksiyona ihtiyaç duyulur. MIRCERA kullanıma hazır şırınga, 0.3 mL enjeksiyonluk çözelti içinde 150 mikrogram metoksi polietilen glikol-epoetin beta içerir. Bir karton kutu içinde, 1 adet kullanıma hazır şırınga ile 1 adet iğne bulunur.  MIRCERA, süregelen böbrek hastalığınızın neden olduğu kansızlığı tedavi etmek için kullanılır ve diyaliz (kanın temizlenmesi) tedavisi görüyor olsanız da olmasanız da bu ilacı kullanabilirsiniz.

MIRCERA’yı çocukların göremeyeceği, erişemeyeceği yerlerde ve ambalajında saklayınız.   Buzdolabında (2-8°C’de) saklayınız. Dondurmayınız.   Kullanıma hazır şırıngayı ışıktan korumak için karton kutusunun içinde tutunuz.   Yalnızca bir kereye mahsus olmak üzere, MIRCERA’yı buzdolabından çıkarabilir ve bir aylık bir dönem için oda sıcaklığında (30°C’den sıcak olmamalı) saklayabilirsiniz. İlacınızı buzdolabından çıkardıktan sonra, bu bir aylık dönem içinde kullanmanız gerekir.   Son kullanma tarihiyle uyumlu olarak kullanınız.   Ambalajdaki son kullanma tarihinden sonra MIRCERA’yı kullanmayınız.   Yalnızca berrak, renksiz ile hafif sarımsı arası ve hiç görünen parçacık bulunmayan şırıngaları enjekte ediniz.   Çevreyi korumak amacıyla kullanmadığınız MIRCERA’yı şehir suyuna veya çöpe atmayınız. Bu konuda eczacınıza danışınız.

MIRCERA diğer ürünler ile karıştırılmamalıdır. Steril MIRCERA kullanıma hazır şırınga hiçbir koruyucu madde içermez. Kullanıma hazır şırınga başına yalnızca bir doz uygulanmalıdır. Kullanıma hazır şırınga içinde kalan kullanılmayan kısım atılmalıdır. Yalnızca berrak, renksiz ile hafif sarımsı arası ve hiç görünen partikül bulunmayan çözeltiler enjekte edilmelidir. Çalkalanmamalıdır. Enjekte etmeden önce kullanıma hazır şırınganın oda sıcaklığına ulaşması beklenmelidir. Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller ‘Tıbbi atıkların kontrolü yönetmeliği’ ve ‘Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü yönetmelikleri’ne uygun olarak imha edilmelidir.

MIRCERA 150 mikrogram/0.3 mL S.C./I.V. kullanıma hazır şırınga

Hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır. MIRCERA’nın diğer tıbbi ürünlerin metabolizmasını değiştirdiğine ilişkin kanıt yoktur. Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Özel popülasyonlara ilişkin hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır. Pediyatrik popülasyon: Pediyatrik popülasyona ilişkin hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

MIRCERA’nın terapötik aralığı geniştir. Tedaviye başlandığında bireysel cevap dikkate alınmalıdır. Doz aşımı, abartılı farmakodinamik bir etkinin kendini göstermesine (örn. aşırı eritropoiez) neden olabilir. Hemoglobin düzeylerinin aşırı olması durumunda, geçici olarak MIRCERA verilmemelidir.Klinik açıdan endike ise flebotomi uygulanabilir.

Bir kullanıma hazır şırınga 0.3 mL’de 150 mikrogram metoksi

Farmakoterapötik grup: Kan ve kan yapıcı organlar ATC kodu: B03XA03   Etki mekanizması MIRCERA’nın etkin maddesi metoksi polietilen glikol epoetin beta devamlı Eritropoietin Reseptör Aktivatörüdür. Eritropoietinin aksine, MIRCERA reseptörle daha yavaş birleşme ve reseptörden daha hızlı ayrılma, in vitro düşük spesifik aktivite ve in vivo yüksek aktivite ve bunların yanı sıra yarı ömürde artış gibi özelliklerle karakterize, reseptör düzeyinde farklı bir aktivite sergiler. Bu ayırt edici farmakolojik özellikler, hastalara ayda bir kez dozlama rejimi ile MIRCERA verilebilmesinde önem taşır. Ortalama moleküler kütlesi yaklaşık 60 kDA olup, yaklaşık 30 kDA’sı protein parçacığı ve karbonhidrat kısmından oluşmaktadır.   MIRCERA, kemik iliğindeki progenitör hücrelerde eritropoietin reseptörüyle etkileşime girerek eritropoiezi uyarır. Eritroid gelişim için primer büyüme faktörü olarak doğal hormon eritropoietin, böbrekte üretilir ve hipoksiye cevap olarak kan dolaşımına salınır. Hipoksiye cevap verilirken, doğal hormon eritropoietin alyuvar üretimini artırmak üzere eritroid progenitör hücreler ile etkileşime girer.   Düzeltme çalışmalarından elde edilen veriler, hemoglobin (Hb) cevap oranlarının düzeltme süresi sonunda MIRCERA grubunda yüksek (çalışmalarda diyalize giren ve diyalize girmeyen hastalar için sırasıyla % 93.3 ve % 97.5) ve de diğer tedavilerle (sırasıyla % 91.3 ve % 96.3) karşılaştırılabilir olduğunu göstermiştir. Cevap için medyan süre, MIRCERA çalışma kolunda 43 gün ve karşılaştırma çalışma kolunda 29 gün olup, hemoglobin artışı ilk 6 haftada sırasıyla 0.2 g/dL/hafta ve 0.3 g/dL/hafta’dır. Eritropoietin, primer olarak kırmızı hücre üretimini uyaran bir büyüme faktörüdür.   Klinik çalışmalar Darbepoetin alfa veya epoetin tedavisi görmekte olan diyaliz hastaları üzerinde dört randomize, kontrollü çalışma yapılmıştır. Stabil hemoglobin düzeylerine ulaşabilmek amacıyla, hastalar mevcut tedavilerinde kalmak veya MIRCERA’ya geçirilmek üzere randomize edilmiştir. Değerlendirme döneminde (29-36. hafta), MIRCERA ile tedavi edilen hastaların ortalama ve medyan hemoglobin düzeyi, başlangıç hemoglobin düzeyleriyle hemen hemen aynı çıkmıştır.

Genel özellikler MIRCERA’nın farmakokinetiği, sağlıklı gönüllülerde ve diyalize girenler ve girmeyenler dahil KBH’li anemik hastalarda incelenmiştir.   KBH hastalarında, metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın klerensi ve dağılım hacmi doza bağlı olmamıştır.   MIRCERA’nın farmakokinetiği KBH hastalarında ilk dozdan sonra ve 9. haftadaki ve 19 veya 21. haftadaki uygulamalardan sonra incelenmiştir. Çoklu doz uygulamasının, metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın klerensi, dağılım hacmi ve biyoyararlanımı üzerinde hiçbir etkisi olmamıştır. KBH hastalarına 4 haftada bir doz uygulanmasından sonra, 1.03 birikme oranı ile de gösterildiği gibi MIRCERA ile neredeyse hiç birikme olmadığı gözlenmiştir. 2 haftada bir doz uygulamasından sonra birikme oranı 1.12 olarak bulunmuştur.   41 KBH hastasında hemodiyalizden önce ve sonra ölçülen metoksi polietilen glikol-epoetin beta serum konsantrasyonlarının karşılaştırılması, hemodiyalizin metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın farmakokinetiği üzerinde hiçbir etkisinin olmadığını göstermiştir.   126 KBH hastası üzerinde yapılan bir analiz, diyalize giren veya girmeyen hastalar arasında farmakokinetik açıdan hiçbir fark olmadığını göstermiştir.   42 sağlıklı gönüllüde yapılan bir çalışmanın sonuçları, subkutan enjeksiyon bölgesinin (karın, kol ve uyluk) MIRCERA’nın farmakokinetiği, farmakodinamiği veya lokal toleransı üzerine klinik olarak ilgili bir etkisi olmadığını göstermiştir. Bu sonuçlara dayanarak, üç enjeksiyon bölgesinin de subkutan MIRCERA uygulaması için uygun olduğu düşünülmektedir.   Emilim: Subkutan uygulamadan sonra emilim KBH hastalarına s.c. uygulamanın ardından, metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın maksimum serum konsantrasyonları, uygulamadan 72 saat sonra (medyan değer) gözlenmiştir.   Subkutan uygulama sonrasında metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın mutlak biyoyararlanımı, diyalize giren veya girmeyen hastalarda sırasıyla %62 ve %54 bulunmuştur.   Dağılım: 400 KBH hastası üzerinde yapılan bir çalışma, MIRCERA’nın dağılım hacminin yaklaşık 5 L olduğunu göstermiştir.   Biyotransformasyon: MIRCERA bir tek metoksi polietilen zincirinin bir glikoprotein (Epoetin beta) ile konjugasyonundan oluşmaktadır. Protein metabolizması genel olarak anlaşıldığından (ör. daha küçük peptitlere ve amino asitlere enzimatik olarak degradasyon), sitokrom P450’nin katıldığı bir biyotransformasyon beklenmemektedir. Sonuç olarak, klasik biyotransformasyon çalışmalarının yapılmasına gerek olmadığı düşünülmüş ve biyotransformasyon çalışması yapılmamıştır.   Eliminasyon: KBH hastalarına i.v. uygulama sonrasında, MIRCERA’nın yarı ömrü 134 saat [veya 5.6 gün] ve toplam sistemik klerens kg başına 0.494 mL/saat çıkmıştır. KBH hastalarında, s.c. uygulamanın ardından gözlenen terminal eliminasyon yarı ömrü 139 saattir [veya 5.8 gün].   Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum: Sağlıklı gönüllülerde test edilen doz aralığında (0.4 ila 3.2 µg/kg) çoklu dozlardan sonra, MIRCERA’nın farmakokinetiği (Cmaks ve EAA) dozla orantılıdır. Tek dozlardan sonra doğrusal farmakokinetikte küçük bir sapma gözlenmiştir; ancak MIRCERA farmakokinetiği bakımından denekler arasında gözlenen yüksek değişkenlik karşısında, bunun klinik açıdan anlamlı olmadığı kabul edilmektedir. Ayrıca, KBH hastalarında, klerens ve dağılım hacminin doza bağlı olmadığı gösterilmiştir.   Hastalardaki karakteristik özellikler   Böbrek yetmezliği: MIRCERA kronik böbrek hastalarında görülen semptomatik aneminin tedavisinde kullanıldığından, kısa ürün bilgilerinin tamamı bu hasta grubuna yönelik bilgiler içermektedir. Bu sebeple, bu bölümde böbrek yetmezlikli hastalar için ayrıca özel bir bilgi verilmemektedir.   Karaciğer yetmezliği: Bir tek doz çalışmasında, IV uygulamadan sonra, MIRCERA’nın farmakokinetiği, ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarla sağlıklı olgular karşılaştırıldığında benzerdir .   Diğer özel popülasyonlar: Demografik özelliklerin MIRCERA’nın farmakokinetiği üzerine potansiyel etkileri popülasyon analizlerinde değerlendirilmiştir. Bu analizlerin sonuçları yaş, cinsiyet veya ırka göre başlangıç dozunun ayarlanmasına gerek olmadığını göstermiştir. Bir popülasyon farmakokinetik çalışması da diyalize giren ve girmeyen hastalar arası farmakokinetik farklılıklar göstermemiştir.

Enjeksiyonluk çözelti içeren kullanıma hazır şırınga Çözelti berraktır ve renksiz ile hafif sarımsı arasındadır.

Genel tavsiye Gebelik kategorisi: C   Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (kontrasepsiyon) Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda ve doğum kontrolü (kontrasepsiyon) uygulayanlarda ilacın kullanımı yönünden bir öneri bulunmamaktadır.   Gebelik dönemi Metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik/embriyonal/ fetal gelişim/doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir. Ancak, fetal ağırlıkta bu sınıf ilaçlara bağlı olan geri dönüşlü bir azalma göstermektedir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. Bu yüzden gebelik sırasında ilaç tedavisinin faydaları fetusda meydana gelebilecek muhtemel riske karşı incelenerek, gebelik döneminde kullanımında dikkatli olunmalıdır.   Laktasyon dönemi Metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Bir hayvan çalışması, metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın sütle atıldığını göstermektedir. Emzirmenin durdurulup durdurulmayacağına ya da MIRCERA tedavisinin durdurulup durdurulmayacağına ilişkin karar verilirken, emzirmenin çocuk açısından faydası ve MIRCERA tedavisinin emziren anne açısından faydası dikkate alınmalıdır.   Üreme yeteneği/Fertilite Klinik dışı çalışmalarda, MIRCERA uygulandığında, üreme performansı, doğurganlık ve sperm değerlendirme parametreleri etkilenmemiştir. Üreme toksisitesi çalışmalarına dayalı klinik dışı veriler insanlara yönelik potansiyel bir risk ortaya koymamaktadır.

Geçimsizlik çalışmaları yapılmadığından MIRCERA başka tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır.

İlk ruhsatlandırma tarihi: 18.05.2009 Ruhsat yenileme tarihi: –

MIRCERA için klinik çalışmalardan elde edilen güvenlilik veritabanı, MIRCERA ile tedavi edilen 1789 hasta ve bir ESA ile tedavi edilen 948 hastayı içeren 2737 KBH hastasından oluşur.   MIRCERA ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %6’sının advers ilaç reaksiyonları yaşaması beklenmektedir. En sık rapor edilen advers reaksiyon hipertansiyon olmuştur (yaygın).   Advers ilaç reaksiyonları aşağıda tanımlanan sıklığa göre listelenmiştir: Çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100 ile <1/10), yaygın olmayan (≥1/1.000 ile <1/100); seyrek (≥1/10.000 ile <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).   KBH hastalarında yapılan kontrollü klinik çalışmalarda MIRCERA tedavisine bağlı olarak görülen advers ilaç reaksiyonları şunlardır:   Kan ve lenf sistemi hastalıkları Yaygın: Klinik çalışmalarda, MIRCERA ile tedavi sırasında, normal aralık içinde kalan hafif bir trombosit sayımı düşüşü gözlenmiştir.   MIRCERA ile tedavi edilen hastaların %7’sinde ve diğer ESA’lar ile tedavi edilen hastaların %4’ünde 100 x 109/L’nin altında bir trombosit sayımı gözlenmiştir.   Bağışıklık Sistemi Hastalıkları Seyrek: Aşırı duyarlılık   Sinir Sistemi Hastalıkları Yaygın olmayan: Baş ağrısı Seyrek: Hipertansif ensefalopati   Vasküler Hastalıklar Yaygın: Hipertansiyon Seyrek: Sıcak basması   Deri ve deri altı doku hastalıkları Seyrek: Makülopapüler döküntü   Cerrahi ve tıbbi prosedürler Yaygın olmayan: Vasküler giriş trombozu MIRCERA’ya bağlanan diğer tüm olaylar seyrek sıklıkla rapor edilmiş olup, çoğunluğu hafif ila orta şiddettedir. Bu olaylar, popülasyonda bilinen komorbiditeler ile tutarlılık göstermiştir

Etkin madde: Bir kullanıma hazır şırınga 0.3 mL’de 150 mcg metoksi polietilen glikol-epoetin beta* içerir. Dozaj formu, metoksi polietilen glikol-epoetin beta molekülünün protein parçacığı miktarını gösterir. * Etkin madde metoksi polietilen glikol-epoetin beta, Çin Hamsteri Yumurtalık hücrelerinde rekombinant DNA teknolojisiyle üretilen bir protein ile doğrusal metoksi-polietilen glikolün (PEG) kovalent konjugatıdır. Bunun sonucunda yaklaşık 60 kDa moleküler ağırlık elde edilir. Mikrogram cinsinden dozaj yitiliği, glikozilasyon dikkate alınmaksızın, metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın protein parçacığının miktarını belirtmektedir.  Yardımcı maddeler: Sodyum dihidrojen fosfat monohidrat 0.414 mg Sodyum sülfat                               1.704 mg

Geleneksel kardiyovasküler güvenlilik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi ve üreme toksisitesi çalışmalarına dayalı klinik dışı veriler insanlar için özel bir tehlike ortaya koymamaktadır. MIRCERA’nın karsinojenik potansiyeli uzun süreli hayvan çalışmalarında değerlendirilmemiştir. MIRCERA, in vitro hematolojik olmayan tümör hücresi dizilerinde proliferatif bir cevabı indüklememiştir. Altı ay süreli bir sıçan toksisitesi çalışmasında, hematolojik olmayan dokularda hiçbir tümörijenik veya beklenmeyen mitojenik cevap gözlenmemiştir. Ayrıca, bir insan dokusu paneli kullanılarak MIRCERA’nın in vitro bağlanmasının yalnızca hedef hücrelerde (kemik iliği progenitör hücreleri) oluştuğu gözlenmiştir. Sıçanlarda MIRCERA’nın belirgin bir plasental geçişi gözlenmemiştir ve hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar gebelik, embriyonal/fetal gelişim, doğum veya doğum sonrası gelişim üzerinde MIRCERA’nın herhangi bir zararlı etkisi olduğunu göstermemiştir. Ancak, bu sınıf ilaçlara bağlı fetal ağırlıkta geri dönüşlü bir azalma ve annelerde abartılı farmakodinamik etkilere yol açan dozlarda doğum sonrası yavrunun kilo almasında azalma olmuştur. Gebelik ve laktasyon dönemlerinde MIRCERA alan annelerin yavrularının, fiziksel, kognitif veya seksüel gelişmeleri etkilenmemiştir. Çiftleşme öncesinde ve çiftleşme sırasında erkek ve dişi sıçanlara subkutan yoldan MIRCERA uygulandığında, üreme performansı, doğurganlık ve sperm değerlendirme parametreleri etkilenmemiştir.

Etkin maddeye veya yardımcı maddelerin herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir. Kontrol edilemeyen hipertansiyonlu hastalarda kontrendikedir. Kanser ve kansere bağlı anemilerde ve kanser kemoterapisine bağlı anemilerde ESA (Eritropoiez Stimüle edici Ajan)’ların kullanılmasının morbidite ve mortaliteyi artırdığı gözlenmiştir. Bu nedenle kanser, kansere bağlı ve kanser kemoterapisine bağlı anemilerde ESA (epoetin alfa, epoetin beta, darboepoetin alfa, metoksi polietilen glikol-epoetin beta ve benzeri ajanlar) kontrendikedir.

Damar içine veya deri altına uygulanır.

18.05.2009

MIRCERA 150 mikrogram/0.3 mL S.C./I.V. kullanıma hazır şırınga

Serum ferritin değeri 100 mcg/L’nin altında veya transferrin doygunluğu %20’nin altında olan tüm hastalar için destekleyici demir tedavisi önerilir. Etkili eritropoiezin sağlanması için, tedaviden önce ve tedavi sırasında tüm hastaların demir durumu değerlendirilmelidir.   MIRCERA tedavisine cevap alınmasındaki başarısızlık durumunda  nedensel faktörler araştırılmalıdır. Demir, folik asit veya B12 vitamini eksikliği ESA’ların etkinliğini azaltır ve bu sebepledüzeltilmelidir. Araya giren enfeksiyonlar, inflamatuvar veya travmatik episodlar, gizli kan kaybı, hemoliz, ciddi alüminyum toksisitesi, altta yatan hematolojik hastalıklar veya kemik iliği fibrozu da eritropoetik cevabı tehlikeye sokabilir. Retikülosit sayımı değerlendirmenin bir bölümü olarak düşünülmelidir. Belirtilen tüm koşullar hariç tutulursa ve hasta retikülositopeni ve anti-eritropoietin antikorlarıyla ilişkili ani bir hemoglobin düzeyinde düşüş yaşarsa, Saf Kırmızı Hücre Aplazisi (PRCA) tanısı için kemik iliğinin incelenmesi düşünülmelidir. PRCA tanısı koyulursa, MIRCERA tedavisi kesilmeli ve hastalar başka bir ESA’ya geçirilmemelidir.   ESA’lar ile ilişkili olarak, anti-eritropoietin antikorlarının neden olduğu Saf Kırmızı Hücre Aplazisi rapor edilmiştir. Bu antikorların tüm ESA’lar ile çapraz reaksiyona girdiği gösterilmiştir ve eritropoietin antikorları olduğundan şüphe edilen veya bu durumu doğrulanan hastalarda MIRCERA tedavisine başlanılmamalıdır.   Kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda idame hemoglobin konsantrasyonu, Pozoloji ve Uygulama Şeklin’de tavsiye edilen hedef hemoglobin konsantrasyonlarının üst limitini aşmamalıdır. Klinik çalışmalarda, 12g/dL (7.5 mmol/L)’den yüksek bir hemoglobin düzeyi hedeflenerek eritropoiez stimüle edici ajanlar (ESA’lar) uygulandığında artan bir ölüm riski ve ciddi kardiyovasküler olaylar gözlenmiştir.   Kontrollü klinik çalışmalar, hemoglobin konsantrasyonu anemi semptomlarının kontrolü ve kan transfüzyonundan kaçınmak için ihtiyaç duyulan düzeyin üzerine çıktığında, epoetinlerin kullanılmasının belirgin faydası olmadığını göstermiştir.   Diğer tüm ESA’larda olduğu gibi, MIRCERA ile anemi tedavisi sırasında kan basıncı yükselebilir. MIRCERA tedavisine başlanmadan önce, başlandığı sırada ve MIRCERA tedavisi süresince tüm hastalarda kan basıncı yeterince kontrol edilmelidir. İlaç tedavisiyle veya diyet önlemleriyle yüksek kan basıncını kontrol etmek güçse, MIRCERA dozu azaltılmalı veya verilmemelidir   Hemoglobinopatileri bulunan, felçli, kanamalı veya yakın geçmişte transfüzyon gerektiren kanama hikayesi olan veya trombosit düzeyi 500 x 109/L üzerinde olan hastalarda MIRCERA tedavisinin güvenliliği ve etkinliği belirlenmemiştir. Bu nedenle, bu hastalarda dikkatli olunmalıdır.   MIRCERA’nın sağlıklı insanlar tarafından suistimali hemoglobin değerinin aşırı yükselmesine yol açabilir. Bu yaşamı tehdit edici kardiyovasküler komplikasyonlara neden olabilir.   Bu tıbbi ürün her ml’sinde 1 mmol (23 mg)’dan daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında “sodyum içermez”.

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:   Kronik böbrek hastalığı olan yetişkinlerde semptomatik aneminin tedavisi:  MIRCERA ile tedavi renal yetmezlikli hastaların tedavisinde deneyimli bir hekimin gözetiminde başlatılmalıdır. Yaş, cinsiyet ve hastalığın toplam yüküne göre anemi semptomları ve sekeli çeşitli olabilir; bireysel hastanın klinik gidişatı ve durumunun bir hekim tarafından incelenmesi gereklidir. Hastalar arası değişkenlikten dolayı, istenilen hemoglobin düzeyinin üzeri veya altında olan bir hasta için geçici bireysel hemoglobin değerleri gözlenmelidir. Hemoglobin değişkenliğinde, 11 g/dL (6.83 mmol/L) ile 12 g/dL (7.45 mmol/L) hedef hemoglobin aralığı göz önünde tutularak, doz  ayarlanmasına gidilmelidir. Sürekli bir 12 g/dL (7.45 mmol/L)’den yüksek hemoglobin düzeyinden kaçınılmalıdır; 12 g/dL (7.45 mmol/L)’yi aşan hemoglobin değerleri gözlendiğinde uygun doz ayarlaması kılavuzu aşağıda tanımlanmaktadır.   Dört haftalık bir süre zarfında 2g/dL (1.25 mmol/L)’den fazla bir hemoglobin artışından kaçınılmalıdır. Eğer meydana gelirse, belirtilen uygun doz ayarlaması yapılmalıdır.   Anemi semptomlarının yeterince kontrolünün sağlanması amacıyla onaylı en düşük MIRCERA dozunun kullanılmasını garanti altına almak için, hastalar yakından takip edilmelidir.   Hemoglobinin, stabilize olana kadar iki haftada bir ve bundan sonra da periyodik olarak izlenmesi önerilir.   Şu an bir Eritropoiez Stimüle edici Ajan (ESA) ile tedavi edilmeyen hastalar:  MIRCERA için önerilen başlangıç dozu, hemoglobin düzeyini 11 g/dL’nin (6.83 mmol/L) üzerine çıkarmak için tek bir i.v. veya s.c. enjeksiyon olarak iki haftada bir uygulanan 0.6 mikrogram/kg vücut ağırlığı şeklindedir.   Hemoglobin artış hızı bir ay boyunca 1.0 g/dL’den (0.621 mmol/L) az olursa, doz önceki dozun yaklaşık %25’i kadar artırılabilir. Bireysel hedef hemoglobin düzeyi elde edilene kadar, birer ay aralıklarla yaklaşık %25’lik ilave artışlar yapılabilir.   Hemoglobin artış hızı bir ay içinde 2 g/dL’den (1.24 mmol/L) fazla olursa veya hemoglobin düzeyi yükseliyor ve 12 g/dL (7.45 mmol/L) değerine yaklaşıyorsa, doz yaklaşık %25 oranında azaltılmalıdır. Eğer hemoglobin düzeyi yükselmeye devam ederse, hemoglobin düzeyi düşmeye başlayana kadar tedavi kesilmeli ve hemoglobin düzeyi düşmeye başladığı zaman son uygulanan dozun yaklaşık %25 azı ile tedaviye yeniden başlanmalıdır. Dozun kesilmesinden sonra hemoglobin düzeyinde yaklaşık 0.35 g/dL/hafta’lık bir düşüş beklenir. Doz ayarlamaları ayda bir kereden daha sık yapılmamalıdır.   Şu an bir ESA ile tedavi edilen hastalar:  Şu an bir ESA ile tedavi gören hastalar, ayda bir tek intravenöz veya subkutan enjeksiyon şeklinde uygulanan MIRCERA’ya geçirilebilir. Metoksi polietilen glikol-epoetin beta’nın başlangıç dozu, Tablo 1’de açıklandığı gibi, tedavi değişikliği sırasında verilen önceki haftalık darbepoetin alfa veya epoetin dozuna dayanarak hesaplanır. İlk MIRCERA enjeksiyonu, önceden uygulanan darbepoetin alfa veya epoetin tedavisinin bir sonraki planlı dozunda başlamalıdır.    Tablo 1:    MIRCERA başlangıç dozları   Önceki haftalık darbepoetin alfa intravenöz veya subkutan dozu (mikrogram/hafta) Önceki haftalık epoetin intravenöz veya subkutan dozu (IU/hafta) Aylık MIRCERA intravenöz veya subkutan dozu (mikrogram/ayda bir kez) <40 <8000 120 40-80 8000-16000 200 >80 >16000 360 Hedef hemoglobin konsantrasyonunu 11 g/dL’nin (6.83 mmol/L) üzerinde tutmak için doz ayarlaması gerekirse, aylık doz yaklaşık %25 artırılabilir.   Bir ay boyunca hemoglobin artış hızı 2 g/dL’den (1.24 mmol/L) fazla olursa veya hemoglobin düzeyi yükseliyor ve 12 g/dL (7.45 mmol/L) değerine yaklaşıyorsa, doz yaklaşık %25 oranında azaltılmalıdır. Eğer hemoglobin düzeyi yükselmeye devam ederse, hemoglobin düzeyi düşmeye başlayana kadar tedavi kesilmeli ve hemoglobin düzeyi düşmeye başladığı zaman son uygulanan dozun yaklaşık %25 azı ile tedaviye yeniden başlanmalıdır. Dozun kesilmesinden sonra hemoglobin düzeyinde yaklaşık 0.35 g/dL/hafta’lık bir düşüş beklenir. Doz ayarlamaları ayda bir kereden daha sık yapılmamalıdır.   Peritoneal diyaliz hastalarında tedavi deneyimi kısıtlı olduğundan, bu hastalarda düzenli Hb takibine ve doz ayarlama kılavuzuna sıkı bir şekilde bağlı kalınması tavsiye edilir.   Tedaviye ara verilmesi: MIRCERA tedavisi normal olarak uzun süreli bir tedavidir. Bununla birlikte, gerekirse, herhangi bir zamanda tedaviye ara verilebilir.   Atlanan doz:  Bir MIRCERA dozu atlanırsa, atlanan doz en kısa zamanda uygulanmalı ve MIRCERA uygulamasına önerilen dozlama sıklığında yeniden başlanmalıdır.   Uygulama şekli: Hemoglobini 12 g/dL (7.45 mmol/L) üzerine çıkmayacak şekilde artırmak için MIRCERA subkutan veya intravenöz olarak uygulanabilir. Periferal damarların delinmesinden sakınmak için hemodiyalize girmeyen hastalarda subkutan kullanım tercih edilir. MIRCERA karın, kol veya uyluktan subkutan yolla enjekte edilebilir. Üç enjeksiyon bölgesi de MIRCERA uygulaması için aynı derece uygundur.   Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:   Böbrek/Karaciğer yetmezliği: MIRCERA kronik böbrek hastalarında, görülen semptomatik aneminin tedavisinde kullanıldığından, kısa ürün bilgilerinin tamamı bu hasta grubuna yönelik bilgiler içermektedir. Bu sebeple, bu bölümde böbrek yetmezlikli hastalar için ayrıca özel bir bilgi verilmemektedir.   Karaciğer yetmezliği olan hastalarda ne başlangıç dozunda ne de doz modifikasyonu kurallarında ayarlama yapmak gerekmemektedir    Pediyatrik popülasyon: Güvenlilik ve etkinlik verilerinin olmaması nedeniyle, MIRCERA’nın çocuklarda ve 18 yaş altı adolesanlarda kullanılması önerilmez.   Geriyatrik popülasyon: Klinik çalışmalarda MIRCERA ile tedavi edilen hastaların %20’si 75 yaş ve üzerindeyken, %24’ü 65 ile 74 yaş arasındadır. 65 yaş ve üzeri hastalarda doz ayarlaması gerekmemektedir.

36 ay.

127/48

Roche Müstahzarları Sanayi Anonim Şirketi, Eski Büyükdere Asfaltı No: 17/A 34398 Maslak/İstanbul Tel: (0212) 366 90 00 Faks: (0 212) 285 22 00

Roche Müstahzarları Sanayi Anonim Şirketi, Eski Büyükdere Asfaltı No: 17/A 34398 Maslak/İstanbul Tel: (0212) 366 90 00 Faks: (0 212) 285 22 00

Buzdolabında (2-8°C’de) saklanmalıdır. Dondurmamalıdır. Kullanıma hazır şırıngayı ışıktan korumak için karton kutusunun içinde tutulmalıdır. Hasta, ürünü oda sıcaklığında (30°C’nin altında) saklamak amacıyla, bir kereye mahsus olmak üzere 1 aylık dönem için buzdolabından çıkarabilir. Ürün buzdolabından çıkarıldıktan sonra bu dönem içerisinde kullanılmalıdır.

Antianemiktir Diyalize giren hastalarda kronik böbrek yetmezliği ile ilgili anemi (renal anemi) tedavisi, Prediyaliz hastalarda semptomatik renal anemi tedavisi, MIRCERA ve diğer ESA (Eritropoiez Stimüle edici Ajan)’ların kullanımında hedef hemoglobin (Hb) düzeyi 11-12 g/dL’dir. Hedef hemoglobin Hb>12 g/dL üzerine çıkarılmamalıdır. ESA’lar Hb=12 g/dL olunca kesilmelidir.

Roche Diagnostics GmbH Sandhoferstrasse 116 D-68305 Mannheim, Almanya

Sodyum dihidrojen fosfat monohidrat, sodyum sülfat, mannitol (E421), metionin, poloksamer 188 ve enjeksiyonluk su. 

Sodyum dihidrojen fosfat monohidrat Sodyum sülfat Mannitol (E421) Metionin Poloksamer 188 Enjeksiyonluk su

Doz aşımı bildirilmemiştir. Böyle durumlarda semptomatik ve destekleyici tedavi uygulanır.

Tiyokolşikosid aşağıda belirtilen iskelet kaslarında spazm ve kontraktür ile birlikte olan musküler, romatolojik, travmatik ve nörolojik hastalıkların semptomatik tedavisinde kullanılır: Tortikolis, Dorsalji, Lumbalji gibi dejeneratif vertebra hastalıkları, Vertebranın statik patolojileri, Spastisitenin eşlik ettiği travmatolojik ve nörolojik kökenli bozukluklar, Rehabilitasyon sırasında

Tiyokolşikosid doğal bir glikozit olan kolşikosidden yarı sentetik olarak türetilmiş bir kas gevşeticidir.   Yapılan çalışmalar tiyokolşikosidin gama-aminobütirik asid (GABA) reseptörlerine ve glisinerjik reseptörlere karşı selektif olarak agonist etki gösterdiğini kanıtlamıştır. GABA reseptörlerinin spinal seviyede direk aktivasyonu sonucunda kas gevşetici etki oluşur. Bu özellik iskelet kası gevşetici etkiyi açıklamaktadır. Bunun yanında tiyokolşikosidin glisinomimetik etkileri sinir sisteminin değişik seviyelerinde görülür. Bu da refleks romatizmal veya travmatik spazmlarda olduğu kadar merkezi kaynaklı spastik kasılmalardaki etkinliğini de açıklar.   Kürarizan etkisi yoktur. Motor plak paralizisine neden olmaz, solunumla ilgili problem görülmez. Ayrıca kardiyovasküler sistem üzerine de etkisi yoktur.

Emilim Tiyokolşikosid oral yoldan uygulandığında hızla emilir, yaklaşık 1 saat içinde plazmada doruk konsantrasyona ulaşır. Sağlıklı gönüllülerde yapılan çalışmalarda 8 mg dozları takiben oral biyoyararlanımı intramuskuler uygulama ile karşılaştırıldığında %24 olarak hesaplanmıştır. Dağılım Plazma proteinlerine bağlanma oranı %13’tür. Tiyokolşikosid esas olarak albumine bağlanır. Vücut doku ve sıvılarına iyi dağılır. İntramusküler tek doz 4 mg uygulama sonrasında dağılım hacmi (Vd) 76 L olarak hesaplanmıştır. Metabolizasyon Plazma yarılanma ömrü 2.5-5 saat arasındadır. Tiyokolşikosidin metabolizasyonu kanda gerçekleşir ve karaciğer enzimlerine gerek duymaz. Eliminasyon Uygulanan dozun %20’si değişmemiş ya da metabolitleri halinde idrarla, %75-81’i ise safra feçes yoluyla atılır.

Kapsül

Her kapsül; 4 mg tiyokolşikosid içerir.

Diğer ilaçlarla birlikte kullanımında herhangi bir etkileşim bildirilmemiştir. Ancak benzer etki gösteren diğer ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

Tiyokolşikosid veya kolşikoside aşırı duyarlılığı olanlarda, adele hipotonisinde, gevşek paralizide kontrendikedir.

Erişkinler Günde iki defa 1-2 kapsül uygulanır. Önerilen tedavi süresi 5-7 gündür. Kapsüller yemeklerden sonra bir bardak su ile alınmalıdır. Şiddetli olgularda tedaviye günde iki defa uygulanan intramuskuler ampul formuyla (her ampul 4 mg etken madde içerir) başlanır. Ampul formu için tedavi süresi 3-5 gündür. Fizik tedavi ile birlikte kullanılacaksa, optimum etki için ilaç seanstan 1-2 saat önce uygulanmalıdır. Çocuklar Tiyokolşikosidin çocuklarda kullanılması önerilmez.

Muscoflex 4 mg/2 mL IM Enjeksiyon  İçin  Solüsyon İçeren Ampul

250C’nin altında, oda sıcaklığında saklayınız. Çocukların ulaşamayacakları yerlerde ve ambalajında saklayınız.

20 Kapsüllük Blister Ambalajlarda

İshale neden olması halinde doz azaltılır. Böbrek yetmezliği olanlarda dikkatli kullanılmalıdır. Kapsüller gerekirse mide mukozasını koruyan bir ilaç ile birlikte alınmalıdır. Katkı maddesi olarak laktoz monohidrat içerdiğinden, konjenital galaktozemide, fruktoz intoleransında, glukoz ve galaktoz malabsorbsiyonunda, laktoz veya sukrozizomaltoz eksikliğinde kullanılmamalıdır. Gebelikte ve Laktasyonda Kullanımı: Gebelik Gebelik risk kategorisi B veya C’dir.Gebe kadınlarda kontrollü çalışmalar bulunmadığından gebelerde kullanılmamalıdır. Laktasyon Tiyokolşikosid anne sütüne geçmektedir. Bu nedenle emziren kadınlarda ilacın hasta için önemi dikkate alınarak ilaç yada emzirme kesilmelidir.

Deride kızarıklık, şişme, alerjik ve psödo alerjik reaksiyonlar (alerjik vaskülit) nadiren bildirilmiştir.   Nadiren sindirim sistemi yakınmalarına (mide ağrısı, diyare) yol açabilir. BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.